PlayStation Death Stranding

Annunaki ™ · Nov 15, 2020

راهنمایی

اون بخشی که اوایل بازی مادرش رو برمیداره میزاره کولش ببره بسوزونه
تو اون ترمینال چرا هیچ اتفاقی نمی افته ؟
جلوی دستگاه وایمیسته اما دستگاه ی ارروری بهش میده !

کسی میدونه چه کار باید کرد ؟

Paradise Lost · Nov 15, 2020

نوشته شده توسط PaPaBert:
100% اچیومنت و همه چی تمام ?‍......⚰
View attachment 179671

ناموسا دمت گرم، فقط میخوام بدونم چقدر سخت بود؟؟! منم متال گیر 5 رو صد در صد کردم ، یک صفحه کلید، با 2 عدد موس، همراه به نصف شیشیه های منزل رو با خاک یکسان کردم، از بس سخت بود، ولی حسابی حال داد.

PaPaBert · Nov 16, 2020

نوشته شده توسط Paradise Lost:
ناموسا دمت گرم، فقط میخوام بدونم چقدر سخت بود؟؟! منم متال گیر 5 رو صد در صد کردم ، یک صفحه کلید، با 2 عدد موس، همراه به نصف شیشیه های منزل رو با خاک یکسان کردم، از بس سخت بود، ولی حسابی حال داد.

?بخوام مقایسه کنم واقعا متال گیر چلنج هاش دو برابر سختر تر از اینه... این رو مخی زیاد داره ولی مهارت خاصی نمیخواد فقط زمان مفت میخوادو وقت زیاد میگیره - ولی متال گیر مهارت میخواد من هنوز هم نتونستم ۱۰۰٪ برم مرحله Codetalker HardModeهر کاری کردم نتونستم S بگیرم اصلا نمیتونم اون دختر ها رو کشت

Madridista · Nov 16, 2020

نوشته شده توسط brain:
آره خیلی موزیک هاش خفنه و حس میده. landscape ها هم که هر طرف رو سر میچرخونی کانسپته!
من تستی همایون گذاشتم روی این قسمت، خیلی مچ شد باهاش! (:

View attachment 175817

خیلی خوب شده خدایی

Paradise Lost · Nov 16, 2020

نوشته شده توسط PaPaBert:
?بخوام مقایسه کنم واقعا متال گیر چلنج هاش دو برابر سختر تر از اینه... این رو مخی زیاد داره ولی مهارت خاصی نمیخواد فقط زمان مفت میخوادو وقت زیاد میگیره - ولی متال گیر مهارت میخواد من هنوز هم نتونستم ۱۰۰٪ برم مرحله Codetalker HardModeهر کاری کردم نتونستم S بگیرم اصلا نمیتونم اون دختر ها رو کشت

باید اینقدر، اینقدر از اون مراحل پایگاه مادر انلاین بری، تا اخرین مدل ، و قوی ترین مدل اسنایپ رو ازاد کنی، اون مدل اسنایپی که بیهوششون میکنه، با دو ضربه به سرشون باید بصورت مخفیانه بری بزنی میفتن زمین دیگه بلند نمیشن! این مرحله که خیلی خیلی راحته، اگر بهشون تیر اندازی کنی، رنک S نمیگیری، اگر دیده بشی و زیاد تیر بخوری بازم رنک S نمیگیری، قسمت سخت ترش قسمتش برگشتش هست، که تموم سرباز های پایگاه هم همین طوری میشن

_____________________

شخصا که خیلی دارم با بازی حال میکنم، تقریبا وسط هاش هستم، تموم مرحله ها رو رنک S میگیرم، نمیدونم خیلی بازی اسونه، یا من خوب بلدم برم xD

PaPaBert · Nov 18, 2020

نوشته شده توسط Paradise Lost:
باید اینقدر، اینقدر از اون مراحل پایگاه مادر انلاین بری، تا اخرین مدل ، و قوی ترین مدل اسنایپ رو ازاد کنی، اون مدل اسنایپی که بیهوششون میکنه، با دو ضربه به سرشون باید بصورت مخفیانه بری بزنی میفتن زمین دیگه بلند نمیشن! این مرحله که خیلی خیلی راحته، اگر بهشون تیر اندازی کنی، رنک S نمیگیری، اگر دیده بشی و زیاد تیر بخوری بازم رنک S نمیگیری، قسمت سخت ترش قسمتش برگشتش هست، که تموم سرباز های پایگاه هم همین طوری میشن

