Movie Center

SiminSecret · Sep 24, 2005

And I will strike down upon thee with great vengeance and furious anger those who attempt to poison and destroy My brothers. And you will know I am the Lord when I lay My vengeance upon you

فهرست سایت ها و ربات های دانلود فیلم و سریال که بدون سانسور هستن (آپدیت شده در تاریخ 9 آذر 1404):

BucketHead · Jan 20, 2019

نوشته شده توسط Mr.Nikyar:
چند سالته و از چند سالگی شروع کردی به تنهایی فیلم و سریال نگاه کردن؟

24 و همیشه تنها میبینم چون فکر نکنم حتی خونه اینارو بشینن نگاه کنن

بعضی فیلم و سریال هارو بارها و بارها دیدم ولی الان دیگه کمتر پیش میاد، خیلی کم که یه فیلم رو از اول تا آخر مثل آدم نگاه کنم ! اخیرا جک رایان رو یکم درست و حسابی نگاه کردم !

Mr.Nikyar · Jan 20, 2019

نوشته شده توسط BucketHead:
24 و همیشه تنها میبینم چون فکر نکنم حتی خونه اینارو بشینن نگاه کنن
بعضی فیلم و سریال هارو بارها و بارها دیدم ولی الان دیگه کمتر پیش میاد، خیلی کم که یه فیلم رو از اول تا آخر مثل آدم نگاه کنم ! اخیرا جک رایان رو یکم درست و حسابی نگاه کردم !

ببین من خودم جدیدا نمیتونم یه فیلم رو یه کله ببینم، هر شب سعی میکنم 20-40 دقیقشو ببینم

شما هم همین کار رو بکن بهتره بنظر من

The Fade · Jan 20, 2019

نوشته شده توسط Mr.Nikyar:
ببین من خودم جدیدا نمیتونم یه فیلم رو یه کله ببینم، هر شب سعی میکنم 20-40 دقیقشو ببینم

شما هم همین کار رو بکن بهتره بنظر من

سلام

چیزی که می‌خوام بگم، در نگاه اول خیلی افراطی به نظر می‌رسه اما وقتی بیشتر به دور و اطرافت نگاه کنی، می‌فهمی همه‌ی این‌ها صادقه.

یک زمانی بود که خودم رو موظف می‌دونستم به عنوان یک دانشجوی ادبیات، سالی +50تا فیلم ببینم و 40تایی کتاب هم بخونم. البته این روتین کتاب‌خوانی حفظ شد ولی در مورد سینما یک چیز آزارم می‌داد. بعد گذشت سه سال و تماشای نزدیک به 160فیلم، دچار ملال عجیبی شدم. خیلی ساده، همه چیز فیلم‌ها، اعم از پلات داستانی تا جلوه‌های بصری، تکراری و دسته دو به نظر می‌رسید. انگار که جهان سینما در حال تکرار خودشه. رفته‌رفته فهمیدم که کلاً وجه آشکار دنیای امروزی همینه، این که همه چیز «تکرار جاودانه‌ی چیزهای جدید است.»، این رو والتر بنیامین می‌گه. این بی‌حوصلگی و دلزدگی میاره چون چیز جالبی دیگه پیدا نمی‌کنی توی فیلم‌ها. همه چیز قبلاً گفته شده و همه‌ی ایده‌ها استفاده شده‌اند. مشکل اینجاست الان همه می‌خوان «جالب» باشند و جلبِ توجه کنند ولی کسی نمی‌خواد «عمیق» باشه و با ایده‌های اورجینال به ما بگه طور دیگه‌ای به مسائل نگاه کنیم. این اصغر فرهادیه که جامعه‌شناسی شخصی خودش رو داره نسبت به مسائل ولی از اون طرف 10تا کارگردان دیگه می‌خوان از دیدگاه اون تغذیه کنند.

