گزارش انتقاد از مجری اسکای نیوز که به گیمر نوجوان توهین کرده بود

[MJ_KING]

یکی از مجریان شبکه اسکای نیوز به دلیل اینکه در طول برنامه پخش زنده، یک نوجوان 13 ساله که رکورد بازی Tetris را شکسته بود تحقیر می‌کند، موردانتقاد گسترده کاربران و جامعه گیمرها قرار گرفته است.

ماه گذشته ویلیس گیبسون، نوجوان 13 ساله اهل اوکلاهامای آمریکا، توانست به اولین فردی تبدیل شود که بازی اصلی تتریس را در کنسول NES، با رسیدن به مرحله کشتار که در نهایت بازی در آن از کار می‌افتد، شکست بدهد و به پایان برساند؛ همین موضوع هم او را در اینترنت به شهرت رساند.

پیش از این تصور می‌شد که فقط هوش مصنوعی قادر به رسیدن به مرحله «کشتار تتریس» است، اما گیبسون توانست تا مردم را با رکوردشکنی‌اش حیرت‌زده بکند.

وینس کلمنت، رئیس مسابقات جهانی تتریس کلاسیک گفت: «این کار قبلا توسط یک انسان انجام نشده بود. اساسا این چیزی است که تا چند سال پیش همه آن را غیرممکن می‌دانستند.»

با این حال، ظاهرا دستاورد گیبسون 13 ساله به مذاق همه خوش نیامده و مجری شبکه اسکای نیوز انتقادات عجیبی را به این نوجوان و موفقیتش مطرح نموده.

جین سکر، خبرنگار و مجری 51 ساله این شبکه که داستان تتریس را در یک پخش زنده پوشش می‌داد، در پایان پخش گفت: «به عنوان یک مادر، فقط می‌گویم از صفحه نمایش فاصله بگیر، برو بیرون، کمی هوای تازه بخور. شکست دادن تتریس یک هدف زندگی نیست.»

این صحبت نه تنها موجب انتقاد گیمرهای عادی شد، بلکه برخی از افراد مطرح این صنعت هم به آن واکنش نشان دادند. از جمله Bhavina Bharkhada، رئیس انجمن تجارت صنعت بازی بریتانیا، که گفت: «چیزی که درمورد نحوه پوشش این موضوع نگران کننده است این است که اگر یک کودک، قهرمان شطرنج می‌شد همه ما جشن می‌گرفتیم!»

بکی فراست، از روسای شرکت بازیسازی Rare هم خطاب به این مجری گفت: « شکست تتریس کار فوق‌العاده‌ای است… شما در این سن چند رکورد گینس داشته‌اید؟ چه روش حقیرانه، خودخواهانه و وحشتناکی برای کوچک شمردن دستاورد این بچه. من به عنوان یک مادر فوق‌العاده به او (گیبسون) افتخار می‌کنم.»

نظر شما در اینباره چیست؟ حتما در بخش کامنت‌ها با ما درمیان بگذارید.

 

[Faruk]

با بخش دوم صحبتتون کاملاً موافقم. اما آزادی بیان با تحقیر و بولی کردن ارتباطی نداره. مرز آزادی آسیب نزدن به سایرین هست.

______

مشکل این نیست که این خانوم از ویدئو گیم خوشش نیاد یا حتی بخواد یه نصیحتی بکنه (هر چند این نصیحت خودش کلی اما و اگر داره) مشکل تمسخر واضحی تو صحبتش هست که حتی سعی نمیکنه پنهانش کنه.

حتی نصیحتش هم غلطه حتی اگه نیتش خیر باشه هم نباید به زبون بیاره
هیچ چیز و هیچ‌حرف این مجری قابل دفاع نیست. شما زمانی میتونی کسی رو نصیحت کنی که توی کارش شکست خورده یا به موفقیت دست پیدا نکرده نه که وقتی یه موفقیت بدست آورده بیای در موردش حرف بزنی. تنها حرفی که میتونست بزنه این بود که تبریک بگه موفقیتش رو. شبیه اینه یه نفر بیاد توی دنیای ورزش به مسی و رونالدو بگه هدف زندگی چیز دیگه ای هست پاشید برید هوا خوری چیه هی به توپ شوت میزنید. پاشید برید هوا بخورید و یا درس بخونید که بتونید مجری بشید! اصلا داریم همچین چیزی یه مجری که سهله خود رئیس فیفا هم چنین حرفی بزنه همه بهش میتازن و می برنش تیمارستان روانی بستریش میکنن‌.
حتی اهمیتی نداره که این خانوم نصیحت کرده یا توهین کرده یا حق گفته یا ناحق گفته اصلا ایموشن درونی این خانوم اهمیتی در خود اصل قضیه نداره اصل قضیه اینه که این مجری نباید با هیچ هدفی این جمله ارو به زبون بیاره هر حرفی جایی داره شما نمی تونید هر حرفی رو به زبون بیارید باید ببینید حرفتون و جایگاه فردی که میخواهید در موردش اظهار نظری بکنید در چه مختصاتی قرار داره.
شما در جمع فامیلی هم اگر فردی که یک موفقیت شخصی بدست آورده هر چند که به درد بشریت نخورده به قول برخی دوستان اون دستاوردش شما اون لحظه نمیتونید فاز نصحیت بردارید حتی اگر حرف و نصیحت شما درست هم باشه چه برسه که اون نصحیت مثل نصیحت این خانم مجری غلط و بی جا هم باشه.
من چرا میگم حرف نصیحت یا توهین یا هر اسم X ای که میخواهید روی حرف این مجری بذارید غلط هست؟ چون این هنوز نفهمیده موضوع فراتر از بیت کردن یه ویدیو گیم دو بعدی و رترو هست موضوع سر اینه که با این حرکت این پسر کل هوش مصنوعی و قدرت پردازش ذهن بشری قدرت تصمیم مغز در کسری از ثانیه ارو به چالش کشیده صرف نظر از موفقیتش این پسر خودش رو نه بعنوان یه کمدین نه بعنوان ورزشکار قهرمان نه بعنوان یه بازیگر که به عنوان یه ابر ذهن مطرح کرده و این یه دستاورد اولتیمیت هست. اصلا از فاز گیم همگی بیایید بیرون. به شخصا به این موضوع به دید گیمینگ نگاه نمیکنم اصلا. اصل قضیه ارو درک کنید دوستان! تصورش هم موهای بدن رو سیخ میکنه که ریسپانس یک مغز اینهمه بالا باشه. ولی دریغا که افرادی مثل این مجری با لبخند احمقانه اش اون نکته ارو نگرفت. قبلا هم قادر به گرفتن این نکات ظریف نبود در آینده هم احتمالا نخواهد گرفت. چون از کوزه همان تراود که در اوست.

