امتياز اعضای بازی‌سنتر به عناوین پلتفرم‌های PlayStation

[Nathan Drake]

درود
این تاپیک به این منظور باز شد تا دوستانی که عناوین مختلف رو تجربه کردند، امیتاز از 1 تا 10 به بازی مورد نظر بدن.
لطفا سعی کنید همراه با نمره یه توضیح کوچکی هم بدید.
با تشکر

 

[محمود.]

brothers: a tale of two sons remake

خوب این بازی هم پلات شد.
بازی مخصوص ps5 هست و 4k ۳۰ فریم اجرا میشه مناظر چشم نوازی داره
خیلی دوست داشتم با این موتور گرافیکی یه بازی درمورد هابیت یا ارباب حلقه ها بسازن

نکات مثبت:
طراحی بصری خوب
کنترل کردن هردوشخصیت داستان با یه دسته(البته ۲نفره هم میشه کنترل کرد),
داستان درام و خوب
راحت پلات شدن

نکات منفی:
خشکی کنترل مخصوصا مواقع بالا رفتن از پله ها و سنگ ها و..
به نظرم نیاز به ریمیک نبود چون نسخه اصلی بازی و چهراه های کارتونیش بهتر بوده
کوتاهی داستان بازی(فک کنم تو ۲ساعت و نیم تمام شد)

امتیاز ۶از ۱۰

 

[Seventy One]

The last Of Us 1 Remake

10/10


انگار ن انگار که قدیم 2 بار بازی رو تموم کرده بودم
بازم بازی مثل روز اول برام لذت بخش و هیجان انگیز بود

نکات مثبت :

- داستان فوق العاده احساسی و درگیرکننده
- القای بالانس حس ترس
- گان پلی و گیم پلی عالی
- شخصیتهای دوست داشتنی و بوس داشتنی
- گرافیک عالی
و ....

نکات منفی :


واقعا دنبال نکته منفی بودی ؟؟!
​

 

[AMIN-PASHA]

به نام خالق یکتا
Rage 2
من باز با یه بازی که هیشکی بازی نکرده و خوشش نمیاد اومد
نسخه اول رو اون موقع ها خیلی دوست داشتم، و بی صبرانه منتظر نسخه دوم بودم که اومد و نقد های خوبی نداشت و منم بازیش نکردم، ولی همیشه دلم میخواست تست کنم و بلاخره تستش کردم. بازی اونقدر ها هم که میگفتن بد نیست ، یه بازی خوبیه و نه بیشتر نه کمتر
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ـــــ سیستم مبارزات و شوتینگ بازی خیلی عالیه ، سریع و پر زدوخورد و لذت بخش، دقیقا برام وایب دووم اترنال رو میداد.

