مشکل داشتم و دارم و خواهم داشت!
ولی دیگه انقدر بچهها از بازی تعریف کردن و از طرفی هم همیشه دوست داشتم حداقل یه نسخه از Silent Hill رو تموم کنم که بالاخره تصمیم گرفتم فداکاری(!) کنم و برم سراغش. 
تا قبل از این توی کل این سری، ۲،۳ ساعتی SH3 رو بازی کرده بودم و یه ۲ ساعتی هم SH4 و اندکی هم PT، ولی همه رو گذاشتم کنار و واقعاً روح و روانم تحمل نداشت که بیشتر ادامه بدم. مخصوصاً PT که به غلط کردن افتادم! ولی دیگه این یکی رو تموم کردم و خیلی تجربه جالبی بود و حالا که اندکی مقاومتر شدم، ایشالا به زودی یه سری هم به Alan Wake 2 میزنم.
البته هنوز بازیهای اول شخص خط قرمز من هستن و واقعاً کشش اونها رو ندارم. یعنی بازی اول شخص با درجه ترس ۵/۱۰ برام فجیعتر از بازی سوم شخص با درجه ترس ۱۰/۱۰ هست، به خاطر نوع دوربین و اتفاقاتی که از زاویه خیلی نزدیک رخ میده و آدم نمیتونه میدون دید زیادی از پشت کاراکتر داشته باشه.
---------------
حالا که جَو Silent Hill داغه، به نظرم این ویدیوها رو از دست ندین:
کسری دو تا ویدیو از ماجراهای تولید نسخههای اول و دوم SH تهیه کرده که مثل تکتک ویدیوهاش عالی هستن و بسیار شنیدنی/دیدنی:
[MEDIA=youtube]rQjLjdrIrXc[/MEDIA]
[MEDIA=youtube]UZlZimbD3rI[/MEDIA]
---------------
طاها رسولی هم یه سری ویدیوی جالب داره. ایشون به عنوان یکی از قدیمیترین ژورنالیستهای صنعت بازی توی ایران، از ذوبشدههای SH2 هست و قبلاً بارها از نسخه اصلی تعریف کرده بوده. چند سال پیش هم یه ویدیو در مورد این بازی داشته که من تازه دیدمش و جالب اینجا بود که آرزو میکرد کاش بازی ریمیک بشه و یکی دو ماه بعدش هم ریمیک SH2 معرفی شد! 
[MEDIA=youtube]L8V_UiC_ROw[/MEDIA]
حالا که ریمیک رو تجربه کرده هم به شدت ازش راضی هست. میگه ایراد کم نداره، ولی یکی از بهترین بازیهای ترسناک تاریخ هست و خیلی ازش لذت برده و میتونین اینجا تحلیلش رو از بازی ببینین:
[MEDIA=youtube]Soxd7S228-E[/MEDIA]