 

[SNIPER II]

این خبر رو من همون روز اول دیدم و از کنارش رد شدم چون اگه قرار باشه هر کی یه حرفی زد ما واکنش نشون بدیم که دیگه از کار و زندگی میافتیم اما نظر بعضی از کاربر های بازیسنتر واقعا عجیب و رو مخ بود
یعنی من درک نمیکنم اگه گیم بده و اَخه که شما اینجا چیکار میکنی؟
اگه گیم رو به عنوان یه سرگرمی،یه ورزش،یه بیزنس قبول داری دیگه این گیر دادن هات واسه چیه؟
یه جوری نوشتن طرف الافه،چه افتخاری مثلا کسب کرده یا چه کمکی به دنیا کرده انگار خودشون با بازی کردن درمان سرطان رو کشف کردن

 

[LORD SKY]

حالا اگه طرف تخته نرد و اسنوکرباز بود و یه حرکتی می زد پروفایل براش میذاشتن عده ای که حتی توی همین تاپیک میگن اره بابا چه کرده
من خودمم همیشه گفتم گیم نون و آب نمیشه، خودمم که سال ها کار رسانه ای کردم بازم میگم هیچی توش نیست ولی ولی مگه دنبال نون و آبیم آخه؟ شل بگیرید. گیم هنر تعاملیه دیگه حالا هی بزنید تو سرش

 

[OceanSky]

ساعد بچه ها لزوما به خاطر این حرف بحث رو ادامه ندادن، یعنی اره واقعا حرف مجری اون قدر سهمگین نیست و میشه خیلی راحت باهاش برخورد کرد، بیشتر نظرات دوستان اینجا بود که اتیش بحث رو زیاد کرد...

مثلا میگن کسی که غرق زندگی بشه، از پشت مانیتور بلند شه و فراتر بره، و زندگی رو بفهمه، دیگه نمیشینه n ساعت گیم بزنه

من 33 سال و 1.5 ماهمه، موقعیت خانوادگی خیلی خوبی دارم، میتونم تا اخر عمر بخورم بخوابم، میتونم تو چند ماه مهاجرت قانونی به کانادا کنم ( چون تا حالا درخواست نکردم و پاچه شونو نخوردم، اون کسانی که میتونند دعوتنامه بفرستند و هر موقع بخوامم بلاخره میفرستن، در ظاهر نشون نمیدن اما تقریبا باهام قهر هستن، چون تحویلشون نمیگیرم(خ مال نیستم) در حالی که انتظار دارن جلوشون تا کمر خم شم )

با این حال، من از 16 سالگی تابستونا رفتم سر کار، صرافی میرفتم، تا 19 سالگی تابستونا صرافی بودم (پیش داییم کار میکردم برای ایشون بود) 19 سالم بود که به اصرار خودم دیگه صرافی نرفتم و مدتی پیش اون یکی داییم، تو اهن فروشی کار کردم، مدتی هم پیش یک دایی دیگه ام تو ایرانیت فروشی کار کردم، تا 20 21 حدودا بودم، که با سرمایه و کمک پدرم شروع به کار مستقل کردم و خودم مغازه زدم (پدرمم عین پدرش، بازاری قدیمیه) همزمان دانشجو هم بودم (برق الکترونیک که البته وسطاش زده شدم و انصراف دادم، دلیل اصلی این بود که من از اول علاقه مند به معماری بودم و دیر عقلم اومد سر جاش که با برق حال نمیکنم و بعدشم به خاطر سربازی نتونستم تغییر رشته بدم)
دیگه بیشتر تمرکزم رو مغازه بود، مغازه ام سوپر مارکت بود چون کار ساده ای بود انتخابش کردم، اما یک مغازه 100 متری (ملک هم برای خودمه یعنی پدرم تهیه کرد) که مثلا سال 90، من برای پر کردنش +150 میلیون تومن چک دادم، هایپرمارکت یه جورایی، 5-6 تا همکار داشتم، همه هم دختر همه هم عین برادرشون بهم اعتماد داشتن اینقدر که مثبت بودم، تا 6 سال، من روزی حداقل 10 ساعت سر کار بودم، 6 سال، بدون استثنا، من حتی سال تحویل، یعنی دم عید، مغازه بودم، یعنی وقتی همه داشتن عشق و حال میکردن، من مغازه بودم، مهمونی رو بیشتر از 2 ساعت نمیتونستم برم، چون باید برمیگشتم مغازه، دیتم با دوست دخترم تو مغازه بود خیلی وقتا!! مثلا از 12 ظهر میرفتم مغازه، تا 8 شب، 8 میرفتم مهمونی، 10.5 دوباره برمیگشتم مغازه و تا 1-2 میموندم مغازه، این وقتیه که همه، همه به معنای واقعی، دارن عشق و حال میکنند، یعنی ایام عید، حالا تصور کن، طول سال هم، 6 سال همین وضعیت وجود داشت،

