PlayStation Ghost of Yōtei

​

امروز با افتخار اعلام می‌کنیم که بازی جدید استودیوی Sucker Punch با عنوان Ghost of Yōtei و معرفی قهرمان جدیدمان، آتسو، در راه است.

وقتی تصمیم گرفتیم یک بازی جدید از سری Ghost بسازیم، هدفمان حفظ اصول اصلی بود که با Ghost of Tsushima پایه‌گذاری شده بود: تجربه جنگجویی سرگردان در ژاپن فئودالی، آزادی در اکتشاف با ریتم دلخواه بازیکن، و نمایش زیبایی‌های بی‌نظیر این جهان.

با این حال، به دنبال نوآوری بودیم. برای خلق چیزی که هم تازه باشد و هم آشنا، از داستان جین ساکای و جزیره تسوشیما فراتر رفتیم و روی مفهوم Ghost تمرکز کردیم. در Sucker Punch، ما عاشق داستان‌های آغازین هستیم و این بار خواستیم بفهمیم که داشتن قهرمانی جدید با نقاب Ghost چه معنایی دارد و چگونه می‌توان افسانه‌ای جدید را شکل داد. این رویکرد ما را به Ghost of Yōtei رساند: یک قهرمان تازه، داستانی نو و منطقه‌ای جدید از ژاپن برای کاوش.

اگرچه امروز جزئیات داستان را فاش نمی‌کنیم، اما می‌توانیم بگوییم که سفر آتسو در سال 1603 آغاز می‌شود، یعنی بیش از 300 سال پس از وقایع Ghost of Tsushima. داستان ما در سرزمین‌های اطراف کوه یوتی رخ می‌دهد، قله‌ای سر به فلک کشیده در قلب منطقه اِزو، ناحیه‌ای که امروزه با نام هوکایدو شناخته می‌شود. در سال 1603، این منطقه هنوز خارج از قلمرو رسمی ژاپن بود، سرزمینی وحشی و بکر با چمنزارهای پهناور، توندرای یخ‌زده، و تهدیدهایی پیش‌بینی‌ناپذیر. این محیط، تفاوت چشمگیری با جزیره تسوشیما و سامورایی‌های منظم آن دارد و فضایی ایده‌آل برای روایت داستانی اصیل و جدید است که بی‌صبرانه منتظر به اشتراک گذاشتن آن با شما هستیم.

این بازی نخستین عنوان استودیوی Sucker Punch است که به‌طور کامل برای پلی‌استیشن 5 ساخته شده، و ما مشتاقانه منتظریم تا بر مبنای دستاوردهای بصری Ghost of Tsushima پیش برویم و دنیایی حتی واقعی‌تر خلق کنیم. با دیدی وسیع و گسترده، بازیکنان قادر خواهند بود تا از فاصله‌های دور به چشم‌اندازهای خیره‌کننده بنگرند، آسمان‌های پرستاره و شفق قطبی را مشاهده کنند، و حرکات باد را که با طبیعی‌ترین حالت در چمنزارها و گیاهان جریان دارد، تجربه کنند. علاوه بر این، بهبودهای بیشتری در زمینه بصری در راه است که در آینده با شما به اشتراک خواهیم گذاشت. این محیط جدید فرصت معرفی مکانیک‌های تازه، ارتقاءهای گیم‌پلی و حتی سلاح‌های نوآورانه را نیز فراهم می‌کند.

تریلر امروز ما نگاهی اجمالی به این دنیای جدید ارائه می‌دهد، اما چیزهای بسیار بیشتری برای نمایش وجود دارد. در ماه‌های آینده جزئیات بیشتری را با شما به اشتراک خواهیم گذاشت، از جمله اطلاعاتی درباره سفر آتسو و شخصیت‌ها (و حیواناتی) که در طول این مسیر با آن‌ها آشنا خواهد شد. ما همیشه قدردان موفقیت Ghost of Tsushima بوده‌ایم و بی‌صبرانه منتظریم که شما همه‌ شما در سال 2025 بازی Ghost of Yōtei را تجربه کنید.
ترجمه توسط دوست خوبمون @Romell

 

[reza_cowboy]

