امتياز اعضای بازی سنتر به عناوین پلتفرم PC

[Meysam]

سلام
تو اين تاپيك مي خوايم نظر شما و امتيازي رو كه به هر بازي ميديد مشخص كنيم تا شايد بتونيم بهترين بازي رو تو هر ماه يا سال با نظر خودمون انتخاب كنيم
پايين ترين امتياز 0
بالاترين امتياز 10
همراه نظر ( خواهشمند است نظر کارشناسانه باشه )

Spoiler

اینم بازی های سری 1 : ( تا تاریخ 5 مهر )

Wolfenstein
Wanted Weapons of Fate
Left 4 Dead

Bionic Commando
Call of Juarez Bound in Blood
Street Fighter IV

جواب لیست امتیازات سری اول :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC


اینم بازی های سری 2 ( با تشکر از میثم ) تا تاریخ 20 مهر :

Batman Akham Asylum
Resident Evil 5
Mini Ninja
NFS: SHIFT
Red Faction Guerilla
Darkest of days
Section 8
overlord 2
ARMA II
Trine
X-Men Origins: Wolvorine

جواب لیست امتیازات سری دوم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

اینم بازی های سری 3 : ( تا تاریخ 28 مهر )

Assassin's Creed
Bioshock
Brothers In Arms 3
Crysis
Crysis Warhead
Dark Sector
Dead Space
Far Cry 2
F.E.A.R 2
Gears of War
GTA IV
GRID
Mirror Edge

لیست امتیازات سری سوم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

بازیهای سری 4 ( تا تاریخ 5 آبان )

Splinter Cell: Double Agent
STALKER: Shadow of Chernobyl
STALKER: Clear Sky
Call of Duty 4
Call of Duty: World At War
Fallout 3
H.A.W.X
Resident Evil 4
Prince of Persia 2008
Burnout: Paradise
Mass Effect
Devil May Cry 3
Devil May Cry 4
Pro Evolution Soccer 2009
Colin Mac Rae: Dirt
Silent Hill: Homecoming

لیست امتیازات سری چهارم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

 

[Paradise Lost]

Inside
شت فقط، یعنی یکی از خوف ترین و ترسناک ترین بازی های عمرم بود، لعنتی کوچولو بهترین اتمسفر تاریخ گیم هست، شوخی نیست بازی که از همون ثانیه اول تا موقعه ای که بازی رو تموم میکنی یک کلمه توش حرف نباشه اون وقت این همه مباحث سنگین رو قاطی کنی، شخصا که خیلی لذت بردم، پلتفرم بازی هم با انیمیشن های بشدت واقعی ، نرم و روان خیلی لذت بخش بود، معما های بازی هم واقعا فکر کردن میخواد ولی خیلی زود یادشون میگیرید، کلا پرفکت سازندگان این بازی به معنی واقعی کلمه این حرف هستن که اگر بودجه بزرگی نداشته باشن ، مغز های بزرگی دارن، اینا که این بازی رو ساختن، به معنی واقعی کلمه نخبه و هنر مند هستن.
10/10

 

[kamyy]

Inside
شت فقط، یعنی یکی از خوف ترین و ترسناک ترین بازی های عمرم بود، لعنتی کوچولو بهترین اتمسفر تاریخ گیم هست، شوخی نیست بازی که از همون ثانیه اول تا موقعه ای که بازی رو تموم میکنی یک کلمه توش حرف نباشه اون وقت این همه مباحث سنگین رو قاطی کنی، شخصا که خیلی لذت بردم، پلتفرم بازی هم با انیمیشن های بشدت واقعی ، نرم و روان خیلی لذت بخش بود، معما های بازی هم واقعا فکر کردن میخواد ولی خیلی زود یادشون میگیرید، کلا پرفکت سازندگان این بازی به معنی واقعی کلمه این حرف هستن که اگر بودجه بزرگی نداشته باشن ، مغز های بزرگی دارن، اینا که این بازی رو ساختن، به معنی واقعی کلمه نخبه و هنر مند هستن.
10/10

