دنیای MGSV: The Phantom Pain’s صدها بار بزرگتر از Ground Zeroes است

[Metal Gear]

.

 

[Amir Wrench]

برادر من! این تفاوت زاویه دید از 2 چشم که دید استروسکوپیک بهش میگن خودش خیلی موثره تو فهمیدن عمق و سایز و شکل جسم. کسی نگفت نیست. موضوع اینه فقط این نیست و شما با یه چشم هم میتونی این عمق رو تشخیص بدی تا حدود خیلی زیادی به خصوص اینکه قبلا دو چشم سالم داشتی و مغزت یاد گرفته و بعدا یک چشمت رو از دست دادی. این چیزی که گفتی ولی کلا آزمایش خوبیه.

کلا با یک چشم غیر ممکن هست به صورت real time عمق رو تشخیص داد . فقط یک راه داره که با یه چشم عمق بعظی چیز ها رو تشخیص داد اون هم اینه که تجربه کنی وسلام.

 

[CriRo7]

دوستان نزنین این حرفارو:d!اول اینکه PW به خاطر محدودیت های PSP طبیعتا روی PS3 و X360 خیلی ضعف داشت ولی جزو بهترین بازی های PSP بود!بازی واقعا کامل بود؛از هرلحاظ!فقط باس فایت های بسیار ضعیفتری نسبت به شماره های قبلی داشت:d!FOXHOUND و Cobra Unit کجا،اون هوش مصنوعی های مزخرف کجا:d!

دوم روایت داستانش بود:dاول روند صعودی داشت،ولی اواسط خیلی خشک بود که آخرش اوج گرفت:d!

موضوع این چیزا نیست موضوع از نظر من همین ازادی بیش از حد شدن کوجیما میخواد دیگه زیاد ازادی بزاره تو بازی مثلpw ولی بنظر من روند خطی با یکم ازادی مثلsnake eater,guns of patriotخیلی بیشتر میاد به MGS
من خیلی تعریف pwرو شنیده بودم و خیلی ها میگفتن بهترین mgsهمینجا توbc ولی وقتی دیدم به این صورت بازی رو نصفه نیم ول کردم و اصلا خوشم نیومد در حالی که ممکنه بهترین داستان سری رو داشته باشه
یکی دیگه هم که خیلی رو مخم بود نقاشی بودن کات سین ها بود که مسلما دیگه اینطور نیست:d

 

[Holy Diver]

فقط منم که فکر می‌کنم pw بعد mgs3 بهترین mgsه؟!:d بهترین تجربه‌ی من تو این نسل همین pw بود! بازی کلا با mgs های قبلی از خیلی لحاظ فرق می‌کرد.
اول از همه که گیم پلی که من ندیدم اصلا! یه جورایی ترکیب گیم پلی mgs های قبلی و rpg بود که ترکیب بسیار جالب کامل و معتاد کننده‌ ایی بود. سیستم mother base خلاقانه و کامل بود. از طراحی اسلحه ها تنوعشون گرفته تا outer ops و حتی zeke! باس فایت ها هم که البته به نظر من به باس فایت های بقیه سری نمی‌رسید ولی هر کدوم واقعا خلاقانه و جالب بودند و بخش zeke باعث می‌شد هر کدوم از باس فایت ها رو چندین مرتبه تکرار کنی! بخش آنلاین هم که دیگه تیر خلاص کوجیما بود تو گیم پلی!:d
طراحی شخصیت ها به نظرم بهترین تو سری بود! با وجود شخصیت های زیاد سعی شده بود به طور کامل به هر شخصیت پرداخته بشه که حتی نوار کاست ها هم اطلاعات بسیار جالبی در مورد شخصیت ها می‌دادند و واقعا جای خالی کاتسین ها رو پر کرده بودند.
داستان هم که جای خود داره و واقعا اشکالی بهش وارد نیست! فصل پنجم یک مقدمه‌ی عالی برای mgsv هست.
به صورت این بازی بیشتر از هر بازی تو این نسل تونست منو سرگرم کنه و به نظرم کار بزرگیه یه بازی با محدودیت های psp بتونه اینقدر عمق داشته باشه و ساعت ها بشه باهاش سرگرم شد.

کلا با یک چشم غیر ممکن هست به صورت real time عمق رو تشخیص داد . فقط یک راه داره که با یه چشم عمق بعظی چیز ها رو تشخیص داد اون هم اینه که تجربه کنی وسلام.

اون همه وقایع محیرالعقول تو mgs هست اونوقت شما می‌خوای با این منطق بنیان بازی! رو زیر سوال ببری؟!:d تو خود mgs3 هم ضعف دید بیگ باس رو با صحنه‌ای که اسنیک نتونست پروانه رو بگیره نشون داد.

پ.ن: این کوجیما که اینقدر ملت رو تو خماری گذاشته که خارج شدن باد از معده‌ی بیگ باس هم تبدیل به خبر میشه!:d این خبر بزرگتر بودن محیط v تا حالا ده بار گفته شده!