به معنای واقعی پاره شدم، هرچند همون موقع هم پلی استیشن 3 و بعد ویتا و 4، بدون استثنا همیشه همراهم میومدن مغازه و برمیگشتن، یه تی وی بزرگ داشتم که باهاش بازی میکردم، در واقع مونس من تو مغازه بازیسنتر بود و یوتیوب و موزیک و بازی حالا میدونی چرا این اتفاقات برام افتاد؟ فقط برای این که از بچگی، تو گوشم خونده شد مخصوصا توسط مامانم، که "باید کار کنی، باید رو پای خودت وایسی، نباید چشمت به پول بابات باشه و این حرفا" طوری که واقعا برای من وسواس درست کرده بود، طوری که وقتی به معنای واقعی از سوپرمارکت خسته شدم و "فوبیای سوپرمارکت" گرفتم، و مغازه رو جمع کردم و اجاره دادم، باز هم نتونستم برم دنبال چیزی که میخوام، چیزی که واقعا دوست دارم، و انگار مجبورم برم سر کار (در حالی که هیچ وقت اپسیلون نیاز مالی بهش نداشتم) باز هم رفتم سر کار، این دفعه یک موسسه طراحی سایت و به عنوان کارمند و طراح، یادمه همون هفته که رفتم (سال 2014+) برام یک پکیج اموزشی طراحی سایت خریدن، یک هفته بعد پکیج رسید، همون موقع ceo رو صدا کردم و بهش نشون دادم که این پکیجی که این همه هم پولش رو دادی برای من خریدی، "بخش" فقط بخشی از ویدئوگاید هایی هست که من یک هفته است دارم رو یوتیوب از روشون تمرین میکنم، یعنی چیزی رو خریده بودن که خودم مجانی تو یوتیوب زودتر پیدا کرده بودم

خلاصه وسواس من رو "حتما باید کار کنی" طوری بود که واقعا، واقعا باور کرده بودم اگه فولان جام پاره نشه، حق و لیاقت رسیدن به ارث پدریم رو ندارم، اونم من که الان تک فرزند هستم، میدونی راستش اینه که یکمی ممکنه رو مخ بره (حالا من حقیقتا اگه پست تورو نمیدیدم، کامنت نمیدادم اینجا، یعنی فشاری از حرف عزیزان نخوردم ) و بیشتر حرف تو باعث شد بیام توضیح بدم، حالا به نظرت نظر ملت منطقیه؟ مثلا منی که الان با عشق و علاقه، لایز اف پی رو وسط نیوگیم پلاس 2 رو اکس باکس نگه داشتم، که دیگه خیلی بازی نکنم تا برای بازی رو پلی استیشن هم ذوق داشته باشم (پلتش کنم) کسی هستم که نمیدونه زندگی چیه؟ تفریح چیه؟ ورزش چیه؟ کار چیه؟ چک چیه؟ اعصاب خوردی چیه؟ استرس چیه؟ از مهمونی و عشق و حال عقب افتادن چیه؟من همین الان بعد این پست حاضر میشم، و پیاده میرم لب دریا دیروزم تو افتاب با دوچرخه رفتم کوه، 33 سالمه، در حال خوندن روانشناسی هستم، معدل +19، وقتی کنفرانس میدم تا چند دقیقه همه برای تشویق دست میزنن (احتمالا چون اجرای خوبی دارم و با عشق مطالب رو بیان میکنم و توضیح خوبی میدم) بار ها برای پیش اومده که مثلا یک داف 35 ساله ارشد روانشناسی، بعد کنفرانس اومد بهم گفت "اقا شما چقدر خوب کنفرانس میدی و به به و چه چه )یا مثلا استاد های اصلیم بارها و بارها ازم تعریف کردن، رسما میفهمم که ازم خوشون میاد و تحویلم میگیرن،

گرفتی چی میگم؟ حقیقتا جو این تاپیک به شدت منو یاد خودم انداخت وگرنه حرف توام درسته، حتما احمقانه است که کسی برای دستاورد های گیمینگ (یا هر دستاوردی) به خودش مغرور بشه، فکر میکنم حتی ویلیس هم همینطور باشه، یعنی اگه ویلیس ادمی بود که به دستاوردش مغرور شه، احتمالا خیلی زودتر خودش رو در نوک قله میدید و بیخیال رکورد زنی میشد و به اینجا نمیرسید... و حقیقتا، با اینکه این خانم مجحری خیلی نرم حرف زد، ولی کلا منو یاد مامانم انداخت که تو بچگی چطوری تو مغز من کرده بود که "باید پاره شی تا لیاقت پول و زندگی رو داشته باشی" *البته مامان من خیلی ادم مهربونیه ها، ولی خب، این سیس ها برای اون نسل تا حدی عادیه دیگه...

