انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 30 سال به بالا)

[kamyy]

من هنوزم با ۳۱ سال سن لذت می برم فقط سخت سلیقه شدم و هر چیزی راضیم نمی کنه . هر عنوانی تست نمی کنم . عناوین کلاسیک مانند مثل مافیا ریمیک و رد دد دو و LA noire و یا عناوین ماجراجویی مثل آنچارتد و تومب ریدر و گوست آف سوشیما یا عناوین ترسناک ( نه هر عنوانی) مثل دد اسپیس و رزیدنت و یا آخر زمانی اونم نه هر عنوانی مانند لست و دیزگان خیلی می پسندم

 

[Rohshen]

سلام
من هم ۳۱ سالمه و تا جایی که یادم میاد تو زندگی داشتم بازی میکردم.مثل خیلی از بچه های دیگه کلا زندگیم و عمرم تو بازی گذشت ولی خوب بعضی وقتا فکر میکنم بواسطه درون گرا بودنم من بیشتر از خیلی ها تو تنهایی داشتم گیم میزدم ولی بعضی بچه هارو میبینم یه بازی رو ۲ یا ۳ بار تموم میکنن میبینم بدتر از منم هست.منم کلی موقعیت زندگی مثل ازدواج دوست دختر یا شغل بهتر رو بخاطر گیم فدا کردم.الانم کلا احساس میکنم هنوز تو این سن به واسطه درونگرایی و پای بازی بودن با اجتماع غریبه هستم.این یه سال اخیر کمتر از همیشه گیم زدم چون تو یه دوران خاص و متفاوتی از همیشه بودم که اصلا هم خوب نبود ولی به آینده امیدوارم.
یه چیزی هم دوست دارم بگم.تو زندگی نه بازی زیاد به من آسیب زد (البته زده ولی دلیل اصلیش نبوده) نه هیچ چیز دیگه.تنها چیزی که آسیب زد داشتن خانواده با طرز فکر واقعا غلط.دهه شصتی ها مخصوصا اونایی که خانواده اشون رگه هایی از عقاید ... دارن متوجه میشن چی میگم.اون عقاید ... خیلی آسیب زا میتونه روحیه بچه تو خونه رو شکل بده.مخصوصا اگه گیمر باشی و ۲۴ ساعته گیم زدنتو بکوبن تو سرت و امر و نهی کنن. در کل عمر کوتاهه و خوشابحال کسایی که خانواده اعصاب راحتی دارن یا توان مستقل شدن رو دارن و میتونن مستقل به علایقشون ادامه بدن.من که فکرشو میکنم انگار دو روز پیش بود (۱۵ سالگی که تازه doom3 gta sanandres ) اومده بود با کلی شوق بازی میکردم.چشم بهم زدم ۳۱ سالم شده و هنوز همون شرایط رو دارم.
خوش باشید.

 

[117fail]

سلام 30 سالمه و کلی از گیم لذت میبرم دلیلی نداره بخاطر حرف مردم لذت بردن خودمو متوقف کنم

 

[Captain Tsubasa]

یکی از بزرگترین الطاف خداوند داشتن زن گیمره.
انشاالله خوشبخت بشید

منم وارد ۳۳ سال شدم
هیچ سرگرمی مثل گیم بهم حال نمیده و شور و هیجان ایجاد نمیکنه
خوشبختانه خانمم گیر نمیده و اینو درک میکنه و تصمیم گرفتیم هرکدوم یه مقدار پول برای علایقمون خرج کنیم
الان مشکلم اینه که از وقتی بچم بدنیا اومده خیلی کم فرصت بازی میکنم.الان ۵ ماهشه و خیلی رسیدگی میخواد
کسای که تجربه دارن راهکار ارایه بدن

 

[hossein gamer]

