چند وقت پیش تو لیست گودریدز یه کاربری ajin به چشمم خورد
همون موقع ها دانلود کرده بودم مانگاش رو. فکر میکنم ۲ ۳ ماه پیش شروع به خوندنش کردم.
موضوع در خصوص یه سری آدم نامیرا تحت عنوان دمی هیومنه. تعدادشون تو دنیا خیلی محدوده و دولت برای مقاصد خاصی دنبال ایناست. شخصیت اصلی هم یه پسر ۱۴ ۱۵ ساله با شخصیت پردازی در مقواعه که به واسطه یه اتفاقی متوجه میشه ایشون هم دمی هیومنه. بیشتر از این هم درباره داستان توضیح نمیدم چون حوصله ندارم تگ اسپویلر بزنم با اینکه نیازی نیست.
شخصیت پردازی کاراکترا متوسط رو به پایین بود و شما به کمتر شخصیت قبال درکی بر میخوردید.
از طرفی اکشن کار خیلی خوبه و مبازراتشون با توجه به نامیرا بودن اینا به نظر میاد که قابل پیشبینی باشه ولی نیست؛ ایدههای جالبی تو مبارزاتشون استفاده میشه. من تقریبا تمومش که کردم متوجه شدم اقتباس انیمه هم داره و اگر کیفیت متوسطی داشته باشه انیمه به مانگا ارجحیت داره. مجموعا ۸۴ چپتره و کار سکبیه من تو ۲ هفته خوندمش. امتیازی هم ۶/۱۰.
فصل دوم موشوکو هم واقعا مایع شرمساری بود دیدنش.
بلیچ هم فصل دوم دیدم و درود بر شرف همه عوامل دست اندر کار.
خیلی خوبه. ایرادی که داره فقط منطق داستان خیلی تو دیواره این فصل.
دوستان هم اشاره کردن که آخراش رو تغییر دادن ولی من اصلا یادم نیست.
وان پیس رو هم اگر با همین فرمول میساختن خیلی خوب میشد.
دیگه وینلند رو هم دیدم و حرف خاصی نیست.
گینتاما هم دو فصل آخرش رو بعد ۲ ۳ سال شروع کردم. یعنی امکان نداره عنوان فصلهای انیمهای اینقدر احمقانه باشه و نیازی به راهنما داشته باشی برای اینکه قاطی نکنی.
جوجوتسو هم همزمان با انیمه رفتم مانگا رو خوندم از اول چون مثل همیشه دریای حماقت ساحل نداره ولی ارزشش رو داشت، خوش میگذره واقعا.
مشابه دوست بالایی خیلی سوال دارم ولی در تاپیک نمیگنجه.
دو جلد آخر HXH رو هم مونده بود شروع کردم. و حیف از مانگاکای قدری مثل توگاشی که همچین وضعیت نامساعدی داره و زورش نمیرسه هر هفته برای ما هانتر بکشه. با اختلاف از تمام شوننهای موجود سره و این دقت تو طراحی، ایجاد و خلق محیطهای جدید، پرداخت شخصیتهای فرعی؛ اون هم برای هر آرک هنر توگاشیه. جا داره هر ماه یه دستی پایی از سایر مانگاکاهای بیمصرف صنعت انیمه مانگا به عنوان قربونی و پیشکش ببرن واسش بلکه فرجی شد.
موشیشی رو گفته بودم بهترین انیمه تاریخ هست و خواهد بود؟ گفته بودم. چند وقتیه مانگا رو میخونم و همونقدر خوبه. گرچه موشیشی بخش زیادی از انیمهاش موسیقی متن فوقالعادهاش هست که به طرز عجیبی با محتوای داستان هماهنگه. با این حال اگر موشیشی رو دیدید و هوس تجربه متفاوتی ازش رو دارید خوندنش توصیه میشه.
گل سرسبد انیمههای این مدت هم Ping Pong The Animation بود که دیدم. فوقالعاده کار باکیفیتیه و شدیدا توصیه میشه دیدنش.
توضیحی هم نداره دیگه، درباره پینگپونگه.