در میان درد و رنج: به مناسبت 20 سالگی سری مکس پین

ARTHUR WESKER

“We can’t change what’s done, we can only move on.
کاربر فعال
Jan 25, 2018
6,600
نام
Albiceleste

1307475.jpg


عنوان شوتر اسلوموشن شرکت Remedy امروز نیز همچنان ارزش بازی کردن را دارد. چند روز پیش بیستمین سالگرد عرضه‌ی مکس پین بود. ما در این مقاله به این موضوع می‌پردازیم که چرا این عنوان کلاسیک یک بازی ماندگار است.در حالی که یک بوران آخرالزمانی، شهر نیویورک را کاملاً سفیدپوش کرده است، یک پلیس سرسخت و بدبین به نام مکس پین – مردی که چیزی برای از دست دادن ندارد و منبع بی پایانی از استعاره‌هاست – دست به ماموریتی خونین برای انتقام می‌زند.

یک روز مکس به خانه‌‌ی خود بازگشت و همسر و دختر نوزاد خود را در حالی که به قتل رسیده بودند یافت. آن‌ها توسط چند معتاد که مواد مخدر جدیدی به نام Valkyr استفاده می‌کردند کشته شده بودند. 3 سال بعد او با دایره‌ی مواد مخدر در یک ماموریت مخفی همکاری می‌کند و به درون خانواده‌ی خلافکار Punchinello نفوذ می‌کند. این خانواده بزرگ‌ترین قاچاقچی Valkyr در شهر هستند.سپس اوضاع پیچیده‌تر از قبل می‌شود. مکس پین به قتل یکی از همکاران خود در دایره‌ی مواد مخدر متهم می‌شود. او در شرایطی قرار می‌گیرد که خود را در حال فرار از دست پلیس نیویورک، گروه‌های خلافکار و یک جامعه‌ی مخفی شوم تحت عنوان حلقه‌ی داخلی (Inner Circle) می‌یابد. خوشبختانه حداقل او به خوبی می‌تواند از اسلحه‌ی خود استفاده کند!

عنوان مکس پین که توسط “رمدی اینترتیمنت” ساخته شده بود، در سال 2001 برای کامپیوترهای شخصی منتشر شد. این عنوان یکی از اولین بازی‌هایی بود که از عنصر Bullet Time استفاده می‌کرد. این عنصر صحنه آهسته، 2 سال قبل از آن توسط فیلم سینمایی The Matrix مشهور و به یک پدیده تبدیل شده بود. شما در طول مبارزات می‌توانید با شیرجه‌ی مکس پین وارد صحنه آهسته شوید و در آن شرایط، صحنه‌های پر آشوب، خونین و سینمایی را خلق کنید.

با گذشت 20 سال از زمان عرضه‌ی این بازی، شیرجه زدن به درون یک اتاق پر از افراد مسلح، شلیک به سمت آن‌ها و حرکت آهسته‌ی گلوله‌ها و انفجارهای نمایشی کوکتل مولوتوف‌ها، همچنان چشم‌نواز و راضی کننده هستند. گاهی این موقعیت شبیه به عناصر بازی‌های پازلی می‌شود. شما با خود فکر می‌کنید که کارآمدترین و بی رحمانه‌ترین روش برای پاکسازی یک اتاق بر اساس اسلحه‌هایی که با خود دارید، محل جای گیری دشمنان، پر یا خالی بودن نشانگر Bullet Time، چه روشی خواهد بود.




WallpaperDog-17273463.jpg


در واقع Bullet Time یک منبع در مکس پین محسوب می‌شود و مدیریت صحیح آن برای زنده ماندن در مبارزات چالش برانگیز بازی، یک نکته‌ی کلیدی است. یک دشمن عادی نیز می‌تواند با شلیک دقیق شاتگان، نوار سلامتی شما را خالی کند. بنابراین باید پیش از شلیک به خوبی فکر کنید. هیچ چیزی بدتر از این نیست که وارد یک اتاق پر از دشمن شوید و پس آن متوجه شوید که Bullet Time شما خالی است!

دشمنان مکس پین از نظر هوش مصنوعی باهوش نیستند اما این اراذل و اوباش که با لهجه‌ی غلیظ نیوجرسی صحبت می‌کنند، می‌توانند بازی‌باز را سرگرم کنند. بسیاری از مبارزات ظرف چند ثانیه به پایان می‌رسند. شلیک گلوله‌ها و نور ساطع شده از شعله‌پوش اسلحه‌ها فضا را روشن می‌کنند و سپس ناگهان همه جا در سکوت فرو می‌رود.