_____________________

شخصا که خیلی دارم با بازی حال میکنم، تقریبا وسط هاش هستم، تموم مرحله ها رو رنک S میگیرم، نمیدونم خیلی بازی اسونه، یا من خوب بلدم برم xD

دیشب عزمم رو جزم کردم که 100% کاملش کنم.... بازی رو اجرا کردم رفتم مراحلی که هنوز S نشده چشمم به مرحله [Extreme] Backup, Back down خورد بازی رو بستم گرفتم خوابیدم :no:

Paradise Lost · Nov 18, 2020

نوشته شده توسط PaPaBert:
دیشب عزمم رو جزم کردم که 100% کاملش کنم.... بازی رو اجرا کردم رفتم مراحلی که هنوز S نشده چشمم به مرحله [Extreme] Backup, Back down خورد بازی رو بستم گرفتم خوابیدم

اگه بیای تایپک متال گیر 5 تک تک مراحل رو برا شرح میدم هر کدوم مونده ولی با این حال این یکی رو اینجا برات مینویسم.
این مراحلی که پشتشون نوشته Extreme همون مراحل اصلی هستن که بشدت سخت و سمی شدن، اینجا دیگه اصلا نباید حتی یک تیر بزنی، با این حال برای این مرحله بنظرم اسون ترین مرحله کل بازی هستش! چرا ؟ چون برای استفاده از تجهیزات کل بازی دستت بازه، و قبل از استارت ماموریت باید اخرین نسخه اپگرید شده RPG یا مین ها رو همراه داشته باشی، یا حتی میتونی از تانک ها برای نابود کردنشون استفاده کنی! تنها راه اینه به یک پایگاهی که اون نزدیکی هست، نزدیک نشی ، و این که همون اول یکم جلو تر پایگاه 2 نفر هستن قبلش اونا رو با اسلحه بیهوش کنی! 15 دقیقا هم فرصت داری تا 9 تا تانک رو از بین ببری، فقط وسط مرحله یک ماشین اسلحه ، با یک ماشین دیگه با چند تا گروگان میاد که باید بیهوششون کنی و با فالتون بفرستی هوا، حتی میتونی تانک ها رو هم بفرستی هوا، این مرحله اصلا باید دیده نشی تا S بگیری، من خودم این مرحه رو با مین گذاشتن تو جاده و اسب خیلی راحت همون اول S گرفتم، با این حال شما اگر روش خودت رو نمیدونی میتونی از این فیلم استفاده کنی.

شما هر چی میری جلو تر ، مراحل بشدت سخت تر میشن ، باید پایگاه مادر رو حسابی لول اپ کنی، سرباز های قوی بفرستی پایگاه مادر، لول رو بالای 45 برسونی همه بخش های پایگاه رو به اخرین سطح برسونی، تا به تجهیزات خیلی قوی دست پیدا کنی، اگر لولت زیر 45 هست، تو مراحل بعدی بشدت به مشکل میخوری xD

شخصا که S گرفتن مراحل برام هیچی بودن، سخترین مراحل بازی اون مراحل جانبی بازی هستن که هنگام ماموریت های اصلی باید به صحبت های فرمانده ها، گروگان ها ، و... گوش بدی و دیده نشی....

____________

از مدیریت هم میخوام این چند پست رو به تایپک متال گیر 5 انتقال بده.

PaPaBert · Nov 19, 2020

نوشته شده توسط Paradise Lost:
اگه بیای تایپک متال گیر 5 تک تک مراحل رو برا شرح میدم هر کدوم مونده ولی با این حال این یکی رو اینجا برات مینویسم.
این مراحلی که پشتشون نوشته Extreme همون مراحل اصلی ....

ممنون به خاطر لینک و توضیحات ? ? فقط 3 تا مرحله مونده که S بگیرم BACK Up, code talker , skull face
همه هم رو مخی حالت Extreme شاید هر کدوم رو 15 بار رفتم که بتونم S بگیرم هی نشده ~X(

اینا رو بگیرم دیگه تمومه
ولی لول پایگاهم خوبه فکر کنم?

s.1 · Nov 19, 2020

من بعد این بازی فهمیدم حتی گیم پلی فار کرای 2 هم می تونه برام جذاب باشه

با اختلاف خواب اور ترین و بدترین گیم پلی این نسل هست

GGK · Nov 19, 2020

نوشته شده توسط s.1:
من بعد این بازی فهمیدم حتی گیم پلی فار کرای هم می تونه برام جذاب باشه

