جدیدا یه سری اینجا فاز SJW برداشتن و هرکی هر نظری بده میشه racist,

حالا جالبه نه نقدای فیلم رو خوندن اومده میگه ۷۵٪ به فیلم نمره کامل دادن یعنی حتما خفنه.
کسی نه به ایرادای فیلم اشاره میکنه و نه به cgi افتضاح فیلم. ملت ۱ سال هشتگ white oscars زدن از اون به بعد هر فیلم چرتی مثل get out میاد نامزد بهترین کارگردان -فیلم سال -فیلمنامه هم میشه. حالا واسه اینکه دوستان sjw ناراحت نشن میاد بهترین بازیگر نقش اصلی هم نامزد میشه(

??rly) . فرهادی از وقتی تحریم کرد سیاست های trump رو اسکارش که ۱۱۰٪ شد. اون سالشم مضخرفی مثل argo از خود کاخ سفید میان اعلامش میکنن بهترین فیلم سال . حالا یه سری اینجا شیک و مجلسی نشستن پشت کیبورد میگن شما نمیدونین و اسکار و منتقدا میدونن. حداقل کمتر تو وبسایتایی مثل buzzfeed بچرخین. امسالم بهترین فیلم رو لابد میدن به bp. یکی هم اومده بود میگفت اگه افریقا استعماره نبود الان میشد مثل wakanda تو فیلم
ادب چیزیه که تو همون بحث درآمدزایی بازیهای تکنفره هم من از شما ندیدم.
شما در توانایی خوندن دچار مشکلات عمدهای هستین، من نگفتم 75 درصد به فیلم نمرۀ کامل دادن و اون دوستمون هم نگفت اگه آفریقا استعمارشده نبود مثل واکاندا بود. حتی تو همون بحث درآمدزایی بازیها هر جای مطلب دوست داشتی رو اونجور که خودت میخواستی تفسیر میکردی و بعد براساسش نظر میدادی.
من Black Panther رو ندیدم و نمیتونم در مورد کیفیت جلوه های ویژهش نظر بدم ولی با توجه به سابقۀ ILM به نظرم شما زیادی سختگیری.
من تو همین تاپیک قبلاً گفتم خودم فیلم Get out رو دوست ندارم و حداکثر یه فیلم متوسط رو به خوب میدونمش اما فرقم با شما اینه که نظرم شخصیم رو تبدیل نمیکنم به وحی منزل و بگم "چون راجب سیاهپوستهاست تحویلش میگیرن"
من حداقل سه تا فیلم (Mudbound، Detroit و Marshal) با محوریت مسائل مربوط به آفریقایی آمریکاییها تو سال 2017 دیدم که به نظر خودم فرسنگها فیلمهای بهتری از Get Out هستن و از نظر موضوعی هم بهترن.
یا مثلاً اینکه Argo مزخرفه صرفاً نظر شماست چون به نظر من یه اثر تریلر بسیار خوبه و به راحتی یکی از 10 فیلم برتر 2012ه اما اگه ما باهات مخالف باشیم میشیم بازفید برو (من حتی یک بار هم پامو تو بازفید نذاشتم، مثل همون بحث فروش که آخرش بدون داشتن کنسول مایکروسافت شدم مایکروفن از دید دوستان)
SJW هم اونیه که میاد میگه Annihilation به خاطر کست کردن یه بازیگر سفیدپوست تو یه نقش آسیایی White Washing کرده (فیلمی با کست اونقدر رنگارنگ!) نه منی که میگم به خاطر اینکه از یه فیلم خوشتون نمیاد برچسب الکی نزنید.
==
نکته اول من فیلم فروشنده رو ضعیف نمیدونم و اتفاقا بعد از درباره الی و جدایی موردپسندترین اثر فرهادی برای منه، فیلم واقعا پخته است ولی خب اون یک مثال واضح بود از تاثیر جریانات سیاسی برای برگزیده های اسکار و خب خوشحالم خودت هم این نمونه اخیر رو قبول داری
مثال مخصوصا در سالهای اخیر اینقدر زیاد هست که حد نداره ولی بهترین قاضی برای سنجش کیفیت فیلم ها قطعا گذر زمان هست و یک مثال بزرگ میزنم از جیمز کامرون کبیر که برای اولین بار در تاریخ سینما امد میزانس برای یک فیلم سه بعدی تعریف کرد و باعث بانی اتفاقات این روزهای سینما شد. به عقیده کثیری اگر اواتار نبود شاید الان سینما هم به نفوذ امروز نداشتیم. حالا در مقابل این فیلم که بن مایه داستانش رو همه میدونیم چی تشکیل میده (تسخیر یک قاره جدید توسط ادمهایی که خودشون رو برتر در مقابل بومی ها میدونند و با سخت افزارهای پیشرفته اشون پدر اوناهارو در میارن و ...) فیلم هارت لاکر اثر همسر سابق ایشون خانوم کاترین بیگلو اسکار میگیره و حتی اسکار بهترین کارگردانی هم ایشون میگیره (برای اولین بار اسکار بهترین کارگردانی برای یک خانوم)
حالا نگاه کنیم جایگاه اواتار در سینما کجاست و جایگاه فیلم فراموش شده hurt locker. نمیخوام از مون لایت و لالالند مثال بزنم چون میدونم الان چند نفر پیدا میشن کلی مفاهیم بزرگ و فرم من دراوردی از توی مون لایت پیدا کنند ولی ده سال دیگه ببینیم درباره لالالندی صحبت میشه که ژانر نسبتا مرده موزیکال رو با رگه های واقع گرایی زنده کرد یا مونلایتی که اوج هنرش چرخوندن دوربین دوره بازیگر و رها کردن قصه شخصیت اصلی وسط داستانه !
