PlayStation Ghost of Yōtei

​

امروز با افتخار اعلام می‌کنیم که بازی جدید استودیوی Sucker Punch با عنوان Ghost of Yōtei و معرفی قهرمان جدیدمان، آتسو، در راه است.

وقتی تصمیم گرفتیم یک بازی جدید از سری Ghost بسازیم، هدفمان حفظ اصول اصلی بود که با Ghost of Tsushima پایه‌گذاری شده بود: تجربه جنگجویی سرگردان در ژاپن فئودالی، آزادی در اکتشاف با ریتم دلخواه بازیکن، و نمایش زیبایی‌های بی‌نظیر این جهان.

با این حال، به دنبال نوآوری بودیم. برای خلق چیزی که هم تازه باشد و هم آشنا، از داستان جین ساکای و جزیره تسوشیما فراتر رفتیم و روی مفهوم Ghost تمرکز کردیم. در Sucker Punch، ما عاشق داستان‌های آغازین هستیم و این بار خواستیم بفهمیم که داشتن قهرمانی جدید با نقاب Ghost چه معنایی دارد و چگونه می‌توان افسانه‌ای جدید را شکل داد. این رویکرد ما را به Ghost of Yōtei رساند: یک قهرمان تازه، داستانی نو و منطقه‌ای جدید از ژاپن برای کاوش.

اگرچه امروز جزئیات داستان را فاش نمی‌کنیم، اما می‌توانیم بگوییم که سفر آتسو در سال 1603 آغاز می‌شود، یعنی بیش از 300 سال پس از وقایع Ghost of Tsushima. داستان ما در سرزمین‌های اطراف کوه یوتی رخ می‌دهد، قله‌ای سر به فلک کشیده در قلب منطقه اِزو، ناحیه‌ای که امروزه با نام هوکایدو شناخته می‌شود. در سال 1603، این منطقه هنوز خارج از قلمرو رسمی ژاپن بود، سرزمینی وحشی و بکر با چمنزارهای پهناور، توندرای یخ‌زده، و تهدیدهایی پیش‌بینی‌ناپذیر. این محیط، تفاوت چشمگیری با جزیره تسوشیما و سامورایی‌های منظم آن دارد و فضایی ایده‌آل برای روایت داستانی اصیل و جدید است که بی‌صبرانه منتظر به اشتراک گذاشتن آن با شما هستیم.

این بازی نخستین عنوان استودیوی Sucker Punch است که به‌طور کامل برای پلی‌استیشن 5 ساخته شده، و ما مشتاقانه منتظریم تا بر مبنای دستاوردهای بصری Ghost of Tsushima پیش برویم و دنیایی حتی واقعی‌تر خلق کنیم. با دیدی وسیع و گسترده، بازیکنان قادر خواهند بود تا از فاصله‌های دور به چشم‌اندازهای خیره‌کننده بنگرند، آسمان‌های پرستاره و شفق قطبی را مشاهده کنند، و حرکات باد را که با طبیعی‌ترین حالت در چمنزارها و گیاهان جریان دارد، تجربه کنند. علاوه بر این، بهبودهای بیشتری در زمینه بصری در راه است که در آینده با شما به اشتراک خواهیم گذاشت. این محیط جدید فرصت معرفی مکانیک‌های تازه، ارتقاءهای گیم‌پلی و حتی سلاح‌های نوآورانه را نیز فراهم می‌کند.

تریلر امروز ما نگاهی اجمالی به این دنیای جدید ارائه می‌دهد، اما چیزهای بسیار بیشتری برای نمایش وجود دارد. در ماه‌های آینده جزئیات بیشتری را با شما به اشتراک خواهیم گذاشت، از جمله اطلاعاتی درباره سفر آتسو و شخصیت‌ها (و حیواناتی) که در طول این مسیر با آن‌ها آشنا خواهد شد. ما همیشه قدردان موفقیت Ghost of Tsushima بوده‌ایم و بی‌صبرانه منتظریم که شما همه‌ شما در سال 2025 بازی Ghost of Yōtei را تجربه کنید.
ترجمه توسط دوست خوبمون @Romell

 

[guppy]

راهی نداره کمان با ساز از پشت اتسو مخفی کرد

 

[mohamad1371]