با اختلاف خواب اور ترین و بدترین گیم پلی این نسل هست

به داستان تکیه کرده بازی بیشتر تا گیم پلی این کوجیما ثبات نداره کاراش واقعا نه به mgsv که اون گیم پلی فوق العاده رو داره و داستان بد نه به این که برعکسه خودشو قشنگ نقض میکنه

BFG 9000 · Nov 19, 2020

نوشته شده توسط Annunaki ™:
راهنمایی

اون بخشی که اوایل بازی مادرش رو برمیداره میزاره کولش ببره بسوزونه
تو اون ترمینال چرا هیچ اتفاقی نمی افته ؟
جلوی دستگاه وایمیسته اما دستگاه ی ارروری بهش میده !

کسی میدونه چه کار باید کرد ؟

با اون ترمینال فعلا کاری ندارید تا مادر رو به کوره مرده سوزی برسونید و برگردید.

kamyy · Nov 19, 2020

این بازی بیشتر بر پایه داستان هست البته 30 تا 35 درصد بازی اکشن هم دارد و باس فایت های نفس گیر و جالب ولی در کل اگر زبانتون خوب هست یا حوصله دارید توی اینترنت داستانش بعد از اینکه بازی تمام کردید بخونید (مثل من) سراغ بازی بروید وگرنه خسته کننده خواهد شد یا صبر کنید تا زیرنویس فارسی شود (اگر بشود)

در کل اثر ارزشمندی هست

BFG 9000 · Nov 19, 2020

پارسال وقتی برای اولین بار دمو و تصاویر بازی رو می دیدم، همه چی برام بی مفهوم بود و تصور اینکه به تنهایی بیش از 1 ماه من رو بنشونه پای خودش نداشتم.

دث استرندینگ قرار نیست شبیه هیچ بازی ای که تا حالا انجام دادید باشه، تا مدتها هم اثری به این متفاوتی تجربه نخواهید کرد. به طور کلی این بازی برای روحیات خاصی روانشناسی و ساخته شده. کسایی که از ساختن لذت بیشتری میبرند تا نابود کردن، با DS ارتباط بیشتری برقرار می کنند به خصوص کسایی که اهل بازی های استراتژی هستند چون برای انجام بازی نیاز به استراتژی، طراحی، برنامه ریزی، محاسبه و البته صبر و حوصله خواهید داشت. دشمن اصلی شما تو بازی، مرگ هست و باید با خود مرگ مبارزه کنید یا از اون فرار کنید. طبیعتا کشتن، یعنی احضار مرگ که تبعات و عواقب بدی خواهد داشت و بازی رو سخت تر خواهد کرد.

صبر یکی از المان های بازی و گیم پلی هست. در طول بازی خیلی بهش نیاز پیدا می کنید و گاهی حتی صبور ترین آدمها هم برای دیدن کلیپی ظاهرا بی معنی و طولانی و اجباری، صبر کم میارند. البته معمولا پاداش صبور بودن رو هم می گیرید.

کیفیت صدا و تصویر DS بی نظیره. چهره ها و کات سین ها فقط یک گام تا Photorealism فاصله دارند به طوری که بعدش کیفیت چهره بازیهای بزرگ هم حتی براتون قابل تحمل نیست. مناظر غوقا می کنند. مشابه محیط و مناظر رو شاید فقط تو مستندهای با کیفیت از قاره های خیلی کهن و فرسوده ای مثل نیوزلند ببینید. قاره آمریکا جوان و زنده، به سرعت پیر و فرسوده شده و شبیه قاره های قدیمی و فرسوده ای مثل اروپا و نیوزلند، به شکلی سورئال به تصویر کشیده شده. گاهی از بازی دست خواهید کشید و محو تماشای جویبارها و مناظر بی نظیر بازی خواهید شد.

برای این که DS رو اون طوری که کوجیما انتظار داره تجربه کنید، به یک سری پیش نیاز احتیاج دارید:

1- تلویزیون بزرگ با رزولوشن 4k. نگران input lag و response time و refresh rate نباشید، اصلا کوچکترین نیازی به اونها ندارید. بازی گیم پلی سنگین و کندی داره، حتی تو اکشن ترین مراحل. ولی تا دلتون بخواد بازی جزئیات و کلیاتی داره که فقط و فقط صفحه نمایش های بزرگ و های رزولوشن می تونن حق مطلب رو ادا کنند. که متاسفانه خودم از این امکان محروم بودم و بارها در طول بازی حسرت خوردم.