از سال 1998 که پدرم کامپیوتر خرید واسم و توش هیتمن 1 و کالین رالی و بلاد اومن و کلی بازی های دیگه بود یک نفس دنبال بازی بودم و مثل کسی که انگاری دِینی بر گردنشه با درست کردن لیست بازی مقید بودم هر چی میاد رو تموم کنم کسی هم مارو نصیحت نکرد که بچه جان دنبال پول باش تو خنه هم که واسه خودم یلی بودم و کسی نمیتونست جلومو بگیره حتی توی تاپیک های خارجی هم مثله خودم ندیدم چندین سال پیش با کوین وانورد و تام مک شیا و کلی ادم تو گیم اسپات بحث میکردم
خلاصه که عمر ما گذشت و یه اعتیاد شدید به بازی موند تا جایی که مغازه زدم ولی از فرط بازی کردن و نرفتن دیگه دارم جمش میکنم کلا امکان نداره یه بازی در خور توجه و aaa و بالای 7 بیاد و من تمومش نکنم حالا هر سبکی میخاد باشه به عشق بازی زبانم رو در حد فول بردم 33 سالم هم و از نظر مالی یه کاری میکنم به همه پلتفرمهای بازی دسترسی داشته باشم
7 8 سال پیش حتی تو کار بیت کوین هم رفتم و نزدیک بود بقدری پولدار بشم که بتونتنم تا اخر عمر فقط بازی کنم ولی اشتباه بزرگی کردم و نشد الانم یه خوبی که بازی ها داشتن اینه که میشه ازشون پول دراورد و درامدم الان از بازی اکسی اینفینیتی هست دسترالند و بقیه رو هم بازی میکنم در کل درامدش از مغازه بیشتره ولی در کنارش بازیهای بزرگ رو هم میرم
درکل بازیها ادم رو میتونن بدبخت کنن و هیچ افتخاری هم تو تموم کردن بازیها نیست ولی زندگی کردن هم بدون بازیها لذت چندانی نداره شاید بعضیا به این جمله بخندن ولی این واقعیتیه که حداقل من بهش رسیدم پس ارزش داره ادم نصف عمرشو عقب بیفته از بقیه تا از زندگیش لذت ببره

 

[vahid1400]

منم وارد ۳۳ سال شدم
هیچ سرگرمی مثل گیم بهم حال نمیده و شور و هیجان ایجاد نمیکنه
خوشبختانه خانمم گیر نمیده و اینو درک میکنه و تصمیم گرفتیم هرکدوم یه مقدار پول برای علایقمون خرج کنیم
الان مشکلم اینه که از وقتی بچم بدنیا اومده خیلی کم فرصت بازی میکنم.الان ۵ ماهشه و خیلی رسیدگی میخواد
کسای که تجربه دارن راهکار ارایه بدن

سلام شرایط مشابهی داریم با این تفاوت که شما ۵ شش سالی از من عقب تر هستید، کلا بچه که وارد زندگی میشه، تفریحات محدود میشه، من یادم میاد تا ۳ چهار سالگی پسرم به طور مثال سینما نرفتیم، بعد از اون شاید یکی ۲ بار، نوزاد که بود بدلیل همین رسیدگی و مشکلات عدیده ای که تو اون دوران هست گیم رو فقط تو زمانی که خواب بود میتونستم بازی کنم تازه بدون صدا ، الانم که بزرگ‌تر شده با توجه به ریتینگ بازی‌ها باز نمیشه جلوش بازی کرد و همون آشه و همون کاسه،این که سنت بره بالا و گیمر بمونی کار سختیه، این که زن بگیری و گیمر باشی کار بسیار بزرگیه ولی اینکه بچه هم بیاد و گیمر بمونی دیگه کارستانه.

 

[Arth@s]

در ادامه پست بالا این گرن توریسمو و فورزای زمان ما بود.

یه سه روزی هست که میخوام به این پستت جواب بدم ولی هروقت که میبینمش انقدر خاطره میاد تو ذهنم و غرق اون موقع میشم که میبینم خیلی دیر شده باید برم به گیمم برسم
ولی چیزی که میخوام بگم ما با این بازیا میخکوب گیم و گیمر شدیم، ولی فکر نمیکنم بازیای الان همین افکت رو بتونه تو بچه های نسل الان بزاره، چون براشون چیزه عجیبی نیست گرافیک... کما اینکه ماها رو بیشتر درگیر میکنه تا اونا، البته زیاد مطمئن نیستم چون من از بچه های نسل الان یه 2 تا بیشتر دوروبرم نیستن که کلا زیاد تمایلی به گیم ندارن.

خلاصه که عمر ما گذشت و یه اعتیاد شدید به بازی موند تا جایی که مغازه زدم ولی از فرط بازی کردن و نرفتن دیگه دارم جمش میکنم

یاد خودم افتادم. من وقتی از خدمت اوومدم یه مدتی کار کردم و پولام رو جمع کردم و تونستم با دوستم شریکی یه مغازه اجاره کنیم، داستانم شده بود اینجوری که 7 صبح از خونه میزدم بیرون، 12 شب میومدم خونه. خونواده هم که کرک و پرشون ریخته بود که به به، چه بچه کاریی داریم، منم شعار میدادم که کاسب اونه که اول از همه کرکره مغازشو بده بالا آخر از همه هم بده پایین قضیه هم این بود که من با خودم لپ تاپ میبردم و میشستم تو مغازه و گیم میزدم. البته منو شریکم خیلی برای اون مغازه زحمت کشیدیم خیلی، و یه 2 سالی داشتیمش
ولی خب یکی از دوستان محبت کردند، منت گذاشتن بر سر ما و مسئولیت ریاست جمهوری رو قبول کردن، برای همین ما هم مجبور شدیم گل بگیرم درشو

