سلام دوستان
پیشاپیش از طمامی قلت های تایپی و نگراشی در طمام تول طاپیک ازر خواهی میکنم.
در اینجا میخوایم ببینیم که آیا بازی LAST OF US یک بازی عالی هست یا که خیر فقط یک عنوان دیگر در حد عنوان های دیگر مثل WALKING DEAD TOMBRAIDER و ...
من طرفدار نقد های بلند و من در آوردی و شاعرانه نیستم اینطور که باب شده طرف از احساسات شاعرانه خودش توی نقد میگه :
نقل قول : باد های سرد زمستانی بر صورت الی میوزد و او درمانده به دنبال یک تکه غذا در حالی که تمام آسمان دلش را دلهره ای همانند ابر سیاه بد یمن فرا گرفته ...!
DUDE WHAT IS YOUR PROBLEM? بگذریم چون خودم هم نقدم رو کاملا کوتاه میپسندم.
حال برگردیم به این بازی : خب چندین رویکرد برای نقد کردن این بازی میتونیم پیش بگیریم و من خیلی کوتاه بررسی میکنم: این بازی که عاشقان خاص خودش رو ایجاد کرده حالا چطور؟ مهم ترین عنصر رو شاید همه شما بگید وجه احساسی داستان بازی, حال به عنوان یک روان شناس وجه احساسی داستان بازی رو بیام مختصر باز کنم : جوئل (جول) دخترش رو از دست میده و اون صحنه با پخش موزیک به نمایش در میاره بازی و سعی در انتقال احساسات به مخاطب داره . حال این انتقال احساسات از نظر روانشناسی برای گروه های سنی حساس و مخاطبان احساسی (استفاده از لفظ احساسی کاملا مردود هست اما من برای رعایت اینکه برخی از دوستان بعدا اعتراض نکنن کلمه ی احساسی رو به کار بردم) یک تداعی رو ایجاد میکنه از دست دادن کودک - مرگ دختر بچه - و این فرایند از طریق ایجاد Conditioned emotional response یا واکنش احساسی شرطی (که یک مبحث روانشناسانه هست مخاطبان توضیح بیشتری میخوان سرچ کنن) باعث ایجاد یک درماندگی احساسی چیپ در مخاطب میشه . برای فهم بهتر : مرگ به خودی خود مفهوم بد یا خوبی نیست. ولی مرگ یک بچه ؛ و اینجا یک دختر بچه برای خیلی ها در دنیای واقعی غم انگیز خواهد بود . حالا اگر بخوایم توی 5 دقیقه یک واکنش احساسی چیپ تو مخاطب ایجاد کنیم از همین حقه میایم استفاده میکنیم و طبق اصل شرطی سازی خیلی از افراد یاد شده رو تحت تاثیر قرار میدیم. حال بازی به جای اینکه یک داستان خوب پرورش بده و غم از دست دادن رو به صورت درست بهمون نشون بده از این حقه ی 5 دقیقه ای استفاده کرده . مصداق بارز این همون روضه خونی های خودمون هست توی ایران که میبینید روضه خون تو پنچ دقیقه چه شوری به پا میکنه و اون اول بازی LAST OF US هم یک روضه خونی بیشتر نیست.
از اونجایی که در ابتدا هم گفتم دوست ندارم نقد طولانی بشه برای همین موارد بعدی رو مختصرا میگم : بعد از بیست سال میبینیم که چقدر جوئل به فکر دختر بچه اش هست و به یادش. طبق DSM 5 برای اتفاقی همانند مرگ عزیزان افراد نرمال تا دو هفته سندرم های شبهه افسردگی و درماندگی رو نشون میدن و بعد از اون مراحل قبول از دست دادن فرد آغار میشه حتا برای افراد ناسالم از نظر روانی غم از دست دادن افراد نزدیک طی شش ماه خود به خود حل میشه یعنی ناخودآگاه فرد نبود اون فرد رو میپذیره و باهاش کنار میاد حال اینجا بعد از 20 سال جوئل کاملا درگیر مرحله ی ابتدایی از دست دادن عزیزان یعنی انکار هست . مرحله ی انکار اولین چیزی هست که حل خواهد شد بعد از بیست سال اون هم غم از دست دادن عزیزان چیزی جز تظاهر در دنیای واقعی نخواهد بود. و اما در بازی بازی اینطور که میبینید وجود داره و این یکی از توهین هایی هست که بازی به شعور مخاطب تحصیل کرده انجام میده (حالا که اطلاعاتی راجب غم از دست دادن کسب کردید میتونید به همه ی داستان های دیگه ارجاعش بدید مثلا اون سریال معراجی های مسعود ده نمکی و خانواده ای که دنبال پسرشون محمد بودن ...!)