Limbo / Little Nightmare 1 va 2 هم برو . شاهکار هستند و توی همین سبک . عرقت درمیاد

 

[Muhammadreza]

​

حقیقتاً از این بازی میترسیدم! فکر میکردم خیلی زمان و حوصله بالایی میطلبه؛ برای همین تا حالا سراغش نرفته بودم. ولی فکر میکردم زمانی که تجربش کنم، تبدیل میشه به یکی از بهترین بازی های عمرم. ولی خب در هر دو مورد اشتباه میکردم. کینگدام کام به هیچ وجه بازی حوصله سر بری نیست و طوریه که چندین ساعت پاش میشینی بدون ایکه متوجه بشی چندین ساعت گذشته. حتی چندان طولانی هم نیست؛ پلی تایم من 65 ساعت شد که برای یک بازی نفش آفرینی جهان باز تایم معقولیه. از طرف دیگه بازی نتونست بر خلاف تصورم، تبدیل به یکی از تجربه های گیمینگ من بشه؛ اون هم برمیگررده به داستان ضعیف بازی. داستان خوب نیست، کارکترها سطحی و فراموش شدنین، دیالوگ ها بدن، پایان بازی فانتوم پین وار ناقصه و شخصیت اصلی، بذارید بیشتر در مورد اون حرف بزنیم. هنری، شخصیت اصلی، یک کارکتر با شخصیت از پیش تعریف شده است و پلیر چندان حق انتخاب توی انتخاب عکس العمل های اون و آزادی توی نقش آفرینی نداره و خوب این موضوع به خودی خود بد نیست؛ تورمنت و دیسکو الیسیوم و یا حتی ویچر هم پروتاگونیست های از پیش تعیین شده با پیشینه و یا حتی شخصیت مشخص داشتن، ولی خب با این حال باز هم تونستن به پلیر به بهترین شکل ممکن حق انتخاب و نقش آفرینی بدن و نشون بدن که حتی با یک پروتاگونیست از پیش تعیین شده هم، ارائه دادن یک تجربه نقش آفرینی ناب به مخاطب شدنیه. ولی حالا میگیم همه بازی ها که تورمنت و یا دیسکو الیسیوم نیستن؛ اگه کینگدام کام میخواد یه پروتاگونیست از پیش تعیین شده با بازه نقش آفرینی کوچیک و انطعاف پذیری کم توی دادن حق انتخاب به مخاطبش داشته باشه، خب اشکالی نداره، بهش خرده نمیگیریم. ولی ماجرا جایی بدتر میشه که همین شخصیت از پیش تعیین شده هم پرداخت درستی نداره و دیالوگ هایی هم که به صورت از پیش تعیین شده میگه، احمقانه و بد هستن. در کل کینگدام کام نه مثل امثال دراگون ایج و اسکایریم، آزادی زیادی به مخاطبش برای تصمیم گیری و نقش آفرینی میده و نه مثل ویچر و یا تورمنت، یک شخصیت از پیش تعیین شده آیکونیک و به یاد موندنی داره. کیفیت مراحل در کینگدام کام، بازه بزرگی داره: از خارق العاده تا فچ کوئست.در یک سر بازه، امثال "سوزنی در انبار کاه" رو داریم که کلاس درسیه برای طراحی مرحله، در میانه، امثال "لانه افعی ها" رو ایده فوق العاده ای پشتشه اما در اجرا چندان خوب در نیمده و در یک سر دیگه ی بازه، انواع فچ کوئست.

حالا با همه ایراد هایی که از بازی گرفتم، نمیتونم کتمان کنم که هسته اصلی گیم پلی عالیه و فوق العاده سرگرم کنندست ولی به عنوان یک بازی نقش آفرینی سراغش نرید، بیشتر روش به عنوان یک بازی اکشن ادونچر جهان باز خیلی خوب توی مایه بازی های یوبیسافت روش حساب باز کنید.