 

[AminMoradiX]

سلام من 28 سالمه. آمریکا زندگی میکنم و تنها. با توجه به اختلاف ساعت ساعت های محدودی میتونم با داداشم بازی های آنلاین بازی کنم که چون اون ساعت ها ساعت های کاریمه دیگه قوز بالا قوز شده. الان دیگه فقط ویکند ها وقت میکنم. ولی کلا دقت کردین؟ خیلی بازی خوبی هم نیست تو بازار (مخصوصا این مدت کرونا دیگه افتضاح شده). قدیم تو 20 تا انتخاب داشتی الان من دو هزار بار store رو بالا پایین میکنم میبینم سلیقه م نمیپسنده میرم قدیمیا رو بازی میکنم.

 

[Need-More-Speed]

سلام من 28 سالمه. آمریکا زندگی میکنم و تنها. با توجه به اختلاف ساعت ساعت های محدودی میتونم با داداشم بازی های آنلاین بازی کنم که چون اون ساعت ها ساعت های کاریمه دیگه قوز بالا قوز شده. الان دیگه فقط ویکند ها وقت میکنم. ولی کلا دقت کردین؟ خیلی بازی خوبی هم نیست تو بازار (مخصوصا این مدت کرونا دیگه افتضاح شده). قدیم تو 20 تا انتخاب داشتی الان من دو هزار بار store رو بالا پایین میکنم میبینم سلیقه م نمیپسنده میرم قدیمیا رو بازی میکنم.

حالا جدا از بالا رفتن سن و سخت گیر شدن قدیم کلا حال و هوای بازی ها ی جور دیگه بود اونقدری که این سالها بازی ها از نظر فنی پیشرفت کردن از نظر ایده پردازی پیشرفت نکردن شلوغی بیش از حد کش دادن های بیخود
ارزش تکرار بازی ها خیلی کم شده اون زمانا ی بازی مثل کنترا رو سگا تابستونا روزی 1 بار تمومش می کردم

 

[Arth@s]

میرم قدیمیا رو بازی میکنم.

سلام. والا من با اینکه سیستمم خوبه ولی همین الانش دارم World of Warcraft اونم ورژن کلاسیکش رو بازی میکنم که واسه سال 13-14 سال پیشه. اما گهگداری هم گریزی به بازیهای جدیدی که aaa باشن میزنم و میبینم بیشترشون ارزش همون یه بار بازی کردن رو دارن

 

[Captain Tsubasa]

سلام شرایط مشابهی داریم با این تفاوت که شما ۵ شش سالی از من عقب تر هستید، کلا بچه که وارد زندگی میشه، تفریحات محدود میشه، من یادم میاد تا ۳ چهار سالگی پسرم به طور مثال سینما نرفتیم، بعد از اون شاید یکی ۲ بار، نوزاد که بود بدلیل همین رسیدگی و مشکلات عدیده ای که تو اون دوران هست گیم رو فقط تو زمانی که خواب بود میتونستم بازی کنم تازه بدون صدا ، الانم که بزرگ‌تر شده با توجه به ریتینگ بازی‌ها باز نمیشه جلوش بازی کرد و همون آشه و همون کاسه،این که سنت بره بالا و گیمر بمونی کار سختیه، این که زن بگیری و گیمر باشی کار بسیار بزرگیه ولی اینکه بچه هم بیاد و گیمر بمونی دیگه کارستانه.