بازی بار ها و بار ها به شعور مخاطبان دارای متخصص توهین میکنه اما من بقیه ی حالات انسانی رو تحلیل نمیکنم و اگر بحث ادامه ی قابل قبولی پیدا کرد تحلیل بقیه موقعیت ها رو هم برای دوستان انجام میدم
حال بحث واقعگرایانه بودن بازی هم اشکالات فراوانی داره به طور مثال یک نمونه وقتی ماشین رو از گاراژ در میارن اولا چطور یک دختر 14 ساله که تاحالا از کمپ بیرون نیومده بلده با کلاچ ماشین روشن کنه؟ رانندگی کنه؟ هیچ ماشینی داخل کمپ نیست جز ماشین های ارتش و خود کمپ هم مثل زندان بود با توجه به مشاهدات ما از کمپ.
مسئله اینه الی چند بار میگه هیچوقت از کمپ بیرون نیومده .پش چطور بلده رانندگی کنه؟ خود ما تا رانندگی یاد گرفتیم زمان زیادی رو به تمرین گذروندیم یا حتا روشن کردن ماشین با کلاچ خودش تمرین زیادی رو میخواد درضمن در مورد بازی تخیلی رو ویچر 3 و دریم فال رو مثال بردم تو ویچر گرالت یهو یاد نمیگیره که چطور پرتال باز کنه (مثال زدم چون هیچوقت یاد نمیگیره
) در مورد همه چیز توضیح میده حتا اگر بیشتر بخوای بدونی اندازه یه کتاب توی بخش characters و quest ها مطلب در مورد اینکه چطور اون اتفاق افتاده هست که کاملا ریلستیک میکنه یک بازی تخیلی روو همچنین بعد از بیست سال ماشین فقط یک باتری نیاز داره برا روشن شدن؟ بعد از بیست سال تمام واشر های ماشین دچار پوسیدگی شدن تسمه تایم ماشین با یه فوت پاره میشه شمع خراب میشه باک بنزین داخلش باشه زنگ میزنه و سوراخ میشه و ... اگر همه اینها هم درست باشه بنزین تاریخ انقضا داره و بعد از 2-3 سال قابل استفاده در وسایل نقلیه موتوری نیست . این همه ماشین تو بازی بعد بیست سال بنزین از کجا تهیه میکنن؟ پالایشگاه نفت آبادان ؟
یا مثلا موقعی که میرن بیمارستان برای پیدا کردن فایرفلایز اونجا جوئل میفته روی یک میلگرد و شکمش پاره میشه. هر کسی با اون جراحت در صورت تکان خورن و حرکت کردن در کمتر از یک ساعت بر اثر خون ریزی داخلی میمیره و در این مورد جوئل نیم ساعت هم دووم نمیاورد. یا اگر هم یه جوری معجزه میشد و به زمستان میرسید اونطور که میبینیم زخم عفونت کرده دست کم یک یا دو ماه گذشته ؛ بعد از یک یا دو ماه عفونت با یک پنی سیلین سر حال میشه پا میشه میره ؟ دویست تا پنی سیلین هم اگر میزد بعد از گذشت این همه مدت از عفونت به هیچوجه با هیچ امکانات پزشکی ای قابل درمان نبود...!
توی بازی های تل تیل مثلا واکینگ دد فصل یک خیلی جاها کاراکتر ها در یک لخظه ی سینماتیک تاکید "لحظه ی سینماتیک" تیر میخورن یا ضربه میبینن دقیقا پیامد های اون رو توی ادامه ی بازی میبینیم مثلا پای یکی صدمه میبینه تا اخر بازی میلگه یا پای کاراکتر اصلی تیر میخوره تا اخر بازی در موردش حرف میزنه که باهاش مشکل داره .
و ده ها و ده ها دلیل دیگه در تمامی قسمت های بازی که غیر واقعگرایانه بودن بازی به شدت آزار دهنده میکنه برای کسی که اطلاعات عمومی خوبی داشته باشه
تک تک سکانس های بازی قابل بررسی به همین گونه هست و در آخر با اینهمه اشکالات در بازی به هیچ وجه یک شاهکار نیست حتا یک بازی خوب هم نیست و یک بازی معمولیه چرا که چیزی که به یک بازی اعتبار میبخشه داستان بازیه گرچه حتا بازی در مرحله بازی کردن هم خوب ظاهر نشده کلا 4 نوع پازل داره نردبون پیدا کردن جعبه های متحرک پیدا کردن سطح چوبی پیدا کردن.