 

[Origami 2008]

Dead Space 2008

نکات خوب: یکی از دلهره آورترین آی پی های تاریخ صنعت بازی. داستان خوب همراه با توییست های جذاب و غیرقابل پیش بینی. سیستم شوتینگ خوب. سیستم آپگرید کارآمد و متنوع. طراحی خوب سوییت شخصیت اصلی. سختی قابل تحمل و جذاب که بازیکن را نمی رنجاند.

نکات بد: دوربین گاها اعصاب خردکن می شود. تنوع کم سلاح. محیط بازی به مرور تکراری و خسته کننده می شود.

Score: 9

شروع بازی: 5 اسفند 1399
پایان بازی: 10 اسفند 1399

* این بازی رو مهر 1388 تهیه کردم و تا چپتر شیش بازی پیش رفتم ولی به علت طولانی شدن روند بازی و ترجیح دادن Batman Arkham Asylum به این عنوان، از ادامه بازی در این برهه زمانی دست کشیدم و پس از 13 سال این عنوان را مجدد تجربه و به اتمام رساندم.​

 

[Muhammadreza]

​

در کل بد نبود. نسبت به نسخه قبل، خیلی خطی تر و ساده تر شده ولی از اون طرف خیلی بهبود هم پیدا کرده. داستان در این نسخه - حالا به اینکه نسبت به نسخه قبل بهتره یا بدتره، که البته به نظر من بهتره، کاری نداشته باشیم - به قطعیت شیوه ارائه بهتری داره. برخلاف نسخه قبل که صداگذاری کمی داره، این نسخه به طور کامل صداگذاری شده و صداگذاری خوبی هم داره. به علاوه این موارد، بهبود های جزئی زیادی نسبت به نسخه قبل پیدا کرده که در کل تجربه بازی رو خیلی لذتبخش تر کرده. با این حال به نظرم بازی کمی بیش از حد خطیه و بیش از کمی بیش از حد هم مبارزه محوره و تقریبا هیچ کوئستی در بازی وجود نداره که مبارزه اون هم با کمیت زیاد، در اون موجود نباشه. بازی ایراداتی داره: بعضی از المان های نقش آفرینی در این بازی خیلی کمرنگن و از طرف دیگه مبارزات، درصد خیلی زیادی از بازی رو تشکیل میدن، ولی با همه اینها، بازی مفرح و لذتبخش و اعتیادآوره.

 

[PiPNiNeTTa]

Stronghold Legends
6/10
...​

با سری بازی های قلعه که فک کنم همگی آشنا باشیم ? چهارمین عنوان این سری که خیلی با سه بازی قبل از خودش فرق داشت Stronghold Legends بود که عناصر فانتزی رو وارد بازی کرده بود و خب قاعدتاً یک عده طرفدار و یک عده هم مخالف این قضیه بودن ? بازی تمرکزش بیشتر روی بخش Combat هست تا Economy (برعکس قلعهٔ ۲) ? هر Fiction بازی نیروهای مخصوص به خودش رو داره که هر کدوم از این نیروها هم Ability های خاص خودشون رو دارن ? البته بعضی از نیروهای بازی مثل Frost Giant ها و Vampiric Creeper ها به شدت روی اعصاب هستن و بالانس بازی رو بهم زدن ? که خب به لطف قابلیت مشخص کردن درجهٔ سختی در شروع هر مرحله حداقل برای بخش سینگل پلیر قابل چشم پوشی هستن اما توی مولتی پلیر اشک آدم رو درمیارن ? داستان بازی و شیوهٔ روایتش هم اصن جالب نیست و صرفاً در شروع هر مرحله راوی میاد، شخصیت‌ها رو زرتی معرفی میکنه و در نهایت میگه باید نجات داده یا کشته بشن ? در کل اگر دنبال یه بازی استراتژیک خوب میگردین گزینه های خیلی بهتری هم هست اما خب تجربهٔ این بازی هم خالی از لطف نیس ? اگر نسخهٔ استیم بازی رو دارین بهم پیام بدین تا ID بدم و با هم بازی کنیم ?