مشکل من اینه که خواب هم نداره

 

[Adroit]

میشه یه سرور دیسکورد واسه ما پیره .... ها بزنید

 

[pro gamer89]

سلام دوستان من قبلا تو این تاپیک پست داده بودم . باید بگم که الان 41 سالمه و هنوز بازی می کنم ولی نه مثل سابق که هر بازی رو بخرم نه اینکه نخام ولی هم وقتش رو ندارم و هم هزینه شو ندارم . بیشتر رو آوردم به بازی های فری مثلا همین دستینی که طی چند سال فقط همین بازی رو انجام میدم . گذشته ها بازی کردن یه حس و حال دیگه داشت و ذوق و شوق بیشتری داشتیم .شاید بخاطر بالا رفتن سن و مشکلات زیاد زندگی باعث شده که زیاد اون ذوق و شوق رو حس نکنم . خیلیا رو می شناسم که گیمر بودن و الان بخاطر همین شرایط کم آوردن و گیم رو کنار گذاشتن ولی من همچنان عاشق گیم هستم تا روزی که بمیرم .من به عنوان پدر اعتقاد دارم که گیم و دنیای آن به من آرامش میده گیم باعث میشه که کمتر به مشکلات فکر کنم کمتر با آدمای بی ارزش رابطه داشته باشم . من گیم رو از سن فک کنم 25 سالگی به طور رسمی شروع کردم که اونم بخاطر فقر مالی هیچ وقت نتونستم مث بقیه تو کودکی گیم بزنم و حسرت هم سن و سالام رو می خوردم که آتاری و سگا داشتن یا می رفتم گیم نت جلوی مدرسه فقط به مورتال بازی کردن بقیه نگاه می کردم . به زور بابام یه کامپیوتر برامون خرید و بازی روش ریختم بزرگ که شدم تونستم کار کنم و 360 بگیرم. بهرحال دوستتون دارم گیمرای عزیز.

 

[Seventy One]

منم ۲۹ سالمه . راستش از موقعی که یادم میاد و بچه بودم بازی میکردم و به دنیای گیم علاقه داشتم . یادمه با میکرو شروع کردم اون موقع یه بازی بود یه شیر از توی حلقه های آتیش باید میپرید خیلی حال میداد بعد از اون سگا داشتم و سونیک و فوتبالش خیلی خوب بود بعد از اون اوضاع مالی برای خریدن Ps1 مناسب نبود و با دوستان و بچه محل ها پول میزاشتیم میرفتیم کلوپ و فیفا ۹۹ و کراش بازی میکردیم. زمانی که Ps2 اومد واقعا گرون بود و اصلا نمیشد خریدش و برای همیشه شد برام یه آرزو نتونستم تجربه ش کنم . بعدا هم که با پس اندازی که از کار کردن به دست آورده بودم تونستم اکس باکس ۳۶۰ بخرم که کپی خور شده بود و اون زمان خیلی حال میداد برای خودش بعد از اون دیگه Ps4 خریدم و الانم Ps5 دارم . و هنوزم عاشق دنیای گیم هستم . و تنها دغدغه ای که الان تو ذهنمه اینه که فردا روزی اگر زندگی و خانواده تشکیل بدم چه اتفاقی می افته ؟! دوست ندارم واقعا از لحاظ گیم زدن محدود بشم
امیدوارم خدا به همه بچه های این تاپیک وقت و پول زیاد زن و زندگی صبور و همچنین گیمر عطا کنه

 

[Need-More-Speed]

منم ۲۹ سالمه . راستش از موقعی که یادم میاد و بچه بودم بازی میکردم و به دنیای گیم علاقه داشتم . یادمه با میکرو شروع کردم اون موقع یه بازی بود یه شیر از توی حلقه های آتیش باید میپرید خیلی حال میداد بعد از اون سگا داشتم و سونیک و فوتبالش خیلی خوب بود بعد از اون اوضاع مالی برای خریدن Ps1 مناسب نبود و با دوستان و بچه محل ها پول میزاشتیم میرفتیم کلوپ و فیفا ۹۹ و کراش بازی میکردیم. زمانی که Ps2 اومد واقعا گرون بود و اصلا نمیشد خریدش و برای همیشه شد برام یه آرزو نتونستم تجربه ش کنم . بعدا هم که با پس اندازی که از کار کردن به دست آورده بودم تونستم اکس باکس ۳۶۰ بخرم که کپی خور شده بود و اون زمان خیلی حال میداد برای خودش بعد از اون دیگه Ps4 خریدم و الانم Ps5 دارم . و هنوزم عاشق دنیای گیم هستم . و تنها دغدغه ای که الان تو ذهنمه اینه که فردا روزی اگر زندگی و خانواده تشکیل بدم چه اتفاقی می افته ؟! دوست ندارم واقعا از لحاظ گیم زدن محدود بشم
امیدوارم خدا به همه بچه های این تاپیک وقت و پول زیاد زن و زندگی صبور و همچنین گیمر عطا کنه

جواب سوال آخرت پیش منه همسر گیمر انتخاب کن کاری که خودم کردم و کاملا راضیم دیگه نه تنها غر نمیشنوی بلکه همبازی هم پیدا می کنی