نسخه wii خیلی عالی بودمن شروع کردم گیم رو و دنیای اولش رو هم تموم کردم. میزان تنوع و خلاقیتی که گیم تا اینجا داشته خیلی زیاد بوده، راضیم لول دیزاین گیم تو یه سطح عجیبیه، خیلی خیلی خوبه. در کنارش کنترل خود ماریو و دار و دسته هم خیلی روون و راحت تر شده حس میکنم نسبت به نسخه های قبلی و انیمیشن های کارکتر ها هم خیلی خوبن؛ مثلا دراز کشیده راه رفتن توی حالت فیل
توی تاپیک امتیازات گیم 87-89 داده بودم از قبل نمره رو، ولی اگه بخوام با New Super Mario Bros Wii مقایسه اش کنم، تا اینجای گیم یک سر و گردن بالاتر بوده.
A feast for the eyes
Wonder's aesthetic also lives up to the name — it's more visually striking than past titles. "Traditionally, our development costs have gone into the gameplay experience itself," says producer Takashi Tezuka. "Of course that's absolutely essential. But this time we really wanted to pour some of that into the animations."
The game's movement indeed pops with renewed vitality: when Mario crouches, he pulls his hat way down over his head, and when he goes down pipes as Elephant Mario, he really has to squeeze. Tezuka notes that this expressiveness should appeal to new players brought in by this year's blockbuster Mario movie: "People who are coming from the Mario movie are going to see that and think 'this is what Mario does, this is how Mario moves,' and we wanted them to experience something similar to that."
مرسی که اشاره کردی به اینکه شمارش زمان رو برداشتن، من دنیای اول رو متوجه این قضیه نشده بودم مثل همیشه سعی داشتم سریع تمومش کنم، الان ولی میشینم توی لول لش میکنم خیلی نکته به جایی بود.شاید بشود گفت بهترین نسخهیِ دوبعدی از ماریو است. صدا و موسیقیِ بسیار باحال و دوستداشتنی، طراحیِ منوها و فضایِ تازه، انیمشینها و رفتارهایِ بسیار روان و پر از جزئیات، گرافیکِ کلیِ خوب اما نهخیرهکننده، گیمپلیِ لذتبخش و همیشگی، برداشتنِ شمارشِ زمان برایِ رسیدن به آخرِ مرحله که به نظرم کارِ خوبی بوده تا به قدرِ کافی همهچیز را تماشا کنیم، مکانیکها و دشمنهایِ تازه که پیوسته معرفی میشوند تا طراوتِ بازی همیشگی باشد، گلِ جادویی در هر مرحله برایِ مدتِ کوتاهی فضاسازیِ هر مرحله را تغییر میدهد و برایِ مثال اجسام شروع به حرکت میکنند یا گلها آواز میخوانند یا بارشِ شهاب و ستاره شروع میشود و این تغییرِ فضا هرچند که زمانش کوتاه است اما مانندِ توتفرنگیِ رویِ کیک و شبیه به نمایش و تئاترِ کوتاه، جذابیتِ مرحله را زیاد میکند.
بهترین و برجستهترین ویژگیِ بازی، انیمشینهایِ روانِ آن هستند.
نمیشود گفت که یک بازیِ نسلِ جدید است اما پختگیِ آخرِ نسلِ قبلی را نمایش میدهد.
یک مقدار گرافیکِ کلی را آسان گرفتهاند و بیشتر رویِ انیمشین و رفتارها تمرکز کردهاند.
با این که از بهترینها است اما همان ادامهای از بازیهایِ قبلی است و تعریف و ساختارِ تازهای به سری اضافه نمیکند.
به نظرم بازیِ کوتاهی هم باشد، چون نقشه و تعدادِ مرحلههایِ زیادی ندارد.
امتیازِ بازی تا دو ساعتِ ابتدایی، نزدیک به نود است.
مرسی که اشاره کردی به اینکه شمارش زمان رو برداشتن، من دنیای اول رو متوجه این قضیه نشده بودم مثل همیشه سعی داشتم سریع تمومش کنم، الان ولی میشینم توی لول لش میکنم خیلی نکته به جایی بود.
من بازی رو تموم کردم و کل مراحلش از جمله Special World رو هم کامل کردم.
بازی همه چیش عالیه به جز سختی اش. خیلی آسون شده و کلا به نظرم عناوین ماریو همینطوری دارن ساده تر می شن.
Post Game اونطوری که فکر کنی نداره. همونه که توی اسپیول بالا گفتم.Post Game اش هم رفتی؟
چون اصولا سختی بازی های نینتندو اون جا خودشون رو نشون میدن نه خود بازی اصلی