2-سیستم صوتی یا هدفون با Frequence response وسیع. تقریبا تمام طیف فرکانسی تو محدوده شنوایی انسان با کیفیتی بی نظیر از این بازی پخش می شه و شمارو شگفت زده می کنه. شاید آخرین باری که چنین کیفیت صدایی تو گیم تجربه کردم، نسخه اول F.E.A.R بود.

فلسفه بازی در ستایش زندگی هست و خیلی از مفاهیم به شکلی ملموس تو بازی استفاده شده اند مثل بند نافهای نامرئی که همه ما به شکلهایی تو زندگی هامون داریم و گرفتارش هستیم. یا تقابل و مبارزه همیشگی حیات و مرگ و مفهوم گذر زمان و عمر. بازی فانی بودن و پوسیدن و فرسوده شدن رو که همه ما در حال نادید گرفتن هستیم، به ما یاد آوری می کنه و نمایش می ده. یه جایی میرسه که می فهمیم تمام عزیزان و چیزهایی که در طول زندگی می سازیم و حتی خودمون زیر باران timefall در حال فرسودگی و نزدیک شدن به مرگ هستیم. تمام سازه ها و راه های ارتباطی شما در حال فرسودگی و نابودی هستند و با اینکه میشه نگهداری و تعمیر کرد، این روند پوسیدگی به قدری کند هست که در انتهای بازی وقتی مدام با اخطارهای نابودی سازه ها و تجهیزات مواجه می شید نه انگیزه و نه رمقی برای بازگشت و نوسازی نخواهید داشت و فقط شاهد از بین رفتن سیستمی میشید که زمانی با انگیزه و برنامه مشغول احداثش بودید و کم کم با پایان بازی عمرشون به پایان میرسه.

فواصل در بازی بسیار زیاد هستند. برای کوتاه کردن، راه حلی که بازی به شما پیشنهاد میده ایجاد شبکه ای از انواع مختلف حمل و نقل هست که یکی از بخشهای جذاب بازی هست. بعضی مسیرها رو میشه جاده کشی کرد که البته نیاز به مقادیر خیلی زیادی منابع مختلف و زمان داره که مشخصا بزرگترین انگیزه و حسن آنلاین بازی کردن هست تا با کمک سایر پلیر ها تکمیل و نگهداری بشن. البته به تنهایی هم قادر به به تکمیل اصلی ترین و مهمترین شریانهای ارتباطی خصوصا تو مناطق صعب العبور خواهید بود و چیزی از بازی ازدست نمی دید. ولی یکی از جذاب ترین بخش های بازی برای من که خیلی جدید بود زیپ لاین ها بودن که طراحی مسیر، احداث و استفاده از اونها بسیار راضی کننده بود.

یکی از قدیمی ترین پرکاربرد ترین عناصر داستانی، یعنی روابط خانوادگی به هر شکل و نوع خیلی استفاده شده تا به هر حال احساسات و عواطف تمام افراد رو درگیر کنه. داستان بازی شاید بگم یکی از وسیع ترین و عمیق ترین هایی هست که تا بحال تجربه کردید. ولی بر عکس گیم پلی که میشه آخر شب هم پاش نشست، برای درک کامل داستان و فلسفه بازی نیاز به تمرکز کامل دارید، شاید در حد یک بچه درس خوان ژاپنی!!! البته خود کوجیما غیر مستقیم راه حل هم جلوی پاتون گذاشته و شما رو دعوت به نوشیدن نوشیدنی انرژی زا می کنه. ولی اگر مثل من بعد از یک روز کاری و آخر شب میشینید سر این بازی، تکه های پازل مثل knot های بازی جدا از هم می افتن و نیاز به متصل شدن پیدا می کنند که باید یک بار دیگه بازی انجام بشه تا جا بیوفته که تقریبا محال ممکنه. تجربه پیاده طی کردن عرض قاره آمریکا برای هر کسی میتونه تجربه بی نظیر و فراموش نشدنی باشه، ولی فقط به عنوان کاری که یک بار تو زندگی انجام بشه. DS هم همینه. هر چقدر دوست داشته باشید و تا آخرین لحظه ازش لذت ببرید، احتمال اینکه روزی برگردید و دوباره بازی کنید به شدت پایین هست.

نقاط قوت: صداگذاری، صدا پیشگی، هنر پیشگی، گرافیک فنی و هنری، شهامت نو آوری، گیم پلی، موسیقی
نکات منفی: آنتاگونیست کلافه کننده و سطحی، گردن درد، خشکی چشم، کاهش وزن.

