از ایام کهن سوپر نینتندو و زمانی که Super Mario All-Stars عرضه شد تا سه گانه ماریو روی میکرو رو به صورت 16 بیتی اجرا کنه، تا الان که تو کف پارتیکل افکت های شمشیر کلود استراف تو نسخه بازسازی شده فاینال فانتزی 7 ایم، ناشرها به بهونه های مختلف بازی های افتخار آور و مهم خودشون رو به روش های مختلف به کنسول های جدید هدیه می کردند (البته به ما که هدیه نمی کردن، از ما دوباره کلی پول میچاپیدن )
منتها دو تا مسئله پیش میاد؟ اول این که این بازسازی ها اصلا بازی های خوبی هستند، عمر کردند و الان قابل بازی اند یا خیر که راستش مسئله فعلی ما نیست
مسئله دوم مهم تر است!
آیا این بازسازی ها جای نسخه اصلی خود را می گیرند
البته که جواب کلی ای برای این سوال وجود نداره. بازی به بازی این قضیه فرق می کنه و بحث ما هم همینه
اما موضوع اینه که ما همیشه تو ذهن مون یه تصویر نوستالژیک فوق العاده زیبا از بازی هایی که دوران قدیم بازی می کردیم داریم. این شاید باعث شه خیلی از بازسازی هایی که تجربه می کنیم جدا از عملکرد فوق العاده شون نتونند جلوی ما رو برای برگشتن به نسخه اصلی بازی ها بگیرند
این یه مسئله است، مسئله دوم اینه که آیا تغییرات بازی تو بعضی از این بازآفرینی ها و بازسازی ها واقعا به نسخه اصلی ارجح اند یا نه؟
و سوال اصلی این جا مطرح میشه
کدام یکی از بازسازی های عرضه شده در تاریخ ویدیو گیم برای شما جای بازی اصلی را گرفته و بازگشتن به آن ها را بی معنی کرده؟
خوشحال میشم شرکت کنید و نظراتتون رو بگید