من تعجب میکنم آقا مسعود بعد یکسال (که من نبودم) هنوز داره رو موضع خودش پافشاری میکنه!
اینکه تمام سایتها داخلی بشن خوبه اما زور که نیستش! اسمش اینترنته! اینتر مخفف اینترنشنال یعنی بین المللی (خودتون بهتر میدونید) اونوقت چه جوری یک چیز هم میتونه جهانی باشه هم ملی؟
باید به ما اجازه داده بشه که اصلا خوشبین نباشیم! اگه سیاستشون به نحوی باشه که بعدا توی اینترنت اختلال ایجاد کنن و ذره ذره از بین ببرنش تا فقط شبکه ملی باقی بمونه، جای اعتراضی وجود داره؟ کسی هست به حرف ما گوش کنه؟ بازم باید خوشبین باشیم آقا مسعود؟ خود شما بگو؟
وقتی یه شرکت نیمهدولتی کاملا انحصار اینترنت رو در دست گرفته و خط 15 هزار دلاری رو بالای 200 میلیون به شرکتهای ISP میفروشه و صدای کسی به جایی نمیرسه، اگه دو روز دیگه اینترنت رو قطع کردن باید چیکار کرد؟ اگه کسی از این طرح خوشحاله بیاد جواب این سوالارو بده تا من هم خوشبین بشم به آینده.
اصلا یکی بیاد بررسی کنه و بگه کسایی که برای اینترنت تصمیم میگیرن اصلا چه کسی بهشون مشروعیت قانونی داده، خود مردم؟ یعنی این خواستهی مردمه؟ کی از من نظر خواست؟ بریدن و دوختن خودشون.
متاسفانه الگوی کشور ما شده چین. همین الانشم چیزی که داریم اینترنت نیست اما خیلی کار با همین آب باریکه میشه کرد که بعدا، روزی که اینترنتی وجود نداشته باشه، باید حسرتش رو بخوریم.
واقعا نباید خوشبین بود به نظر من. این قصه خیلی پر غصه تر از این حرفهاست. در مورد وضع بد حریم خصوصی و این حرفها هم چیزی نگم بهتره.