Doctor Sleep
5/10
این فیلمی بر پایه کتاب جدیدی از استفن کینگ با همین نام ساخته شده که به گفته خود کارگردان قرار بوده هم ادامه ای بر کتاب شاینینگ باشه و هم وفادار به دنیای ساخته شده در فیلم شاینینگ کوبریک باشه.
شاید ندونید که استنلی کوبریک در فیلم شاینینگ تا حد خیلی زیادی ساختار و روایت کتاب کینگ رو تغییر داد تا حدی که کینگ اصلا از خود فیلم و انتخاب بازیگرا رضایت نداشت و در واقع فیلم و کتاب شاینینگ دو دنیای متفاوت هستند.
حالا خیلی نمیخوایم وارد فیلم شاینینگ بشیم اما نظر شخصی من اینه که بر عکس 90% فیلمای اقتباسی، فیلم شاینینگ به مراتب از خود کتاب بهتره و اون فضای سوپرنچرال و گوست استوری رو به یک فضای به مراتب واقعی تر و پیچیده تر تبدیل کرد (تفاسیر بسیار زیادی پیرامون اتفاقات فیلم هست) + کارگردانی فوق العاده کوبریک و اینکه چه بازی های خوبی رو از بازیگرای فیلم گرفت (بودن سکانس هایی که بالای 30 40 بار گرفته شدن تا اون چیزی که کوبریک خواسته شده!).
اما Doctor Sleep، من نسخه DC ـش رو دیدم که به نظرم به طرز خسته کننده ای طولانی بود، 3 ساعت برای همچین موضوعی واقعا زیاده + به کلی هم فاقد تعلیق بود (دقیقا بر عکس شاینینگ) که تماشای فیلمو دو چندان خسته کننده میکرد. من با داستان فیلمم زیاد ارتباط برقرار نکردم (بعد از دیدن اینهمه فیلم دیگه مباحث سوپرنچرال و گوست استوری ها هیچ جذابیتی برام ندارن) که البته اینجا نقد متوجه کتاب کینگه تا خود فیلم.
تنها موردی که باعث شد فیلمو تا آخر ببینم ارتباط دادن داستان (به عنوان دنباله ای بر فیلم قبلی) و فضا با فیلم شاینینگ بود، طراحی داخل هتل اورلوک و بازگشت به اون فضا عالی بود وبازسازی یکسری صحنه های فیلم شاینینگ به کمک بازیگرای جدید هم به نظرم خوب بود.
در کل به نظرم Doctor Sleep یک فیلم درام/ترسناک خیلی معمولیه که به واسطه ارجاعاتش به فیلم شاینینگ و وام گرفتنش ازون فضا ارزش یکبار دیدن رو داره!
تماشای این فیلم به من یادآوری کرد که کوبریک چقدر کارگردان بزرگی بود و شاینینگ یکی از خاص ترین فیلمای ژانر تعلیق/ترس هست.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
جا داره یه یادی هم بکنم از دنی فیلم شاینینگ در سال 1980 با 2018، فک کنم اینم یه سندرومیه که بچه های خوشگل وقتی بزرگ میشن به شدت زشت میشن
(وضعیت مشابهی اون بازیگر فیلم تنها در خانه هم داشت)