20 ساعت از بازی رفتم و تقریباً وسطاشم حقیقت اینه نه توشیمارو دوس داشتم نه این محیطای بازی خالیه کلا چن وقتیه از سونی و این بازیای یوبیسافتیش ناامید شدم اصلا شاید دراپش کنم

 

[stonecold]

سلام
من داشتم چند روز دایینگ لایت د بیست میرفتم دیگه نتونستم تحمل کنم و الان شروع کردم به این بازی، چقدر فرق هست بین بازی تا بازی، چه آهنگی ،چه روایتی...پدرسوخته چه شروعی داشت فقط اونجا که یه شهاب سنگ زد و نوشت ساکرپانچ!! الان هم روبروی اون کوه با اسب وایساده دلم نمیاد بازی رو ادامه بدم میخوام همونجا بایستم و به شروع بازی فکر کنم و مناظر رو ببینم کاش تا آخرش همینطور جذاب باشه ، ولی مطلبی که دوستمون در پست قبلی راجع به خالی بودن محیط گفت نگرانم میکنه، فعلا که حیفه بازی رو ادامه بدم باید برم همون داینگ لایت

 

[Moh rahimi]

سلام
من داشتم چند روز دایینگ لایت د بیست میرفتم دیگه نتونستم تحمل کنم و الان شروع کردم به این بازی، چقدر فرق هست بین بازی تا بازی، چه آهنگی ،چه روایتی...پدرسوخته چه شروعی داشت فقط اونجا که یه شهاب سنگ زد و نوشت ساکرپانچ!! الان هم روبروی اون کوه با اسب وایساده دلم نمیاد بازی رو ادامه بدم میخوام همونجا بایستم و به شروع بازی فکر کنم و مناظر رو ببینم کاش تا آخرش همینطور جذاب باشه ، ولی مطلبی که دوستمون در پست قبلی راجع به خالی بودن محیط گفت نگرانم میکنه، فعلا که حیفه بازی رو ادامه بدم باید برم همون داینگ لایت

سلام اتفاقا هنر سازنده اینه که این محیط‌ها و دشت های وسیع رو جوری ساخته که فقط لذت می بره آدم خدا شاهده تا حالا آنقدر محو زیبایی یه بازی نشده بودم اصلا دلم نمیاد بازی کنم که تموم شه...فقط دارم دعا میکنم زودتر یه آپدیت برای newgame+ بدن...اصلا این بازی نیست به نظرم آرامش دهنده روح و روانه..یعنی شما فکر کن یه منظره میبینی به آرامش می‌رسی بعد وارد یه مبارزه میشی و وقتی no damage همه رو پاره می‌کنی با خون فراوان دوباره به آرامش می‌رسی اگه این اسمش جادو نیست پس چیه...موسیقی های بازی هم که دیگه نگم...

 

[jdepp]

20 ساعت از بازی رفتم و تقریباً وسطاشم حقیقت اینه نه توشیمارو دوس داشتم نه این محیطای بازی خالیه کلا چن وقتیه از سونی و این بازیای یوبیسافتیش ناامید شدم اصلا شاید دراپش کنم

محیط بازی خالی نیست اتفاقا پر اکتیویتیه.
تو این نسخه هنری که ساکرپانچ به خرج داده همینه که بین فعالیتها و محیط تعادل برقرار کرده که نه زیاد ماموریت جانبی ریخته تو مپ نه خالی. مپ هم که طراحیش عالیه این دفعه کاملا به اندازست.

 

[arshia the bes]

سلام.دوستان تفاوت بین مود ها چقدره رو نسخه پایه؟ ۶۰ فریم میرم همیشه ولی میخوام بدونم ایا مود پرفورمس گرافیکش همون سوشیماست و اصل گرافیک رو کوآلیتیه؟

 

[BLACK-MYTH]

نه توشیمارو دوس داشتم نه این

دقیقا توشی اونا بهتر بود

 

[Dinosaur]

فعلاً حدود ۱۰ ساعت بازی کردم و تا این لحظه خیلی لذت‌بخش بوده! در مورد داستان نمی‌تونم نظر خاصی بدم، چون بیشتر ولگردی کردم تا اینکه داستان اصلی رو دنبال کنم، ولی آتسو خیلی بچه باحالیه! یه حالت لاتی جالبی داره و با اینکه جین هم بد نبود، ولی حس می‌کنم ممکنه از آتسو بیشتر خوشم بیاد.
من با جین حال می‌کردم و کاراکتر جالبی بود ولی آتسو با این آتش درونی(!) که داره، پتانسیلش رو داره که خفن‌تر از اون ظاهر بشه و امیدوارم شخصیت‌های جانبی هم در حد Ghost of Tsushima خوب باشن که جزو نقاط قوت بازی اول بودن.
سیستم مبارزات GoT رو به شدت دوست داشتم و به نظرم تعادل فوق‌العاده‌ای بین سادگی و حرفه‌ای بودن برقرار کرده بود. نه بیش از حد ساده و تق‌تقی بود، نه خیلی پیچیده و سخت. یه سیستم جذاب که وقتی بهش عادت می‌کردی، دیگه دوست داشتی ساعت‌ها پری و حمله کنی و خوشبختانه اینجا همون سیستم رو با کیفیت بالاتر ارائه دادن و تنوع سلاح‌ها هم فعلاً در حد خوبی بوده.
باز یکی دیگه از نقاط قوت نسخه قبلی یعنی گرافیک هنری، اینجا هم تکرار شده و بعضی لحظات آدم فقط دوست داره توی فتومد بچرخه و بازی رو بی‌خیال بشه! کلاً به نظرم هم این بازی و هم نسخه قبلی، بین AAAهای عظیم جزو بهترین‌ها از نظر هنری هستن و دمشون گرم!
صحبت در مورد تکراری شدن/نشدن بازی بعد از ۱۰ ساعت خیلی زوده، ولی تا اینجای کار که تنوع بازی عالی بوده و بزرگ‌ترین نقص نسخه قبلی از دید من، تا حد زیادی برطرف شده. یعنی بیش از حد خالی بودن دنیای بازی و تکراری شدنش. اینجا وسط گشت و گذار می‌شه با اتفاقات مختلفی مواجه شد و حس زنده‌تری نسبت به GoT پیدا کرده و امیدوارم تا آخر همین‌طور بمونه. حتی این تنوع وارد مینی‌گیم‌هایی مثل ترکوندن چوب‌ها هم شده و بعضی وقت‌ها ماجراهای جانبی جالبی به این مینی‌گیم‌ها اضافه می‌شه. و تا یادم نرفته به اون مینی‌گیم جدید هم اشاره کنم که به شدت اعتیادآوره و بعضی وقت‌ها می‌شینم کلی پشت سر هم بازی می‌کنم! یا مثلاً تمرکز بازی روی موسیقی و استفاده آتسو از اون وسیله که لحظات بسیار زیبایی رو خلق می‌کنه و بدجوری منتظرم که بیشتر از این جور چیزها ببینم. همین‌طوریش هم بازی از نظر موسیقی در سطح بسیار خوبیه و دیگه این بخش‌ها که قشنگ آدم رو به حالت خلسه می‌برن!
در مجموع تا اینجای کار خیلی خوب بوده و برام جزو دنباله‌های خوش‌ساخت سونی محسوب می‌شه و بریم ببینیم در ادامه به کجا می‌رسیم!

 

[DoReMi]

برای من ۷۵ ساعت طول کشید. پلات راحتی داره. روی نرمال تمومش کردم. دوست داشتم Ng+ هم برم ولی دیدم نداره خورد تو ذوقم.
گفتنی ها رو گفتن.
طراحی بهترین ژاپن ممکن در صنعت گیم در ابعاد بزرگ به همین بازی میرسه. از لحاظ داستانی گوست آو سوشیما رو بیشتر دوست داشتم. اینجا یک داستان کلیشه‌ای رو شاهدیم که رفته رفته از ابعاد فردی فراتر میره و به دلایل جمعی میرسه و خب چیزی از ارزشمندی تم های داستان از جمله کارگروهی، یکی برای همه و همه برای یکی، امید، صبر و استقامت و... کم نمیکنه؛ اما اون جدیت داستانی که در سوشیما بود رو بیشتر دوست داشتم.


در باقی ابعاد اعم از موسیقی، گرافیک فنی و هنری و گیم پلی، همه رقم از نسخه ی قبلی بهتر هست. خوبی گیم پلی اینکه تا همون ساعات پایانی مولفه و المان جدید برای ارائه شدن به گیمر وجود داره. Npc های متنوع و جذاب زیادی تو بازی هستن. سوراخ سمبه های بازی بسیارن و اگر اهل گشت و گذار باشید، بازی به خوبی از خجالت تون در میاد و به وقت تون ارزش میده با جوایزی که پیش روتون میذاره. مناظر بازی به قدری زیبا و هنری ان واقعا فوتومد در این بازی واسه خودش یک بازیه جدا به حساب میاد. یه مسابقه واسه شات زیبا باید ترتیب بده ساکرپانچ.


مهمترین چیزی که بازی به یاد انسان در سال ۲۰۲۵ میاره بحث فرهنگ و هویت هست. از لحاظ جامعه شناسی و... نمیخوام بحث کنم ولی موضوعات فرامتنی بسیاری در بازی وجود داره که تیتر وار از کنارشون رد میشم:
۱. اهمیت مباحث زیبایی‌شناختی در جهان بینی مردم مشرق زمین
۲. رنگ باختن بسیاری از آداب و رسوم قدیم و شتاب زده شدن زندگی بشر امروزی
۳. احترام و شرافت دو مولفه ی اساسی حتی در میان افرادی که برچسب شرور بهشون میخوره (دست‌نوشته های سایتو رو بخونید)
۴. احترام به محیط زیست

قبلا که سکیرو اومده بود بازی رو بابت علاقه ای که در گیمر واسه شناخت بیشتر ژاپن ایجاد میکنه تحسین میکردم. حالا این مسئولیت رو به نحو احسن توسط گوست آو یوتی میبینیم. صرف ژاپن واسم موضوعیت نداره. اون معصومیت و سادگی در زندگی و روحی هست که در بازی به خوبی به تصویر کشیده میشه و خیلی وقت هست که با صنعتی شدن زندگی ها از جهان ما رخت بر بسته.

یه گوشه نشستن و لذت بردن از صدای باد،
گوش دادن به صدای رود،
صدای خش خش برگ ها،
نقاشی به عنوان ابزاری برای ابراز نجوای درون،
موسیقی بعنوان زبان مشترک و آرامش بخش و نه ابزار سردرد و افسردگی،
لذت بردن از دیوارهای خزه بسته،
لذت بردن از ساختمان های متروکه که هر سمتش داستانی نگفته از مردمانی که سالیان سال در اون زندگی میکردن،

اینا مسائلی ان که بازی بهمون یادآور میشه. یا حداقل اگر بزن بهادر نباشید و با آرامش پیش ببریدش، از ته ذهن تون عبور میکنه. خب تو این دنیای دیوانه ی عجیب غریب که هر روز اخبار مختلف هجوم میارن به مغز ما، چند بازی آرامش بخش سراغ دارید که مثل یک تراپی بتونید توش چند صباحی از همه چیز جدا شید و به اون آرامش درونی خودتون نزدیک تر شید؟

 

[BLACK-MYTH]

View attachment ghost short bc.mp4

 

[AM!R]

View attachment 396803

برای من ۷۵ ساعت طول کشید. پلات راحتی داره. روی نرمال تمومش کردم. دوست داشتم Ng+ هم برم ولی دیدم نداره خورد تو ذوقم.
گفتنی ها رو گفتن.
طراحی بهترین ژاپن ممکن در صنعت گیم در ابعاد بزرگ به همین بازی میرسه. از لحاظ داستانی گوست آو سوشیما رو بیشتر دوست داشتم. اینجا یک داستان کلیشه‌ای رو شاهدیم که رفته رفته از ابعاد فردی فراتر میره و به دلایل جمعی میرسه و خب چیزی از ارزشمندی تم های داستان از جمله کارگروهی، یکی برای همه و همه برای یکی، امید، صبر و استقامت و... کم نمیکنه؛ اما اون جدیت داستانی که در سوشیما بود رو بیشتر دوست داشتم.
View attachment 396804

در باقی ابعاد اعم از موسیقی، گرافیک فنی و هنری و گیم پلی، همه رقم از نسخه ی قبلی بهتر هست. خوبی گیم پلی اینکه تا همون ساعات پایانی مولفه و المان جدید برای ارائه شدن به گیمر وجود داره. Npc های متنوع و جذاب زیادی تو بازی هستن. سوراخ سمبه های بازی بسیارن و اگر اهل گشت و گذار باشید، بازی به خوبی از خجالت تون در میاد و به وقت تون ارزش میده با جوایزی که پیش روتون میذاره. مناظر بازی به قدری زیبا و هنری ان واقعا فوتومد در این بازی واسه خودش یک بازیه جدا به حساب میاد. یه مسابقه واسه شات زیبا باید ترتیب بده ساکرپانچ.