مورد دیگه، قانون استرجن گفته می‌شه. اینکه اکثریت هر چیزی مزخرفه. اکثریت فیلم‌ها سرگرم‌کننده نیستند چه برسه به عمیق. اکثریت بازی‌ها، اکثریت سریال‌ها، اکثریت کتاب‌ها، اکثریت افکارمون، اکثریت آدم‌هایی که می‌شناسیم (نه رابطه، در حد آشنایی)، اکثریت همه‌ی این‌ها مزخرفه. وقتی سنت بره بالا و وقتی کَتِگوری شخصی خودت رو پیدا کنی، ترجیح می‌دی وقتت رو با اون 10درصد بگذرونی. مثلا تو سال 10تا فیلم ببینی ولی چندبار ببینی، روشون فکر کنی و کتاب بخونی در موردشون. چند وقت پیش فیلم کلمبوس ساخته‌ی کوگونادا رو دیدم و باعث شد که کتاب فلسفه‌ی ملالِ اسونسن و «تمدن و ملالت‌های آن» فروید رو بخونم و دوباره به فیلم برگشتم و احساس کردم یک فیلم دیگه‌ست. از وقت گذروندن پای آثار ایستوود و اسپیلبرگ خیلی بهتر بود.

مورد آخر، معمولاً تو دوره‌ی نوجوانی چون سینما یک کشفِ تازه‌ست برای ما، پای آشغال‌هاش هم می‌نشینیم. سن که می‌ره بالاتر، هر کدوم از ماها (اگه بادغدغه باشیم البته) به معنا و تعریف شخصی می‌رسیم و بیشتر پِی دغدغه‌ها توی فیلم‌ها می‌گردیم. فیلم‌های آنتونیونی برای من خیلی مهم‌اند ولی از اون‌ور هیچوقت نزدیک جهان‌شناسی ژان-لوک گدار نمی‌رم. تو دنبال چه دغدغه ای هستی؟

در کل الان اگه خودت رو تو موقعیت‌های بالا دیدی، پیشنهاد میدم که همون سالی چندتا فیلم رو ببینی اما مطابق باشه با خودت و سوال‌هات.
پ.ن: صد البته که حرف‌هام هم در مورد افرادیه که سینما رو برای سرگرمی و وقت‌کشی نمی‌خوان.

Jill-Valentine · Jan 20, 2019

شایعه: سه گانه شخصیت معروف دنیای دی سی، یعنی هارلی کویین با هنرنمایی بانو مارگو رابی

در دست ساخت است و همان طور که در تصویر بالا مشاهده می کنید،

عنوان سه قسمت این سه گانه بدین صورت بالا خواهد بود.

Safety & Peace · Jan 20, 2019

نوشته شده توسط Sunderland:
View attachment 100096

شایعه: سه گانه شخصیت معروف دنیای دی سی، یعنی هارلی کویین با هنرنمایی بانو مارگو رابی در دست ساخت است و همان طور که در تصویر بالا مشاهده می کنید، عنوان سه قسمت این سه گانه بدین صورت بالا خواهد بود.

اینا در حد همون اسم هستن یا واقعا قراره ساخته بشن؟

چون کلا WB عادت داره تایید کنه فقط

Jill-Valentine · Jan 20, 2019

نوشته شده توسط Safety & Peace:
اینا در حد همون اسم هستن یا واقعا قراره ساخته بشن؟ چون کلا WB عادت داره تایید کنه فقط

عنوان دو فیلم اول که قبلا به نوعی تایید شده بود

حتی قبلا شایعه شده بود که دیوید آیر (کارگردان فیلم Suicide Squad :-&

)، کارگردانی Gotham City Sirens رو هم در دست گرفته بود و وقتی ازش در این فیلم پرسیده بودند گفت:

«نخیرم حاجی

کی این حرفو زده ؟!

من دیگه بی خیال DCEU شدم

»

ولی بعد از اکران Suicide Squad :-&

خود بانو مارگو رابی

شخصا و طی مصاحبه ای گفته بود که من حالا حالاها با هارلی کویین کار دارم و حتی نزدیک بود اسم یکی دیگه از فیلم های مرتبط با هارلی کویین رو بیاره (که بعدا مشخص شد Gotham City Sirensه

) ولی یه دفعه بانو حرفشو نیمه کاره تموم کرد

ولی میشه تایید شده دونستشون

بانو خیلی برا ساخت چند تا فیلم در مورد هارلی کویین جدیه

BucketHead · Jan 20, 2019

نوشته شده توسط The Fade:
سلام

چیزی که می‌خوام بگم، در نگاه اول خیلی افراطی به نظر می‌رسه اما وقتی بیشتر به دور و اطرافت نگاه کنی، می‌فهمی همه‌ی این‌ها صادقه.

