حالا نمی دونم این ماجرای کریس راک و ویل اسمیت واقعی بود یا زرگری برای جذب مخاطب و نقل محافل شدن . ولی با فرض واقعی بودن چیزی که برداشت میشه خودسانسوری و سوسول شدن فضای هالیووده . یک دوره ریکی جرویس مجری میشد و سیفون رو می کشید رو کل هالیوود. حالا دقیقا شاید شوخی هاش با جنس شوخی کریس راک تفاوت داشته باشه ولی از نظر تندی بعضی وقتا دست کمی از راک نداشت و حتی تند تر هم میشد . ولی همه میخندیدن و رد میشد. الان ولی رسما حکومت نظامیه . آسته برو آسته بیا و با هرکس شوخی نکن چون ممکنه طرف چک کش ات کنه . کریس راک احتمالا بعد این قضیه کنسل کالچر بهش رحم نمیکنه . هرچند چند سال پیش تقریبا سر اتفاق های مشابه به صورت غیر رسمی از هالیوود طرد شده. احتمالا میخواسته این خداحافظی اش با دنیای سینما با یک جنجال باشه . امیدوارم کلا از صنعت سرگرمی کنار گذاشته نشه و به استند آپ ادامه بده
از حواشی که بگذریم درباره برنده ها نظری ندارم . اسکار امسال واقعا برام بدون جذابیت بود. هرچند از نبردن یک سری فیلم و بردن یک سری دیگه خوشحال شدم
به نظرم حق اندرو گارفیلد پایمال شد ولی خب ویل اسمیت رقیب قدری بود
کودا رسما جنگید تا بهترین فیلم بشه . شخصا به نرم فیلم شیرینی بود ولی معمولی بود و سال ها از این سبک فیلم ها درحال ساخته شدنه . ولی کودا طوری جلو اومد و صادقانه برای دیده شدن و شناخته شدن تلاش کرد که کسی نمی تونست نادیده اش بگیره . شخصا به نظرم اگه این حجم از توجه که جلب کرده بود نبود جایزه بهترین فیلم و فیلم نامه رو هم میدادن به کینگ ریچارد یا قدرت سگ