GGK · Nov 19, 2020

نوشته شده توسط BFG 9000:
پارسال وقتی برای اولین بار دمو و تصاویر بازی رو می دیدم، همه چی برام بی مفهوم بود و تصور اینکه به تنهایی بیش از 1 ماه من رو بنشونه پای خودش نداشتم.

دث استرندینگ قرار نیست شبیه هیچ بازی ای که تا حالا انجام دادید باشه، تا مدتها هم اثری به این متفاوتی تجربه نخواهید کرد. به طور کلی این بازی برای روحیات خاصی روانشناسی و ساخته شده. کسایی که از ساختن لذت بیشتری میبرند تا نابود کردن، ارتباط بیشتری برقرار می کنند. میشه گفت گیم پلی DS یه طورایی یک بازی استراتژی هست که از زاویه دید پایین و یکی از HERO ها روایت میشه. برای انجام بازی نیاز به استراتژی، طراحی، برنامه ریزی و محاسبه خواهید داشت. دشمن اصلی شما تو بازی، مرگ هست و باید با خود مرگ مبارزه کنید یا از اون فرار کنید. طبیعتا کشتن، یعنی احضار مرگ که تبعات و عواقب بدی خواهد داشت و بازی رو سخت تر خواهد کرد.

صبر یکی از المان های بازی و گیم پلی هست. در طول بازی خیلی بهش نیاز پیدا می کنید و گاهی حتی صبور ترین آدمها هم برای دیدن کلیپی ظاهرا بی معنی و طولانی و اجباری، صبر کم میارند. البته معمولا پاداش صبور بودن رو هم می گیرید.

کیفیت صدا و تصویر DS بی نظیره. چهره ها و کات سین ها فقط یک گام تا Photorealism فاصله دارند به طوری که بعدش کیفیت چهره بازیهای بزرگ هم حتی براتون قابل تحمل نیست. مناظر غوقا می کنند. مشابه محیط و مناظر رو شاید فقط تو مستندهای با کیفیت از قاره های خیلی کهن و فرسوده ای مثل نیوزلند ببینید. قاره آمریکا جوان و زنده، به سرعت پیر و فرسوده شده و شبیه قاره های قدیمی و فرسوده ای مثل اروپا و نیوزلند، به شکلی سورئال به تصویر کشیده شده. گاهی از بازی دست واهید کشید و محو تماشای جویبارها و مناظر بی نظیر بازی خواهید شد.

برای این که DS رو اون طوری که کوجیما انتظار داره تجربه کنید، به یک سری پیش نیاز احتیاج دارید:

1- تلویزیون بزرگ با رزولوشن 4k. نگران input lag و response time و refresh rate نباشید، اصلا کوچکترین نیازی به اونها ندارید. بازی گیم پلی سنگین و کندی داره، حتی تو اکشن ترین مراحل. ولی تا دلتون بخواد بازی جزئیات و کلیاتی داره که فقط و فقط صفحه نمایش های بزرگ و های رزولوشن می تونن حق مطلب رو ادا کنند. که متاسفانه خودم از این امکان محروم بودم و بارها در طول بازی حسرت خوردم.

2-سیستم صوتی یا هدفون با dynamic range وسیع. تقریبا تمام طیف فرکانسی تو محدوده شنوایی انسان با کیفیتی بی نظیر از این بازی پخش می شه و شمارو شگفت زده می کنه. شاید آخرین باری که چنین کیفیت صدایی تو گیم تجربه کردم، نسخه اول F.E.A.R بود.

خیلی از مفاهیم به شکلی ملموس تو بازی استفاده شده اند مثل بند نافهای نامرئی که همه ما به شکلهایی تو زندگی هامون داریم و گرفتارش هستیم. یا تقابل و مبارزه همیشگی حیات و مرگ و مفهوم گذر زمان و عمر. بازی فانی بودن و پوسیدن و فرسوده شدن رو که همه ما در حال نادید گرفتن هستیم، به ما یاد آوری می کنه و نمایش می ده. یه جایی میرسه که می فهمیم تمام عزیزان و چیزهایی که در طول زندگی می سازیم و حتی خودمون زیر باران timefall در حال فرسودگی و نزدیک شدن به مرگ هستیم. تمام سازه ها و راه های ارتباطی شما در حال فرسودگی و نابودی هستند و با اینکه میشه نگهداری و تعمیر کرد، این روند پوسیدگی به قدری کند هست که در انتهای بازی که مدام با اخطارهای مدام مواجه می شید نه انگیزه و نه رمقی برای بازگشت و نوسازی نخواهید داشت و فقط شاهد از بین رفتن سیستمی میشید که زمانی با انگیزه و برنامه مشغول احداثش بودید و کم کم عمرشون به پایان میرسه.

