یعنی الان این سریالایی که شبکه یک و دو پخش میکنن و دانیال حکیمی تو جفتش بازی میکنه و محصول کشور خودمون که از قضا خاورمیانه ای هم هست هستن باید خیلی ما رو به فکر فرو ببرن و آثار فاخری حسابشون میکنی ؟عرضم به خدمتتون اینکه تا وقتی Horace And Pete شما رو به فکر فرو میبره، قادر به گفتن جملهی "من به عنوان کسی که در خاورمیانه زندگی میکنم" نخواهید بود. و اگر برخلاف امر، در حال حاضر براحتی این جمله رو به زبون میارید و در ادامش از اهمیت اون چنین محصولی تعریف میکنید، نشون دهندهی این هست که آگاه و مُدرِک به مسائل، رنج و دغدغههای هیچ کدوم از هممنطقهای های واقعی خودتون در زمان حال و حاضر، نیستید. لذا عرایض بیشتر بنده هم کمکی به موضوع نخواهد کرد. چراکه این امور حاصل تجربهی شخصی از زندگی واقعی در زمان و مکان مشخص هستند، و نه نتیجهی گستردگی مصرف از تمام دنیا.
بتر کال سال حرف نداشت این اپیزود، فوق العاده بود.
جالبه هنوز ساب نیومدهتیکه ای که جیمی داستان سر هم میکرد برا مدرسه ـه یعنی پخش زمین بودم دیالوگا یعنی محشره.
دقیقه به دقیقه آدم به نبوغ گیلیگان پی میبره واقعا کاراش تکه
---
Daredevil ـم دیشب تموم کردم واقعا این فصلش عالی بود از فصل اول هم بهتر بود مخصوصا از نظر داستان.
فقط بنظرم فایتاش یک خورده تخیلی شده بود در صورتی که یکی از خصوصیات دیردیول توی فصل اول فایتای واقعگرایا بود که مثل بقیه فیلم و سریالای سوپر هیرویی Stamina ـه بی نهایت نداشت مثل تیکه آخر قسمت دوم فصل اول که دوربین کات نمیشد، دیگه از اون صحنه ها توی این فصل ندیدم.
ولی برعکس فصل اول، که زیاد روی شخصیتای دیگه مانور نمیدادن، این فصل الکترا و پانیشر عالی بودن مخصوصا فرنک کسل اصلا بهتر از این نمیتونست باشه با یک انتخاب بازیگر بسیار عالی که خیلی خوب ظاهر شد واسه این نقش.
در کل خیلی سخته صبر کردن برای فصل بعد
هوم، لازم به ذکر هست که شما نه نفر اول و نه نفر آخری هستید یا خواهید بود که در مقابل بحث، نقد یا تحلیل -مختصر یا مفصل-، بجای اینکه با بحث، نقد یا تحلیل -مختصر یا مفصل- جواب بدید، موضوع رو "شخصی" می کنید و خیال خودتون رو در قبال اصل امر که اینجا چیز دیگه ای بود، راحت.شما اول یاد بگیر چجوری توی یک فروم بتونی با نظرات بقیه کنار بیایی بعد بیا تعیین تکلیف کن : )))
به کسی ربطی نداره چی منو به فکر فرو میبره دوست عزیزِ دل انگیز
و علیکمسلام
یعنی الان این سریالایی که شبکه یک و دو پخش میکنن و دانیال حکیمی تو جفتش بازی میکنه و محصول کشور خودمون که از قضا خاورمیانه ای هم هست هستن باید خیلی ما رو به فکر فرو ببرن و آثار فاخری حسابشون میکنی ؟
-----
پ.ن : تو نوشته های قبلیت زیاد به این و اون تیکه انداختی . نمیتونی در تحت لفظ بحث و نظر شخصی هز عنوان و صفتی رو که دلت خواست به کاربرا نسبت بدی . رعایت کن .
حقیقت این هست که تنها پیشرفت لوئیز سی.کی در سالهای اخیر، کاهش نسبی اضافه وزنش هست.
صرف نظر از کارهای مشخصا رسانهای این فرد از دههی 90 به بعد، منجمله استندآپ کمدی تلویزیونی، حضور در برنامههای طنز بعنوان مجری -کوتاه- و یا میهمان برنامههای طنز همچون گفتگوهای آخر شب -یا هر ترجمهی دیگهای که اسم این برنامهها داره-، کل محصولات رسمیای که ارائه کرده، در یک دههی اخیر بوده.
