What's Eating Gilbert Grape
این فیلم رو خیلی سال پیش دانلود کردم ولی نمی‌دونم چی شد که تا همی اواخر ندیدمش.
مگه میشه اونجایی که گیلبرت می‌گه (تو (آدم) به آرنی صدمه نمی‌زنی. اصلا این‌کار رو نمی‌کنی) گریه نکرد. یکی از بهترین و تکون‌دهنده ترین فیلم‌هایی بود که این چندوقت دیدم.
فیلم پر از صحنه‌های به‌یاد موندیه و همین هم ارزش دیدن مجددش رو چندبرابر میکنه.
کست درجه یک همیشه بازی‌های درجه یک رو به‌همراه نداره ولی اینجا بازی‌های فوق‌العاده‌ای رو می‌بینیم که طبیعتا بازی‌های دیکاپریو و جانی دپ از نقاط برجسته‌ی فیلمه.
10/10
Beautiful Girls
برای گردهمایی دوران دبیرستان، یکی از دانش‌آموزان سابق به شهر دوران نوجوونیش برمی‌گرده و می‌بینه که همه‌‌ی دوست‌هاش درجا زدن.
یکی هنوز تو شهرت و موفقیت دوران دبیرستانش مونده و یکی دیگه هم همه‌اش فانتزی‌های غیرقابل دسترس داره. اونوقت نقش اول قصه که از این شهر کوچیک زده بیرون و همه چیزِ زندگی هم براش در اومده، نا‌آگاهانه ممکنه گند بزنه به همه چیز.
یکی از از بخش‌های غمگین‌کننده‌ی فیلم واکنش خانواده‌ی تامی به دوست دخترشه که خیلی این سکانس‌ها خوب دراومدن.
فیلم کست خوبی داره و بازی‌ها هم تماما قابل قبول و خوبه به‌جز ناتالی پورتمن که نقشش رو فوق‌العاده بازی میکنه. آدم انتظار این همه استعداد رو از یه بچه نداره.
9.5/10
Punch-Drunk Love
روایت مناسبی از یه مرد میان‌سال که از نظر اجتماعی مشکل داره (معادل خوبی برای awkward متاسفانه نداریم). یه سکانس اواسط فیلم هست که اوج هنر کارگردانی توماس اندرسون رو می‌رسونه که توی یه صحنه‌ی معمولی با استفاده از موسیقی جالبش و جابه‌جایی‌هایِ
پی در پی کاراکترها، بیننده رو حنی ملتهب میکنه.
داستان کشش زمانش رو داره و مخاطب به سرنوشت کاراکترها اهمین میده. فیلم دچار تغییرات ناگهانی توی کاراکترها که توی این سبک رایجه هم نمیشه.
آدام سندلر یکی از بهترین بازی‌هاش رو توی این فیلم میکنه. این رو تازه کسی می‌گه که اون رو بازیگر بدی نمی‌دونه و از فیلم‌هاش هم متنفر نیست. بقیه‌ی بازیگرها توی مدت زمان نسبتا کمی که در فیلم حضور دارن، از پس نقششون برمیان.
9/10
Free Fire
مدت زمان فیلم کمتر از 90 دقیقه‌است و تقریبا تمام فیلم هم توی یک لوکیشنه؛ با این‌حال فیلم اصلا آدم رو خسته نمی‌کنه.
فیلم حتی مثل بعضی از اکشن‌های دم دستی که این روزها خوب هم می‌فروشن، وانمود به داشتن قصه نمی‌کنه. بدون قصه، بدون تنوع محیطی، حتی بعضا بدون تحرک بازیگرها، 90 دقیقه میخ این فیلم می‌شیم.
کمدی فیلم هم نوع خوبیه و مثل یه‌سری فیلم‌های سوپرهیرویی گند نمیزنه به اکشن فیلم. می‌دونیم بعد هر خنده ممکنه کسی بمیره.
موسیقی فیلم اون جاهایی که هست خوبه و کیفیت بالایی هم داره. فیلم خیلی بازیگر محور نیست و همین فیلم رو میشد با یه کست کاملا متفاوت هم ساخت ولی بازی‌ها انتظارات رو برآورده میکنه.
8/10
Song to Song
دو ساعتی که هیچ‌وقت برنمی‌گرده!
وقتی فسبندر، رونی مارا، ناتالی پورتمن و در وهله‌ی بعدی گاسلینگ رو کست میکنی، انتظار من اینه که بهشون فرصت بدی خودشون رو نشون بدن، نه اینکه هر پنج شش ثانیه کات بدی. پلان‌هایی به این کوتاهی چیزی جز سردرد و پرت شدن حواس از فیلم رو حاصل نمیشه!
آخر فیلم اگه یه قطار از روی تمام کاراکترها هم رد میشد، من بازم هیج حس خاصی پیدا نمی‌کردم؛ چون اصلا با نقش‌ها ارتباط برقرار نکردم.
جناب مالیک اگه کمی جای کمیت به کیفیت هم فکر کنه، هنوز هم می‌تونه به روزهای اوجش برگرده. نه اینکه یه وقفه‌ی 20 ساله‌ی دیگه به خودش بده (شرایط سنیش هم این اجازه رو شاید نده)، بلکه حداقل اید‌ه‌هاش رو به یه حد از پختگی برسونه و بعد تبدیل به فیلمشون کنه.
تم فیلم رو اگه مسائل و مشکلات جوون‌ها و تصمیم‌های شاید بعضا اشتباهشون و عواقبی که درپی دارن، بدونیم، موضوع فیلم بازم حول موسیقیه؛ با این وجود فیلم به هیچ‌وجه گوش‌نواز نیست.
4/10
هیچ وقت یادم نمیره که اولین فیلم سوپر هیرویی که دیدم مرد عنکبوتی قسمت اول بود و چقدر برای من جذاب بود. در حدی عاشقش بودم که شبها خواب میدیدم که شدم مرد عنکبوتی و دارم کلی انسان رو نجات میدم (و البته کمی هم دختر بازی 
). این فیلم دقیقا مخلوطی از فیلم های مرد عنکبوتی ساخته Sam Raimi بود. حقیقتش این بود که وقتی تریلر ها رو میدیدم و دیدم که بخش عمده ای از فیلم تو دبیرستان اتفاق میافته خیلی نگران شدم که نکنه فیلم مثل 2 تا فیلم مرد عنکبوتی با یازی Andrew Garfield بشه , ولی مارول کارش درسته و بر خلاف اون چیزی که فکر میکردم پیش بیاد نشد و خوشبختانه همه چیز عالی بود. نکات مثبت و منفی فیلم رو لیست میکنم که راحتر بشه خوند.
Tom Holland واقعا بازیگر خیلی خوبی هست ولی خیلی سخته که از Tobey Maguire بیشتر خوشت بیاد. مثل این میمونه که به همسرت خیانت بکنی
Google