ـــ رانندگی و مبارزات با ماشین خیلی هیجان انگیز هست، با اینکه خیلی کم هست
ـــ من اصلا بازی های جهان باز رو نمیتونم تموم کنم و به شدت تکراری و حوصله سر بر میشن برام، ولی این رو راحت بازی کردم و تا پلاتینیوم پیش رفتم، ( جزو معدود بازی های جهان باز مثل ویچر و سایبر پانک و ردد هست که تموم کردم و خیلی خوش گذشت)
ــ گرافیک بازی اون موقع نمی‌دونم به چه صورت بود ولی برا الان احساس میکنم رزولیشن بازی خیلی پایینه، انگار دیتیل و تنظیمات گرافیکی تو high هست ولی رزولیشن تو حالت ۷۲۰ گذاشتن،
ـــ تنوع دشمنا پایینه به شدت ( دو سه گونه و گروه دشمن داریم و هر گونه و گروه هم نهایت از دو یه سه مدل دشمن تشکیل شده) برا یه بازی اوپن ورد زیر ۱۰ مدل دشمن خیلی کمه،
ــــ باس فایت هم بالای ده دوازده تا هست که به جز دوتاش ، بقیه دقیقا مثل هم هستن،
ــــ داستان هم وقتی دیدم آبکی هست ، قشنگ کل کاتسین ها رو اسکیپ کردم و ندونستم آخرش چی شد.
ـــ بازی کلی گجت و ابزار داره که تنوع خوبی به مبارزات بازی دادن ولی یکم زیادی بودن
ـــ. بازی یه سیستم لول آپ و آپگرید کاراکتر و سلاح و گجت هم داره که خوبه ولی خیلی خیلی زیاده روی کردن توش، واقعا اینهمه آپگرید و پرک و.... نیاز نبود،
(مثلا یه گجت بومرنگ ،
یه لول آپ جدا گونه داره با یه سری کریستال لول آپ میکنی
بعد یه سری آپگرید داره که با خرید شماتیک از فروشنده آپگرید میشه
بعد یه سری perk داره که باید جدا جدا با یه واحد دیگه آنلاک کنی،
واقعا چرا باید برا هر آیتم تو بازی سه نوع لول آپ و آپگرید و پرک باشه)
خیلی گیج کننده و اضافه هستن اینا
حتی ابیلیتی هایی که برا کاراکتر باز میکنی مثل دَش کردن، اینم کلی آپگرید و لول آپ داره
ـــ بازی چندتا ابیلیتی و گجت داره که واقعا نیاز نبود و شاید تو کل بازی استفاده نکنی
ــــ تو بازی میتونین به N روش ممکن مبارزه کنین، تنوع تو مبارزات عالیه، یه کمپ رو میتونین ۱۰ بار پاکسازی کنین و هر ۱۰ بار به روش و شیوه خیلی متفاوت
ــــ دنیای بازی خیلی پوچ و توخالی هست و کلی هم فچ کوئست داره
ــــ بازی کلی هم خرت و پرت و آیتم داره که برداری، و برا هر کدوم هم باید دکمه بزنی تا برداره، وارد کمپ میشی تو ۳۰ ثانیه دشمنا رو میکشیم و بعد 5 دقیقه فقط آیتم جمع میکنیم،
واقعا چرا تو بازی به شدت سرعتی مثل این باید برای برداشتن مهمات سلاح دکمه بزنیم
در یک کلام بگم
بازی ترکیبی از مبارزات به شدت عالی و یه سری چیز های ناقص و یه سری چیز های به شدت اضافه هست.
نمره همون ۶ یا ۷. کافیه براش
( مبارزات 10/10 گنجانده شده در یه بازی 4/10 )
ولی در کل به دوستداران شوتر های سرعتی که دوست دارن تو 10 ثانیه 20 نفر رو به انواع روشها بکشند پیشنهاد میشه

 

[hosein me]

Final Fantasy XVI​

همیشه وقتی اسمی از فاینال فانتزی به گوش. میرسه. آدم مطمنه ساعت ها سرگرم میشه. ولی اینبار با یک شاهکار هنری تمام عیار روبه‌رو شدم
داستان بازی تو بالاترین. سطح ممکن. قرار داره و میتونم بگم از نظر من. احساسی ترین فاینال فانتزی ساخته شده بود تا الان
گیم پلی بازی نفس گیر
طراحی محیط. و قلعه ها ی شاهکار هنری بودن ی سری از طراحی ها تا اخرین روز یادتو نمیمونه مثل طراحی تون ابشار عظیم یا کاخ کریسال یا نبرد با تایتان یا پرواز اژدها روی شهر
نبرد باس فایت ها وتایتان ها واقعا تو کمتر بازی اچبا این عظمت. دیده شده
موسیقی. بی نهایت لذت بخش
گرافیک. عالی
نبرد با باس‌های اصلی، موسیقی و جلوه‌های بصری درکنار میان‌پرده‌های سینمایی، سبب شده همه این ها باعث میشه ساعت ها سر گرم. بشی
و در نهایت ی پایان. غم انگیز و...





نمره من به بازی 10
TNX SONY
:TNX playstation

 

[uriel]

به نام خالق یکتا
Rage 2
من باز با یه بازی که هیشکی بازی نکرده و خوشش نمیاد اومد
نسخه اول رو اون موقع ها خیلی دوست داشتم، و بی صبرانه منتظر نسخه دوم بودم که اومد و نقد های خوبی نداشت و منم بازیش نکردم، ولی همیشه دلم میخواست تست کنم و بلاخره تستش کردم. بازی اونقدر ها هم که میگفتن بد نیست ، یه بازی خوبیه و نه بیشتر نه کمتر
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ـــــ سیستم مبارزات و شوتینگ بازی خیلی عالیه ، سریع و پر زدوخورد و لذت بخش، دقیقا برام وایب دووم اترنال رو میداد.