خب بازی تموم و پلات شد که هرچقدر سعی کردم کشش بدم دیرتر تموم بشه نشد که نشد اما بسی لذت بردیم و گفتنیارو هم دوستان گفتن که از خوبیا و زیبایی بازی هرچقدر دوستان بگن و منم بگم باز کمه و کافی نیست.
فقط یه مشکل ریزی من داشتم و دوستان ندیدم کسی اشاره کنه این بود که دشمن تو بازی واقعا کم بود یعنی من میرفتم تو بیس دشمن 4نفرو پخ پخ میکردم تموم میشدن!!!! یا مثلا تو فایت تا دستم گرم میشد بزنم 2 نفرو با کویک فایر و این همه وسایلا متنوع بازی درجا تموم میشدن!!!! بابا بزار 40 نفر مارو محاصره کنن هر چی بکشی بیشتر بشن مجبور بشیم مثلا یه کوچولو استراتژی به خرج بدیم.....یا یخورده منابع محدود باشه و مدیریت کنیم یا بریم دنبالش!!!!
خلاصه اینا نکته منفی نیستا ولی بیش از حد ساده سازی بازیه که هیچکس هیچجا به هیچ وجه گیر نکنه

یه سوالم داشتم کسی جریان اون نقشیای عجیب غریب بازیو میدونه چیه؟؟؟
همونایی که رو کوه هستن و انگار استراگه ولی من چیزی سر در نمیاوردم ، شایدم ارتباط داشته باشه با DLC یا بخش آنلاینش!!!

 

[delta05]

عجب بازی ای، تموم شد و از همین حالا دلتنگشم، دلتنگ خودش و بازی بعدی که ساکر‍پانچ قراره بسازه
هنر خالص
ساکرپانچ شما قلب مارو فتح کردی
ساختار جهان باز بدون هیچ گونه کار تکراری اصلا باورم نمیشه
گرافیک هنری و فنی که خفن ترین چیزی بود که من دیدم
داستان و شخصیت پردازی که نگم اصلا، موسیقی و طراحی مراحل و سیستم مبارزات بی نقص (سنگین ترین و واقع گرا ترین سیستم مبارزات)
دقیقا جایی که باید بهتون قدرت onryoانتقال میده
98/100 100 ندادم اونم به خاطر هوش مصنوعی تو مراحل مخفی کاری

برای اینکه اسپویل نشم تو فروم نمیومدم حالا برم نظرات بقیه دوستان بخونم ...

 

[MrElectricWizard]

بابا بزار 40 نفر مارو محاصره کنن هر چی بکشی بیشتر بشن مجبور بشیم مثلا یه کوچولو استراتژی به خرج بدیم.....یا یخورده منابع محدود باشه و مدیریت کنیم یا بریم دنبالش!!!!
خلاصه اینا نکته منفی نیستا ولی بیش از حد ساده سازی بازیه که هیچکس هیچجا به هیچ وجه گیر نکنه

شاید در ادامه طبق رسم 10 سال اخیر بازی های پلی استیشن، یک دیفیکالتی جدید که تروفی اضافه هم داشته باشه اضافه بشه که چالش بر انگیز هم باشه،

اما کلا درست میگی فرست پارتی های سونی به نظرم یک ایراد مهمشون اواخر این هست که مخصوصا برای پلت شدن تروفی دیفیکالتی نمیخوان و خیلی پلت شدن رو یوزر فرندلی کردن، ابهتش کم شده، اما خب با ادیشنال ترافیز معمولا جبران میشه اکثر بازی ها تروفی اضافه دیفیکالتی سخت رو بعد ها اضافه کردن... خیلی وقت ها با یک مود جدید چالش بر انگیز مثل گراوندد های دلست اف اس...

اما خودمونیم خود بازی هام رو بالاترین دیفیکالتی معمولا خیلی راحت نیستند (منهای اکشن ادونچر های جهان باز مثل گوست و هورایزن که به دلیل امکانات گیم پلی و سیستم پیشرفت در هر صورت راحت میشند جلوتر) مثلا همین الان شما دیفیکالتی Give me God of War گاو 2018 رو بازی کن احتمالا بعدش میگی سولز و نینجا گایدن در برابرش خیلی راحت ترند (من گاو 2018 رو اولین پلی ترو رو ایشون رفتم، دیدم دارم پاره میشم بعد 10 ساعت، اومدم از اول رو هارد معمولی رفتم (باید بیای از اول) دیدم زیادی اسون شده، برگشتم دوباره از اول رو همون گیو می گاد اف وار تمومش کردم )

 

[Dinosaur]

یه سوالم داشتم کسی جریان اون نقشیای عجیب غریب بازیو میدونه چیه؟؟؟
همونایی که رو کوه هستن و انگار استراگه ولی من چیزی سر در نمیاوردم ، شایدم ارتباط داشته باشه با DLC یا بخش آنلاینش!!!