*اقا خلاصه من از 2016 انقلاب کردم دیگه برای "صرفا کار کردن و پول دراوردن و لیاقت پیدا کردن" سر کار نرفتم، شروع کردم به درس خوندن که اشاره کردم، همینم تموم کنم (حداقل ارشد) احتمال زیاد باهاش کار نمیکنم و باز هم ادامه تحصیل میدم، این دفعه یک رشته دیگه، یا جامعه شناسی یا موسیقی خلاصه میشه بازی کرد، منفجر هم کرد، و در توصیفات بعضی عزیزان این تاپیک که نظر منفی دارن هم، قرار نگرفت

خب مهرداد، ته ته حرف منم دقیقا همینه.

پست من بیشتر در جواب کسایی بود که چند صفحه اول میگفتن "کاری که این بچه انجام داده دقیقا در سطح یه ورزشکار یا کسی که تو المپیک اول شده هست، همونقدر هم استعداد، دقت و سرعت العمل داشته" ( واقعا این حرف هنوزم برام خنده داره ) پست قبلی گفتم افراط در هر چیزی، چه بازی باشه چه کار، که خودت بهش اشاره کردی اشتباهه، اصلا از لحاظ روانی و جسمی هم سالم نیست. منم با طرز فکری که از بچگی تو گوش ما خوندن بازی کردن اشتباهه مخالفم ولی از این طرف با غرق شدن تو یه دنیای موازی که گیمینگ و رکورد زدن در یه جایگاه خاصی قرار داره، یا اینکه ما گیمریم و بیشتر از بقیه حالیمونه و خیلی کولیم و بقیه Boomer، با اینا مخالفم.

اتفاقا درستش هم همینه، مثل تو و من تو زندگی دنبال همه چی بری. مشکل اینجاست این جوان 13 ساله و بعضی ها در حال حاضر همچین طرز فکری نداشتن و ندارن. برای همین نظر منم بیشتر به مجری اسکای نیوز نزدیک تره.

ساعد خان نظرت راجع به شطرنج بازا چیه ؟ یا منتقد فیلم ؟ یا شغل های دیگه ای که طرف رو مجبور نمیکنن صبح های آخر هفته چند کیلومتر رانندگی کنند برن فیلد واسه تیر اندازی ؟ اونا هم دستاوردی نیستن دیگه .

( مشخصا مقام آوردن تو المپیک کار بسیار بسیار سختیه ولی اگه کسی اونو انتخاب نکرد و خواست کار دیگه ای بکنه نمیشه بیای بگی نه این دست اوردی نیست چون تا جون تو تنت بود تمرین نکردی )

درضمن هیچ کدوم از بچه های اینجا و حتی ردیت نمیومدن بگن ما از دماغ فیل افتادیم یا ما گیمریم از بقیه بهتریم نمیدونم اینو از کجا آوردی .

جناب، کسی بقیه رو مجبور نمیکنه. هرکسی آزاد و مختار هستش هر فعالیتی میخواد انجام، زمانش رو هم صرف اون کنه. اگر شخصی یه فعالیتی انجام میده و باعث خوشحالیش میشه که، خیلی هم خوب.

حتی من باور دارم، برای خوشنودی درونی که از همه مهمتر هستش، نه لازم هست تو المپیک مدال بیاری و نه در گیمینگ رکورد بزنی! همینکه تو زندگی به آرومش درون برسی، یعنی بردی!

حالا بنظر بعضی ها، افراط در بعضی از این فعالیت ها کار بی فایده ای هست، حالا اینکه قبول ندارین، خب نداشته باشین، زمین هنوزم گرد هستش.

 

[MrElectricWizard]

خب مهرداد، ته ته حرف منم دقیقا همینه.

پست من بیشتر در جواب کسایی بود که چند صفحه اول میگفتن "کاری که این بچه انجام داده دقیقا در سطح یه ورزشکار یا کسی که تو المپیک اول شده هست، همونقدر هم استعداد، دقت و سرعت العمل داشته" ( واقعا این حرف هنوزم برام خنده داره ) پست قبلی گفتم افراط در هر چیزی، چه بازی باشه چه کار، که خودت بهش اشاره کردی اشتباهه، اصلا از لحاظ روانی و جسمی هم سالم نیست. منم با طرز فکری که از بچگی تو گوش ما خوندن بازی کردن اشتباهه مخالفم ولی از این طرف با غرق شدن تو یه دنیای موازی که گیمینگ و رکورد زدن در یه جایگاه خاصی قرار داره، یا اینکه ما گیمریم و بیشتر از بقیه حالیمونه و خیلی کولیم و بقیه Boomer، با اینا مخالفم.

اتفاقا درستش هم همینه، مثل تو و من تو زندگی دنبال همه چی بری. مشکل اینجاست این جوان 13 ساله و بعضی ها در حال حاضر همچین طرز فکری نداشتن و ندارن. برای همین نظر منم بیشتر به مجری اسکای نیوز نزدیک تره.