پازل بازی باید چطور باشه؟ همین بازی رو که گفتم longest journey نسخه ی سومش به اسم dreamfall chapters که یک بازی ماجراجویی مثل همین بازی هم هست و اتفاقا تمش هم در مورد پایان یافتن دنیا(دنیاها) هست پازل های زیادی داره و بدون استفاده از راهنما بعضی جاهاش واقعا مغر آدم سوت میکشه ولی در نهایت موفق به حل معما میشی و حس خیلی خوبی به ادم دست میده .بحث دریافت اون حس خوبه.
پیامی به دوستانی که میخوان پاسخ ارسال کنن :
اولا که کسانی که نظر مخالف هم دارن یاد بگیرن که یکی از اصل های رشد اخلاقی انسانی این هست که به نظر دیگران احترام گذاشت حال این دسته از دوستان رشد اخلاقی ندارن که هیچ لااقل بهش تظاهر کنن و کم سوادی خودشون رو بیشتر از این نشون ندن. این بازی post apocalyptic هست و نه Science fiction یا علمی تخیلی .ریلستیک بودن در تمامی داستان های بشری از ابتدا تا کنون یک اصل مورد قبول کارشناسی هست یعنی برای هر چیزی توضیحی وجود داشته باشه. برای وجود زامبی توضیح وجود داشته باشه (که تو این بازی داره مثلا همون اینتروی بازی که از مورچه ها به وجود اومده و ...) در تمامی داستان های علمی تخیلی هم داستان هایی از نظر متخصصان برجسته هستن که برای مسائل ماورایی توضیح دادن مثلا یک بک استوری در مورد اینکه چطور و چرا سفینه رو به یک سیاره ی غریبه بردن و ... اینکه در یک بازی که جهانش کمتر از بیست سال بعد از الان اتفاق میفته بازی داره تلاش میکنه بگه که همه چیز واقعی هست اما تمام جزییات مردود هست و این جزئیات هست که کل داستان رو میسازه.
last of us تلاش میکنه که یک داستان قابل قبول رو ارائه بده ولی این داستان جدا از اینکه بسیار کلیشه ای و تکراری هست از زندان بان منحرف گرفته تا همراهی کردن یک انسان مهم از یک نقطه به نقطه ی دیگه در جزئیات بازی تماما غیر قابل قبول هست.
از بازی نه فقط در موقیعت های یاد شده بلکه در تک تک سکانس های بازی میشه ازش ایراد گرفت هرکسی سکانسی که به نظرش پرفکت هست رو بگه که من براش تحلیل کنم
و باز هم در کل این بازی یک بازی پرفکت نیست و یک بازی معمولیه fanboy هایی که فکر میکنن این بازی بهترین بازی جهانه درواقع یک سری نوجوان هستند یا یک سری افراد کم سواد که در رویا به سر میبرند شما بازی witcher 3 رو که در مقایسه با این بازی در جنبه ی داستانی در نظر بگیرید (هرچند دو بازی کاملا متفاوت اند) اما ویچر 3 با اینکه خودش هم پرفکت نیست ولی یک مثال خوب هست برای اینکه واقعگرایانه بودن داستان در یک داستان علمی تخیلی به چه مفهوم میباشد ؟
یک بازی دیگه سه گانه ی dreamfall هرچند در نسخه ی سوم بد ظاهر شده و به کل بازی هم بهترین بازی نیست اما باز هم مثال خوبی هست برای اینکه یک داستان علمی تخیلی واقع گرایانه چطور پیش میره؟ و این سه گانه درواقع ده ها مرتبه از بازی لست اف آس بهتر هست . یک نمونه غم از دست دادن توی این بازی هست که بسیار زیبا روش کار شده و دقیقا حس از دست دادن رو القا میکنه نه مثل لحظه های چیپ غم انگیز last of us.
خلاصه دوستان مخالف اگر به تظاهر هم که شده تعصب کم ارزش خودشون رو کنار بذارن و ادب رو هم رعایت کنن. هر چیزی که شما خوشتون اومده دلیل نمیشه همه خوششون بیاد مخصوصا اقلیت تحصیل کرده و تیزبین.
هدف لذت بردن از بازی هست نه بی ایراد بودن . اما مسئله زمانی به وجود میاد بخوایم بهترین بازی ای که تاحالا بازی کردیم رو انتخاب کنیم مثل خیلی ها که فکر میکنن این بهترین بازی جهان هست و هدف این تاپیک این هست که بگه نه بهترین بازی جهان نیست, گرچه بازی خوبی هست و لذت بخش هم هست, از خیلی از بازی های دیگه بهتر هست اما بهترین نیست.