دقیقا از Lucky Louie محصول سال 2006 تا Horace And Pete محصول سال 2016 و Louie که در میان این دو قرار میگیره.
اگر ما به این سه محصول به چشم یک سهگانه نگاه کنیم که از اصول مرتبط به اون یعنی مرحلهی اول: شروع یا معرفی، مرحلهی دوم: متن یا تثبیت و مرحلهی سوم: پایان یا جمع بندی، پیروی میکنه، متوجه این خواهیم شد که محتوای محصولات در واقع به شکلی هستن که گویی ما از آخر به اول در حال دیدن این سه گانه هستیم. مثل اینکه جسم شما لحظهی 00:01 رو با ارگاسم شروع کنه و 59:59 رو با حالت عادی به پایان ببره.
بهعبارت دیگه، اگر ما در Lucky Louie بترتیب خنده، داستان، ایدهپردازی و نمایش جهانبینی شخصی داریم، در محصول بعد یعنی Louie، اولویت به ایدهپردازی، نمایش جهانبینی و خنده، تغییر میکنه. عنصر داستان هم که صرفا ابزاری میشه برای ابراز موارد ذکر شده. -هرچند افت از سیزن 3 شروع میشه و تا پایان رشد پیدا میکنه-.
و در نهایت در Horace And Pete تمام امور در سطح "روزمرگی" تنزل، و خودخواهی سازنده در لحظه به لحظهی محصول قابل روئیت میشه. پس بی دلیل نیست که در حال حاضر -اگر حقیقت داشته باشه- لوئیز اعلام کرده بخاطر این سریال میلیونها دلار در قرض فرو رفته.
Horace And Pete قبل از اینکه نمایشی از تقابل و جدال فرهنگ گذشته و حال آمریکاییِ موردِ نظرِ لوئیز سی.کی باشه، یک کیک تولد برای خودش هست. یک جایزه یا کادویی که خودش داره به خودش میده، از انتخاب صحنه و دکور و موسیقی و فیلمبرداری بگیر تا بازیها و محتوا. لوئیز حتی نیازی نمیبینه که برات جک بگه تا بشینی پاش، یا اگر جکی گفته میشه، گوینده لزوما خودش باشه!
مسلما این محصول برای بینندگان اروپایی و مشخصا آمریکایی جذابیت خاصی داره، اما حقیقت این هست که برای بندهای که در خاورمیانه زندگی میکنم، جز سرگرمی، هیچ چیز جدیدی نداره و نخواهد داشت.
سوال بهتر فکر کنم این باشه که، آیا نفسِ "سرگرمی"، امری جذاب کننده نیست؟ و غالب اموری که زندگیمون رو طی اونها سپری میکنیم، محتوایی سرگرم کننده ندارن؟1.از متن جذابتون تشکر می کنم اطلاعات خوبی دادید .
2.شما به عنوان یک فردی که سریال رو دیدی لطف می کنید قشنگ این جمله اتون که برای بیننده ای در خاورمیانه جذابیتی نداره رو شرح بدید . چون تا جایی که می دونم اکثر سریال های مطرح حالا چه سیتکام باشه چه داستانی مطابق با فرهنگ خاورمیانه ساخته نشده اند . برای همین پس نباید مارو جذب کنند . صرفا این توضیح رو ازتون میخوام به عنوان کسی که این جا دیده این سریال درباره اش بحث شده و می خواد حساب کتاب کنه بشینه پای سریال یا نه . البته یکم جملات اتون رو ساده تر کنید بهتره .چون حقیقتا با تمام احترام بعضی وقتا کلمات از بس سنگینه که آدم گم می کنه درونمایه رو با تشکر
خلاصهی کلام این هست که هرچیزی میتونه سرگرمکننده باشه، اما هر سرگرمکنندهای نمیتونه ارزشی باشه. که با این حال هم اشاره کردم محصول میتونه برای اروپا و آمریکاییها ارزشی -جذابیت خاص- تلقی بشه، ولی برای مشخصا بندهی خاورمیانهای، خیر. چراکه مباحث و دردهایی که سریال ارائه میکنه، با دردها و مباحث ما، سنخیتی نداره.