درباره بخش دوم صحبتت:
فرق نداره از لیبرال ها به دموکرات ها برسیم و یا برعکس چیزی که مهمه یک جریان فکری وجود داره که از اسکار که پربیننده ترین مراسم هنری تاریخ هست میخوان استفاده کنند تا یکسری چیزها رو با بمب باران تبلیغاتی به مخاطب القا کنند در حالی که اصل باید این باشه وقتی تمام بزرگان یک هنر در کنار هم جمع شدند شاخص ترین اثر مورد تمجید قرار بگیره نه اینکه این فیلم حالا بازیگرش سیاهه، کارگردانش خانومه و .. چون در طول تاریخ بهشون ظلم شده حالا زورکی تحویل بگیریمش !
اسکار متاسفانه صحنه مسخره بازیهای سیاسی و موج سواری شده ! ویل اسمیت یکسال شکایت میکنه چرا هیچ بازیگر سیاه پوستی نامزد نیست و باید اسکار خودمون رو شکل بدیم از سال بعد همینطور هر اراجیفی که بازیگر و کارگردانش سیاه هستند داره تحویل گرفته میشه !
واقعا مثال درباره گندکاری های اسکار و این شوآف ها زیاده! یک نمونه جدید مسخره بازی همین جنبش times up هست که به رهبری مریل استریپ جلو میره کسی که خودش برای رومن پولانسکی در اسکاری که پیانو مورد تحویل قرار گرفت جوری دست میزد که نزدیک بود از حال بره
صحبت کلی اینکه برای من مخاطب فرق نمیکنه یک فیلم درباره همنجسگرا ها هست، سیاه ها هست، درباره زن ها هست و کلا هر قشری که فکر میکنیم در طول تاریخ بهشون ظلم شده، مهم اینکه فیلم واقعا اثر گیرایی باشه و نون هنرش رو بخوره. یک زمانی گلادیاتور اسکار میگرفت که همین الان بعده بیست سال بری سراغش ببینی موهای تنت سیخ میشه اما در حال حاضر شده مون لایت و گت اوت که باید سی صفحه صغری کبری بچینیم تا توجیح بشیم خوبه
والا منم نه لالالند رو دوست داشتم و نه مونلایت، از بین فیلمای 2016 شاید فقط Brand New Testament، Handmaiden و A Man Called Ove و Eye in the Sky و Nice Guys رو خیلی دوست داشتم. یه چنتای دیگه هم بودن که واسم رضایتبخش بودن. کلاً فرقی هم به حالم نمیکنه که به مونلایت دادن جایزه رو، نظرات منتقدا مثبت بود در موردش (و مخالف نظر من) و اکثریت یه گروه 6500 نفری تصمیم گرفتن بهش اسکار بدن. چون من دوسش نداشتم بیام بگم چون راجب همجنسگراها بود تحویلش گرفتن منو تبدیل به یه آدم مستقل از جریانهایی که میخوان اهدافشون رو بهم فرو کنن نمیکنه بلکه نشون از تعصب من داره. همۀ دلیلی که مونلایت اسکار گرفت سوژهش نبود (حرفی که شما بر اون اصرار دارید) آدمهای زیادی هستن که برخلاف من و شما اون فیلم رو پسندیدن.
اون عقیدۀ خیلیا که اگه آواتار نبود سینما انقدر تماشاچی نداشت رو لطفاً به من لینک بدین. آواتار با هایپ فراوون اومد که 3D رو جا بندازه اما در حال حاضر چنتا از فیلمها به صورت Native 3D فیلمبرداری میشن؟ چند درصد از مخاطبها اگه حق انتخاب داشته باشن 3D میبینن فیلمها رو؟ جایگاه آواتار کجاست تو تاریخ سینما به جز مقام پرفروشترین فیلم؟ تو این ده سالی که گذشته چنتا مقالۀ دانشگاهی در مورد اثرگزاریش بر روند سینما اومده؟ چنتا منتقد معتبر اومدن و واسش retrospective مثبت نوشتن؟ وقتی خبر دنبالههاش میاد چند نفر میگن "نمیتونم واسه دیدنش صبر کنم" ؟
لازم به ذکره من هم هرت لاکر و هم آواتار رو دوس دارم.
لالالند کجا ژانر مردۀ موزیکال رو زنده کرده دقیقاً؟ تو همۀ این سالها هر از گاهی یه فیلم موزیکال میاد که بعضیا موفق میشن (سوئینی تاد و شیکاگو) و بعضی ناموفق (into the woods). ژانر موزیکال مثل 60-70 سال پیش مخاطب نداره (اونی که موزیکال دوس داره میره به صورت زنده میبینه) برای همین کمتر ساخته میشه، مثل ژانر وسترن، مثل اکشنهای دهۀ هشتادی و ... همین. لالالند برخلاف قهرمان داستانش که توی فانتزی خودش jazz رو نجات داد، ناجی چیزی نبود. در مورد فیلمی مثل No Country for Old Men الان کسی حرف نمیزنه، بعد قراره ده سال دیگه که مونلایت فراموش شده در مورد لالالند حرف زده بشه؟ The Queen سالی که اومد هم متای بالای نود داشت و هم کاندید بهترین فیلم و کارگردانی شد ولی Pan's Labyrinth و Children of Men نادیده گرفته شدن، بعد از 11 سال هیشکی در مورد هیچ کدوم حرف نمیزنه. این ادعا که ده سال دیگه قراره لالالند موندگار بشه ولی مونلایت رو فراموش بشه رو نمیتونم قبول کنم.
الان مثلاً Get Out بی موویه ولی جیمز کامرون که کارنامهش رو برپایۀ بی موویهای پرخرج (و یه ملودرام) ساخته میشه کبیر؟ بی مووی به بودجه نیست که بودجۀ 100 میلیونی ترمیناتور 2 و True Lies چیزی از بی مووی بودنشون کم کنه. تارانتینو هم یه عمره داره بی مووی میسازه ولی این کار تارانتینو رو بد نمیکنه.
اون قسمتی که قرمز کردم، کل هویت کاترین بیگلو رو تبدیل کردی به "همسر سابق جیمز کامرون بودن" و اسکارش هم به خاطر زن بودنش گرفته. شما شاید یادت نیاد ولی اون سالی که بهش اسکار دادن زن بودنش بُلد نبود بلکه مخالفای اسکارش میگفتن به خاطر اینکه در جهت سیاستهای آمریکا بوده فیلمش جایزه برده. یعنی حتی تعصبهای ده سال پیش هم جای خودشون رو به تعصبهای امروزی دادن. جالبه.
بحث موندگاری فیلمها هم بحث پیچیدهایه الان مثلاً چون هر از گاهی 10 نفر جمع میشن و میگن مثلاً ورتیگو بهترین فیلم تاریخه باید قبول کنیم؟ چه ارزش مفهومی و محتوایی موندگاری تو ورتیگو میبینی؟ اگه به من باشه ورتیگو حتی جز 5 فیلم برتر کارنامۀ هیچکاک هم نیست. ولی همین ورتیگو تو زمان خودش هم از نظر تجاری ناموفق بود و هم از نظر هنری، چند سال بر و بچههای کایه اومدن به ارزشهاش اشاره کردن و دوباره دیده شد. لیستهای بهترینهای تاریخ سینما رو که نگاه کنی میبینی از دهۀ 80 به اینور شاید 10 فیلم توشون نباشه، این لیستهای بهترینهای تاریخ سینما بیشتر از اینکه واقعاً لیست بهترینهای تاریخ سینما (موندگاری و ...) باشن، فتیشیزم هستن نسبت به چیزهای قدیمی. نه اینکه مثلاً Citizen Kane از فیلمهای امروزی ضعیفتر باشه بلکه به نظر من فیلمی مثل There Will Be Blood در مقایسه باهاش به هیچ وجه کم نمیاره.
تو رو به هر چی میپرستی مسائل رو با هم قاطی نکن Times Up هیچ گونه رهبریای نداره که مریل استریپ رهبرش باشه. مریل استریپ صرفاً پیشنهاد پوشیدن لباس سیاه رو داد. Times Up در برابر یه فاجعۀ انسانی به وجود اومد که لزوماً مقصرش مردها نبودن ولی سوءاستفادۀ مردهای قدرتمند از موقعیتشون توی هالیوود و همکاری خیلی از زنها باهاشون باعث شد سالها و سالها ادامه پیدا کنه. اگه جز اون دسته افرادی هستین که فکر میکنین "کسی که بهش تجاوز میشه، حتماً خودش دلش میخواسته" که من واقعاً حرفی ندارم.
از 89 تا فیلم قبلی که اسکار بهترین فیلم رو گرفتن چنتاشون رو شما الان که میبینی مو به تنت سیخ میشه که مونلایت موظف باشه همچین کاری رو انجام بده؟ شما منطقت اینه که چون گلادیاتور رو دوست داری پس انتخابش درست بوده اما چون مونلایت رو دوست نداری انتخاب غلطیه. همون گلادیاتوری که شما دوسش داری از نظر راسل کرو فیلمنامهش افتضاح بوده اما چون خودش بازیگر خفنی بوده تونسته دیالوگها رو خوب ادا کنه و تبدیلشون کنه به شاهکار ادبی (اینو دقیقاً به جان لوگان گفته)
در مورد اون قسمت آبی، شما که تصمیمت رو گرفتی حرف بقیه من درآوردیه (یعنی ذرهای احترام واسه حرفهای طرف مقابلت تو بحث قائل نیستی) خب چرا بحث میکنی اصلاً؟