[TABLE="class: grid, width: 650, align: center"]
[TR]
[TD]
Metal Gear Rising- Revengeance
سلام.
نماز و روزتون قبول
آخرین بازی که انجام دادم
Metal Gear Rising بود.این بازیو همون اوایل که اومده بود واسه PC خریده بودمش و نمیدونم چی شد یکی دو مرحله رفتمش بعد پاکش کردم.کنکورو دادیم جاتون خالی خیلی هم رضایت بخش بود. رفتم مغازه میخواستم Watch Dogs بخرم ولی اینجا انزلیه و همه چی قحطی اومده...مجبور شدم دستی ببرم تو جعبه ی بازیهام ..همه رو بازی کرده بودم که یهو به دلم زد بشینم اینو بازی کنم..
چرا دروغ بگم. یک بازی فوق العاده جذاب و سرگرم کننده دراومد.روی
EASYرفتم چون فقط میخواستم برم تا آخر و همون 6ساعت گیم پلیش کلی بهم حال داد.میزان اکشن بودن بازی به شدت بالاست.همون اوایل به لطف کات سن خوب و تاثیر گذارش حدود 1 ساعتو یک سره بازی میکنید و از حرکات و انیمیشن های سه بعدی رایدن به شدت لذت میبرید ولی بار دوم که وارد بازی میشید همه چیز رنگ و بوی تکرار به خودشون میگیرن.تنوع زیادی تو
NPC ها دیده نمیشه.بعد از تجربه ی یک بازی سنگین و خشک به نام
DARK SOULS II این عنوان یکی از بهترین گزینه های روی میز برای عوض کردن حال و هوای اون بازی بود
(اینم بماند که دوباره دارم Dark Souls II رو NEW GAME میرم.)
نکته ی به شدت مسخره و حال بهم زن بازی
HUDـــشه.!! به شکل مضحکی هر چهار پنج دقیقه مجبورید یک دقیقه وقتتون رو صرف تماشا کردن HUDی که میاد رو صفحه قفل میشه کنید. مثلا میخاد بهتون بگه تو این مدت چندنفروکشتید.چطوری کشتید و تو چه زمانی کشتید و .....که میشه گفت یه گزارش کار از سه چهاردقیقه ای که بازی کردید بهتون میده.
نکته ی منفی دیگه اینه که هر ده دقیقه یکبار یکی از افرادی که به اصطلاح طرف شماست به شخصیت بازی که شما باشید زنگ میزنه و شما مجبورید به حرفهای Bull Shit یارو گوش بدید.
یک نقطه ضعف دیگه اینه که تو بازی برای شخصیت اصلی میتونید چند ست لباس جدید آپگرید کنید و بپوشید ولی توی کات سن ها همون لباس پیشفرض و اولیه نشون داده میشه.
داستان بازی رو درست و حسابی متوجه نشدم.فکر کنم بازی باید یه نسخه ی قبلی هم داشته باشه که من بازیش نکردم.برای منی که بازی برام تازگی داشت نحوه ی روایت داستان اصلا جالب نبود و باید از خلال دیالوگها متوجهش میشدین.ولی خب سروپا شکسته یه چیزایی فهمیدم.بنظرمن تو این مدل بازیهای HACK & Slash داستان درحاشیه قرار داره و اصل کاری اینه که شمارو تو یه موقعیت بزن و بکش قرار میدن و هدف این بازیها تخلیه ی عقده ی گیمره و نه چیز دیگه که این بازی تو این زمینه بسیار عالی عمل کرد.
شخصیت
Raiden به معنای واقعی کلمه روتون تاثیر مثبت میزاره.حرکات و انیمیشن ها و کمبو های بسیار متنوع که موقع جنگیدن با دشمنان کلیشه ای زده میشه بسیار عالی کار شده. بازی در سبک خودش تکه و بیشتر شبیه فیلمهای فوق اکشن میمونه تا بازی کامپیوتری..Raiden یک Cyborg قلمداد میشه.موجودی که صورتش رو با پیچ بهم وصل کردن و تو مبارزات کمترکسی حریفش میشه. گرافیک بازی رو آخرین تنظیمات بسیار بهینه کار شده و شما هرگز تو بازی رو هیچ تنظیماتی افت فریم رو احساس نمیکنید.بازی کاملا پویا و روان طراحی شده.سیستم QTE بازی هم بسیار جالب بود برام.آخرین باری که تو یه بازی کارم به دکمه زنی کشیده بود The Walking Dead بود.