اره من فهمیدم چی میگی چون قبلا هم پست هات راجع به بازی رو خوندم کلا میفهمم منظورت چیه و حرف بدی هم واقعا نمیزنی، هیچ کی اینجا ارزش های دنیای فیزیکی رو زیر سوال نبرده، (البته 2 3 تا از کاربر های مشخص تو صفحات اول حرف های اساسا اشتباه زدن که کلا کاری نداریم )

ولی باقی دوستان هم حرف بدی نمیزنن و از این نظر بسیار درست میگن

ببین کلا بازی، اون حجم از Stimulate تو مغز، اون همه محاسباتی که انجام میشه و در نتیجه اش معادلات حل میشه، حالا با هر شکلی که شورتکات بشه، ولی باز هم عین هر بازی فکری دیگری عمل میکنه، همه ی اینا وقتی با حواس انسان حداقل به شکل انتزاعی ارتباط برقرار میکنه یعنی دکمه زنی درست و بهترین حالت انجام دادن گیم پلی (+اون همه عامل دیگر که تو بازی وجود داره) واقعا کار کمی نیست، یعنی حتی تو کژوال ترین حالتش هم ما داریم یک فعالیت حداقل به نظر من به شدت جالب تر و خفن تر و خاص تر از برای مثال فیلم دیدن خالی، سریال دیدن خالی، حتی مسابقه اسب دوانی دیدن خالی از نزدیک، ما داریم فعالیتی فراتر از صرفا دوپامین و داستان هاش رو تو بازی ها میبینیم... (دیگه ویلیس که عملا نابغه است و غیر ممکن رو ممکن کرده و حد توانایی انسان رو نشون داده)

مدل خیلی جدی تر و با پرنسپیپ و دسپلین در حد ارتشی ترش هم؛ میشه خلبان و کنترل کنندگان Drone.. که نه چکپوینت داره نه دیگر امکانات ویدئوگیم، یک کار به شدت جدی، کاملا از پشت مانیتور، به طور کلی هم تو این دوره زمونه، تکنولوژی اینقددددددددددر کار و حرفه و هنر و گستردگی ایجاد کرده که واقعا نمیشه پشت مانیتور نشستن رو جدی مسخره کرد در طول تاریخ هم کلا کار های این شکلی وجود داشته و محدود به تکنولوژی امروز نمیشه، از سال های ابتدایی قرن گذشته گرفته تا خیلی قبل از اون.... ولی اره میشه مثل یک شوخی که درش لایه هایی از حقیقت هم وجود داره، برخورد کرد.. قطعا اگه انسان همیشه پشت مانیتور باشه، همه میشیم شبیه انسان ها تو Wall-E



*مسخره کردن ویدئوگیم، فرق خاصی با مسخره کردن موسیقی نداره، همینطور گیمر و موسیقی دان یا نوازنده

**ادرس غلط دادن به یک بچه، میتونه اون رو از مسیر استعداد ها و پتانسیل اصلیش دور کنه...

 

[HalfLife G]

ببین کلا بازی، اون حجم از Stimulate تو مغز، اون همه محاسباتی که انجام میشه و در نتیجه اش معادلات حل میشه، همه ی اینا وقتی با حواس انسان حداقل به شکل انتزاعی ارتباط برقرار میکنه یعنی دکمه زنی درست و بهترین حالت انجام دادن گیم پلی (+اون همه عامل دیگر که تو بازی وجود داره) واقعا کار کمی نیست، یعنی حتی تو کژوال ترین حالتش هم ما داریم یک فعالیت حداقل به نظر من به شدت جالب تر و خفن تر و خاص تر از برای مثلا فیلم دیدن خالی، سریال دیدن خالی، حتی مسابقه اسب دوانی دیدن خالی از نزدیک، ما داریم فعالیتی فراتر از صرفا دوپامین و داستان هاش رو تو بازی ها میبینیم...

ببین بحث این نیس که سرگرمی بده یا گیم بده یا هرچی. اتفاقا خیلی هم عالیه گیم و سرگرمی و هر انسانی باید از اینجور سرگرمی ها داشته باشه

بحث اینجاست وقتی شما در این حد حرفه ای و خفن انرژی و تمرکز و مهارت و زمان و نبوغتو میذاری پای یه سرگرمی و زندگیت رو صرف اون میکنی، دیگه از یه سرگرمی ساده تغییر میکنه به تخصص و تخصص باید برات ارزش افزوده داشته باشه.
برا این پسر هم اگر این کارا پول و ارزش افزوده آورده باشه و یا درآینده داشته باشه کارش خیلی هم عالیه وگرنه صرفا در حد همون رکورد زدن و خوشحالی میمونه که برای این همه انرژی که خرج کرده ارزش افزوده زیادی نداره

نمیدونم تونستم درست توضیح بدم یا نه

.

 

[MrElectricWizard]

ببین بحث این نیس که سرگرمی بده یا گیم بده یا هرچی. اتفاقا خیلی هم عالیه گیم و سرگرمی و هر انسانی باید از اینجور سرگرمی ها داشته باشه

بحث اینجاست وقتی شما در این حد حرفه ای و خفن انرژی و تمرکز و مهارت و زمان و نبوغتو میذاری پای یه سرگرمی و زندگیت رو صرف اون میکنی، دیگه از یه سرگرمی ساده تغییر میکنه به تخصص و تخصص باید برات ارزش افزوده داشته باشه.
برا این پسر هم اگر این کارا پول و ارزش افزوده آورده باشه و یا درآینده داشته باشه کارش خیلی هم عالیه وگرنه صرفا در حد همون رکورد زدن و خوشحالی میمونه که برای این همه انرژی که خرج کرده ارزش افزوده زیادی نداره

نمیدونم تونستم درست توضیح بدم یا نه

.

اره میفهمم اما میتونم بگم این نظر شماست

یعنی اینکه باید ارزش افزوده داشته باشه، نمیدونم، من حقیقتا اینجوری فکر نمیکنم، تا حالا اینجوری فکر نکردم، اخه یجوریه اول از همه یه طوریه که انگار همه دارن راجع به زندگی یک نفر دیگه تصمیم میگیرین، من همین اول با این مشکل دارم، اما خب اگه صرفا بحث "مدل" باشه:

شاید ارزش افزوده از نظر هر کسی (طبیعتا بر اسا موقعیت و جهان بینی شخص و غیره) به صورت جداگانه تعریف بشه، مثلا شاید ارزش افزوده کسی سرگرم شدن باشه، یکی خوشحال شدن، یکی گذراندن وقت و ... یکی هم موقعیت اجتماعی واقتصادی...