ـــ رانندگی و مبارزات با ماشین خیلی هیجان انگیز هست، با اینکه خیلی کم هست
ـــ من اصلا بازی های جهان باز رو نمیتونم تموم کنم و به شدت تکراری و حوصله سر بر میشن برام، ولی این رو راحت بازی کردم و تا پلاتینیوم پیش رفتم، ( جزو معدود بازی های جهان باز مثل ویچر و سایبر پانک و ردد هست که تموم کردم و خیلی خوش گذشت)
ــ گرافیک بازی اون موقع نمی‌دونم به چه صورت بود ولی برا الان احساس میکنم رزولیشن بازی خیلی پایینه، انگار دیتیل و تنظیمات گرافیکی تو high هست ولی رزولیشن تو حالت ۷۲۰ گذاشتن،
ـــ تنوع دشمنا پایینه به شدت ( دو سه گونه و گروه دشمن داریم و هر گونه و گروه هم نهایت از دو یه سه مدل دشمن تشکیل شده) برا یه بازی اوپن ورد زیر ۱۰ مدل دشمن خیلی کمه،
ــــ باس فایت هم بالای ده دوازده تا هست که به جز دوتاش ، بقیه دقیقا مثل هم هستن،
ــــ داستان هم وقتی دیدم آبکی هست ، قشنگ کل کاتسین ها رو اسکیپ کردم و ندونستم آخرش چی شد.
ـــ بازی کلی گجت و ابزار داره که تنوع خوبی به مبارزات بازی دادن ولی یکم زیادی بودن
ـــ. بازی یه سیستم لول آپ و آپگرید کاراکتر و سلاح و گجت هم داره که خوبه ولی خیلی خیلی زیاده روی کردن توش، واقعا اینهمه آپگرید و پرک و.... نیاز نبود،
(مثلا یه گجت بومرنگ ،
یه لول آپ جدا گونه داره با یه سری کریستال لول آپ میکنی
بعد یه سری آپگرید داره که با خرید شماتیک از فروشنده آپگرید میشه
بعد یه سری perk داره که باید جدا جدا با یه واحد دیگه آنلاک کنی،
واقعا چرا باید برا هر آیتم تو بازی سه نوع لول آپ و آپگرید و پرک باشه)
خیلی گیج کننده و اضافه هستن اینا
حتی ابیلیتی هایی که برا کاراکتر باز میکنی مثل دَش کردن، اینم کلی آپگرید و لول آپ داره
ـــ بازی چندتا ابیلیتی و گجت داره که واقعا نیاز نبود و شاید تو کل بازی استفاده نکنی
ــــ تو بازی میتونین به N روش ممکن مبارزه کنین، تنوع تو مبارزات عالیه، یه کمپ رو میتونین ۱۰ بار پاکسازی کنین و هر ۱۰ بار به روش و شیوه خیلی متفاوت
ــــ دنیای بازی خیلی پوچ و توخالی هست و کلی هم فچ کوئست داره
ــــ بازی کلی هم خرت و پرت و آیتم داره که برداری، و برا هر کدوم هم باید دکمه بزنی تا برداره، وارد کمپ میشی تو ۳۰ ثانیه دشمنا رو میکشیم و بعد 5 دقیقه فقط آیتم جمع میکنیم،
واقعا چرا تو بازی به شدت سرعتی مثل این باید برای برداشتن مهمات سلاح دکمه بزنیم
در یک کلام بگم
بازی ترکیبی از مبارزات به شدت عالی و یه سری چیز های ناقص و یه سری چیز های به شدت اضافه هست.
نمره همون ۶ یا ۷. کافیه براش
( مبارزات 10/10 گنجانده شده در یه بازی 4/10 )
ولی در کل به دوستداران شوتر های سرعتی که دوست دارن تو 10 ثانیه 20 نفر رو به انواع روشها بکشند پیشنهاد میشه

بابت نقدتون ممنونم. واقعا این بازی اسمش که میاد نمیتونم نظری ندم . هرطور حساب میکنم نمیدونم اینا چجوری از اون آرت استایل بی نظیر نسخه 1 و اون مبارزات به شدت تاکتیکی و مبتنی بر هوش مصنوعی به همچین فرمولی رسیدن. نسخه 1 بازی اپن ورلد به حساب نمیومد و صرفا محیط های بزرگی داشت فقط ولی تنوع دشمانش خیلی بیشتر از این بود. جو نسخه اول خیلی تاریک تر و مخوف بود ، یک اثرآخرالزمانی به شدت وحشیو خشن و مرموز. داستان بازی اگر کارگردانی درست و درمونی داشت قطعا میتونست خودنمایی کنه ولی تمام این ها توی نسخه 2 دود شد و رفت هوا. شخصیت های به شدت کاغذی و کاریکاتوری، داستان آبکی و آرت استایلی که به شدت از نسخه 1 فاصله گرفته بود و اون تم صورتیش واقعا یه دهن کجی به تمام کمپلکس زیبای نسخه اول بود.
شماره اول اگر اون مشکلات مگاتکسچر و... رو نداشت و داستان رو بهتر روایت میگرد انصافا یکی از بهترین شوترهای اون نسل میشد. امیدوارم id دوباره این بازیرو برگردونه به ریشه های خودش و این شماره 2 رو کلا بریزه دور و دوباره بازی رو با همون آرت استایل و دایرکشن نسخه 1 ریبوت کنه.