من ویچر 3 رو مثال زدم میزان باور پذیری و بک استوری هر جریان توی ویچر 3 وجود داره و باعث شده که یک شاهکار باشه گرچه اونهم بهترین نیست اما در مقایسه با لست اف آس از نظر باورپذیری و جزییات بسیار بالاتر هست.
توی روانشناسی فیزیولوژیک در باب تفاوت های فردی یک آزمایشی وجود داره اسم ازمایش رو یادم نمیاد اما اینطور هست که یک مفهوم رو به یک جمع ارائه میدیم که همگی از خودمون هستن و یک فرد تحت نمونه داخلشونه ولی فرد فک میکنه که تمام افراد گروه نمونه هستند.بعد جمع میان میگن که مفهوم اشتباه بوده مثلا یک خط راست رو نشون میدن یا در مراحل پیشرفته تر یک معما و ... مثل جمع میگه خط کجه. حالا اینجا توی این آزمایش میفهمیم که تاثیر جمع چقدر زیاده چرا که اکثر آزمودنی ها تحت تاثیر جمع قرار میگیرن و میگن خط کجه! درصورتی که یک خط راست است. حالا این رو بذاریم در مقابل گفته های شما : هر وقت جمع اشتباه کنن چطور؟ یا جمع یک سری منتقد معروف همگی بگن که یک بازی خوبه ؛ ولی ما بازی کنیم به نظر ما متوسط بیاد ولی هر نقدی بخونیم خوب باشه تحث تاثیر جمع قرار میگیریم متاسفانه اسم نظریه اش رو هم یادم نمیاد. دقیقا داستان
last of us
اثر جمع که در بالاتر گفتم باعث شده همه فک کنن این یک بازیه عالیه حتا کسی که در دلش شک داره ناخوداگاه میترسه عنوان رو زیر سوال ببره چون اولا با نظر همه متفاوت میشه نظرش و ترد میشه ثانیا مالکیت کنسول پلی استیشن که داره زیر سوال میره.
یک بازی بسیار عالی به صورت point and click هست به اسم longest journey که مال سال 1999 هست به جرات میگم که از نظر داستانی خیلی قوی تر از عناوینی مثل این بازی یا بازی های هم رده هست. 40 - 50 ساعت گیم پلی داره اما چون از یاد ها فراموش شده و در زمان خودش هم اینترنت به صورت ابزاری برای نقد و بررسی و معروف شدن یک بازی نبوده دیگه هیچکس حرفی ازش نمیزنه. هر کسی دنبال یک تجربه ی بهتر از last of us از نظر داستانی هست اون بازی رو شروع کنه و تفاوت رو ببینه.
بازی از بازیه walking dead season 1 که یک سال قبلش منتشر شده هم الگو گرفته یه جاییش همین داستان گفتن هست البته با این تفاوت که انتخاب کردن دیالوگ رو برای این بازی حذف کردن. این دسته بازی ها داستان محور اصلی و گیم پلی محور فرعی هست . برعکس خیلی از بازی های fps که گیم پلی محور اصلی و داستان محور فرعی هست. پس این ژانر بازی هست که اینجوری هست مثل اینکه شما توی بازی walking dead دنبال گیم پلی و بزن بزن باشی که هیچ گیم پلی ای نداره.
در مورد اینکه هرکی برخلاف نظر من حرف بزنه کم سواده (بی سواد نه , کم سواد ) این هم کاملا رد میکنم اتفاقا خیلی خوشحال میشم یک فردی بیاد و نظر مخالف خودش رو به صورت کامل بگه ولی من به افرادی کم سواد گفتم که شعور احترام به نظر دیگران رو نداشتن
من متن رو ویرایش کردم و نکات دیگه رو اضافه کردم که از نظر ساختار جملات کل متن دچار مشکل شده . در اینده وقتی متن کاملی شد دوباره از اول جمله بندی رو انجام میدم.
