منم اول یه آتاری داشتم که بابام 5000 تومن خریده بود برام اون موقه میکرو و سگا هنوز نبود یا عقل ما قد نمیداد با این آتاری خیلی حال می کردیم دسته هاش هم زود زود خراب میشد منتظر میموندیم تا عموم بیاد خونمون تا درستشون کنه اونم بازشون میکرد و چهار تا پایه فنری شکل رو میداد بالا تا اتصال بر قرار بشه جالبه همیشه همین کار رو میکرد و ما هم با اینکه هر دفعه میدیدیم چیکار میکنه عقلمون نمیرسید خودمون این کار رو بکنیم. خلاصه یه روز میخواستیم بریم مسافرت راه دور خونه فک و فامیل قرار شد این آتاری رو کادو ببریم برای پسر خالم که بعدش یه مدل بالاترش رو بخرن برام اما...
اما اون کادو بردن همان و کوتاه شدن دست ما از بازی همان... باباااا ماماااا شما قول دادیییین...
یه روز رفتیم خونه یکی از دوستای دوستم که مایه دار بودن اولین بار میکرو nes رو اونجا دیدم با یه عالمه بازی... داشتم دیوونه میشدم حتا بلد نبودم با اون دسته های تازه بازی کنم یادمه لاک پشت های نینجا رو گذاشته بود من رفته بودم یه گوشه سحنه بلد نبودم بیام وسط... اون موقع تازه سگا اومده بود که فقط تو کلوپ و تو شهر بازیها میشد دید. ما که اهل کلوپ نبودیم هر موقع میرفتیم شهر بازی یه چند دست با اون دستگاهای بزرگ اندازه کمد بازی می کردیم یادمه هر دور یه سکه مینداختیم توش 5 تومن یه بارم عیدیامونو جمع کردیم من و داداشم رفتیم 300 تومنی شورش بازی کردیم... من اون موقع فکر میکردم سگا به همون بزرگیه داخل کمد و با تلویزیون... خلاصه بعد از فشارهای همه جانبه که به پدر وارد کردیم بالاخره موفق شدیم یه میکرو بخریم. میکرو خریدن همان و از خواب و خور افتادن من همان.. کار به جایی رسیده بود که سر سفره نهار یه لقمه میزاشتم دهنم تا این لقمه رو بجوم یه دست میکرو هم بازی میکردم بابام هم کفری میشد و تلویزیون رو خاموش میکرد...
سگا مال از ما بهترون بود و پول ما نمیرسید بخریم. بازیای میکرو هم گرون بودن خود کنسول رو خریده بودیم 13000 تومن بازیاش 5-6 هزار تومن بود... واسه همینم بازیاشو بعد از چندین بار تموم کردن میبردیم مغازه دار 1000 تومن میگرفت عوض میکرد. یکی از کابوس های دوران میکرو خراب شدن دسته ها بود که اولین نشونش این بود که تند تند استارت میزد. خلاصه دوران میکرو و سگا گذشت تا وارد عصر ps شدیم. اون اوایل که اومده بود تو خوابم نمیدیدیم بتونیم بخریمش تا اینکه چند سالی گذشت و داداشم رفت دانشگاه. تازه تازه ps2 اومده بود که یه روز داداشم رفت به جای دوستش امتحان داد و حدود 100 تومن به عنوان حق الزحمه دریافت کرد که با پیشنهاد من عواید حاصل از اون کار رو اختصاص دادیم به خرید یه ps کارکرده. وااای چه دورانی بوود.. شب تا صبح evil - dino crysis - silent hill ..... بازی می کردم پدر دستگاه رو در آورده بودم... تا اینکه لنزش ضعیف شد و دستگاه رو کج میزاشتم با کار کنه اون موقع هم لنز نمیفروختن. وقتی دیگه لنز کامل از کار افتاد و ما هم تو تحریم لنز بودیم به ناچار به خودکفایی رسیدیم در تولید لنز.. میرفتم جمعه بازار و لنز دستگاهای ویدئو سی دی های خراب رو می خریدم با لنز کنسول ترکیب می کردم و با هزار بدبختی تنظیم می کردم و یه چند ماهی کار میکرد. متاسفانه ps2 رو قسمت نشد داشته باشم و pc خریدم با گرافیک 128 که اون موقع آخرش بود... با رفتن به خدمت سربازی دیگه دوران لذت بردن از بازی برام تموم شد... pc رو ارتقاع دادم.. psp خریدم.. ds...xbox360..GBA..اما دیگه هیچوقت اون لذت بازیای قدیمی تکرار نشد...