View attachment 396805
مهمترین چیزی که بازی به یاد انسان در سال ۲۰۲۵ میاره بحث فرهنگ و هویت هست. از لحاظ جامعه شناسی و... نمیخوام بحث کنم ولی موضوعات فرامتنی بسیاری در بازی وجود داره که تیتر وار از کنارشون رد میشم:
۱. اهمیت مباحث زیبایی‌شناختی در جهان بینی مردم مشرق زمین
۲. رنگ باختن بسیاری از آداب و رسوم قدیم و شتاب زده شدن زندگی بشر امروزی
۳. احترام و شرافت دو مولفه ی اساسی حتی در میان افرادی که برچسب شرور بهشون میخوره (دست‌نوشته های سایتو رو بخونید)
۴. احترام به محیط زیست

قبلا که سکیرو اومده بود بازی رو بابت علاقه ای که در گیمر واسه شناخت بیشتر ژاپن ایجاد میکنه تحسین میکردم. حالا این مسئولیت رو به نحو احسن توسط گوست آو یوتی میبینیم. صرف ژاپن واسم موضوعیت نداره. اون معصومیت و سادگی در زندگی و روحی هست که در بازی به خوبی به تصویر کشیده میشه و خیلی وقت هست که با صنعتی شدن زندگی ها از جهان ما رخت بر بسته.

یه گوشه نشستن و لذت بردن از صدای باد،
گوش دادن به صدای رود،
صدای خش خش برگ ها،
نقاشی به عنوان ابزاری برای ابراز نجوای درون،
موسیقی بعنوان زبان مشترک و آرامش بخش و نه ابزار سردرد و افسردگی،
لذت بردن از دیوارهای خزه بسته،
لذت بردن از ساختمان های متروکه که هر سمتش داستانی نگفته از مردمانی که سالیان سال در اون زندگی میکردن،

اینا مسائلی ان که بازی بهمون یادآور میشه. یا حداقل اگر بزن بهادر نباشید و با آرامش پیش ببریدش، از ته ذهن تون عبور میکنه. خب تو این دنیای دیوانه ی عجیب غریب که هر روز اخبار مختلف هجوم میارن به مغز ما، چند بازی آرامش بخش سراغ دارید که مثل یک تراپی بتونید توش چند صباحی از همه چیز جدا شید و به اون آرامش درونی خودتون نزدیک تر شید؟

طرز نگاه و زاویه دیدتون رو تحسین‌‌ میکنم ، صحبتتون فراتر است از یک نوشته ی ساده صرفا از تجربه ی بازی که یه سری اسکرین شات داشته باشه و از گرافیک و گیم پلی و موسیقی و غیره فقط تعریف شده باشه .
نسبت به بازی و موضوعات پشت پرده ای که توش جریان داره ، اینطور طرز نگاه باعث میشه ما هم طرز نگاهمون عمیق تر و وسیع تر‌ بشه و جنبه های جانبی اثر رو بهتر درک کنیم .

 

[Blood Brothers]

دوستان موقعی که سوار اسب میشی راهی داره که اون نوار مشکی بالا پایین صفحه نیاد؟ حس میکنم وارد کات سین شده بازی

 

[SaDrA-HhH]

دوستان موقعی که سوار اسب میشی راهی داره که اون نوار مشکی بالا پایین صفحه نیاد؟ حس میکنم وارد کات سین شده بازی

R3 رو فشار بده

 

[stonecold]

اول بازی که اموزش میده با تاچ پد دسته ساز میزنیم ولی بعدش توی مثلا کمپ خودش اهنگ میزنه، ما نمیتونیم بزنیم؟

 

[MyJinx]

اول بازی که اموزش میده با تاچ پد دسته ساز میزنیم ولی بعدش توی مثلا کمپ خودش اهنگ میزنه، ما نمیتونیم بزنیم؟

روی تاچ پد دست بکشی شامسین رو درمیاره و میتونی پلی کنی.