Multi Platform Elden Ring

​

بازی Elden Ring توسط شرکت FromSoftware ، اثری از هیدتاکا میازاکی ، سازنده‌ بازی‌های تحسین‌ شده ای همچون Bloodborne و Dark Souls ، با همکاری نویسنده معروف (Game of Thrones) جرج آر. آر. مارتین در دست ساخت است و بر روی کنسول‌های PlayStation 4 ، همچنین XONE و PC منتشر خواهد شد.e

• ساخت بازي بعد از دی ال سی DS3 شروع شد .
• بازي سوم شخص و اکشن آر پي جي خواهد بود .
• تنوع نقش آفرینی در بازي از سري دارک سولز بيشتر خواهد بود .
• چالش برانگيز
• قابلیت سفارشی سازی کارکترها .
• مارتين دنيا و افسانه های بازی را نوشت .
• جهان باز (Open World) خواهد بود .
• تم آن در مورد اراده بشر است .

@A7A


شایعات پیش تر گفته بودند که بازی یک تجربه OPEN WORLD خواهد بود ، که در آن قلمرو های پادشاهی گوناگونی را خواهید دید و با کشتن پادشاهان آن مناطق و فتح قلمرو ها ، به قدرت های جادویی یا ماورایی جدیدی دسترسی پیدا خواهید کرد .
عکس بالا ، به این فرضیه ما را نزدیک می کند که ، یک حلقه بزرگ نورانی ، چندین حلقه کوچک دیگر را در بر گرفته و مانند یک تاج حلقوی شکل می باشد که چندین تاج کوچک دیگر را در خود جای داده . بنظر میرسد یک منبع انرژی در بالای تصویر وجود دارد که همانند خط و قطره های آب ، به پایین و به حلقه بزرگ تر سرازیر میشود و گویا از حلقه های کوچک هم میگذرد و همراه با گذر کردن ، انرژی آنها را از آن خود می کند . ممکن است بازی روایت گر قهرمانی باشد که از مکانی نیرویی میگیرد و آن را تقویت میکند و در مسیری متفاوت از باقی حکمرانان ، از آن استفاده می کند . اگر چه این ها همه فرضیه است ، اما کاملا مطابق با داستان گویی استودیوی FROM SOFTWARE هستند ، و به ویژه بازی DARK SOULS 3 که در آن Lord Wolnir با گذر از هر پادشاهی و تبدیل آن به خاکستر ، قدرت های ویژه آنها را از خود می کرد .

 

[Z-fan]

انیمیشن بامزه ولی به شدت اسپویلری از الدن رینگ با هنرنمایی آقامون میکلا

Spoiler: Elden Ring DLC Heavy Spoilers

 

[mehrdadb3]

دوستان چرا من هر وقت از بازی میام بیرون فردا که میرم تو بازی یخورده جابجا میشه میرم مثلا یخورده عقب تر از اونجایی که بودم خارج شدم و چیزهایی رو هم که گرفتم دوباره باید بگیرم تو همون محدوده یا لول اپ میکنم برمیگردم میبینم برگشته دوباره باید انجام بدم

 

[ebrahim.nia]

سخت ترین کار تو دی ال سی زدن باس آخر با بیلد مجیک هست. 200 ساعت با بیلد مجیک بازی کردم رسیدم سر باس آخر دی ال سی و کم کم داشتم به این نتیجه میرسیدم که باید بیلد رو عوض کنم چون اصلا فایده ای نداشت. طرف اصلا اجازه اسپل کست رو نمیده!!! تمام یوتیوب هم پر شده از ویدئوهای چیز کردن با بیلد سپر و نیزه! اما زیربار نرفتم. یک مجیک باز تا آخر سر عهدی که داره میمونه. بالاخره بعد از کلی استراتژی چیدن و انتخاب اسپل مناسب و چیدمان فلاسک و wondrous physick بدردبخور مخصوص این باس تونستم با بیلد خودم بزنمش. فکر کنم با بیلد faith راحت تر بشه این باس رو شکست داد اما با بیلد int واقعا نفس آدم در میاد.

