واقعا گاهی وقتا به خودم می گم چه جوری بود نسل های قبل یه معجونی بی نطیر از هنر به کار می بردن تو بازیا که این قدر لدت بخش بود ولی الان کمتره جواب عشق سازنده از دل جون فقط جواب عشق مثل بعضی از بازیای نسل ۸ و احتمالا ۹ نبود بازیای تکراری بدون نواوری دیگه عشق شرکتا از بین رفته به ساختن. راش اتک نمونه کامل یه هنر گیم پلی به شدت درگیر کننده استفاده از جاقو واسلحه یه چاشنی فوق العاده سخت ولی بالانس شده محیط های گوناگون که به لطف گرافیکی عالی و رنگ بندی زیبا عجیب کمکی به جدابیت بازی کرده سیستم مبارزات نسبتا خوب در زمان خودش الگوی زیادی برای بازیای دیگه بود و حسابی در زمینه گیم پلی حرف داشت برا گفتن موزیک عالی بازی که حجت را تمام کرده بود خلاصه این بازی کاملا فراموش شده و جا داشت یه نیم نگاه بهش بکنیم و اگه بخواییم نمره می دادیم زمان خودش شاید خیلی ایراد می گرفتیم ولی این مثل سرکه می مونه هر چه بیشتر جافتاده تر می شع بعصی بازیا سال های بعد می فهمیم چی بودن زمان خودشون شاید متوجه نشیم واقعا این بازی لایق ۱۰/۱۰رو داره