به نظرم باید به همه ی اینا احترام گذاشت، مهم اینه که خود فرد چی میخواد، وگرنه فراتر از این اگه بخوایم "باید" و نباید بیاریم، شبیه این میشه که جای دیگران تصمیم بگیریم، این حتی فکر نمیکنم یک رویکرد علمی و درست هم به حساب بیاد..

*نقطه مقابل، اگر افراط یا حتی در مفهوم مثبت، تخصص، موجب "مشکل" در زندگی یا هرچیزی از فرد شده، اخلال به وجود اورده، اون وقت به نظر میشه با یک رویکرد اسیب شناسانه باید نبایدی، به قضیه نگاه کرد، چون در این حالت دیگه فرقی نداره ورزش زیاد و افراطی، طراحی دیجیتال افراطی، مغازه داری افراطی، یا بازی کردن افراطی، در هر صورت وقتی مشکل و اخلال به وجود میاد، وقتی هست که باید و نباید ها و پروتکل ها و روش های درست زندگی و بهبود.. وسط میاد..

وگرنه در حالت فعلی یعنی ویلیس، ما با یک نابغه طرفیم که رکورد زده، غیر ممکن رو ممکن کرده، به نظرم منطقی نیست کسی الان نگران ویلیس بشه ویلیس الان نه تنها یک فعالیت نادر و نبوغانه رو به انجام رسونده، که الردی شبیه یک چاه نفت زنده است که از این به بعد، راه بره ازش موفقیت و پول و شهرت و تیتاپ () و سوپرکار و این چیزا میریزه

**احتمالا برای خیلی از کودکان بازیگر، موسیقیدان ها و نوازنده ها هم، در مثلا 50 60 سال پیش، همچین نگرانی هایی وجود داشت

*طبیعتا ما یعنی همه انسان ها هم باید برای ویلیس خوشحال و امیدوار به موفقیتش باشیم، و کسی منتظر نشینه که 2 روز دیگه اگه ویلیس فولان شد بیاد بگه ای دید فولان و بهمان، چون این چیزا، برای هر کسی ممکنه پیش بیاد، از دنیای سینما گرفته که یکی از کودکی و شهرت میشه مکالی کالکین و مسائلش، یکی هم از کودکی در بازیگری رشد پیدا میکنه و میشه کریستین بیل... اینجا مولفه های زیاد دیگری هم مطرح هست نه لزوما فقط حرفه و مهارت یا شغل یا سرگرمی...

 

[SIMPLE]

حالا بنظر بعضی ها، افراط در بعضی از این فعالیت ها کار بی فایده ای هست، حالا اینکه قبول ندارین، خب نداشته باشین، زمین هنوزم گرد هستش.

مشخصا افراط و اعتیاد پیدا کردن بی فایده و مضر هست. چه ورزش چه گیم چه درس .

اما خب برای ثبت هر رکوردی یا یه دست اوردن نتیجه خوب چه ورزش چه درس باید تلاش افزوده کرد .
مثلا اگه کسی بخواد تو کنکور رتبه خوبی بیاره مشخصا باید خیلی از وقتشو بسیار بیشتر از حد معمول رو درس بزاره اما بعد از کنکور که دیگه همونقدر درس نمیخونه .
این پسر هم قبل از اینکه رکوردو بزنه و کار ( غیر ممکنی ) رو ممکن کنه ساعت ها بازی کرده تا به اون حد از تمرکز و مهارت برسه . دلیل نداره بعدشم به تتریس معتاد بشه و زندگی اجتماعیشو بزاره کنار .

 

[Faruk]

ببین بحث این نیس که سرگرمی بده یا گیم بده یا هرچی. اتفاقا خیلی هم عالیه گیم و سرگرمی و هر انسانی باید از اینجور سرگرمی ها داشته باشه

بحث اینجاست وقتی شما در این حد حرفه ای و خفن انرژی و تمرکز و مهارت و زمان و نبوغتو میذاری پای یه سرگرمی و زندگیت رو صرف اون میکنی، دیگه از یه سرگرمی ساده تغییر میکنه به تخصص و تخصص باید برات ارزش افزوده داشته باشه.
برا این پسر هم اگر این کارا پول و ارزش افزوده آورده باشه و یا درآینده داشته باشه کارش خیلی هم عالیه وگرنه صرفا در حد همون رکورد زدن و خوشحالی میمونه که برای این همه انرژی که خرج کرده ارزش افزوده زیادی نداره

نمیدونم تونستم درست توضیح بدم یا نه

.

خب این پست شما نشون میده تلاش های من و مطالبی که عرض کردم بیهوده نبوده و کم کم تاثیر رو گذاشته. و متوجه شدید که نتیجه این کار با هر هدفی هم که بوده باشه صد در صد ارزش افزوده داره مثل اینکه شما بیای صرفا جهت مسخره بازی درجا سه متر به بالا بپری و قوانین فیزیک رو به سخره بگیری همین کار مسخره شما باعث میشه عده ای به شما کلی پول بدن که در راستای خواسته هاشون این کار رو براشون تکرار کنی هدفت پول در آوردن نبود ولی نتیجه کار برات تولید ثروت میکنه. یا یه مانکن خوش قیافه و خوش هیکل رو در نظر بگیر که نه برای قیافه اش تلاش کرده نه هیکلش نه لحنش این مورد که اصلا هدفی هم نداشته ولی همین اونو سوق میده به صنعت مدلینگ یا بازیگری یا هر چیزی که تبدیل میشه به سرمایه اولیه برای پول در آوردن.