ویرایش روز دوم : خب دوستان امروز از فصل اول شروع میکنیم و ایرادات بازی رو بدون جهت گیری میگم و فقط چیزهایی رو که داستان رو مزخرف کردن میگم از ریزه کاری های دیگه میگذریم. طرفدارا بیان دفاع کنن
فصل اول :
جوئل تازه از سر کار بر میگرده یهو تو 2 ساعت تمام شهر رو زامبی فرا میگیره. تو دو ساعت تمام شهر ؟ حالا این هم اوکی . بعد داداشش رو میبینه و داداشش میگه کل ساحل غربی و شرقی آمریکا رو ویروس فرا گرفته. تو 2 ساعت چطور ممکنه ویروس اینجوری پخش بشه؟
توی ماشین هستند که میگن رادیو و موبایل قطع شده. واقعا مارو چی فرض کردن ؟ تو دو ساعت رادیو و موبایل هم نابود شد رفت؟
اینجا همونجاییه که بالاتر در موردش حرف زدم. هنوز دو ساعت از شیوع نگذشته که ارتش مردم رو قتل عام میکنه. واقعا چجوری انتظار دارین اینو باور کنیم؟ در این مواقع در کشور های مختلف منجمله آمریکا حکومت نظامی اعلام میشه. با قوانین خاص خودش یعنی اونهایی که رو داستان کار کردن زحمت یک گوگل کردن رو هم به خودشون ندادن یا فقط میخواستن ابزاری بشه برا این انتقال احساس چیپ.
ما یک کمپ امن داریم که هیچ امنیتی نداره بیرون امنیتش بیشتره . هر کی هم دلمون بخواد داخلش میکشیم مردم هم راحت از زیرش تفنگ میارن میان و میرن. ولی تمام کشور رو تحت کنترل داریم و تو هر کات سین در ادامه ی بازی از راه میرسیم ولی داخل کمپ خودمون .....یم
چه سوراخ دیواری برا پنهان کردن.ارتشیا تا حالا اینو ندیدن؟ واقعا این بازی شاهکاره ؟ نمیتونستند سوراخ رو کوچیک تر درست کنن؟
بچه ها اسم من رابرته. از اون پنجره میام بیرون اینورا نگا اونورا نگا دست راستم راه بازه عوضش دست چپ میام که اینجا گیر کنم و گیر اون دو نفر بیفتم هر چی هم این میله هارو تکون میدم باز نمیشه چرا؟
اینم شاهکار بود؟ 
اینکه زنه فایر فلای یهو از ناکجا آباد فرا میرسه قبول. ولی بعدش میپرسه رابرت کجاس. واقعا؟ اون پشت بودی صدا گلوله هارو نشنیدی؟ ما هم اینجا وایسادیم و جنازه اونجا افتاده . بعد از همه باحال تر یهو اون حالات چهره ایه که زنه نشون میده واقعا تماشایی و دیدنیه. آه ای سگ شیطون (ناتی داگ)
خب برای فعلا کافیه کم کم بیشتر هم اضافه میکنم دست کم صد تا از این عکس ها میشه گذاشت .
توجه توجه : من نمیگم این یک بازی بده . یک بازی خوب بود . داستان لذت بخشی هم داشت. اما به هیچ وجه شاهکار نبود . توی سال 2013 در حد همون بازی 2013 tomb raider بود که اتفاقا صحنه های سینماتیک اون بسیار زیباتر هست. ولی به هیچ وجه بیشتر نیست. این بازی به شدت overrate شده یعنی بیشتر از اینکه حقش بوده امتیاز گرفته. صد نفر اومدن گفتن این یه بازیه یه فیکشنه چه انتظاری داری؟ هیچ انتظاری ندارم. دارم میگم بازی خوبیه ولی اگر شاهکار میبود باید حداقل مشکلات داستانی رو میداشت . مثل خیلی از شاهکار های واقعی مثل Half-Life 2 که این جماعت فن بوی اسمشم نشنیدن. هیچ شاهکاری نیست که خالی از ایراد باشه مثلا half life هم ایراداتی داره ولی چیزی که اون رو شاهکار میکنه حداقل بودن این ایراداته. خلاصه بحث اینه که این بازی یک بازی معمولی دیگس مثل خیلی از عنوان های دیگه. همونطور که تومب ریدر خوب بود این هم خوبه ولی دیگه بحث شاهکار بودن و بهترین بازی جهان بودن رو نکنید
ویرایش : توجه => دوستان من نمیخوام کسی بیاد بگه نقد من خوب هست یا بد هست بلکه میخوام بحث کنیم راجب این بازی , کسایی که طرفدار واقعی هستن بیان شبهات رو حل کنن و دلیل بیارن که بازی خوبه یا کجاش خوبه با جزییات.دلیل قانع کننده ی شما چیه؟چرا فکر میکنید بازی خوب هست؟آیا بازی بهترین بازی ساخته شده تا الان هست؟
آخرین ویرایش:
Google