یک زمانی بود که خودم رو موظف می‌دونستم به عنوان یک دانشجوی ادبیات، سالی +50تا فیلم ببینم و 40تایی کتاب هم بخونم. البته این روتین کتاب‌خوانی حفظ شد ولی در مورد سینما یک چیز آزارم می‌داد. بعد گذشت سه سال و تماشای نزدیک به 160فیلم، دچار ملال عجیبی شدم. خیلی ساده، همه چیز فیلم‌ها، اعم از پلات داستانی تا جلوه‌های بصری، تکراری و دسته دو به نظر می‌رسید. انگار که جهان سینما در حال تکرار خودشه. رفته‌رفته فهمیدم که کلاً وجه آشکار دنیای امروزی همینه، این که همه چیز «تکرار جاودانه‌ی چیزهای جدید است.»، این رو والتر بنیامین می‌گه. این بی‌حوصلگی و دلزدگی میاره چون چیز جالبی دیگه پیدا نمی‌کنی توی فیلم‌ها. همه چیز قبلاً گفته شده و همه‌ی ایده‌ها استفاده شده‌اند. مشکل اینجاست الان همه می‌خوان «جالب» باشند و جلبِ توجه کنند ولی کسی نمی‌خواد «عمیق» باشه و با ایده‌های اورجینال به ما بگه طور دیگه‌ای به مسائل نگاه کنیم. این اصغر فرهادیه که جامعه‌شناسی شخصی خودش رو داره نسبت به مسائل ولی از اون طرف 10تا کارگردان دیگه می‌خوان از دیدگاه اون تغذیه کنند.

مورد دیگه، قانون استرجن گفته می‌شه. اینکه اکثریت هر چیزی مزخرفه. اکثریت فیلم‌ها سرگرم‌کننده نیستند چه برسه به عمیق. اکثریت بازی‌ها، اکثریت سریال‌ها، اکثریت کتاب‌ها، اکثریت افکارمون، اکثریت آدم‌هایی که می‌شناسیم (نه رابطه، در حد آشنایی)، اکثریت همه‌ی این‌ها مزخرفه. وقتی سنت بره بالا و وقتی کَتِگوری شخصی خودت رو پیدا کنی، ترجیح می‌دی وقتت رو با اون 10درصد بگذرونی. مثلا تو سال 10تا فیلم ببینی ولی چندبار ببینی، روشون فکر کنی و کتاب بخونی در موردشون. چند وقت پیش فیلم کلمبوس ساخته‌ی کوگونادا رو دیدم و باعث شد که کتاب فلسفه‌ی ملالِ اسونسن و «تمدن و ملالت‌های آن» فروید رو بخونم و دوباره به فیلم برگشتم و احساس کردم یک فیلم دیگه‌ست. از وقت گذروندن پای آثار ایستوود و اسپیلبرگ خیلی بهتر بود.

مورد آخر، معمولاً تو دوره‌ی نوجوانی چون سینما یک کشفِ تازه‌ست برای ما، پای آشغال‌هاش هم می‌نشینیم. سن که می‌ره بالاتر، هر کدوم از ماها (اگه بادغدغه باشیم البته) به معنا و تعریف شخصی می‌رسیم و بیشتر پِی دغدغه‌ها توی فیلم‌ها می‌گردیم. فیلم‌های آنتونیونی برای من خیلی مهم‌اند ولی از اون‌ور هیچوقت نزدیک جهان‌شناسی ژان-لوک گدار نمی‌رم. تو دنبال چه دغدغه ای هستی؟

در کل الان اگه خودت رو تو موقعیت‌های بالا دیدی، پیشنهاد میدم که همون سالی چندتا فیلم رو ببینی اما مطابق باشه با خودت و سوال‌هات.
پ.ن: صد البته که حرف‌هام هم در مورد افرادیه که سینما رو برای سرگرمی و وقت‌کشی نمی‌خوان.