در مرود صحبت دوستمون که فرمودن : " هم استعداد، دقت و سرعت العمل داشته" ( واقعا این حرف هنوزم برام خنده داره ) "
یاد اون یارو افتادم که توی برنامه تلویزیونی گفت علی دایی هیچی نبود فوتبالیست نبود هم تیمی هاش شوت میزدن توپ میخورد به پا و سرش و می رفت توی گل

دوست عزیز همیشه یادمون باشه وقتی حرفی می زنیم مورد قضاوت دیگران قرار میگیریم اینکه شما حتی ذره ای در مورد سرعت عمل و هوش بالای این پسر 13 ساله شک داری و موجب خنده ات میشه (ایشالا که به هر بهانه ای خنده روی لبانت باشه مخلصتم هستم ولی) لازمه که یه مقدار بیشتر و عمیق تر تفکر کنی در این رابطه. حتی این موضوع رو بازگو کن برای چند نفر دیگه از اطرافیانت اگر گفتن نه این پسر قدرت تصمیم در لحظه نداشته و علت این موفقیتش صلوات فرستادن و متوسل شدن به ائمه اطهار بوده من دیگه حرفی ندارم!

 

[HalfLife G]

خب این پست شما نشون میده تلاش های من و مطالبی که عرض کردم بیهوده نبوده و کم کم تاثیر رو گذاشته. و متوجه شدید که نتیجه این کار با هر هدفی هم که بوده باشه صد در صد ارزش افزوده داره

لازمه که یه مقدار بیشتر و عمیق تر تفکر کنی در این رابطه. حتی این موضوع رو بازگو کن برای چند نفر دیگه از اطرافیانت اگر گفتن نه این پسر قدرت تصمیم در لحظه نداشته و علت این موفقیتش صلوات فرستادن و متوسل شدن به ائمه اطهار بوده من دیگه حرفی ندارم!

ممنون از تلاش های شبانه روزیتون ولی بنده از همون اول این نظر رو داشتم و پست شمارم کلا مطالعه نکردم که نظرمو عوض کنم. به مقدار کافی هم تفکر میکنم در روابط مختلف.

پاینده باشین

.

 

[Faruk]

ممنون از تلاش های شبانه روزیتون ولی بنده از همون اول این نظر رو داشتم و پست شمارم کلا مطالعه نکردم که نظرمو عوض کنم. به مقدار کافی هم تفکر میکنم در روابط مختلف.

پاینده باشین

.

سلام
پاراگراف دوم و سوم پست قبلیم خطاب به شما نبود. فکر کنم سوتفاهم براتون پیش اومد. عذر می خوام ازتون
درستش این بود که کل پست دوستی که چند پست بالاتر در متن صحبت هاش نوشته بود رو نقل قول میکردم که تنبلی کردم و همینم باعث سوتفاهم شد.

 

[.Amirone]

ما هم از اطرافیان یا پدرومادر شاید بارها شنیدیم که گیم جز اتلاف وقت عایده دیگه ای نداره، ولی خب تریبون دستشون نبوده که این نسخه رو برای همه مردم تجویز کنن! وقتی از طریق رسانه نظر شخصیتو میخوای به عموم مردم نسبت بدی، باید بدونی حدو حدودت چقدره و پاتو از گلیمت نباید درازتر کنی چون هر نوع شاخه ای یک کامیونیتی داره و به هر کدوم از این شاخه ها می شه موردی رو نسبت دادو ژست روشنفکری گرفت. پاگذاشتن روی علایق دیگران از سوی رسانه با هر شکل و شمایلی محکومه و نتیجش هم دارن می بینن

 

[Natural Killer]

 

[NaViiDii]

اینم ویدئوی خیلی خووبیه خصوصا واسه اونایی که با تتریس آشنایی ندارن

 

[OceanSky]

اره من فهمیدم چی میگی چون قبلا هم پست هات راجع به بازی رو خوندم کلا میفهمم منظورت چیه و حرف بدی هم واقعا نمیزنی، هیچ کی اینجا ارزش های دنیای فیزیکی رو زیر سوال نبرده، (البته 2 3 تا از کاربر های مشخص تو صفحات اول حرف های اساسا اشتباه زدن که کلا کاری نداریم )

ولی باقی دوستان هم حرف بدی نمیزنن و از این نظر بسیار درست میگن

ببین کلا بازی، اون حجم از Stimulate تو مغز، اون همه محاسباتی که انجام میشه و در نتیجه اش معادلات حل میشه، حالا با هر شکلی که شورتکات بشه، ولی باز هم عین هر بازی فکری دیگری عمل میکنه، همه ی اینا وقتی با حواس انسان حداقل به شکل انتزاعی ارتباط برقرار میکنه یعنی دکمه زنی درست و بهترین حالت انجام دادن گیم پلی (+اون همه عامل دیگر که تو بازی وجود داره) واقعا کار کمی نیست، یعنی حتی تو کژوال ترین حالتش هم ما داریم یک فعالیت حداقل به نظر من به شدت جالب تر و خفن تر و خاص تر از برای مثال فیلم دیدن خالی، سریال دیدن خالی، حتی مسابقه اسب دوانی دیدن خالی از نزدیک، ما داریم فعالیتی فراتر از صرفا دوپامین و داستان هاش رو تو بازی ها میبینیم... (دیگه ویلیس که عملا نابغه است و غیر ممکن رو ممکن کرده و حد توانایی انسان رو نشون داده)

مدل خیلی جدی تر و با پرنسپیپ و دسپلین در حد ارتشی ترش هم؛ میشه خلبان و کنترل کنندگان Drone.. که نه چکپوینت داره نه دیگر امکانات ویدئوگیم، یک کار به شدت جدی، کاملا از پشت مانیتور، به طور کلی هم تو این دوره زمونه، تکنولوژی اینقددددددددددر کار و حرفه و هنر و گستردگی ایجاد کرده که واقعا نمیشه پشت مانیتور نشستن رو جدی مسخره کرد در طول تاریخ هم کلا کار های این شکلی وجود داشته و محدود به تکنولوژی امروز نمیشه، از سال های ابتدایی قرن گذشته گرفته تا خیلی قبل از اون.... ولی اره میشه مثل یک شوخی که درش لایه هایی از حقیقت هم وجود داره، برخورد کرد.. قطعا اگه انسان همیشه پشت مانیتور باشه، همه میشیم شبیه انسان ها تو Wall-E



*مسخره کردن ویدئوگیم، فرق خاصی با مسخره کردن موسیقی نداره، همینطور گیمر و موسیقی دان یا نوازنده

**ادرس غلط دادن به یک بچه، میتونه اون رو از مسیر استعداد ها و پتانسیل اصلیش دور کنه...

مهرداد حقیقتا دلیل اینکه من شخصا اینجا پست دادم پیش تر از اینکه بخاطر این نوجوان و رکوردش بوده باشه بیشتر بخاطر کسایی بود که مثل همیشه مخالف اینن یکی یه نظر مخالف بده!

دلیل اصلیش این بود که یه مجری نظرش رو درباره یه خبری گفته، که به خیلی ها ( که تو پست اول گفتم خودشون رو که جای سوال داره چرا!؟ جای این پسر گذاشتن و بهشون بر خورده). بعدش چند نفری اعلام کردن که با حرف مجری موافق هستن. بعد اینجاست که ارتش گیمر هایی که خودشون حرفه ای میدونن ظاهر میشن. یکی تومار مینویسه درباره اینکه "مردم با بقیه تفریحات مشکل ندارن ولی با گیمینگ دارن" درحالی که مجری بخاطر گیمینگ این حرف رو نزده. بخاطر این زده که این پسر که رکورد زده واضحا زمان زیادی رو صرف اینکار کرده. یکی دیگه به خودش فشار اومده بعد میگه مجری فشاری شده!

مشکل دقیقا همینجاست یه موردی چون برای یه عده خفنه و براش کف میزنن انتظار دارن برای بقیه هم همینطور باشه! تا یکی هم نظر مخالف میده شروع میکنن به Gatekeeping. تو پست اول هم گفتم شخصا من سعی میکنم بین همه فعالیت های تفریحی/ورزشی یه بالانسی باشه، برای همین واسه من رکورد یا اول شدن تو مسابقه F1 یا تیراندازی رو خیلی خفن تر از رکورد زدن تو یه بازی میدونم. یعنی کسی نباید نظر مخالف بده تا بعضی ها ناراحت نشن!؟ اگر آره، برعکس این موضوع چطور چرا اتفاق نمیوفته!؟ خب اساتید چرا بخاطر ما خودشون رو سانسور نمیکنن ولی همیچین انتظاری رو از بقیه دارن!

خیلی ها در این چند صفحه گفتن دید مردم نسبت به گیمینگ منفی تر هست تا بقیه سرگرمی ها. خب حرف غلطی نیست ولی این دلیل داره! دلیلش هم Toxic بودن جامعه گیمینگه! برای مثال یه بنده خدایی هر تاپیکی من میرم و پست میدم با استیکر خنده خودش رو خالی میکنه. دلش خنک نشد و چون مثل همیشه تهی از بحث منطقی هست بعدش هم شروع میکنه به حمله شخصی که "آی اینها میخوان بگن ما متفاوتیم". جالب اینجاست همچین پستی که محتواش کسایی که نظر متفاوت داشتن رو نشونه گرفته، لایک زیادی میگیره، یعنی اکثرا بیشتر با خود شخص مشکل دارن تا نظرش.

شخصا هرچقدر هم عاشق ویدیوگیم باشم، ولی نمیشه سمی بودن جامعه گیمینگ رو انکار کرد. مثلا من و تو با اینکه سلیقه های متفاوت داریم بهم احترام میذاریم. ولی اینجا لازمه تا من بگم از فلان سری بخاطر فلان دلایل خوشم نمیاد تا فنهای اون سری با بازیساز تا آخر عمرشون از کسی که این نظر رو داده متنفر باشن! تازه از لج این موضوع تو یه تاپیک دیگه هم بهم میپرن یا مثلا وقتی بعد این خبر یه عالمه گیمر به صفحه این مجری حمله کردن، این دقیقا چی رو نشون میده!؟ دقیقا اینجا یه سری هم به کسایی که موافق حرف مجری بودن هم حمله کردن! اینا که فن F1 یا یه سری تفریح دیگه نیستن که Rage کردن. یعنی قشنگ مشخصه کیا چه وضعی دارن بعد جالبه فکر میکنن بقیه اوضاع نابسامان دارن

درکل من هنوزم با پست اولم موافقم و دلیل اینکه چرا به یه سریها فشار اومد رو خوب میدونم. هرکسی هم زیادی ناراحته بره بیرون هوا بخوره"