گیم پلی بازی همونطور که گفتم بسیار شلوغ پلوغه.شمشیرتون بهترین دوستتونه و شما تو بازی حکمفرائی میکنید.برعکس Dark Souls که همش توسری خوره دشمنانید اینجا شما دستتون برای پاره پوره کردن دشمنان به شدت بازه..یه قسمتی داره این بازی که تصویر صحنه آهسته میشه و شما باید طرف روبه روئیتون رو قاچ قاچ کنید.من تو همه ی اون لحظاتی که تو اون شرایط قرار میگرفتم احساس میکردم طراحان کنکور سراسری جلوی رومن و تا میتونستم از خجالتشون درمیومدم.
بازی هفت تا مرحله ی اصلی داره و چنتا مرحله ی فرعی که من بعد از اتمام مراحل اصلی سریعا از بازی بیرون اومدم پوشه رو Shift+Del کردم.
بخش بسیار هیجان انگیز و بسیار لذت بخش بازی و نقطه اوج و قوت بازی مبارزه با BOSS های بازی بود.اولا که تو همین 7 مرحله 5-6 تا باس بسیار باحال با طراحی خوب تعبیه شده بود.نحوه ی مبارزه ی شما موقع جنگیدن با باس ها با دشمنایی که توخیابون ریخته یه کم متفاوته و شامل دفاع کردن و ضربه زدن و دکمه زدن میشه.بازی کلا دریک کلام در اکشن بودن که ژانریه که توش ساخته شده هیچی کم نداره هیچ، زیادی هم داره.!!!تو بعضی مسائل خرده و ریز میلنگه.مثلا همون دوموردی که درمورد HUD و داستان سراییش گفتم رو درنظر بگیرید و این رو کنارش بزارید که مجبورید برای رسیدن به نقطه ای که روی نقشه مشخص شده یه عالم NPC تکراری و ملال آور رو بزنید.
تنوع شمشیر ها و ابزار آلات رایدن زیاد و متناسب بود.
مبارزه با Boss آخر بازی یه کم غافل گیرم کرد.نه بخاطر داستانش بلکه بخاطر اینکه فکر میکردم مثل باس های قبلی تو یه بازه ی زمانی باهاش مبارزه میکنم و میکشمش و میره پی کارش و همین مساله باعث شد دو سه بار او "مواد نیروزائی که خون رو پرمیکنه" استفاده کنم و آخر سر موقع دکمه زنی کم میاوردم..این باس آخر یکی از تاثیر گذارترین و ملال آور ترین باسهایی بود که شما تو دنیای گیمریتون باید بزنیدش..انیمیشن ها و دیالوگهای باس آخر روی مغزتون اسکی میره و شما باید دفاع کنید/فرار کنید/دفاع کنید و آخر سر بهش ضربه بزنید و در آخر با یک QTE بسیار شیک طرف خواهید بود و END!!!
گرافیک و طراحی محیط درست حال و هوایی رو داره که باید داشته باشه.شما 90 درصد موادی که تو محیط ریخته رو میتونید پاره کنید از وسط ولی عدم عمق و حجم داشتن اشیا همیشه تو ذوقتون میزنه. مثلا شما یک جعبه ی آهنی رو با شمشیر نصف میکنید درست همون حسی رو بهتون میده که انگار دارید یک جعبه مقوایی رو با قیچی میبرید.اینم بماند که تخریب پذیری این بازی در سطح بسیار بالایی قرار داره.درکل شمارو تا یکی دوروز به شدت درگیر خودش میکنه و عنوانیه که شایسته ی امتحان کردن هست.
ولی من تو سبک H&S هنوزم بازی ای مثل
DmC و God Of War رو ترجیح میدم.
گیم پلی:8از10
گرافیک:8 از10
داستان:7از10
ارزش تکرار: 0
موسیقی: 8از10
نمره ی نهایی من به بازی:7.75 از10
----------------------------------------------------
Grid-Auto Sport
چیز خاصی درمورد این بازی ندارم بگم.فقط یکی دیگه اشتباه کردم و پول صرف بازی ماشینی کردم که بعد از خریدش متوجه شدم همه ی بازی تو پیست انجام میشه.!! واقعا حیف 7تومن پولم.اصلا سمت بازی نرید...کنترل بیخود بازی همه چیزش رو ازتون میگیره..هم خواستم با دسته بازی کنم هم باکیبورد...باهیچ کدومشون اون حس و حال رانندگی رو احساس نکردم. متاسفم برای Codemasters.این شرکت یک خاطره ی خوش به نام DiRT 2 تو ذهنم ساخت و بعد ازون هرچی میسازه داره اون خاطره رو تو ذهنم کم رنگ تر میکنه.!!
نمره ی من به بازی: 3از10
ارزش بازی کردن : 0...وقتتون رو صرفش نکنید.
پ.ن: ببخشید که درمورد بازیهام زیادی حرف میزنم. دوست ندارم وقت با ارزشی که براشون میزارم رو تو دوسه جمله خلاصه کنم..!!
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]