منم همین وضعیت رو دارم در مورد فیمای جدید ولی فیلمایی بودند که شاید 50 بار نگاهشون کردم از اول تا اخر.
مطالب خیلی جالبی نوشتی؛ خیلی ممنون

Jill-Valentine · Jan 20, 2019

تیزر تریلری از فیلم SHAZAM! بعد از مدتها انتظار بالاخره دوستان وارنر لطف کردند و منتشرش کردند

1080p

زمان انتشار تریلر کامل: اگر بدشانسی نیاریم، فردا

K I 1 1 E R · Jan 20, 2019

نوشته شده توسط Sunderland:
تیزر تریلری از فیلم SHAZAM! بعد از مدتها انتظار بالاخره دوستان وارنر لطف کردند و منتشرش کردند

1080p

زمان انتشار تریلر کامل: اگر بدشانسی نیاریم، فردا

Mr.Nikyar · Jan 20, 2019

نوشته شده توسط The Fade:
سلام

چیزی که می‌خوام بگم، در نگاه اول خیلی افراطی به نظر می‌رسه اما وقتی بیشتر به دور و اطرافت نگاه کنی، می‌فهمی همه‌ی این‌ها صادقه.

یک زمانی بود که خودم رو موظف می‌دونستم به عنوان یک دانشجوی ادبیات، سالی +50تا فیلم ببینم و 40تایی کتاب هم بخونم. البته این روتین کتاب‌خوانی حفظ شد ولی در مورد سینما یک چیز آزارم می‌داد. بعد گذشت سه سال و تماشای نزدیک به 160فیلم، دچار ملال عجیبی شدم. خیلی ساده، همه چیز فیلم‌ها، اعم از پلات داستانی تا جلوه‌های بصری، تکراری و دسته دو به نظر می‌رسید. انگار که جهان سینما در حال تکرار خودشه. رفته‌رفته فهمیدم که کلاً وجه آشکار دنیای امروزی همینه، این که همه چیز «تکرار جاودانه‌ی چیزهای جدید است.»، این رو والتر بنیامین می‌گه. این بی‌حوصلگی و دلزدگی میاره چون چیز جالبی دیگه پیدا نمی‌کنی توی فیلم‌ها. همه چیز قبلاً گفته شده و همه‌ی ایده‌ها استفاده شده‌اند. مشکل اینجاست الان همه می‌خوان «جالب» باشند و جلبِ توجه کنند ولی کسی نمی‌خواد «عمیق» باشه و با ایده‌های اورجینال به ما بگه طور دیگه‌ای به مسائل نگاه کنیم. این اصغر فرهادیه که جامعه‌شناسی شخصی خودش رو داره نسبت به مسائل ولی از اون طرف 10تا کارگردان دیگه می‌خوان از دیدگاه اون تغذیه کنند.

مورد دیگه، قانون استرجن گفته می‌شه. اینکه اکثریت هر چیزی مزخرفه. اکثریت فیلم‌ها سرگرم‌کننده نیستند چه برسه به عمیق. اکثریت بازی‌ها، اکثریت سریال‌ها، اکثریت کتاب‌ها، اکثریت افکارمون، اکثریت آدم‌هایی که می‌شناسیم (نه رابطه، در حد آشنایی)، اکثریت همه‌ی این‌ها مزخرفه. وقتی سنت بره بالا و وقتی کَتِگوری شخصی خودت رو پیدا کنی، ترجیح می‌دی وقتت رو با اون 10درصد بگذرونی. مثلا تو سال 10تا فیلم ببینی ولی چندبار ببینی، روشون فکر کنی و کتاب بخونی در موردشون. چند وقت پیش فیلم کلمبوس ساخته‌ی کوگونادا رو دیدم و باعث شد که کتاب فلسفه‌ی ملالِ اسونسن و «تمدن و ملالت‌های آن» فروید رو بخونم و دوباره به فیلم برگشتم و احساس کردم یک فیلم دیگه‌ست. از وقت گذروندن پای آثار ایستوود و اسپیلبرگ خیلی بهتر بود.

مورد آخر، معمولاً تو دوره‌ی نوجوانی چون سینما یک کشفِ تازه‌ست برای ما، پای آشغال‌هاش هم می‌نشینیم. سن که می‌ره بالاتر، هر کدوم از ماها (اگه بادغدغه باشیم البته) به معنا و تعریف شخصی می‌رسیم و بیشتر پِی دغدغه‌ها توی فیلم‌ها می‌گردیم. فیلم‌های آنتونیونی برای من خیلی مهم‌اند ولی از اون‌ور هیچوقت نزدیک جهان‌شناسی ژان-لوک گدار نمی‌رم. تو دنبال چه دغدغه ای هستی؟

در کل الان اگه خودت رو تو موقعیت‌های بالا دیدی، پیشنهاد میدم که همون سالی چندتا فیلم رو ببینی اما مطابق باشه با خودت و سوال‌هات.
پ.ن: صد البته که حرف‌هام هم در مورد افرادیه که سینما رو برای سرگرمی و وقت‌کشی نمی‌خوان.

این خوبه که هرچیزی رو نبینی

soltanmasoud · Jan 21, 2019

سلام.
سری Mission Impossible باید از اول دید یا هر فیلمش جداست و ربطی به هم ندارن؟

K I 1 1 E R · Jan 21, 2019

نوشته شده توسط soltanmasoud:
سلام.
سری Mission Impossible باید از اول دید یا هر فیلمش جداست و ربطی به هم ندارن؟

5 و 6 و 3 داستانشون بهم ربط داره بقیه تقریبا مستقل ـه داستانشون ولی خوب اگه میخوای ارتباط شخصیتا رو کامل بفهمی باید از همون اول ببینیش

Barcelona FC · Jan 21, 2019

نوشته شده توسط soltanmasoud:
سلام.
سری Mission Impossible باید از اول دید یا هر فیلمش جداست و ربطی به هم ندارن؟

من با توجه به تجربه می گم حتماً از اول ببین خیال خودتو راحت کن

اگه این کار رو نکنی قسمت ۶ به خصوص از منطق داستان اون قدر سر در نمیاری اصلاً اون طور که باید لذت نمی بری.

Origami 2008 · Jan 21, 2019

مروری بر پرونده فیلم های سال 2018
...........................................................................

خوب ها:
نامزد های اسکار فردا مشخص میشود و به شدت مشتاقم که امسال @Dinosaur زودتر تاپیک پیش بینی را راه اندازی کند. مجموعا فیلم های 2018 وضعیت برتری نسبت به سال 2017 داشتند. از تابستان آن مشخص بود که چند فیلم خوب مستقل توانستند خودی نشان بدهند؛ یکی از اینها که فیلم مورد علاقه ام هست فیلم American Animals بود که با سایر فیلم های Heist فرق می داشت. هم تازه بود و هم واقع گرایانه. تنها چیزی که از این فیلم خوشم آمد این بود که هر دزدی موفق آمیز نمی شود! فیلم های دیگری مثل Billonare Boys Club که با بخاطر تبلیغات ضد کوین اسپیسی، کاملا کوبیده شد درصورتیکه فیلم قابل تحملی بود، گرچ کمی از گرگ وال استریت ( یا شاید بیشتر) اسکی رفته بود. سورپرایز خوب شاید ساخته پل شریدر بود First Reformed که اصلا انتظاری به این خوبی ازش نداشتم. امیدوارم حداقل ایتان هاوک نامزد اسکار بشود. دیگر فیلم خوب فیلم گاسپر نوئه بود که ر طوری که توانستنم دیدم. ابتدا با کیفیت HD Cam و دیگری با Cam که گرچه هر دو کیفیت نامطلوبی برخوردار بودند. همیشه می گویند که گاسپر نوئی هدفش زودرنج کردن مخاطب است. فیلمش را به گونه ای می سازد که خیلی سخت می شود مخاطب تا پایان آن را تماشا کند. بر سر Love و Enter The Void این مشکل را داشتم اما Climax عجیب است. هم پرانرژی، هم جذاب و یونیک! Vice آدام مک کی هم خوب بود، البته نه به خوبی رکود بزرگ. روایت کمیک و متفاوت از یکی از معاون ریاست جمهوری است که کریستین بیل نقش آن را هنرنمایی کرده بود. در کل فیلم خوبی بود. از نتفلیکس دو کار آندریت منتشر شد که اولی The Land Of Steady Habit و دیگری 22 July بود. بن مندلسون که بیشتر وی را به خاطر نقش های منفی میشناسیمش. در این فیلم نقش آدم بدشانسی را بازی می کند که سعی دارد زندگی اش را از حالت روتین خارج کند. جولای 22 پائول گرینگس از آن دسته فیلم هایی است که شروع طوفانی دارد، گرچه اواسط از هیجان ابتدا فیلم کاسته می شود، اما خود جنس فیلم های گرینگرس است. نباید از Searching و یکه تازی MI: 6 هم غافل شد.

