خب من دو ساعتی بازی رو انجام دادم و به رسم ادب و بر حسب وظیفه و با اجازه دوستان چند کلمه ای اینجا بنویسم...
خلاصه به ناچار دستیه خر شاخدار خاکستری ام رو در سرزمین میانه ! کشیدم و اونو با خورجینی پر از تخم مرغ های خرچنگ! و چند کیلو گوشت فیله گردن لاک پشت ، در یک جای خشک و خنک پشت بوته ها و به دور از چشم غیر و همین طور دسترس کودکان بستم و علیرغم میل باطنی وارد این بازی شدم وکنترل خروس بی محلی به نام لو ونگ رو در دست گرفتم !! ..اول اینکه بازی از لحاظ دارا بودن تنظیمات گرافیکی نمره بالایی می گیره ..لیست بلند بالای گزینه ها رو می تونید داخل 3 تا عکس زیر ببینید...
بعد از اون، مرحله آموزشی بازی ، که در قالب فلش بک داستانی چپونده شده ، تقریبا افتضاحه ...مثلا قراره به شما چیز یاد بده ولی این قدر همه چیز شلوغ و درهم برهمه که هیچ چیز یاد نمی گیرید...!!و بار آموزشی به صورت خودخوان به زمان دیگری موکول میشه...
یکی از نکات قابل تامل و توجه بازی که دوباره همون اول تو چشم میزنه قرار دادن کات سین های cg بسیار زیاد در بازی هست که داستان رو بر خلاف شماره های قبل بصورت سوم شخص روایت می کنه و و همه شون هم کاملا عمدی طنز هستند..
تقریبا هر یک 10 دقیقه یک کات سین ، حتی بعضی جاها که چیزی نداره از داستان مایه بگذاره دشمن های خنگ بازی رو میاره وسط و مثل بازی اسپایرو با به رخ کشیدن حماقت اونها یک بلایی سرشون میاره...تا اینجا که بازی شخصیت های زیادی نداشته ولی همین چهار نفر هم خیلی باحال هستند و کاملا به دل می نشینند، لودگی لو ونگ اینجا به حد کمال رسیده، البت که سوم شخص بودن میان پرده ها هم بی اثر نیست و باعث نزدیکی هر چه بیشتر شما با شخصیت ها میشه ...من عاشق اون خانم جادوگر شدم ..!! نمی خوام اسپویل کنما ولی هوجی... ... هوجی ...هوجی برمیگرده دیگه...همین...
آما گیمپلی ...اینکه این شماره ، دووم ایترنال رو منبع الهام خودش قرار داده که بر همگان واضح و مبرهن بود...اما اینکه تا چه حد موفق بوده سوالیست که احتمالا با دیدن نمرات تا حدی به پاسخ اون نزدیک شدید...
مراحل کاملا خطی هستند ،گیم پلی بازی رو میشه به دو بخش تقسیم کرد... ، یک قسمت شامل تراورس و راه رفتن روی در و دیوار میشه به علاوه بند انداختن و ژانگولر و این داستانا..!! که این قسمتش خیلی خوبه ...بویژه طناب بازی خیلی حس اسپایدر من میده حتی لوونگ یک جایی یک بخش از ترانه اینترو انیمیشن قدیمیش رو میخونه...!! Does whatever a spider can
بخش دوم مبارزاته که ... !! ببینید فرمول دوم اترنال یادتونه شما رو توی یک محیط بسته قرار میداد با کلی امکانات ژانگولر که اینقدر بالا پایین بپرید تا همه رو ناکار کنید ..اینجا هم دقیقا همون وضعیت حکم فرماست ولی با این تفاوت که اون محیط کوفتی خیلی کوچکتره و از اون طرف دشمن ها خیلی خیلی تعدادشون بیشتره ... یک جوری هم هست تا بزرگاشون رو نزنید کوچیک ها که حکم مهمات برای شما رو دارند همینطوری میان ، برای همین همه چی خر تو خر میشه و اصلا حال نمیده ...حالا تا کی ؟
تا وقتی شما بازی رو اونجوری که سازنده ها می خوان انجام بدید ، یعنی از تمام تله ها و بمب ها و امکانات ژانگولری اون محیط کوچولو که تعدادشون هم زیاده ،به علاوه امکانات خود لو ونگ مثل اسلاید و دش , فینیشر ها و هل دادن اِنمی ها به خوبی استفاده کنید و به قول یارو گفتنی قشنگ و زیبا بازی کنید ...