 

[m.d.makan]

دوستان چرا من هر وقت از بازی میام بیرون فردا که میرم تو بازی یخورده جابجا میشه میرم مثلا یخورده عقب تر از اونجایی که بودم خارج شدم و چیزهایی رو هم که گرفتم دوباره باید بگیرم تو همون محدوده یا لول اپ میکنم برمیگردم میبینم برگشته دوباره باید انجام بدم

این باگی بود که قبل از انتشار اکسپنشن وجود داشت ، پس هنوز هم پیش میاد.
رو چی بازی میکنی؟

 

[mehrdadb3]

این باگی بود که قبل از انتشار اکسپنشن وجود داشت ، پس هنوز هم پیش میاد.
رو چی بازی میکنی؟

ps4 slim

 

[Soul Of Cinder]

حالا که بحث باز شد باید بگم رادان دی ال سی بدترین باسیه که میازاکی ساخته هم lore باس مسخره است (یه جورایی زور چپونیه و همینطور انگار فن بیس ساختنش) هم به شدت آنبلانس و بسیار الکیه
اینکه صرفا یه باس بسازی 1000 تا ضربه پشت سر هم بزنه و کلا ساخته شده باشه که نشه با بیلد سبک زدش کاملا اینطور ساخته شده .(قبلا تو سری سولز چیزی بود به نام منطق همینطور که کاراکثر ما استامینا داشت تمامی باس ها و دشمنای بازی هم داشتند ولی انگار اینجا یادش رفته چیزی به نام استامینا برای دشمن ها تعریف کنه. نزدیک 15 ساله دارم این این سری رو بازی می کنم فکر می کنم جز معدود باس های این سری باشه که راجع بهش اینطوری حرف می زنم جالبه تو ترای چهارم یا پنجم بود فهمیدم بیلدم رو عوض کنم کارش تموم میشه و راحت هم همینطور شد.
کلا این دی ال سی مجموعه ای از باس های بد دیزاین بود بین همه باس هاش bayle بهترین باس دی ال سی و یکی از بهترین باس های بازی بود(بهترین lore هم مربوط به bayle بود) مسمر و لرد اف فرنزی هم باس های خوبی بودن بقیه از دم بد دیزاین .
من شخصا الدن رینگ بازی مورد علاقم نبوده چون احساس می کنم میازاکی با الدن رینگ افتاد تو چرخه تکرار کلا چیز جدیدی تو اادن رینگ نمی دیدم انگار تکرار مکررات بود در صورتی که تو سکیرو با یه گیم پلی کاملا جدید واقعا به اوج رسیده بود ولی دوباره برگشت به همون چیزی که سال 2009 ساخته.
جالبه که با lore بازی هم اونچنان حال نکردم به نظرم همه چیز تو دنیای بازی پرت قرار داده شده انگار اصلا هیچ پیوستگی وجود نداره البته می دونم توی یه بازی تماما اوپن ورد با مپ تا این حد بزرگ پیوستگی مثل عناوین قبلی خودش سخته ولی به نظرم اینجا یکم بیش از حد همه چیز از هم جدا بود .
توی این دو سال نظرم رو کامل هیچ جایی نگفتم چون حس می کردم با دی ال سی خیلی چیزا عوض میشه (مثل دارک سولز 2 و 3) ولی نشد .

منم همین‌طور که شما فرمودید عقیده دارم که الدن رینگ در بحث بالانسینگ ضعف داره و این موضوع در DLC بازی متاسفانه به نهایت خودش رسیده و به نوعی شاهد جنون و دیوانگی طراحان بازی هستیم .
فلسفه طراحی باس های بازی‌های میازاکی و فرام‌ سافتور همیشه بر یک اساس تاکید داشت؛ یادگیری الگوی مبارزات و واکنش در لحظه مناسب. به این امر پیش‌زمینه داستانی و موسیقی متن هم اضافه می‌شد که در کنار هم یک معجون شگفت‌انگیز می‌ساختند.
در DLC بازی به غیر از Bayle به همراه Midra و Metyr برای من بقیه باس‌ها رنگ و بوی این معجون نداشتند. هرچند که حتی همین باس‌ها هم از مشکل دوربین رنج می‌بردند.
نمی‌خوام بگم که این اولین بار که در عناوین سولزبورن شاهد طراحی و بالانس فاجعه هستیم، نه، در گذشته هم شاهد فاجعه‌ای مثل Witch Of Hemwick بودیم ولی این موضوع در الدن‌ رینگ اساس و فلسفه طراحی بازی های میازاکی و فرام‌سافتور زیر سوال برده.
در بحث داستانی هم کاملا می‌شد شباهت‌هایی بین دیگر آثار جرج آر. آر. مارتین و این DLC احساس کرد. DNA کلی DLC، مخصوصا موقعیت دشمنان و زره ها و NPCها برای من به شدت یادآور Dark Souls 2 بود و به خوبی تفکرات و تاثیر یوی تانیمورا قابل مشاهده بود. من مدام در حین تجربه DLC یاد میم Dark Souls II II می‌افتادم و لبخند می‌زدم .
اوج این DLC برای من، طراحی مناطق و نحوه ارتباط این مناطق به همدیگر بود که در اون شاهد نبوغ و تکامل استودیوی فرام‌ سافتور هستیم. گشت‌ و گذار در مناطق DLC بازی در عین پیچیده و گیج‌کننده بودن برای من به شدت لذت بخش و جذاب بود.
همچنان بعد از تجربه DLC عقیده دارم که بهترین DLC فرام‌ سافتور، The Ringed City و بهترین شخصیت و باس طراحی شده در بین عناوین میازاکی Slave Knight Gael و The Painter هستند.
از موفقیت الدن رینگ خیلی خوشحالم و عقیده دارم میازاکی و فرام‌ سافتور باید خیلی وقت پیش به این جایگاه و موفقیت فعلی می‌رسیدند ولی امیدوارم هیچ وقت دیگه به سمت این عنوان برنگردند و موفقیت این بازی فلسفه و تفکرات میازاکی و تیم فرام‌ سافتور تحت تاثیر خودش قرار نده و این موضوعی هست که مدتی پیش خود میازاکی هم در مصاحبه‌ای به اون اشاره کرده بود.

 

[jdepp]

دوستان چرا من هر وقت از بازی میام بیرون فردا که میرم تو بازی یخورده جابجا میشه میرم مثلا یخورده عقب تر از اونجایی که بودم خارج شدم و چیزهایی رو هم که گرفتم دوباره باید بگیرم تو همون محدوده یا لول اپ میکنم برمیگردم میبینم برگشته دوباره باید انجام بدم

احیانا موقع خارج شدن از بازی quit می کنی یا مستقیم از منو ps4 می بندیش؟

 

[amonre]

بیا پایین

Spoiler: کریتوس

 

[mehrdadb3]

احیانا موقع خارج شدن از بازی quit می کنی یا مستقیم از منو ps4 می بندیش؟

از بازی خارج میشم با دکمه رو دسته که میاد تو محیط داشبورد کنسول از اونجا بازی رو کلوز میکنم

 

[mhd1367]

منم همین‌طور که شما فرمودید عقیده دارم که الدن رینگ در بحث بالانسینگ ضعف داره و این موضوع در DLC بازی متاسفانه به نهایت خودش رسیده و به نوعی شاهد جنون و دیوانگی طراحان بازی هستیم .
فلسفه طراحی باس های بازی‌های میازاکی و فرام‌ سافتور همیشه بر یک اساس تاکید داشت؛ یادگیری الگوی مبارزات و واکنش در لحظه مناسب. به این امر پیش‌زمینه داستانی و موسیقی متن هم اضافه می‌شد که در کنار هم یک معجون شگفت‌انگیز می‌ساختند.
در DLC بازی به غیر از Bayle به همراه Midra و Metyr برای من بقیه باس‌ها رنگ و بوی این معجون نداشتند. هرچند که حتی همین باس‌ها هم از مشکل دوربین رنج می‌بردند.
نمی‌خوام بگم که این اولین بار که در عناوین سولزبورن شاهد طراحی و بالانس فاجعه هستیم، نه، در گذشته هم شاهد فاجعه‌ای مثل Witch Of Hemwick بودیم ولی این موضوع در الدن‌ رینگ اساس و فلسفه طراحی بازی های میازاکی و فرام‌سافتور زیر سوال برده.
در بحث داستانی هم کاملا می‌شد شباهت‌هایی بین دیگر آثار جرج آر. آر. مارتین و این DLC احساس کرد. DNA کلی DLC، مخصوصا موقعیت دشمنان و زره ها و NPCها برای من به شدت یادآور Dark Souls 2 بود و به خوبی تفکرات و تاثیر یوی تانیمورا قابل مشاهده بود. من مدام در حین تجربه DLC یاد میم Dark Souls II II می‌افتادم و لبخند می‌زدم .
اوج این DLC برای من، طراحی مناطق و نحوه ارتباط این مناطق به همدیگر بود که در اون شاهد نبوغ و تکامل استودیوی فرام‌ سافتور هستیم. گشت‌ و گذار در مناطق DLC بازی در عین پیچیده و گیج‌کننده بودن برای من به شدت لذت بخش و جذاب بود.
همچنان بعد از تجربه DLC عقیده دارم که بهترین DLC فرام‌ سافتور، The Ringed City و بهترین شخصیت و باس طراحی شده در بین عناوین میازاکی Slave Knight Gael و The Painter هستند.
از موفقیت الدن رینگ خیلی خوشحالم و عقیده دارم میازاکی و فرام‌ سافتور باید خیلی وقت پیش به این جایگاه و موفقیت فعلی می‌رسیدند ولی امیدوارم هیچ وقت دیگه به سمت این عنوان برنگردند و موفقیت این بازی فلسفه و تفکرات میازاکی و تیم فرام‌ سافتور تحت تاثیر خودش قرار نده و این موضوعی هست که مدتی پیش خود میازاکی هم در مصاحبه‌ای به اون اشاره کرده بود.

اجازه بده با بخش آخر صحبتت مخالفت کنم، الدن رینگ برای من که تازه با بازی های فرام سافتور آشنا شدم بی نظیر بود، هنوزم بعد از سه دور تموم کردن بازی توش چیزای جدید کشف می کنم
اگر همین امروز بگن قرار الدن رینگ 2 و 3 و 4 رو هم بسازن من براشون ثانیه شماری می کنم

 

[hamdi113540]

دوستان چرا برام سنگ هایی که فقط پیام نوشته رو نشون نمیده؟
تازه Crucible Knight رو زدم چقد سخت بود

 

[m.d.makan]

اجازه بده با بخش آخر صحبتت مخالفت کنم، الدن رینگ برای من که تازه با بازی های فرام سافتور آشنا شدم بی نظیر بود، هنوزم بعد از سه دور تموم کردن بازی توش چیزای جدید کشف می کنم
اگر همین امروز بگن قرار الدن رینگ 2 و 3 و 4 رو هم بسازن من براشون ثانیه شماری می کنم

خب همین.
چون اول با الدن رینگ آشنا شدی این حس رو بهش داری ولی حقیقتا خیلی از انتقادهایی که بهش میشه به حقه واقعا.

فرمولی که فرام سافتور و میازاکی ساختن برای جهان باز شدن خیلی درش آب بستن و کش آوردن و خب بالطبع اون کیفیتی که مثلا دارک سولز/ بلادبورن و... داشتن رو خب نداره.

و این طبیعیه وقتی که جهان باز میشه ، تعداد باسها و انمی ها تصاعدی میرن بالا از کیفیت کار تا حدی کم بشه.
مخصوصا باسفایتها که نقطه اوج این سبک از بازیهاست.
باسها گاها تکراری میشه و سازنده ایده کم میاره و رو میاره به کارهایی که هم تو خود بازی اصلی دیدیم و هم تو DLC.

با همه اینها بدون شک یکی از بهترین بازیهای چندسال اخیره و بازی کردنش واجب.
هممون هم باهاش چند صد ساعت زندگی کردیم ولی حتما و قطعا بهترین ساخته فرام سافتور نیست.

 

[SΛDrA-HhH]

اينكه يه جاهايي خيلى لفت و ليس داده شده الدن رينگ كه يه چيز مشخصه.
حتى خيلى هم گيج كننده ميتونه بشه.
حتى من خودم به مدت يه سال از بازى متنفر بودم و هى ميرفتم سراغش و هى با فحش ميومدم بيرون.
واسه همين گستردگى بازى هم بوده كه اومده به نسبت يكم به بازيكن كمك بيشترى كرده كه بتونه زنده بمونه
در مورد باس فايت ها به نظرم تو بازى اصلى كه باس هاى داستانى همه خوب و منحصر بفرد هستن و ايراد خاصى ندارن.
ولى توى DLC مشخصه هم ايده كم اوردن و هم خواستن جلوى افراد مكس لول هم بتونن يه موانعى بذارن و به چالش بكشونن اون افراد رو.
مثلا يكى از باس ها كه اسم نميبرم واقعا دليلى نداشت ٣ تا فاز باشه كه دو تاش عملا هيچ فرقى نكنه با هم و اون حجم از حملات aoe رو انجام بده.
شايد الدن رينگ از نظر سولزلايك بودن بهترين نباشه ولى در شايد بشه گفت بهترين چيزيه كه ميازاكى ميتونسته بسازه تو اين ابعاد.

من شخصا تو بازياى خود ميازاكى كه بازى كردم رتبه بنديم اينجوريه:

١-سكيرو
٢-بلادبورن
٣-الدن رينگ
٤-دارك سولز ٣
٥-ديمونز سولز

تو همين ليست هم به نظرم از لحاظ فنى بلادبورن با يه اختلاف زيادى از همه بهتره ولى من شخصا با سبك و گيم پلى سكيرو به شدت حال كردم.
تنها بازيه كه شما واقعا حس ميكنى كه دارى با شمشير ميجنگى.

 

[soltanmasoud]

اينكه يه جاهايي خيلى لفت و ليس داده شده الدن رينگ كه يه چيز مشخصه.
حتى خيلى هم گيج كننده ميتونه بشه.
حتى من خودم به مدت يه سال از بازى متنفر بودم و هى ميرفتم سراغش و هى با فحش ميومدم بيرون.
واسه همين گستردگى بازى هم بوده كه اومده به نسبت يكم به بازيكن كمك بيشترى كرده كه بتونه زنده بمونه
در مورد باس فايت ها به نظرم تو بازى اصلى كه باس هاى داستانى همه خوب و منحصر بفرد هستن و ايراد خاصى ندارن.
ولى توى DLC مشخصه هم ايده كم اوردن و هم خواستن جلوى افراد مكس لول هم بتونن يه موانعى بذارن و به چالش بكشونن اون افراد رو.
مثلا يكى از باس ها كه اسم نميبرم واقعا دليلى نداشت ٣ تا فاز باشه كه دو تاش عملا هيچ فرقى نكنه با هم و اون حجم از حملات aoe رو انجام بده.
شايد الدن رينگ از نظر سولزلايك بودن بهترين نباشه ولى در شايد بشه گفت بهترين چيزيه كه ميازاكى ميتونسته بسازه تو اين ابعاد.

من شخصا تو بازياى خود ميازاكى كه بازى كردم رتبه بنديم اينجوريه:

١-سكيرو
٢-بلادبورن
٣-الدن رينگ
٤-دارك سولز ٣
٥-ديمونز سولز

تو همين ليست هم به نظرم از لحاظ فنى بلادبورن با يه اختلاف زيادى از همه بهتره ولى من شخصا با سبك و گيم پلى سكيرو به شدت حال كردم.
تنها بازيه كه شما واقعا حس ميكنى كه دارى با شمشير ميجنگى.

با این که یه مقدار قدیمی شده ولی دارک سولز 1 رو هم بازی کن ، حیفه ...
البته من خودم هنوز دارک سولز 2 بازی نکردم.

 

[jdepp]

از بازی خارج میشم با دکمه رو دسته که میاد تو محیط داشبورد کنسول از اونجا بازی رو کلوز میکنم

نه دیگه باید اول بیای تو منوی بازی بعد از داشبورد کنسول بازی رو ببندی وگرنه اون مشکلی ک گفتی واست بوجود میاد.