 

[Holy Diver]

Hollow Knight

این بازی رو خیلی وقت بود تو لیستم داشتم اما به پیشنهاد چنل طاها رسولی بالاخره رفتم سراغش. ازونجایی که بازی قدیمی هر چیزی من بخوام بگم رو همه آلردی میدونن و توضیح واضحات هست. فقط این رو میگم که hollow knight ازون بازی هاست که معلوم با عشق و مقداری تخم ساخته شده و من برای بازیی که این دو تا رو داشته باشه فارغ از اشکالات و کمبود ها، ارزش زیادی قائلم. گفتم کمبود ها چون به نظرم بازی توی یه سری از بخش ها نیمه کارست. مثلا فکر میکنم dreamer ها احتمال زیاد باس فایت بودن یا مثلا از پنج شوالیه ما فقط با یدونشون مبارزه میکنیم. هسته گیم پلی عالیه ولی با این حال بازی سعی میکنه با تعداد زیاد charm به گیم پلی تنوع بده اما تشویقی برای استفاده از charm های مختلف وجود نداره و به جز چهار پنج تا (که اونا هم البته تا حدودی بالانس گیم پلی رو به هم میزنن) بقیه به درد نمیخورن.
نمره من به این بازی 8/10 هست.

 

[محمود.]

Serious sam 4
این نسخه هم پلات کردم
واسه کسایی که میخوان تو یه محیط وسیع بکش بکش راه بندازن خفنه
یه شوتر سرعتی و موزیک هایی که حین جنگ بر آتش جنگ اضافه میکنهاین نسخه ریشه ها رو حفظ کرده به نظرم
اگه دنبال یه شوتر شلوغ و پلوغ با مپ بزرگ و تنوع سلاح و آیتم هایی مثل بمب اتم و چاله فضایی و... هستید پیشنهاد میشه
پلاتشم چیزی حدود ۸تا۱۰ ساعت زمان میبره (که البته من یه کالکشن اسکیل جا کذاشتم مرحله های اولی مجبورشدم از اول بازی برم)
مخصوصا آنلاینش که با برادرزادم رفتیم خیلی چسبید

گیم پلی سریع و سرعتی
شاخه مهارت جذاب و کاربردی
موسیقی جذاب مخصوصا موقع کشتار
سلاح های متنوع و دشمنان خفن و متنوع و جدید

افت فریم حتی درحالت پرفورمنس
تکراری شدن داستان های بازی...

7/10 نمره

 

[Scαrface]

The Last of Us Part 2 Remastered 9/10
بالاخره بازی رو بعد از سال ها و بعد از چند بار دراپ شدن بخاطر مشکلات شخصی و گرفتاری ، تمومش کردم .
از نظر فنی ، گرافیک ، ست پیس ها ، انیمیشن ها ، داستان کلی و خیلی چیزا واقعا فوق‌العاده بود . دلم نیومد بخاطر بی شرف بودن یک آدم ، زحمت بقیه تیم ناتی داگ رو نادیده بگیرم . همه گفتنی ها رو قبلا گفتن دوستان و وارد جزیاتش نمیشم ولی امیدوارم تو بازی بعدی ناتی داگ این حجم زیاد از Forced Agenda و مسائلی که مربوط به گیم نیست وجود نداشته باشه .
1 نمره کم کردم چون نتونستم با شخصیت ها و داستان بازی اونطور که تو شماره یک بودن کنار بیام به نظرم شخصیت دوست داشتنی الی پارت 1 رو نابود کردن .
کمپین Abby هم خیلی بیشتر دوست داشتم .
در کل بازی فوق‌العاده ای بود که بعد از تموم کردنش برام جایگاه ویژه ای که شماره یک داشت رو نداره .


Plague Tale Requiem 8/10
بد نبود ، بازی کاملی نیست انگار AA هست ولی گرافیکش تو بعضی از قسمت ها نظیر نداره و در کل به یک بار تموم کردنش میارزه .