من بعد دو ساعت تازه یاد گرفتم یک دستم باید فقط روی l2 باشه و دش نامحدود بدم به طرفین و یک دست رو شات گان یا ریولور...و تا یک حلقه سبز دیدم مثلث یا y رو بفشارم تا بازی به اصلاح دربیاد...اگه بتونید اینطور بازی کنید که زمان هم میبره تا یاد بگیرید، انصافا بازی خیلی حال میده... هر چند زمین مبارزه آرنا مانند و کوچک هنوز رو مخه..!! ولی اگه عادت به وایستادن مثل هویج وتیر زدن خیاری دارید بهتون قول میدم گیمپلی تون به کثافتی تبدیل بشه که مسلمان نشنود کافر نبیند...
کلا داخل بازی زیاد قرار نیست بمیرید چون یک سری گل هایی میروید به باغ ، که درونشون هلث هست و حتی با کشتن دشمنان به شما هلث میده ولی با این حال یک جایی رسیدم که در اثر واکنش های کند، هی میمردم دیگه ناامید شده بودم و با نگاهی پر از افسوس سرم رو پایین انداختم و وقتی چشمم به موسم که جلوم بود افتاد ، چنان شادی و شعفی وجودم رو فرا گرفت که مثل ابله ها 3 بار بی اختیار با صدای بلند تکرار کردم اِ وا موس و کیبورد.. !! بازی اونقدر درگیر کننده بود که یک لحظه فراموش کرده بودم دارم روی pc انجامش میدم...
بله اینجانب با پستی تمام و وقاحت حداکثری بازی رو با گیم پد انجام دادم و گویا aim assist نداشت بازی...
تجربه بازی با موس اونقدری بهتر بود که پس از پشت سر گذاردن تقریبا دو ساعت از بازی new game کردم و با موس به علاوه تجربه و شناخت کافی از اول وارد بازی شدم و حالا می بینم نه، نمره این بازی فقط و فقط باید بالای 8 باشه...و ایضا گوربابای الدن رینگ...من فقط دیگه می خوام conan chop chop بازی کنم..!!
تنوع دشمن ها تا اینجا خیلی زیاد بوده و تعداد اسلحه ها کم ولی همونا هم کاملا عالی طراحی شدن بویژه پنجمین اسلحه ای که میگیرید لذت بخش ترین و خفن ترین اسلحه ای هست که داخل یک بازی شوتر اول شخص از زمان دووم نئاندرتال تا بحال به دست گرفتید...
البت زوده برای قضاوت و اینایی که گفتم شاید جلوتر همه اش تغییر کنه ، ولی کوچیک بودن محیط های مبارزه و شکل آرنا داشتن اون، از اون طرف زیاد بودن دشمن ها و درگیری طولانی مدت توی یک محیط بسته که بعد 2 دقیقه دیگه تکراری میشه یخورده اذیت میکنه،
من شخصا شماره اول رو بیشتر دوست داشتم نمی دونم چرا سازنده ای این استدیو اعتماد به نفس لازم ندارن همون فرمول رو ادامه ندادند و تو شماره دوم اومدن بوردرلندز بسازن اینجا دووم , احتمالا شماره چهارم با انداختن یک نیسان زیر پای لو ونگ برن سمت بازی های آرکین....!!
بچه ها تصویر زیر رو ببینید انگار که serious sam 2 بدون اینکه بخواد ریمیک شده...!!