بحث دوربین و first/third person پلی دادن گیم و fov و اینا شد، آقا واقعا براتون چه اهمیتی داره دیگری/سازنده/حسن و حسین نظرش چی باشه چی نباشه راحت هر جور که دلتون میخواد هر گیم رو تجربه کنین و یه فرمول خاص برای خودتون و بقیه درست نکنید که بیخودی هم ملزم به تبعیت و پیروی از اون شیوه خاص بشید. داستان اون بنده خدا تاپیک همسایه شده که اعتقاد داشت "گیمر واقعی" باید حتما یک سری ویژگی مشخص داشته باشه وگرنه اصلا گیمر نیست. اتفاقا خلاقیت به خرج دادن/تجربیات جدید خیلی جالب تر هست تا اینکه 200 نفر یه مسیر/فرمول مشخص رو دائم برن و از اون فرمول هم برای خودشون هویت/مدال افتخار بسازن.
البته خود من هم تجربه چنین تایتلی رو به صورت اول شخص همون طور که ماکان هم در مورد نیاز به تجربه عمیق تر immersion توضیح داد (مورد بحث برای این سبک/استایلِ به خصوص از RPG هست)، با اختلاف بهتر میدونم و به شخصه به همین شکل هم پیشنهاد میکنم و صرفا سر اسکرین شات های پست قبلی برای نمایش بهتر محیط چون با افزایش fov نتیجه خیلی جالب درنمیومد از این مود استفاده کردم، اما واقعا باز هم الزامی برای این موضوع نیست کسی قرار نیست بازخواست بشه بابت عدم پیروی از فرمول اکثریت. تهش قراره خود پلیر لذت ببره از خود گیم، و اگر ترشح دوپامین ناشی از seeking validation از سمت بقیه در ارتباط با نحوه پلی دادن و مشابه بقیه عمل کردن باعث لذت شخص و اون احساس پاداش بشه، به نظر من اتفاقا این بیماری ـه نه عدم پیروی از یک مسیر خاص.
پ.ن: بحث خیلی تخصصی شد () ولی یه term روان شناسی هست تحت عنوان DPDR (در معنای depersonalization-derealization) که حالا به خیلی از مطالب و disorder های دیگه هم میتونه مرتبط باشه که به شخصه الان فرصت بحث ـش نیست، که همین مورد میتونه به راحتی روی نحوه تجربه اثر/برداشت شخص/احساس دریافتی از تجربه محیط اون گیم هم اثرگذار باشه. اینقدر 0 و 100 ـی نگاه نکنید به مسائل، گیم ـتون رو پلی بدین اینقدر هم دنبال دادن احساس ناکافی بودن به بقیه نباشید مرسی
خب هرکسی نظری داره ، مطمئنا من هم نظر خودم رو طبق سلیقه خودم میدم.
من منظورم پست شما نبود که چرا سوم شخص گذاشتی ، اصلا متوجه اون نشده بودم.
اتفاقا همونطور که گفتی وجود سوم شخص تو این بازیها یه مزیته، مخصوصا برای فوتو مود ، لذت بردن از تجهیزات ، اسلحه ها، آرمور و شخصی سازی شخصیت و...
کلا خواستم کلی بگم که سازنده ها حتما بازی (انیمیشنها ، طراحی مراحل ، مکانیکها و...) رو بر اساس دوربین اصلی بازی میسازن که خب تو این بازیها حتما اول شخصه.
خب لذت بردن بیشتر از این ویژگیهایی که بازی بر اون اساس طراحی شده هم یه فرم ایده آل داره که اون اول شخصه.
همونطور که میگی قانونی نداریم که حتما اول شخص بازی کنیم ولی صرفا خواستم این ها رو بنویسم چون بخشی از پلیرها هستن که جز سوم شخص نمیتونن با یه بازی ارتباط بگیرن.
خواستم بگم اونها بیشتر از روی عادت نمای سوم شخص رو تو یه بازی RPG بتسدایی میپسندن و نه ایجاد تجربه بهتر ، فقط خودشون هنوز نمیدونن.
شاید دلیلی شد که بخوان خودشون رو مجبور به این دوربین کنن و تاثیرش رو ببینن.
بیشتر منظورم این بود.
دوستان نیازی به تجربه نسخه اول هست برای پلی دادن این نسخه ؟
به نظر منم نه اصلا نیاز نیست.
مثل فالوت ها بازیهای مستقلی هستن و میتونی جدا بازی کنی.
ولی نسخه اول هم یه بازی AA خیلی خوبه ، با بازی نکردنش علاوه بر داستان کلی از فان با شخصیتها و همراه ها رو از دست میدی که خیلی جذابن.
اگه قصد داری که بازی کنی به نظرم اول اون رو بازی کن چون این نسخه تو همه زمینه ها نسبت به اون پیشرفت داشته.
هم گرافیکی و مخصوصا گیم پلی ، مکانیکها و تنوعشون.
دوتا DLC خیلی خوب هم داره ، مخصوصا دومی Murder on Eridanos.
اگر اینها برات مهم نیست که خب پس همین رو بازی کن.
یه خلاصه تو یوتوب ببین و بپر تو بازی، مثل اینها:
==============
==============
البته نسخه اول اونقدری هم قدیمی نیست که بگیم بعد از نسخه دوم نتونی اون رو بازی کنی.
کاملا قابل بازیه.
حتی میتونی با کمی فاصله بعد از نسخه دوم بازیش کنی.
اینها که تاریخ مصرف ندارن.
درسته که بازی AAست ولی بازی نسل هشتیه و ساخت آبسیدین.
حتی به بچه هایی که با مکانیک های RPG خیلی راحت نیستند، به شدت یک بار تجربه این گیم پیشنهاد میشه.
Google