ناامید کننده ها:

Ocean 8 یکی از ناامید کننده ترین فیلم های امسال بود. فیلم نامه آبکی دزدی که فکر می کردند با جمع کردن بازیگران زن، فیلم را جذاب کنند. فیلم بیشتر شبیه بنگاه مدلینگ بود تا یک دزدی ماهرانه. ریحانا نشان داد که نمی تواند لیدی گاگا شود! در کنار بازی خوب لیدی گاگا و بردلی کوپر در فیلم A Star is Born، فیلم چندان تازگی یک اثر موزیکال را ندارد. ظهور یک ستاره و افول یک ستاره، چیزی که قبلا هم در هالیوود دیده بودم. Bohemian Rapsody هم از هر جهت ناامید کننده بود. گرچه بازسازی بی نقص کنسرت Live Aid و رامی مالک، فیلم را برای مخاطب راضی کننده نگه می دارند اما اگر این دو فاکتور را بگیریم، فیلم یک اثر موزیکال پوچ می شود که مدام آهنگ های کویین را پخش می کند. قسمت سوم فیلم Maze Runner 3 هم چندان امیدوار کننده نبود، سه گانه ای نمی شود که در کنار ارباب حلقه ها، هانگر گیمز و .... به یاد بماند. Predator و Halloween جز ناامید کننده ترین بلاک باستر های امسال بودند. فرهادی دیگر جای خود را دارد!

بدها:

خب Dark Crimes در راس بدترین هاست. جیم کری در نقش یک کارآگاه؟! جدی میگی؟ فیلم اینقدر بی سر وته است که کارگردان فقط میخواسته ادای کارهای لارس ون تریور را دربیاورد. امسال سال شکست دیزنی در ساخت انیمیشن بود. The Incredibles 2 و Wreck- it Ralph 2 دنباله های ضعیفی بودند. Paterno با حضور آل پاچینو، چندان قدرتمند نبود! دیگر بد ها : Venom, Welcome Home, Hellfest, The Slanderman

از میان آثاری که به نظر میاد باید در سال 2018 تماشاش کرد:

Green Book
The Favourite
Game Night
The Old Man and The Gun
Roma
The Quiet Place
Widows
The Wife
Burning
Cold War
First Man
Sisters Brothers

Aurlito · Jan 21, 2019

@Origami 2008 بوهمین رپسدی چقدر بده؟ برای یک فن بوی کویین مثل من چقدر جداب خواهد بود؟

جستجو

Movie Center

گزینه‌های بیشتر

SiminSecret

BucketHead

Mr.Nikyar

The Fade

Winds Howling

Jill-Valentine

By hiding you show your true nature coward

Safety & Peace

ارباب مطلق سوزوران

Jill-Valentine

By hiding you show your true nature coward

BucketHead

Jill-Valentine

By hiding you show your true nature coward

K I 1 1 E R

Mr.Nikyar

soltanmasoud

K I 1 1 E R

Barcelona FC

Origami 2008

Aurlito

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند