چقدر زیبا بود این بازی! بدون شک جزو بهترین تجربیات عمر گیمری من بود و هیچ وقت فراموشش نمیکنم. طراحی هنری در بالاترین حالت ممکن، به شکلی که آدم با دیدن محیط ها و مناظر و کاراکترها و ... روحش صفا پیدا میکنه. بازی بیشتر شبیه یه تابلوی نقاشی خوش آب و رنگ و چشم نواز هست تا یه گرافیک کامپیوتری. موسیقی های کم نظیری که جزو زیباترین های این سال ها هستن و در کنار کیفیت فوق العاده ای که دارن، به بهترین شکل ممکن با جو و فضای بازی ترکیب شدن. داستان جالب که با شروع خیره کننده ای آغاز میشه (بدون شک یکی از بهترین آغازهای دنیای بازی) و در ادامه هم به زیبایی دنبال میشه و با یه پایان محشر تموم میشه. همه این ها در کنار گیم پلی درجه یک و به شدت خوش ساخت که بازیکن رو به بدجوری ارضا میکنه. گیم پلی ای که درجه سختی بسیار خوب و دلچسبی داره و الکی آسون نیست و بعضی جاها هم خیلی سخت میشه. به طوری که بنده 307 بار در طول بازی مُردم!
(البته 40،50 تاش فقط برای 2 تا بخش خاص بود!) گیم پلی بازی عمق خیلی خوبی داره و در کنار بخش های پلتفورمر درجه یک که با روح و روان آدم بازی میکنه، با قابلیت های متنوع ترکیب شده و ایده های جالبی هم توی اون وجود داره، مثل استفاده از گوی های آبی که هم برای ذخیره بازی به کار میرن و هم برای کارهای دیگه و بعضی جاها آدم رو مجبور به مدیریت میکنن. جاهایی که باید با سرعت فرار کنیم هم با اون موسیقی هاشون جداً زیبا بودن. قدرت دفع شلیک های دشمن و استفاده از اون برای ترکوندن دشمن یا پرتاب هم ایده خیلی خوبی بود.
در مجموع Ori and the Blind Forest شاهکاری هست که کسی نباید از دستش بده. اگه اهل بازی های پلتفورمر نیستین هم تجربه ـش کنین، ولی اگه هستین که دیگه از دست دادن این بازی واقعاً کار اشتباهیه. حتی اگه شده کلیه ـتون رو بفروشین، ولی بازی رو تجربه کنین و لذتش رو ببرین!
این هم از آمار بازی:
یدونه از اون آبی ها رو هر کاری کردم نتونستم بدست بیارم و یه جای عجیب غریبی بود!
بقیه ـشون رو هم گذاشته بودم بعداً بگیرم ولی نشد دیگه.