فواصل در بازی بسیار زیاد هستند. برای کوتاه کردن، راه حلی که بازی به شما پیشنهاد میده ایجاد شبکه ای از انواع مختلف حمل و نقل هست که یکی از بخشهای جذاب بازی هست. بعضی مسیرها رو میشه جاده کشی کرد که البته نیاز به مقادیر خیلی زیادی منابع مختلف و زمان داره که مشخصا بزرگترین انگیزه و حسن آنلاین بازی کردن هست تا با کمک سایر پلیر ها تکمیل و نگهداری بشن. البته به تنهایی هم قادر به به تکمیل اصلی ترین و مهمترین شریانهای ارتباطی خواهید بود و چیزی از بازی ازدست نمی دید. ولی یکی از جذاب ترین بخش های بازی برای من که خیلی جدید بود زیپ لاین ها بودن که طراحی مسیر، احداث و استفاده از اونها بسیار راضی کننده بود.

یکی از قدیمی ترین پرکاربرد ترین عناصر داستانی، یعنی روابط خانوادگی به هر شکل و نوع خیلی استفاده شده تا به هر حال احساسات و عواطف تمام افراد رو درگیر کنه. داستان بازی شاید بگم یکی از وسیع ترین و عمیق ترین هایی هست که تا بحال تجربه کردید. ولی بر عکس گیم پلی که میشه آخر شب هم پاش نشست، برای درک کامل داستان و فلسفه بازی نیاز به تمرکز کامل دارید، شاید در حد یک بچه درس خوان ژاپنی!!! البته خود کوجیما غیر مستقیم راه حل هم جلوی پاتون گذاشته و شما رو دعوت به نوشیدن نوشیدنی انرژی زا می کنه. ولی اگر مثل من بعد از یک روز کاری و آخر شب میشینید سر این بازی، تکه های پازل مثل knot های بازی جدا از هم می افتن و نیاز به متصل شدن پیدا می کنند که باید یک بار دیگه بازی انجام بشه تا جا بیوفته که تقریبا محال ممکنه. تجربه پیاده طی کردن عرض قاره آمریکا برای هر کسی میتونه تجربه بی نظیر و فراموش نشدنی باشه، ولی فقط به عنوان کاری که یک بار تو زندگی انجام بشه. DS هم همینه. هر چقدر دوست داشته باشید و تا آخرین لحظه ازش لذت ببرید، احتمال اینکه روزی برگردید و دوباره بازی کنید به شدت پایین هست.

نقاط قوت: صداگذاری، صدا پیشگی، هنر پیشگی، گرافیک فنی و هنری، شهامت نو آوری، گیم پلی، موسیقی
نکات منفی: آنتاگونیست کلافه کننده و سطحی، گردن درد، خشکی چشم، کاهش وزن.

باید قبول کرد که بازی در سطح متال گیر نیست هیچیش علت نقدها به بازی هم همینه هر چند کوجیما کلا افت کرده از متال گیر ۴ به بعد و دیگه نتونسته انتظاراتی که ازش میره رو برآورده کنه

The Listener · Nov 19, 2020

من فکر کنم تنها کسی باشم که از گیم پلی بازی خیلی خوشش میاد و از اونور داستان واسش واقعا خواب‌آور هست.

دقیقا چیزی که برعکس انتظاراتم بود.
البته من فعلا هنوز چپتر سوم هستم (با این که تقریبا 22-23 ساعت بازی کردم) و نمیدونم در ادامه بهتر میشه یا نه، ولی در حال حاضر تو وضعیتی هستم که دوست دارم فقط پکیجارو برسونم، تجهیزات جدید باز کنم و پر شدن مپ با ساخته‌های خودم و بازیکنای دیگه رو ببینم. ولی به هیچ وجه تا الان با داستان ارتباط نگرفتم و یه سری از دیالوگا و صداگذاری یکی دوتا شخصیت هم هیچ کمکی به این وضعیت نکرده.

جستجو

PlayStation Death Stranding

گزینه‌های بیشتر

Annunaki ™

Paradise Lost

PaPaBert

Madridista

Paradise Lost

PaPaBert

Paradise Lost

PaPaBert

s.1

GGK

BFG 9000

kamyy

BFG 9000

GGK

The Listener

Take Me Home

کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند