سرمایه‌گذاری تله‌ی بازی‌سازان بزرگ

Aurlito

کاربر سایت
کسی که نسل هفتم را نسل پرباری همراه با جهش و نوآوری بخواند مسلما یا سن کمی دارد یا علی رغم داشتن سن زیاد در وحله‌ی بازیها نبوده و یا در مورد تاریخچه ی آنان تحقیقی نکرده است.
به نظر شخص من بدترین نسل بازیهای کامپیوتری نسل حاظر است. جهش گرافیکی از نسل قبل به نسل حاظر قابل قبول و تقریبا خوب است، بازیهایی انقلابی نیز عرضه شده اند که به نسبه متوسط بوده اند، اما سم جدیدی وارد دنیای بازیهای کامپیوتری شده و آن سرمایه گذاری.

مسلما سرمایه گذاری در بازیهای کامپیوتری چیز جدیدی نیست و در نسلهای قبل نیز شاهد آن بوده ایم، اما این سرمایه گذاری در بخش کنسول تقریبا خفه میشد (و قبلتر حتی وجود نداشت. کنسولهای اولیه فروش زیر یک میلیون دارند) و ناشرهای بازیهای کامپیوتری و فعالا به دنبال جذب سرمایه ی خارجی نبودند.

اما با هزاره ی جدید همه چیز تغییر کرد و به تدریج پای سهام و سرمایه به بازیهای کامپیوتری باز شد. ناشرهایی مثل EA، MGS و Blizzard تبدیل به غولهای سرمایه داری شده و شروع به جذب سرمایه گذاران از سراسر جهان گشتند.

قبل ازین واقعه بازیهای کامپیوتری داشتند به آرامی با اجتماع عمومی انسانها آداپته میشدند. بازیهایی که قبلا صرفا برای کسانی بود که در اوایل دهه ی 80 قابلیت خرید یک دستگاه 300 دلاری را داشتند، با NES به قشر متوسط و زیر خط فقر نیز وارد شدند. بازیهای دو بعدی پا به سه بعد گذاشتند و بازیها کم کم از جنبه ی سرگرمی و خانواده دوستی خود به خشونت و فتی المخاطبی پا میگذاشتند.

اما یک جهش بزرگ منفی به نام سرمایه گذاری باعث شد که ورق برگردد و بازیها سریع از حالت خانواده دوستی بیشتر به مخاطب جوان روی بیاورند. بازیهایی که قبلا بازی رسمی بودند امروزه به اسم بازی Arcade و ارزان شناخته شده و بازیهای اصلی گرانتر و مخاطب پسندتر گردند.

مخاطب پسندی مشکلی بود نه چندان سخت برای بازی سازان تازه کار و مشکلی سخت برای بازی سازان قدیمی. از وقتی جهش روی داد و نیاز به سود بالا رفت و به متعاقب نیاز به مخاطب، عناصر قدیمی روی کار آمدند. عناصری که در حالت عادی برای هنر هستند اما وقتی پای پول به میان می آید تبدیل به ابزار جذب مخاطب میشوند.

درین میان:
1- سبک درجه سختی
2- خشونت
3- سـکس

که وسائل هنری یک بازی ساز هستند تبدیل به ابزار دست مخاطب میگردند.

در MGs 3 ما شاهد استفاده از سـکس در جنبه ی هنری و بیشتر شبیه به تریلرهای جیمز باندی هستیم، اما در MGs4 مشاهده ی یک پـورن تیز هستیم. درجه سختی بازی کاهش یافته، و بازی را میتوان صرفا بدون استیلث تمام کرد.

در Brutal Legends ما شاهد هستیم که تیم شفر یک بازی احمقانه ساخته که تنها به قصد جذب طرفداران ترک لیست بازی بوده و جنبه ی زیبایی دیگری ندارد.

میمتو به ساخت بازی ای میپردازد که خودش خودش را بازی میکند!

خبر ندارم که چقدر این وضعیت ادامه خواهد یافت، اما امیدوارم که زودتر تمام شود.
 
ممنون عالی نوشتید.
این طبیعت هر صنعتیست که اینطوری بشه.
به نظره من راه سینما و فیلم رو داره ادامه میده.شما الان در صنعت سینما کدوم فیلم هست که هنری باشه و به فروش یک فیلم متوسط هالیووودی با صحنه های اکشن و چند تا صحنه Po*n برسه!
یک سرمایه گذار بیشتر از اینکه به فکر این باشه بازیه خوبی بسازه(اصلا براش مهم نیست)دوست داره پولش بیشتر برگشت داشته باشه و سوده بیشتری بکنه حتی 1 دلار اضافه در ازای یک آشغال گیم!
 