آره، اونا حکم ایستراگ رو دارن و مربوط می‌شن به بازی‌های قبلی ساکرپانچ.
توی اسپویلر می‌ذارمشون:

Spoiler

Sly Cooper

Infamous

Infamous: Second Son

Infamous: First Light

ایشون هم گویا جزو باس‌های Sly Cooper بودن، ولی انقدر از اون بازی گذشته که چیزی یادم نیست!

این یکی هم مربوط می‌شه به اولین بازی ساکرپانچ، یعنی Rocket: Robot on Wheels برای نینتندو 64 که فکر نکنم کسی توی ایران تجربه‌ش کرده باشه!

 

[Cloud Strife]

آره، اونا حکم ایستراگ رو دارن و مربوط می‌شن به بازی‌های قبلی ساکرپانچ.
توی اسپویلر می‌ذارمشون:

Spoiler

Sly Cooper

Infamous

Infamous: Second Son

Infamous: First Light

ایشون هم گویا جزو باس‌های Sly Cooper بودن، ولی انقدر از اون بازی گذشته که چیزی یادم نیست!

این یکی هم مربوط می‌شه به اولین بازی ساکرپانچ، یعنی Rocket: Robot on Wheels برای نینتندو 64 که فکر نکنم کسی توی ایران تجربه‌ش کرده باشه!

در باب ایستر اگ مذکور، سر رالی هستن ایشون

 

[Destro]

چقدر بازی زیباست ٬ چقدر خفن ساخته شده ٬ انقدر ماموریت های فرعی متفاوت و جذاب داره که من بعد ۳۰ ساعت هنوز سراغ هیچکدوم از Yōtei Six نرفتم.
بازی یعنی این! ۷۰ دلار میدی تا ساعت ها چه بسی ماه ها مشغولت کنه!
همه چیز بازی یه سر و گردن از سوشیما بالاتر بوده

 

[Tatsumaru]

دوستان از زیبایی و لذت بخش بودن این شاهکار گفتن و فقط تایید میکنم و میگم چقدر حال خوب کنه این بازی برام.
تیپ مورد علاقه م هم اینه:
لباس و کلاه و ماسک Nine Tail با رنگ قرمز و ترجیحا Fire in the mountain
رنگ شمشیر ها هم Demon's Mercy
با اینکه از نظر قابلیت ها و سبک بازی، لباس Bounty Master رو ترجیح میدم که پری رو عالی میشه انجام داد باهاش، ولی دلم با اون ست هست.

این هم چند تا اسکرین شات که دلم نیومد نذارم. چون مدتی دسته رو گذاشته بودم زمین و با موسیقی بازی خیره شده بودم به این همه زیبایی.

 

[delta05]

اتسو واقعا کاراکتر خفنیه
این مرحله هم فک کنم جز بهترین مراحل تاریخ بازی های ویدیویی بود
فضا سازی و کات سین درجه یک گیم پلی محشر

Spoiler

اگه حساس هستید و نمیخواید محیط های بازی اسپویل شه براتون باز نکنید

Spoiler

 

[stonecold]

منم بازی رو تمام کردم واقعا محشر بود، اگر نگم بهترین بازی این سی چهل سال، جز پنج تا بازی اولم حتما هست، گیم پلی عالی ، محیط بی‌نظیر از لحاظ بصری، موسیقی و صداگذاری درجه یک و حماسی، (گاهی اوقات چه ضرب آهنگهایی داشت، اون آخرش هم که از قلعه کوگا بر میگشتند با اسب یه تیکه رفت تو آهنگ وسترن)

 

[HalfLife G]

فقط یه مشکل ریزی من داشتم و دوستان ندیدم کسی اشاره کنه این بود که دشمن تو بازی واقعا کم بود یعنی من میرفتم تو بیس دشمن 4نفرو پخ پخ میکردم تموم میشدن!!!! یا مثلا تو فایت تا دستم گرم میشد بزنم 2 نفرو با کویک فایر و این همه وسایلا متنوع بازی درجا تموم میشدن!!!! بابا بزار 40 نفر مارو محاصره کنن هر چی بکشی بیشتر بشن مجبور بشیم مثلا یه کوچولو استراتژی به خرج بدیم.....یا یخورده منابع محدود باشه و مدیریت کنیم یا بریم دنبالش!!!!