 

[stv]

Plague Tale Requiem
خیلی وقت بود دانلودش کرده بودم ولی چون اول بازی دیدم سبک من نیست دراپ کردم تا همین چند روز پیش دیگه همت کردم تمومش کردم
داستان و شخصیت پردازی خیلی خوبی داره ولی باب دل من نیست این شخصیت دختره زیادی هیستریکه با اینکه خیلی دقیق شخصیت پردازی شده ولی رو مخ بود
موسیقی بازی فوق العاده است
گرافیک هنری و طراحی محیط ها به شدت چشم نوازه ولی گرافیک فنی در حد متوسطه
گیم پلی به چهار دسته تقسیم میشه:
1. مراحل موش دار : باید از اون وسط موشها با یه سری پازل که اتفاقا جذاب هم هست رد شد.
2. مراحل دشمنان آدمیزادی: یه ترکیبی از مخفی کاری با چاشنی مبارزه محدود
3. مراحل ترکیبی موش و آدمیزاد : بهترین قسمت بازی که خلاقیت داره همینه
4. راه رفتن تو محیط برای رسیدن از نقطه A به نقطه B گاهی پازلم داره
گیم پلی چندتا مشکل داره:
1. بازی کند پیش میره خیلی مجبورت می کنه یواش راه بری یا یک NPC بیخ ریش آدمه که سنگینی می کنه
2. بازی سیستم مبارزه محدود ولی پیچیده و متنوع با کنترل سختی داره یه مشت آیتم و اسلحه که شدیدا بازی تو رو کردنشون خسیسه که سوییچ کردن بینشون شدیدا دست و پا گیره
3. پازل ها جذابن ولی برای طولانی تر شدن بازی کش داده شدن و تکرار شدن
4. بازی ارزش تکرار نداره ولی یه سیستم آپگرید و کرفت داره که با یه بار تموم کردن بازی نصفشو نهایتا بتونی بدست بیاری باید نیوگیم پلاس بری چون داستان اسپویل شده و اصل بازیم به داستانشه اصلا ارزش تکرار نداره و اینجوری با خسیس بودنشون تو آپگرید و کرفت تقریبا بخشی از گیمپلی سوخت شده
5. مبارزات بازی با تعداد محدود شبیه به هم دشمنه که خیلی زود تکراری میشه یه جورایی لذت اصلی بازی به مخفی کاریه که اونم باید بندازی از گوشه بری و لای چمنا قایم شی
در کل بازیه خوبیه ولی اصلا سلیقه من نیست
نمره منصفانه 7
نمره من 5

 

[NaViiDii]

High on Life
8/10

خیلییییی بهتر از چیزی بود که فکر میکردم. یعنی میدونستم طنز خیلی خوبی داره و این مورد باعث میشه خوش بگذره ولی به گیم‌پلیش شک داشتم اما وقتی بازی رو شروع کردم دیدم که در کل پکیج خیلی خوبیه. شاید بشه گفت مهمترین بخش بازی همون سلا‌ح‌هاش هستن که علاوه بر اینکه هر کدوم کارایی خاص خودشونو دارن، شخصیت منحصر به فردی هم دارن. هر کدوم یه جور رفتار میکنن و یه جور حرف میزنن. برای من Sweezy از همشون بهتر بود. خیلی خوب بود. همیشه با همه دعوا داشت. حتی یه تروفی هم واسش گذاشته بودن. ولی ازین موضوع بگذریم، گان‌پلی خیلی خوبی هم داشت در حد خودش. با هر سلاحی که شلیک میکردی خوشت میامد. خصوصا شاتگانش رو خیلی خوب دراورده بودن. در کل سلاح‌های بازی از هر نظر خلاقانه و عالی بودن. داستان و شخصیتای بازی خوب بودن. تنوع انمی‌ها اوکی بود. باس‌های بازی رو دوس داشتم. اینم یکی از مواردی بود که توی تریلر خسته کننده به نظر میامد اما وقتی بازی میکردی واقعا بهتر بودن. گرافیک بازی خوب بود. افت فریم نداشتم. صداگذاری و صداپیشگی‌ها خیلی خوب بود. کلی خندیدیدم و شاد شدیم. ببینیم نسخه بعدی رو چه میکنن.



Anno Mutationem
8/10

ایندی شدیدا خوش ساخت و خوبی بود. پستم رو از تاپیک ایندی‌سنتر میذارم اینجا.
تجربه‌ی خیلی خوب و لذتبخشیه. شما در حالت ۳بعدی زندگی روزمره رو انجام میدید، با npcها حرف میزنید و به گشتو گذار میپردازید و در حالت اسکرول مبارزه میکنید. بازی در فضای سایبرپانکی در جریانه. جایی که شما در نقش دختری به اسم Ann بازی میکنید و هکری به اسم Ayane که شمارو همراهی میکنه. شخصیت اصلی بازی یه نوع بیماری داره که حملات عصبی بهش دست میده. درمان قطعی نداره اما برادرش فکر میکنه که درمانی وجود داره و دنبال این داستان میره و ما هم به دنبالش و ادامه‌ی ماجرا. داستان بازی خوب بود واقعا. من با دوبله جاپونی رفتم خیلی چسبید. هر چند ای کاش صداپیشگی بیشتری شاهد بودیم. درصد زیادی از دیالوگا فقط متنی هستن. اما کیفیت صداپیشگی خیلی بالا بود. شخصیتای زیاد و جالبی در طول بازی میبینیم. ساید کوئستای بازی هم قشنگ طراحی شدن از نظر داستانی. کلا فضای سرد و تاریکی حاکمه و خیلی موفق بودن تو این زمینه. گرافیک بازی حالت پیکسلی داره. به عنوان کسی که طرفدار این سبک گرافیکه، خیلی لذت بردم ازش. موزیک‌ و صداگذاری هم خیلی خوبن. اما بخش جذاب کار قطعا گیم‌پلی هستش. از گشت و گذار توی محیط شهری که بگذریم، میرسیم به کامبت بازی که خیلی بهتر از چیزی بود که انتظار داشتم. فکر میکردم همینطوری واسه رفع تکلیف یه چیزی طراحی کرده باشن اما مشخص بود حسابی وقت گذاشت. برای مبارزه هم سلاح سرد دارید هم گرم. سلاح سرد شامل سورد و دوال سورد و گریت سورد و سلاح گرم هم رایفل و راکت لانچر و بیم رایفل. ایمپکت ضربات به خوبی حس میشن. یعنی همون اولین ضربه‌ای که به دژمن میزنید قشنگ دستتون میاد که با یه بازی خوب و فان سر و کار دارید. کامبت بازی واقعا لذتبخشه. این وسط مقدار قابل قبولی آپگرید هم وجود داره که باهاش کمبوهای جدید برای هر سلاح میخرید و لذتشو میبرید. اسکیل تری دوتا کارنسی مختلف داره. یکی Grombitz که برای آپگرید کرد سلاح‌ها و تقویت سیستم پَری و ... هستش و اون یکی هم GROM Token که برای زیاد کردن هلث و دیفنس و اتک و لاک و اسلات بک‌پکتون هست. اینارو با کشتن انمی و باس و تموم کردن کوئست‌ها به دست میارید. یه سری Water Spring هم داریم که برای فست تراول استفاده میشن. قابلیت دابل جامپ یا Air Dash هم به مرور میگیرید. در کل گیم‌پلی حرف نداره. ضمن اینکه یه مینی‌گیم داخل بازی داریم که میتونید بارتندر بشید و پول درارید. خیلی خوب و ساده طراحی شده این مینی‌گیم و به شکل عجیبی هم اعتیاد آوره. من ۲۰ ساعتی سرگرم شدم با بازی. اصلا خسته کننده نیست ولی خب اگه کارای فرعی انجام ندید میتونید زودتر تمومش کنید.
از ایراداتش بخوام بگم یکی میشه افت فریمش و پولیش نبودن یه سری چیزا. مثلا دوال سوردش انیمیشناش یه خوبی و رَوونی سورد و گریت سورد نیستن. و اینکه تروفی‌هاش هم ممکنه باگ بشن که خیلی ضد حاله.



Orcs Must Die 3
7/10

همون همیشگی. هدف شما کشتن مقدار زیادی اورک هستش و تموم کردن مراحل مختلف و بعدش تکرار اونا رو درجه سختی بالاتر یا بازی کردن Endless Mode. تعداد زیادی ترپ داریم که تنوع خیلی خوبی دارن. بازی همچنان خوب و فانه و خوش میگذره خصوصا اگه کواپ برید اما نسبت به نسخه‌ی Unchained پسرفت داشته به نظرم. اون نسخه تعداد خیلی زیادی هیرو داشت که همون ارزش تکرار رو بالا میبرد. مپ‌های اون نسخه طراحی بهتری داشتن. من ۱۸۷ ساعت آنچیند رو تنهایی بازی کردم و نسخه سوم اونقدر کشش نداره متاسفانه. ولی ازونجایی که رو پلاس هم هست پیشنهاد میکنم حتما بازی کنید و اگر تونستید کواپ هم بازی کنیدش.

 

[KingFisher]

Astro Bot
۱۰/۱۰
یه شاهکار جمع‌وجور که حال آدم رو خوب می‌کنه!

 

[ashe]

like a dragon pirate yakuza in hawaii 8
+ یکی از بهتری مبارزات beat em up موجود در بازار بسیار روون و لذت بخش
+ موزیک های جذاب و لذت بخش از طیف وسیعی از بازی ها همچنین موزیک های battle theme بازی واقعا هیجان انگیزه و ادرنالین ادمو بالا میبره
+ امان از ساید کوئست و ساید اکتیویتی های بازی بی نظیر و عجیب و غریب زیادن اصلا شما میتونید بازی اصلی را بیخیال شید فقط برید سراغ این جور کوئست ها من فقط final 7 rebirth را تو ساید کوئست در حد این دیدم

_ انجین قدیمی بازی واقعا باید یه سر ودستی روش بکشن کلا همه چیزشون از قبل اماده است یه داستان جدید تعریف میکنن سالی 1 نسخه میدن بیرون علی یارت
_ داستان این شماره زیاد جالب نیست و حالت جدی نداره البته تو post credit بازی یه کات سین هیجان انگیز از ادامه نسخه اصلی بازی میبینیم احتمالا تو چند ماه اینده ادامه نسخه اصلی معرفی بشه

در کل بازی بهم خیلی حال داد تجربه مفرح و خنده داری بود یه شخصیت به نام ماسارو اضافه کرده بود فیلم خالص بود یه کوئست به نام minato girl داره اسپول نمیکنم ولی خواستید ویدئوشو ببینید از خنده روده بر میشید .پلات بازی 30 35 ساعت طول میکشه و خوشبختانه تو چند شماره اخیر پلاتنیوم بازی به شدت اسون شده شماره های اولیه برای پلات باید همه چیه بازی را 100 درصد میکردید این شماره های اخیر بهتر شده

 

[u.s.a]

HORIZON ZERO DAWN

بعد از صد بار دانلود و پاک کردن بازی تو این 4-5 سال، بالاخره با جدیت و صبر و حوصله نشستم پاش.
درود به شرفت @Dinosaur که یکی از بهترین تجربه های گیمینگ ام رو رقم زدی
چقدر همه چیز عالی بود. داستان و روایت داستانی عالی. گشت و گذار در محیط و جمع آوری آیتم. چقدر گیم پلیش خوب بود. اون زمان که هی دراپش می کردم، فکر می کردم جنگیدن با تیر و کمان خسته کننده میشه. ولی بعد از چند ساعت بازی کردن دیدم چقدر می چسبه. آتیش زدن دشمنان با تیر کمان. بهتر از اون باس فایتها بود که آتیش میگرفتن و موقع کول دان به نقاط حساسشون تیر میزدی و کلی از جونشون میرفت و یه حس لذت بخش عالی رو به آدم میداد.
چقدر پایانش و نبرد نهایی حماسی بود. ضمنا در مورد داستان بگم که

Spoiler: اسپویل داستان

من از همون اول فهمیدم این سایلنس یه ریگی تو کفشش هست.آخر بازی حسابی کفرم در اومد

بریم سراغ فوربیدن وست که قطعا از اینم بهتره.

امتیاز ۹

 

[SaDrA-HhH]

Star wars jedi: survivor

نكات مثبت:

-كامبت راضى كننده
-گرافيك هنرى زيبا و فنى خوب
-داستان كشش لازم رو حفظ ميكنه
-شخصيت اصلى دوست داشتنى
-درخت مهارت جمع و جور و خلاصه
-استفاده از المان هاى سولز بدون آسيب زدن به تجربه بازى
-بهينه سازى خوب براى ps5 pro
-استفاده خيلى خوب از دوال سنسى
-طنز خوب
-قابليت تكرار خوبى داره بازى
-استنس هاى متنوع و كاربرى مناسب با سبك بازى پلير
-تنوع خوب دشمنان
-باس فايت هاى متنوع
-پيوند خوب داستان بازى با ريشه اصلى فرنچايز (البته تا حدى كه من ميدونم)

نكات منفى:

-باگ هاى گرافيكى
-شخصيت هاى فرعى غير چند نفر زياد مالى نيستن
-فعاليتاى جانبى كسل كننده
-حجم زيادى بالاى كالكتيبل ها
-بزرگى گاها بيش از حد محيط هاى بازى
-موسيقى بازى در حد عنوان نيست
-روايت داستان جالب نيست نسبت به خود موضوع داستان و يه سرى اتفاقات خيلى الكى و سرسرى رخ ميدن
-اوايل بازى حس نچسبى خاصى داره
-لول ديزاين در بعضى مراحل كلافه كننده هست

ارزش: 10/10
نمره فنى: 8.5/10

الان كه روى پلاس هست و بازى خاصى هم عرضه نميشه فعلا حتما بريد سراغش قطعا پشيمون نميشيد.

 

[sphac]

سایلنت هیل ۲،
برای من یه بازی نیست، یه تیکه از وجودمه که تو مه‌ی اون شهر گم شده. گرافیکش رو اولین بار که دیدم، قلبم لرزید. اون خیابونای ترک‌خورده، پنجره‌های شکسته و مه‌ای که انگار داره منو می‌بلعه، یه حس عجیب بهم داد. نه از اون گرافیکای پر زرق و برق امروزیه، ولی همین سادگیش یه جوری تو روحت نفوذ می‌کنه. انگار هر سایه، هر نور کم‌جون که از لامپای زنگ‌زده می‌تابه، داره یه چیزی از دل خودم بهم نشون می‌ده. شبایی که بازی می‌کردم، حس می‌کردم خودمم اونجام، تو اون سکوت ترسناک، با جیمز قدم برمی‌دارم و نمی‌دونم قراره چی سرم بیاد.
داستانش، وای... نمی‌دونم از کجا شروع کنم. جیمز ساترلند، یه مرد شکسته که با یه نامه‌ی خیس از اشک مری، پاش رو تو این شهر لعنتی گذاشت. مری، عشقش، که دیگه نیست، ولی انگار هر گوشه‌ی سایلنت هیل داره صدام می‌کنه. ماریا رو اولین بار دیدم، قلبم ریخت؛ عین مری بود، همون خنده، همون نگاه، ولی یه جای کار می‌لنگید. هر بار که ماریا جلوی چشمام می‌مرد، انگار یه تیکه از خودمم با اون می‌رفت زیر خاک. لورا، با اون شیطنت تلخش، و آنجلا، که هر بار صداش رو می‌شنیدم دلم می‌خواست بغلش کنم و بگم تمو
م می‌شه، همه‌شون منو با خودشون بردن تو یه دنیای غم‌انگیز که نمی‌تونستم ازش بیرون بیام. آخر خط، تو اون قایق روی دریاچه‌ی توبا، وقتی جیمز با حقیقت روبه‌رو شد، نشستم زل زدم به صفحه و فقط گریه کردم. نه فقط برای اون، برای خودم، برای هر چیزی که تو زندگیم گم کرده بودم.
موسیقی‌ش، خدا شاهده هنوز که "Theme of Laura" رو می‌شنوم، اشکام بی‌صدا می‌ریزن. آکیرا یامائوکا انگار با هر نت، یه زخم کهنه‌م رو باز کرده. یه لحظه آرومم می‌کنه، مثل لالایی مری، یه لحظه دیگه با اون خش‌خش رادیو و ضربای تند، قلبم رو می‌ذاره تو مشتش. شبایی که هدفون تو گوشم بود و بازی می‌کردم، حس می‌کردم این آهنگا فقط برای من ساخته شده‌ن، برای هر دردی که تو دلم قایم کرده‌م. "Promise" رو گوش کنید، ببینید چطور آدم رو می‌بره تو یه جای دور و نمی‌ذاره برگرده.
گیم‌پلیش، راستش اولش اذیتم کرد، یه کم دست و پا چلفتی بود، ولی بعد فهمیدم همین حس درماندگیه که سایلنت هیل رو خاص می‌کنه. هر قدم که با جیمز برمی‌داشتم، هر بار که رادیو خش‌خش می‌کرد و می‌فهمیدم یه هیولا تو راهه، نفسم بند می‌اومد. اون پرستارای پیچ‌خورده، پiramid Head که مثل یه کابوس بالای سرم وایستاده بود، انگار از تو دل خودم بیرون اومده بودن. این گیم‌پلی، منو مجبور کرد با جیمز یکی شم، با ترساش بلرزم، با غماش بشکنم. یه شب تا صبح بازی کردم و وقتی تموم شد، فقط نشستم و زل زدم به صفحه، انگار خودمم تو اون مه گم شده بودم.
سایلنت هیل ۲، برای من یه شاهکاره، یه آینه که هر بار توش نگاه می‌کنم، خودمو می‌بینم، با همه‌ی زخمام، با همه‌ی حسرتام. اگه بخوام امتیاز بدم، دلم می‌خواد بگم ۱۰ از ۱۰، ولی نه، این از عدد بزرگ‌تره. این یه سفره، یه تجربه که وقتی تمومش کردم، فقط دلم خواست گریه کنم و بذارم اشکام با اون مه یکی شن. سایلنت هیل ۲، یه نامه‌ست که انگار خودم تو مه‌ی اون شهر برای خودم نوشتم، و هر بار که بهش فکر می‌کنم، دلم می‌خواد برگردم و دوباره توش گم شم..