یک سرمایه گذار بیشتر از اینکه به فکر این باشه بازیه خوبی بسازه(اصلا براش مهم نیست)دوست داره پولش بیشتر برگشت داشته باشه و سوده بیشتری بکنه حتی 1 دلار اضافه در ازای یک آشغال گیم!
نمونش شرکت فاکس هست ! سره فیلم هایی هم که از روی بازی میسازه این عمل رو زیاد انجام داده !!
 
:eek::eek::eek:!!!
من همین یه هفته پیش mgs4 رو تموم کردم و الانم دارم برای بار دوم بازیش می کنم ؛ باید بگم که من تو این بازی هیچ پ.و.ر.نی ندیدم !
و به نظرمم mgs4 خیلی کمتر از شماره های قبلی از این موارد داشت !
دوم اینکه mgs های قبلی رو هم می شد بدون مخفی کاری تموم کرد...من خودم هر mgsـی رو که برای بار اول بازی کردم بارها زنگ خطر زدم و به بازی ادامه دادم !
اما تو mgs4 اکشن گسترده تر شد به نحوی که می شد اکشن محض رو انتخاب کرد ولی باز هم گیم پلی بازی بنحوی بود که گیمر رو مجبور به انتخاب کردن مخفی کاری باشه .
اینم بگم که من بشخصه تو mgs3 چیزی به نام س.ک.س ندیدم لطفا اگه ممکنه در این مورد شفاف سازی کنید !!!
 
:eek::eek::eek:!!!
من همین یه هفته پیش mgs4 رو تموم کردم و الانم دارم برای بار دوم بازیش می کنم ؛ باید بگم که من تو این بازی هیچ پ.و.ر.نی ندیدم !
و به نظرمم mgs4 خیلی کمتر از شماره های قبلی از این موارد داشت !
دوم اینکه mgs های قبلی رو هم می شد بدون مخفی کاری تموم کرد...من خودم هر mgsـی رو که برای بار اول بازی کردم بارها زنگ خطر زدم و به بازی ادامه دادم !
اما تو mgs4 اکشن گسترده تر شد به نحوی که می شد اکشن محض رو انتخاب کرد ولی باز هم گیم پلی بازی بنحوی بود که گیمر رو مجبور به انتخاب کردن مخفی کاری باشه .
اینم بگم که من بشخصه تو mgs3 چیزی به نام س.ک.س ندیدم لطفا اگه ممکنه در این مورد شفاف سازی کنید !!!
حالا ایشون خاصتن یه مثالی بزنن شما گیر نده دیگه...:biggrin1:
موضوع اصلی رو دریاب که کاملا موافقم.
کوچولو هایی که چند وقت پیش ماریو بازی میکردند الان دنبال بازی های خشن و مبتذل هستن...:-"
ولی اقای Aurlito خودتون حاضرید توی کدوم مورد زیر سرمایه گذاری کنید ؟!؟
1_بازی هنری با سود ناچیز (و یا حتی ضرر !! )
2_بازی ای با صحنه های جنسی همراه هست و ارزش هنری پایینی داره ولی سود قابل توجهی رو توی جیبتون میکنه...
به نظر من حق بازیساز هست تا با جذب سرمایه بتونه بازی بهتری بسازه و در عوض سود بیشتری هم نصیبش بشه...
 
من همین یه هفته پیش mgs4 رو تموم کردم و الانم دارم برای بار دوم بازیش می کنم ؛ باید بگم که من تو این بازی هیچ پ.و.ر.نی ندیدم !
ایشون به چیزایی که علاقه نداره میگه پـورنو!:biggrin1:
کلا از چیزایی که بقیه بهش علاقه دارن متنفرن!:biggrin1:
 
یک جهش بزرگ منفی به نام سرمایه گذاری باعث شد که ورق برگردد و بازیها سریع از حالت خانواده دوستی بیشتر به مخاطب جوان روی بیاورند
این حرف واقعا درسته...حتی نینتندو هم که مثلا میخواست رو بازی های خانوادگی و اینا مانور بده و شعارش هم همین بود الان خیلی وقته زده تو کار بازی های فوق خشنی که تو دیگر کنسول ها هم اینقدر خشن نیستن و فقط برای جذب گیمر های عاشق blood & gore ساخته میشن...
.
.
 
حالا ایشون خاصتن یه مثالی بزنن شما گیر نده دیگه...:biggrin1:
خب مثالشون نادرست بود !
اگه می گفتن GTA IV ، به حرفشون ایرادی وارد نبود ولی تو mgs3 و همینطور mgs4 که ایشون مثال زدند حتی یه صحنه ی پ.و.ر.ن یا س.ک.س وجود نداره !
موضوع اصلی رو دریاب که کاملا موافقم.
کوچولو هایی که چند وقت پیش ماریو بازی میکردند الان دنبال بازی های خشن و مبتذل هستن...:-"
از این لحاظ هم حرفشون منطقی نیست چرا که تو زمان کنسولهای آتاری و nes و سگا مگا درایو بخاطر محدودیت سخت افزاری کنسولهای اون زمان ساختن بازیهای بزرگسالانه جنبه ی جک داشت (البته یه بازی مضحک پـــورنوی محض بود که فکر کنم برای nes ساخته شد ولی کارش به دادگاه کشید)
و در کل تو اون زمان بخاطر محدودیت سخت افزاری ساخت بازیهای واقع گرایانه غیر ممکن بود .
دوم اینکه هر صنعتی وقتی که با گذر پیشرفت می کنه متعاقبا نیاز به سرمایه گذاری بیشتری هم پیدا می کنه ؛ برای مثال کسی که اول چهار تا گاو داره و با هزینه ای کم ازشون سود می بره بعد چند سال وقتی که تعداد گاوهاش افزایش پیدا می کنند و صاحب گاوداری می شه مسلما نمی تونه با هزینه ی اولیه از گاوهاش سود ببره .
جریان افزایش سرمایه گذاری روی کنسولها هم دقیقا مثل مثال بالاست
زمانی بخاطر محدودیت سخت افزاری و ساده تر بودن ساختار کنسولها خود شرکت 1st party سازنده کنسول میومد همه ی قطعات کنسول رو خودش می ساخت ولی امروزه غول ترین شرکتهای سازنده ی کنسول نمی تونن قطعات کنسولشون رو خودشون بسازند و طبعا مجبور به سرمایه گذاری بیشتر هستند !
در مورد سبک بازیها هم که نمی شد با گذشتن زمان سبکهای بیشتری بوجود نیان !
الان چند در صد کاربرای همینجا حاضرن یه بازی که نه خونریزی و نه بد لنگویج و نه مورد !! داشته باشه رو انجام بدن ؟
 
آخرین ویرایش:
"موضوع اصلی رو دریاب که کاملا موافقم.
کوچولو هایی که چند وقت پیش ماریو بازی میکردند الان دنبال بازی های خشن و مبتذل هستن...:-""
با اصل مطلب که عنوان شده کاملا موافقم ولی فکر میکنم اون کوچولوهایی که ماریو بازی میکردند خود مائیم که به نسل حاضر معترضیم، در واقع نسل جدید درک مارو از بازی نداره ( نمونش برادر کوچکتر خودم)
البته از دید تجاری خوب اونها به نیاز مخاطب های خودشون نگاه میکنند و شاید این خشونت برای ما که کم هم تو جامعه مون خشونت نمی بینیم ;) جالب نیست ولی برای اونها تازگی و لذت داره . فرهنگ س.ک.س هم متفاوته بین ما و اونها ،شاید از این منظر توجیه داره براشون ولی در نهایت من با دیدگاه خودم جذابیت این نسل رو فقط تو جلوه های بصری می بینم و گیم پلی مطلوب من خیلی نایاب شده :((
 
مطالب جالبی رو بهش اشاره کرده بودی که حرف دل منم بود- واقعا درست میگی

-نسل حاظر فقط برای اماتور ها خیلی عالی بود- اونایی که تا نسل قبل دنبال چیت بودن-با این دیفیکاتی ها به ارزوشون رسیدند
و تونستند بلاخره چنتا بازی رو بدون چیت تموم کنند

-البت اون قضیه پ--ن رو یک نمه زیادی بهش گیر دادی- سرفا جهت تنوع برای افراد سن بالا خوبه-
 
آخرین ویرایش:
من با شما مخالف هستم, صنعت بازی سازی باید این مسیرو طی کنه,یعنی همون چیزی که کیج میگه:وقتی که یه چیز مبتذل میبینیم نباید لذت ببریم بلکه باید غصه بخوریم.صنعت بازی سازی داره درست مثل صنعت فیلم سازی میشه,اگه چیزای مبتذل داره,خب درجه بندی سنی واسه چی هست؟
یه کسی کودک هست و جزو قشر جوان قرار نمیگیره نبایدم این بازی هارو ببینه,نمیشینه فیلمی ببینه که توش پ***و هست میشینه کارتون و انیمیشن نیگا میکنه.
یک جهش بزرگ منفی به نام سرمایه گذاری باعث شد که ورق برگردد و بازیها سریع از حالت خانواده دوستی بیشتر به مخاطب جوان روی بیاورند.
به نظر من این یه اتفاق خوب و مثبت و خیلی مهمه.
 
اما با وجود تمام این موضوعات ما الان چیزی داریم به نام رده بندی سنی که واقعا مخاطب ها رو از هم جدا میکنه.
تو ایران اینجوری جا افتاده که هر کسی با هر سنی میره هر چیزی رو میخره و استفاده میکنه
مگه این چیزایی که شما بعنوان ابزار خطاب میکنید از قبل توی فیلم ها جا نیفتاده بود؟بازی هم همینطور
اما در مورد MGS4:
به نظر من که پ.و.ر.ن تیزی اصلا تو بازی وجود نداشت,اگر منظور شما نحوه پوشش نایومی بود که باید بگم اونجاها یه چیزه عادی براشون یه طرز پوشش تقریبا مجلسی به حساب میاد برا ماها غیر عادیه
اگر منظورتون اون صحنه نایومی و آتاکان در mission briefing هستش که واقعا نمیدونم چی بگم؟
اصلا اینها هیچ شما وقتی چنین چیزایی رو میدونید مجبور نیستید که به سمتش برید....

بعدشم شما نسل هفتم میاین تو یه بازی مثل BR خلاصه میکنید یا MGS4 فقط به جنبه های منفی اش نگاه میکنید؟؟؟واقعا که
 
ایشون به چیزایی که علاقه نداره میگه پـورنو!:biggrin1:
کلا از چیزایی که بقیه بهش علاقه دارن متنفرن!:biggrin1:
نخیر منظور محمد ان حرکتی بود که نیامی و آتاکان توی هلیکوپتر با هم رفتن!


هر چند از این نسل متنفرم اما به هیچ وجه دلیل هات رو نمیپذیرم چون خیلی بچگانه و احساسی هست!
 
این موضوعات ، یکی از رکن های بشر تو همه عصر ها و دوران ها بوده . نمیشه کتمان کرد . بازی هایی هستند که در نهایت هنر و خفا میان و میرن و کسی توجه نمیکنه .
اینکه یه آدم مثل David Cage میاد بی پروا پرده از زندگی روزمره انسان های دنیا بر میداره ، اینکه هنر و ذوق خودش رو فدای تجارت و دلار نمیکنه ، این نشون میده که این صنعت هنر ِ و پیدا میشن بازی هایی که صرفا دید اقتصادی نداشته باشن . وجود حس بین انسان ها و Pr0n رو میتونی کتمان کنی ؟ اونقت انتظار داری صنعتی که داره با غول دنیا یعنی Hollywood برابری میکنه عاری از این واقعیات باشه ؟ Cage و بازیش فقط یک مثال بود .
اگر یکم با اقتصاد آشنایی داشتی متوجه میشدی این تزریق سرمایه و توان به یک صنعت که باعث پیشرفت اون میشه . اگر میبینیم بازی های 20 سال پیش انقدر تو ذهن ما زیبا هستند و از حس نوستالژیک اونها لذت میبریم چون اونها بودند که سر آغاز این صنعت زیبا بودند . قبل از اونها چیزی به اسم Electronic Games وجود نداشت .
اینکه الان رقم ها بالا رفته ، بازی ها نیروی بیشتری میطلبند ، اینکه این صنعت داره با Hollywood برابری میکنه همه و همه مدیون وجود رقیب های قدرتمند ِ . اگر Microsoft مثل نسل قبل ضعیف بود ، اگر Nintendo ضعیف بود الان سونی تلاش نمیکرد . Microsoft میاد و سونی رو پشت سر میزاره ، Nintendo با قدرت میاد و کاری میکنه که غول های دنیا راهش رو ادامه میدن . همین رقابت خودش نشانگر پیشرفت ِ اونوقت تو میای میگی پسرفت ؟!
یکم جای ایراد گرفتن و پنهان کردن واقعیت ، چشمهاتون رو باز کنید .
 
آخرین ویرایش:

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or