اتفاقا اینو تو تاپیک امتیازات بازی تو نقد بازی نوشتم.
بازی مثه شماره اولش در کل آسونه و مخصوصا بعد یک سوم اول بازی که قدرت ها و ابزارت زیادتر میشه، عملا چالشی به اون صورت نداری(به جز یکی دو تا باس). این آسونتر شدن یجورایی بی میلی ایجاد میکنه تو اکتشاف و گشتن تو دنیای بازی برای پاداش گرفتن.

سونی برای اینکه عامه جذب بازی بشن در کل یکم بازیاشو آسونتر کرده و این برای گیمرهای حرفه ای جالب نیس چندان، چون گیمر حرفه ای خواستار چالشه نه صرفا پیش روی

.​

 

[Dinosaur]

بازی تموم شد و از اکثر جهات واقعاً راضی بودم و به نظرم توی زمینه‌های مختلف رشد خوبی نسبت به Ghost of Tsushima داشت.
گذشته از گیم‌پلی به شدت جذاب و گرافیک هنری فوق‌العاده و موسیقی‌های محشر، اتمسفر بازی هم واقعاً عالی بود و یه حالت وسترن‌مانندی هم داشت. یعنی المان‌های ژاپنِ اون دوران با فضای وسترن جوری ترکیب شدن که واقعاً عطر و طعم خوبی بهش می‌دن و باعث می‌شن حال و هوای متفاوتی نسبت به GoT پیدا کنه.
مثلاً این مأموریت‌های Wantedطور واقعاً جذاب بودن و هرکدوم هم شکل و شمایل خاص خودشون رو داشتن، با داستانک‌های جالب. سلاح‌های گرم هم باز حس و حال وسترن‌مانند بازی رو غلیظ‌تر می‌کردن، هرچند خودم زیاد ازشون استفاده نکردم.
سلاح‌های اصلی بازی هم خیلی خوب بودن و از این جهت یه پیشرفت اساسی نسبت به GoT داشت که اگه درست یادم باشه، فقط یه سلاح اصلی داشت که به ۳،۴ حالت مختلف تقسیم می‌شد و من توی ۹۰٪‌ بازی فقط با یه حالت جلو می‌رفتم. ولی اینجا تنوع خیلی بالا بود و هر سلاح هم واقعاً کارایی خاص خودش رو در مبارزه با یه سری از دشمن‌ها داشت.
تنوع توی بقیه بخش‌های بازی هم بیشتر از قبل بود. از دنیای بازی که خیلی حس زنده‌تری پیدا کرده، تا مواردی مثل بریدن بامبو و بعضی چیزهای دیگه که گاهی اوقات اتفاقات جالبی در کنارشون می‌افتاد و مثلاً ملت جمع می‌شدن نگاه می‌کردن یا کل‌کل و شرط‌بندی راه می‌افتاد یا حتی رعد و برق بهمون اصابت می‌کرد!
المان‌های طنز بامزه‌ای هم توی بازی وجود داشت، از کاراکتر Mad Goro با اون شخصیت‌پردازی جالب و صحنه‌ای که دندون‌پزشکی باز کرده بود و یه بنده خدایی رو به فنا داده بود و طرف دنبال انتقام بود! تا یکی از چشمه‌های آب گرم که یه دفعه با چند تا مرد لخت روبه‌رو می‌شدیم و یه نوشته‌ای اونجا بود که نشون می‌داد یه خرافات خنده‌داری توی اون سرزمین راه افتاده که «اونریو در حال کشتن همه جنبندگان هست ولی این چشمه آب گرم باعث می‌شه نتونه بوی شما رو حس کنه و اگه اینجا بمونین، سراغ‌تون نمیاد!» بعد هم که می‌ریم سراغ اون چشمه و این بیچاره‌ها فرار می‌کنن!
در مورد داستان:

Spoiler: تموم نکردین باز نکنین

نه اینکه بد باشه ولی چیز خیلی خاص و بنیان‌فکنی هم نداشت. تا نیمه‌های بازی از نظر روایت خوب و جذاب بود، ولی از اونجایی که با برادرزاده آتسو آشنا می‌شیم، یه ذره برای من افت کرد و بعدش هم با اینکه گاهی اوقات اتفاقات جالبی می‌افتاد، باز به نظرم می‌تونست از این بهتر باشه. کلاً نیاز به یه سری سورپرایز خفن یا چرخش‌های داستانی جالب یا مثلاً نحوه روایت خاص داشت تا بتونه خودش رو از این سطح بالاتر ببره، ولی کم و بیش کلیشه‌ای و قابل پیش‌بینی بود.
البته داستان نسخه اصلی هم اگه بخوایم خلاصه‌ای ازش بگیم، نکته عجیبی نداشت و مغول‌ها حمله می‌کردن و ما دفاع می‌کردیم. ولی شخصیت‌های جانبی عمق بیشتری به بازی می‌دادن و به نظرم از این نظر بهتر از GoY بود. مثلاً همون عموئه باعث می‌شد ظرافت‌هایی به داستان اضافه بشه و پایانش هم محشر بود و یکی از بهترین کارگردانی‌ها رو توی بازی‌های این سال‌ها داشت. صحنه‌ای که عمو رو می‌کشیم یا ولش می‌کنیم (من ولش کردم، ولی بعداً به این نتیجه رسیدم که بنده خدا اگه می‌مرد راحت‌تر بود) و بعدش جین در افق محو می‌شه و Credits با اون آهنگ گوش‌نواز از راه می‌رسه.
با اینکه انتظار داستان متفاوت‌تری رو از Ghost of Yotei داشتم و پتانسیلش رو داشت که بهتر از این باشه، ولی از دشمن‌های اصلی خوشم اومد و هرکدوم حال و هوای خاص خودشون رو داشتن. از شخصیت کیتسونه که ماجراهای جالبی در گذشته و حال داشت، تا Oni که به شدت قیافه و صدای خفنی داشت و خیلی خوب تونسته بودن یه کاراکتر عظیم و مخوف رو به نمایش بذارن، تا برادرها و در نهایت هم سایتو که دلایل خاص خودش رو برای اون اقدام وحشیانه در گذشته داشت، هرچند این قضیه تطهیرش نمی‌کرد و باعث نمی‌شد آدم بهش حق بده که بچه‌های بدبخت رو اون‌طوری زجرکش کنه.

در مجموع به نظرم Ghost of Yotei اثر بهتری نسبت به Ghost of Tsushima بود و با آتسو هم خیلی حال کردم، هم از نظر شخصیت‌پردازی و هم گیم‌پلی. بازی بی‌نقصی نبود و جای بهبود در بعضی بخش‌های داستانی داشت یا مثلاً مدل آپگرید کردن قابلیت‌ها همچنان مثل نسخه اول بود که از یه جایی به بعد، چیز خیلی تأثیرگذاری برای آپگرید کردن موجود نیست و کاراکتر قدرت‌های خیلی زیادی پیدا می‌کنه و می‌شد این قضیه رو بهتر توی بازی مدیریت کرد، ولی در کل بازی دوست‌داشتنی و بسیار قشنگی بود و دم ساکرپانچ گرم!
سری دوم عکس‌ها رو هم بذارم و برم! چیز خاصی از داستان لو نمی‌دن ولی اگه نسبت به لوکیشن‌ها و لباس‌ها حساس هستین، عکس‌ها رو با دقت نبینین و ولشون کنین برن.

راستی ایستراگ‌های متقابل Death Stranding 2 و Ghost of Yotei هم جالب بودن.

Spoiler

 

[NaViiDii]

انتظار داشتم از بانو ایوکی و صداپیشه‌ی محترمشون رامی پارک هم واسمون بگی @Dinosaur

 

[Dinosaur]

انتظار داشتم از بانو ایوکی و صداپیشه‌ی محترمشون رامی پارک هم واسمون بگی @Dinosaur

Spoiler: داستان بازی - تموم نکردین باز نکنین

منظورم از کیتسونه که شخصیت‌پردازی جالبی داشت، همین بانو ایوکی بود، نه اون بنده خدا کیتسونه جدید!

صداش واقعاً محشر بود و از اون صداهایی که یه حس و حال خاصی دارن. من رامی پارک رو نمی‌شناختم و الآن یه سرچی کردم، صداپیشه هانجی توی Attack on Titan هم بوده و اونجا هم صدای درجه یکی برای این کاراکتر دوست‌داشتنی داشت و باعث می‌شد جذابیتش خیلی بیشتر بشه.
عجیب اینجاست که گویا صداپیشه ادوارد الریک توی Fullmetal Alchemist هم بوده! جل‌الخالق!

 

[Blood Brothers]

Spoiler

قبلا یه سری عکس دیده بودم از پوستر بانتی کریتوس و چند نفر دیگه تو بازی. اونا فیک بودن؟ چون توی بازی ندیدم چیزی

 

[Tatsumaru]

عجب نوستالژی و جادویی. از فضا و موسیقی تا پرتاب شدن به آخر نسل 8..............
زیاد توضیح نمیدم. واقعا احساسی بود.


View attachment ghost clip (1).mp4