مترو جزو معدود بازیهای خوبی بود که توی نسل قبل بازی کردم. هم 2033 هم لست لایت. ولی در میون انبوه بازیهای بیمزه ای که بود، مترو یه سرو گردن از بقیه بالاتر بود و به هنین دلیل آدم ازش خوشش میاد. یا به عبارتی مجبوره ازش خوشش بیاد! ولی بازم بازیش جوری نیست که ساعتها آدم پاش وقت بذاره و خسته نشه.
مثلا روی 3ds یه بازی بیشتر نداشتم. Mario & Luigi: dream team
تقریبا هر روز بازی میکردمش. ولی بعد از حدود 3ماه بازی تموم شد! هیچ وقت فکر نمیکردم و پیش نیونده بود 3ماه رو فقط با 1 بازی سر کنم و خسته نشم ازش! هیچ وقت فکر نمیکردم و پیش نیومده بود برای یه بازی چهل و خورده ای ساعت وقت بذارم! و حالا که بازی تموم شده، بازم دارم بازیش میکنم و آیتمهای مخفی شو پیدا میکنم و... . کاری که به هیج عنوان توی نسل قبل حوصله ی انجامشو نداشتم.
توی نسل 7 همینکه بخش داستانی بازیها تموم میشد، دیگه اون بازی هم برام تموم میشد.
مثلا روی 3ds یه بازی بیشتر نداشتم. Mario & Luigi: dream team
تقریبا هر روز بازی میکردمش. ولی بعد از حدود 3ماه بازی تموم شد! هیچ وقت فکر نمیکردم و پیش نیونده بود 3ماه رو فقط با 1 بازی سر کنم و خسته نشم ازش! هیچ وقت فکر نمیکردم و پیش نیومده بود برای یه بازی چهل و خورده ای ساعت وقت بذارم! و حالا که بازی تموم شده، بازم دارم بازیش میکنم و آیتمهای مخفی شو پیدا میکنم و... . کاری که به هیج عنوان توی نسل قبل حوصله ی انجامشو نداشتم.
توی نسل 7 همینکه بخش داستانی بازیها تموم میشد، دیگه اون بازی هم برام تموم میشد.
:d
unish:
Google