سلاح‌ها نیز بسیار عالی طراحی شده‌اند. از شلیک‌های کشنده‌ی Ingramهای دوقلو گرفته تا ساچمه‌های مرگبار شاتگان که دشمن را پرت می‌کنند! مکس پین از اینکه به صراحت بگوید از عناوین سینمایی مختلفی الهام گرفته ابایی ندارد. فیلم‌های سینمایی مانند Pulp Fiction، تیراندازی‌های “جان وو” فیلم‌های کلاسیک نوآر، فیلم‌های دیوید لینچ و البته ماتریکس از منابع الهام این بازی بودند.در حقیقت مکس پین مانند یک نامه‌ی عاشقانه به آثار کلاسیک است؛ به جای اینکه صرفاً یک کپی باشد، به آن‌ها ادای احترام می‌کند. بازی‌های رمدی همیشه در فرهنگ عامه غوطه‌ور بوده‌اند. مکس پین نیز مملو از چنین ارجاعاتی است. این بازی می‌توانست به راحتی یک داستان جنایی سر راست داشته باشد اما مهارت نویسندگی سم لیک باعث شد تا مکس پین یک شخصیت متمایز و منحصر به فرد شود.




WallpaperDog-17273469.jpg


“جیمز مک کافری” با بازی درخشان خود به مکس پین جان می‌دهد و با صدای خاص خود، دیالوگ‌های نوشته شده توسط سم لیک را زنده می‌کند. او یک پلیس تنهای کهن الگوست که استعاره‌های سنگینش با کلیشه همراه شده و به صورت آگاهانه، استریوتایپ‌های فیلم‌های نوآر را دوبرابر به کار می‌برد.بخش قابل توجهی از داستان از طریق تصاویر کامیک روایت می‌شود که کاملاً متناسب با لحن خاص بازی است. همچنین “سم لیک” پا را از استانداردهای ژانر فراتر می‌گذارد و به کاوش در موضوعات بیشتری مانند افسانه‌های نورس و قدرت‌ها ماورایی می‌پردازد. داستانی که با هدف یک انتقام ساده آغاز می‌شود، به زودی قدم در قلمروی ناشناخته‌ها می‌گذارد. برای مثال سکانس‌های سورئال و تعاملی رویاهای مکس که البته شاید چندان فان نباشند اما بسیار تاثیرگذار هستند. ایجاد یک اتمسفر گیرا و تاثیرگذار یکی از موضوعاتی است که مکس پین با شکوه هر چه تمام‌‌تر آن را انجام می‌دهد. ساختن یک نیویورک تاریک و غمگین در کنار گشت و گذار بین بلوک‌های بی شمار آپارتمان‌های فرسوده، مسافرخانه‌های سطح پایین و کلوپ‌های شبانه ناخوشایند، از جمله این موارد تاثیر گذار هستند.

نیویورک در این بازی یک جلوه و حس افسانه‌ای دارد و شبیه برخی از کابوس‌هایی است که در روان آسیب دیده‌ی مکس اتفاق می‌افتند. برف‌های بی امان و خیابان‌های همیشه خالی، حسی عجیب و غریب و توام با ترس به بازی می‌دهند. رگناروک یا همان آخرالزمان افسانه‌های نورس، بارها مورد استناد قرار می‌گیرد و به آن‌ اشاره می‌شود به همین دلیل بازی‌باز واقعاً احساس می‌کند که شاهد پایان جهان است.

علی رغم گذشت این همه سال از انتشار بازی، این بازی به لطف طراحی هنری قدرتمند خود و استفاده از جلوه‌های نور، سایه و ذرات در حالت صحنه آهسته، همچنان عالی به نظر می‌رسد. با تجربه‌ی مجدد این بازی، من بیش‌تر از هر زمان دیگری مطمئن هستم که مکس پین در رده‌ی بازی‌های کلاسیک PC همانند عناوین Doom، Deus Ex و Half Life قرار می‌گیرد. ادیسه‌ی خشونت‌بار مکس در خیابان‌های کولاک زده‌ی نیویورک همچنان مانند سال ۲۰۰۱ بسیار هیجان انگیز است. هنوز توجه به جزئیات، مبارزات باشکوه و سینمایی بازی چشم‌گیر هستند و حتی گذر زمان نیز نتوانسته چیزی از ارزش‌های آن کم کند.


 
آخرین ویرایش:

milad.ps4

کاربر سایت
Aug 5, 2014
3,588
نام
milad
ممنون بهزاد جان عالی بود خسته نباشی 👍👍👍
با نسخه 1 و 2 ش خیلی حال کردم اما نسخه سومش نتونست مثل 2 نسخه اول نظرمو جلب کنه شاید تو ps3 بازی کردم اینطور شد چون از لحاظ فنی زیاد خوب نبود اگه اشتباه نکنم
دوباره میرم سراغشون
 

Dinosaur

Loyal Member
Sep 29, 2005
16,959
نام
آریا
دمت گرم بهزاد! :D
چقدر خوب بود Max Payne. از اون بازی‌هایی که خاطراتش هیچ‌وقت از ذهنم پاک نمیشه و کمتر بازی‌ای رو با همچین اتمسفر محشری دیدم. نسخه دومش رو هم به شدت دوست داشتم، ولی سومی رو یه ذره بازی کردم و گذاشتم کنار. شاید بیشتر می‌رفتم خوشم می‌اومد، ولی کلاً حال و هوای اوایل بازی باهام جور نبود و یه افکت اعصاب خوردکنی هم هر چند ثانیه یه بار روی صفحه می‌اومد و کلاً ولش کردم رفت!
 

AMIRXBOX1

کاربر سایت
Jun 17, 2021
138
نام
AMIR GAMER
بازی مکس پین 3 رو هنوز که هنوزه بازیش میکنم گاهی وقتا خیلی واقعا قشنگه مخصوصا نسخه 1-2 که برای اون زمان شاهکار بود، بنظرم رقیب نسخه اول و دوم بازی پانیشر بود من گیم پانیشر هم خیلی دوست دارم و واقعا قشنگ بود ... مرسی بهزاد جان مثل همیشه عالیی بود ... راستی امضا جدیدت مبارک
 

Sir Daniel

کاربر سایت
Mar 22, 2017
1,101
اون قیافه مکس توی نسخه اول بازی واقعا هرره اس که در واقع قیافه خود سم لیک هست :))

3712088-maxpayne.png

هوادارا بهش اصرار کردن که بازم ادای این فیسو می تونی درآری که اینم حاصل تلاش مجدد سم لیک:

samlake.jpg

موسیقی تم اصلی بازی واقع جاودانه و خاطره انگیزه
 

a2010

کاربر سایت
Jul 26, 2012
755
نام
علی
مکس پین 2 از اولین بازی هایی بود که برای کامپیوترم خریدم
و بیشترین چیزی که ازش یادمه و خیلی یونیک بود اتمسفر خفه و مریضشه
یعنی اینو از راهنمایی میومدم بازی میکردم قشنگ بعدش حس افسردگی بهم دست میداد:D
الانم دیالوگ هاش و تم اش رو خیلی دوست دارم
 

rezvideo

کاربر سایت
Oct 3, 2005
1,433
نام
رضا چشمی
من نسخه اول این بازی رو فقط در حد تست بازی کردم نسخه دوم رو هم تا حدودی رفتم ولی بی خیال شدم تنها نسخه سوم بود که تمومش کردم.بیشترین صحنه ایی که از نسخه اولش به خاطر دارم قابیت بولت تایم هست که زمان خودش تکنیک انقلابی به حساب می اومد به خصوص اینکه درست بعد از فیلم انقلابی ماتریکس به بازی ها راه پیدا کرده بود.
ممنون بهزاد.
 

ARTHUR WESKER

“We can’t change what’s done, we can only move on.
کاربر فعال
Jan 25, 2018
6,600
نام
Albiceleste
امیدوارم یک روزی قسمت چهارم ساخته شه.

هر سه نسخه بی نظیر بودند.

ایشالا یوسف جان

قسمت اول را 5 بار تموم کردم

قسمت دوم را دو بار

قسمت سوم را یک بار

به نظرم قسمت سوم خیلی بازی فوق العاده ای نبود
 

کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
or ثبت‌نام سریع از طریق سرویس‌های زیر