 

[Origami 2008]

Dead Space 2 2011

نکات خوب: بخش داستانی جذاب سینماتیک. کارگردانی عالی کات سین ها. تجربه یک اثر قابل قبول وحشت روان شناسانه پس از نسخه نخست F.E.A.R. بهبود تنوع مراحل بازی. صداگذاری بی نقص.

نکات بد: کوتاهی بخش کمپین نسبت به نسخه اول بازی. مینی گیم های آسان. نبود باس فایت های چالش برانگیز همانند نسخه اول. دوربین همچنان مشکل دارد.

Score: 9

شروع بازی: 22 اسفند 1399
پایان بازی: 27 اسفند 1399

* بازی DS2 رو نخستین بار در بهمن 1389 تجربه کردم اما بخاطر کرشینگ زیاد در چپتر هفت، از انجام دنباله بازی منصرف شدم. اکنون پس از گذشت ده سال دومین نسخه از Dead Space را به اتمام رساندم.​

 

[PiPNiNeTTa]

GTA IV
10/10​

راستش من قبلاً توی دوران کودکی GTA IV رو یه بار بازی کرده بودم (با تشکر از پدر گرامی که خودش باهام اومد تا CD فروشی و در میان بهت همگان بازی رو برام خرید! LOL) اما چون اون موقع زبان انگلیسیم ضعیف بود از داستان بازی هیچی سر در نمیاوردم و صرفاً بُکش بُکش بود همه چیز واسم!
داستان بازی در مورد Niko که ملیتی صربستانی داره (دقیق نمیدونم!) هستش که به Liberty City اومده تا با پسر عموش که خودشو یه آدم پولدار پیش Niko جا زده یه زندگی درست و درمون پیدا کنه ولی وقتی به اونجا میرسه میفهمه که Roman بهش دروغ گفته و آه هم در بساط نداره! ضمن اینکه Niko زمانی که توی جنگ بوده توسط یه یارویی به اون و دوستاش خیانت شده و حالا انگار همون یارو توی Liberty City زندگی میکنه و Niko اومده تا انتقام اون خیانت رو از طرف بگیره.
نسبت به نسخه‌های قبلی GTA گیم‌پلی بازی خیلی دچار تغییرات شده از رانندگی بگیر تا سیستم Shooting همه و همه یه حس خیلی خوب و واقعی رو به آدم منتقل میکنن؛ اضافه شدن گوشی و اینترنت و اینا هم که خودشون رسماً باعث شدن یه اختلاف خیلی گنده این نسخه با قبلیا داشته باشه و فقط کلی آپشن و ایده‌های جدید به واسطه‌ی همین دو تا چیز به بازی اضافه شده از قرار گذاشتن با دوستا و رفقا و رفتن به عشق و حال تا خرید ماشین از توی نت و اینجور چیزا (پول جمع کنین یه Turismo بندازین زیر پاتون قول میدم پشیمون نمیشین! )
گرافیک بازی هم من چون لپ‌تاپم قوی نیس همه چی رو تنظیم کردم روی Normal و لگ و افت فریمی هم ندارم (نسخهٔ Complete Edition رو از Steam دارم.).
صداگذاری توی بازی هم حرفی برای گفتن باقی نمیزاره و بی نظیره مثلاً موقعی که به نفر شلیک میکنی اون نعره‌هاش و زجه‌هایی که میکشه کاملاً دردی که دارن میکشنو نشون میده؛ کانالای رادیویی تو بازی هم از توی دنیای واقعی بهترن والا...! حتماً واسه خاطره بازی هم که شده یه فرصت دوباره بهش بدین!

 

[CriRo7]

castlevania : lord of shadow 1
9/10
از این بازی همیشه یه خاطره خوش تو ذهنم بود ولی کاملا داستان و گیم پلی بازی از ذهنم خارج شده بود بعد از مدتی دیدم ultimate ش اومده گفتم بزار بازی کنم تجدید خاطرات ضرری نداره
یه تجربه بی نظیر تنوع محیط ها ، باس ها ، دشمنا ، اسکیل ها ، معما ها و آیتم ها بقدری زیاده که آدم دیگه خسته میشه
گرافیک و داستان فوق العادست
ضمن اینکه dlc فورگاتن وان این بازی عالیه مخصوصا باس فایت آخرش


castlevania : lord of shadow 2
10/10
عکس خودش گویاست
خیلی وقت بود بعد از گاد آو وار ابهت یه کاراکتر تو بازی تجربه نکرده بودم
هر مبارزه با باس و هر صحنه آهسته از گابریل کاریزما میچکه
اینکه بدون هیچ رحمی از روی تموم دشمناش رد میشه

بعد از بازی گفتم بزار نمرات بازی رو چک کنم انتظار داشتم با نمره بالای 90 روبرو بشم در کمال تعجب با نمره 58 روبرو شدم در حالی که متای کابرا 7.7
به نظر من یکی از اون بازیای تاریخ که بد جوری در حقش نامردی شد هیچ چیز و هیچ چیز کمتر گاد آف وار نداشت
تنها ایرادی که میشه از بازی گرفت کمتر بودن محیط ها نسبت به نسخه اوله خودشه نه بازیی دیگه ایی
​

 

[Paradise Lost]

DARK SOULS: REMASTERED
فکر کنم برای ششمین بار این بازی رو دارم از یک سیو جداگونه تموم میکنم، هنوزم واقعا سخته، هنوزم بعضی وقت ها خون تو دماغم میکنه، بعضی باس های بازی هر چقدر هم درشون لول اپ بشید و سلاح های قوی لول اپ کنید، تنها فقط سرعت عمل و تجربه است که نجادتون میده، بعضی محیط های بازی هنوزم بعد این همه تجربه بازی ، نفس ادم رو بند میارند، بقول خارجی ها، Pain واقعی، ولی خوب وقتی این درد بعد از یک مدتی میخوابه و یک لذت وصف ناشدنی از کشف و فتح بازی به ادم دست میده اصلا قابل وصف نیست...بنظرم میازاکی سر ساخت این بازی، سال 2011 از یک چیز خیلی خیلی شدیدی رنج برده، یک چیزی خیلی اذیتش کرده و براش درد اور بوده، که براش الهام شده و این بازی رو ساخته و پیش خودشم گفته هر کسی بازیش کنه میفهمه من چی کشیدم، بعضی محیط ها و باس فایت ها مصداق بارز این حرف من هستن. در کل این بازی خیلی بزرگه، اینقدر عظیم و بزرگه که صد ها محیط پیچ در پیچ برای کشف داره، بشدت اتمسفر بازی لذت بخشه اگه اون رو با یک هدفون با کیفیت بازی کنید و تک تک صدای های محیط رو هنگام قدم زدن درش بشنوید به معنی واقعی کلمه اتمسفر بازی رو میتونید درک کنید. دی ال سی بازی رو هم دوباره بعد از مدت های خیلی زیادی از اول رفتم، یک چیزی که خیلی برام جالب بود شبیه بودن اتمسفر دی ال سی ، و نحوه چینش باس فایت ها، و دشمنان تو بازی به دی ال سی بلادبورن هستش که واقعا برای اولین بار که این موضوع رو فهمیدم یک حس خوش حال کننده و لذت بخش برام بود، این که دی ال سی بلادبورن ازش الهام گیری کرده بود!

یک عکس از محیط دی ال سی بازی که خودم ازش گرفتم، واقعا خیلی برای غیر قابل فهم هستش، همچین لول دیزاینی، و همچین طراحی فوق العاده ای اونم برای یک بازی در سال 2011
البته این نسخه ریمیستر هستش، که به معنی واقعی کلمه یک بازی ریمیستر هستش، با نور پردازی خارق العاده، و 60 فریم اصلا تکون نمیخوره، و مثل نسخه قدیمی ایکون های دسته رو نشون نمیده و واقعا خیلی خوب پورت شده و اصلا قابل مقایسه با نسخه اصلی نیست.
نمره هم 10/10

 

[Muhammadreza]

​

درسته، سایبرپانک احتمالا در زمان عرضه مشکلات فنی بیشماری داشته اما حالا چند ماه بعد از عرضش اکثریت اون مشکلها برطرف شده و یا حداقل من توی تجربم به مشکل جدی و یا بزرگی بر نخوردم. فکر میکنم اگه صرفا از منظر مکانیزم های گیم پلی و سیستم مبارزات بخوایم حرف بزنیم، راحت بشه گفت که با بهترین محصول تا به حال سی دی پراجکت رد طرفیم؛ حقیقتا من هیچکدوم از ویچرها رو برای گیم پلیشون بازی نکردم و اگه اون داستان های خوب رو نداشتن ابدا سراغشون نمیرفتم اما سایبرپانک خود گیم پلیش هم دلیل خوبی برای بازی کردنه و بارها خودم رو در حال انجام دادن بیزیوورک های بازی با روش های متنوع یافتم بدون اینکه هیچ انگیزه ای برای گرایند داشته باشم. از منظر داستان، با اینکه به هیچ وجه ژانر علمی و تخیلی رو به اندازه فانتزی دوست ندارم، نمیتونم کنمان کنم که داستان و کارکترهای سایبرپانک به خوبی داستان و کارکتر های ویچره.

همیشه بعد از تعریف و جملات مثبت یک اما هم وجود داره. حالا اما سایبرپانک چیه؟ سایبرپانک عملا یک بازی نقش آفرینی نیست؛ در روایت خطی داستان پروتاگونیست دارای شخصیت از پیش تعیین شده و مشخص بازی، انتخاب های پلیر، اولا خیلی محدودن و بازه خیلی کوچیکی دارن و دوما تاثیر چندانی ندارن. عملا در این بازی هیچ شخصیتی رو نقش آفرینی نمیکنید، بیشتر مثل یک تماشاگر، داستان مشخص و از پیش تعیین شده ی پروتاگونیست مشخص و از پیش تعیین شده ی بازی رو نظاره میکنید. پس به عنوان یک بازی نقش آفرینی به سراغ سایبرپانک نرید و روی اون بیشتر به عنوان یک بازی اکشن ادونچر حساب باز کنید که در این صورت با یکی از بهترین بازی های اکشن ادونچر چند سال اخیر طرفید.

 

[PiPNiNeTTa]

Post Mortem​

بزارین همین اول کاری بهتون بگم بازی مال تقریباً بیست سال پیشه پس اگه گرافیک واستون مهمه دورشو خط بکشین! ژانر بازی Adventureـه و داستانش از این قراره که توی هتلی در شهر پاریس دو فقره قتل رخ میده و شما توسط خانومی بسیار موجه ? که خودشو از بستگان مقتولین معرفی میکنه مأمور به تحقیق در مورد این جنایت میشین. توی بازی بیشتر از این که بخواین دنبال کلید این در و اون در باشین و Object پیدا کنین باید با Interview و حرف کشیدن از ملت و مظنونین کارتونو راه بندازین و قبل از انتخاب Dialogueها خوب فکر بکنین چون از قدیم گفتن زبون سرخ سر سبز میدهد بر باد و ممکنه تِر بزنین و از اون گفت و گو چیزی عایدتون نشه! بازی سه پایان مختلف داره که رخ دادن هر کدوم از این سه تا کاملاً بستگی به اطلاعات و مدارکی داره که شما در جریان بازی به دستشون میارین. این رو هم بگم که شاید برای حل چند پازل آخر بازی متوسل به Walkthrough بشین... از موسیقی و صداگذاری بازی هم راضیم و به نظرم تیم سازنده عملکرد قابل قبولی ارائه داده (به شدت موسیقی‌ای رو که داخل Alambic Bistro پخش میشد دوس داشتم!). در نهایت از ده نمره به این بازی هفت میدم و تجربشو بهتون پیشنهاد میکنم. ?

 

[Origami 2008]

Little Nightmares II 2021

نکات مثبت: طراحی مراحل جذاب. هیجان و دلهره نسبت به نسخه پیشین افزایش یافته است. شیمی جذاب بین دو شخصیت مونو و سیکس. یکی از بهترین پایان بندی های فرم پلتفرمر.
نکات منفی: باگ. کوتاهی بازی همانند نسخه پیشین. هوش مصنوعی یار خودی (سیکس) در برخی از مواقع ضعیف می شود. پازل ها چندان چالش برانگیز نبودند.

شروع بازی: 22 فروردین 1400
پایان بازی: 23 فروردین 1400

Score: 8


*نکته منفی نمیخوام درنظر بگیرم اما خیلی از نظر مضمون داشت شبیه The Inside می شد.​

 

[Gen. Martinez]

Call of the Sea
این بازی را حتما بازی کنید یک بازی واسه ریلکس بدون اکشن ولی سرگرم کننده و جذاب با گرافیک دوست داشتنی و رنگارنگ
معماهای سخت فقط نصف معماهای بازی رو تونستم حل کنم بقیه رو اینترنت
یکی از معماهای بازی حتی توضیحات اینترنتی هم میخوندم نمیفهمیدم راه حل چیه

امیتاز: 8/10​

 

[B.O]

Assassins's Creed Valhalla
یکی از طولانی ترین کمپین هایی که تا حالا رفتم. 48 ساعت فقط کمپین اصلی!!! ولی در عین حال جذاب و درگیر کننده. من با دو تا اساسین قبلی چون مخفی کاری و هیدن بلید کمرنگ تر بود زیاد ارتباط برقرار نکردم و باعث شد فحش بدم به RPG شدن اون ولی تو این چون به ریشه ها نزدیک تر بود، اتفاقا با RPG شدن و انتخاب دیالوگ بیشتر حال کردم. یه چیز خیلی خوب دیگه تو این نسخه این بود که مجبور نبودی سطح خودت رو حتما به سطح اون منطقه و ماموریت برسونی. من با لول 200 اون مرحله آخر که 340 هست رو هم انجام داد البته با چالش و سختی ولی همین که لول اجباری نبود عالی بود.
داستان و روایت بی نظیری داره. گرافیک هم عالیه. بقیه چیزها هم قابل قبوله. داستان غافلگیری های خوبی داره و ماجرای خاله لیلا حسن هم به یه سر منزلی می رسه. در کل راضی بودم.

امتیاز کلی: 8.5




Watch Dogs Legion

بلافاصله پس از اساسین اومدم رو این بازی. نسبت به شماره 2 که خیلی زیاد از حد فان شده بود، این نسخه تاریک تر و قابل قبول تر بود.
بازی یک شخصیت اصلی نداره و با هر ننه قمری که دلت بخواد می تونی بازی کنی. البته هر شخصیت ویژگی های مخصوص به خودش رو داره و باید در انتخاب اون دقت کرد. اولش ممکنه گارد بگیری به خاطر این موضوع ولی کم کم جا میفته و حال می کنی باهاش.
این هم مثل اساسین خوبیش اینه که می تونی فقط ماموریت اصلی بری و نیازی نیست ماموریت فرعی بری یا به لول خاصی برسی.
کمپین اصلی 16 ساعته و یه باس فایت قابل قبول هم داره.
در کل با این که ادعای چندانی نداره ولی بازی قابل دفاعی هست.
گرافیک یه ذره ماته ولی جزییات خوبی داره، یه مقدار هم نسبت به گرافیکی که داره سنگینه.

امتیاز کلی: 8 ​