ایندی | معرفی بازی: Blasphemous

انتظار آنچنانی ازش نداشتم قبل از انتشار، ولی خصوصاً وقتی که به طراحی هاش نگاه میکردم خیلی دلم میخواست تجربه ی جدی و بی رحمی باشه. متاسفانه اصلاً اینطور نبود. مهم ترین مشکل بازی برای من سختی نامتعادلش بود. پلتفرمینگ بازی گاهی از اوقات به شکل عجیبی سخت میشد (به هر دلیلی)، ولی مبارزات بازی به طرز ناامید کننده ای ساده بودن. یعنی از اول بازی تا آخرش اکثر دشمن ها رو خیلی راحت با چند ضربه میشد کشت، و دیگه در بدترین حالت با یادگرفتن الگوی ساده ای که داشتن با یکم وقت گذاشتن بیشتر (که گاهی عذاب آور هم بود) میشد کشتشون. باس ها هم جوری بودن که به غیر از دو سه باس آخر یادم نمیاد الگوی ضربات بقیه شون رو یاد گرفته باشم یا نیازی به یاد گرفتنشون احساس کرده باشم، خیلی راحت با یکم آشنایی ای که توی مواجهه ی اول و دوم شکل میگرفت میشد کشتشون. لول دیزاین خوب و پیچیده بود، ولی بیشتر لول ها به خاطر همین عدم چالش از طرف دشمن ها و باس ها اصلاً به اون عمقی که میتونستن برسن نرسیدن، و بعضی هاشون هم انقدر کوتاه بودن که اگه مشکل چالش هم درست میشد بازم نمیتونستن عمق خوبی داشته باشن.
طراحی هنری بازی واقعاً عالی بود و بار اصلی اتمسفر بازی رو به دوش میکشید ولی به خاطر همین مشکل بالا تا حدی به نظرم پتانسیل هدر رفته بود. موسیقی متن بازی به معنای واقعی کلمه محشر بود، جوری که فکر کنم مدت زمانی که صرف گوش کردنش خارج از بازی کردم بیشتر از مدت زمانی هست که صرف خود بازی کردم. :D Lore و داستان بازی خوب بود به نسبت. جزئیاتی که اوایل بازی رو میشد یکم بیش از حد و اذیت کننده بود، ولی به مرور با جلوتر رفتنش بهتر شد. توضیحات آیتم ها جای کار بیشتری داشتن و میشد بهتر ازشون استفاده کرد، خصوصاً برای آیتم هایی که توضیحات مشابهی داشتن با توجه به مدت زمان بازی میشد تنوع بیشتری به خرج داد. در مجموع ولی دید کلی سازنده ها به داستان و پایان ها، و توجه ویژه ای که به اتمسفر بازی داشتن، رو خیلی دوست داشتم.
بازی رو یک بار تموم کردم، 100 درصدش نکردم و یک سری آیتم ها و مراحل فرعی رو جا گذاشتم، ولی واقعاً با این وضعی که داشت هیچ اشتیاقی برای دوباره تموم کردنش یا برگشتن برای پیدا کردن این جزئیات ندارم. میتونست خیلی بهتر از چیزی که بود باشه. در کل ولی تجربه‌ی خوبی بود.
 
  • Like
Reactions: Silent fans
از اون بازی هاست وقتی کنترل می گیری دستت.و وارد دنیاش میشی دلت نمیاد بیان بیرون ازش.اتمسفر فوق تاریک و بکگراند مالیخولیایی غمگین محیط.، با حاله های اندوهگین غم و پشیمانی و ندامت که بر موسیقی سواره،گردابی رو به وجود آورده، فرار ازش ممکن نیست.
 
  • Like
Reactions: saeedscorpion

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or