بر باد رفته
یک اتاق کوچک با چهار چوبی در یک خط مربعی که یک صندوق همراه با یک ماشین تایپ روبروت هست ، در این که چجوری خودت رو به اون اتاق رسوندی مهم نیست مهم اینه که چجوری خودت رو به همچین اتاق مشابهی در ادامه مسیر خواهی رساند چند برابر مهم تر هستش می خوای راهی بشی و مسیر خودت رو ادامه بدی اما از سکوت مرگ بار اتاقی توش هستی نمی تونی رها بشی چون تو و خودت و اون جوی که درش هستی به تو اطمینان میده که در این اتاق در امان هستی و تا مدتی می توانی نفس راحت بکشی ولی حسی در وجودت باعث میشه که مسیر رو ادامه بدی و مجابت می کنه تا هر خطری رو که پیش رو داری قبول کرده و خودت رو با اخر مسیر برسونی پس سلاح هاتو چک می کنی سروسامانی به وضعیت سلامتید میدی ، ترکیب می کنی و اونی که لازمت هست رو برمی داری و اون چیزی که لازمت نیست یا فعلا نیاز نداری میزاری داخل صندوق تصمیم می گیری و برای ادامه کار با توجه به اندوخته ای که داری بدون این که بدونی چه چیزی در انظتارت هست اماده پیش روی میشی اما نه قبلش با ماشین تایپ یک بار حضورت رو تثبیت می کنی این حس و این تایپ و اون صدای تاک تاک های ماشین تایپ همیشه و تا ابد در وجودت و فکرت رسوخ می کنه چون ضامن جان و سلامتی و زندگی تو هستش و سپس خودت رو به سرنوشت میسپری و راه رو ادامه میدی ...راهی که ترس کوچکترین مقوله ای هستش که در ان وجود دارد و حس روبرو نشدن با یک موجود عجیب و حس توانایی مقابله با اون بیش از بیش درونت را فشار داده و قلبت را از جا می کند
تمامی این احساس هایی که گفته شد فقط در یک اتاق سیو روی میده و وقتی این احساس چندین برابر میشه که وارد محیطی بزرگ تر و بدون ضمانت امنیت تری وارد میشیم و چه حس والایی هستش و این حس این دید و نگرش تماما یک نام رو در بر داره ان هم Resident Evil
پس همراه میشیم تا ببینیم ایا قسمت 6 این سری توانسته این حس رو برای ما بعد از چند سال به ارمغان بیاره یا نه...:
حتما هدف کریس این بار به جای مقابله با ویروس ، Capcom خواهد بود
گیم پلی...: هر چند شروع کار و توضیح در باب گیم پلی کار سختی نیست اما برای توصیف این بازی واقعا دشوار هستش عنوانی که با توجه به رویکرد دوران گذشته خود و دیدگاه های نسل امروزی ، گیمرهای امروزی در تلاش بود تا سطح توقعات هر قشری از جامعه دنیای بازیبازان رو تا حد مناسبی برسونه و خودش رو در دل این هوادارن برگردونه اما مهم ترین موضوعی که E6 در اجرای ان ناتوان بود این هست که نه تنها نتوانسته سطح گیم پلی خودش رو در بین گیم پلی های روز دنیا قرار بده بلکه حتی اون حس و حال گذشته رو به ترکیب بد و نابهنجار دنیای کنونی به کل به نابودی کشانده قسمت 6 سه سناریو پردازیی رو برای ما نمیاش می دهد که به قول سازندگان هر کدام توقعاتی رو جواب میدند که مهمترین سناریو ، سناریو شخصیت Leon محسوب میشد اما نه تنها این سناریو از عمق کافی برخوردار نیست بلکه جز بد ترین گیم پلی های سه سناریو بود ترکیب بسیار بد لوکیشن ها در یاداوری خاطرات باعث شده تا عمق مطلب این سناریو از بین بره ، در دید دیگر سناریو کریس کاملا قاب یک گیم پلی اکشن رو به خودش گرفته بود و این در حالیه که چندین و چند یار گرامی همیشه پیشمون بودند و یک عنوان شوتر ناقص رو د راختیارمون قرار داده بود ، سناریو سوم از افتضاح ترین سناریو های کل دنیای گیم باید حساب کرد ترکیبی از حرکات خاص شخصیت جیک همراه با موجودیت تعریف شده سلاح ها برای او و این که مجاب کردن گیمر برای استفاده کردن از قابلیت های وی اما موضوع اصلی اینجاست که قابلیت های جیک اصلا قابلیت محسوب نمیشن سیستمی که جیک داشت باید به عنوان یک سیستم قابل استفاده در وهله سوم و یا نهایت دوم مورد استفاده قرار می گیره حتی در عناوین دیگر ، طوری که سر اخر خود گیم پلی بازی در رویارویی با باس فایت پایانی سناریو جیک باز گیمر رو به اجبار در رفتار خاص او مجاب می کنه تنها نکته مثبت بخش این سناریو ها همون اکشن نسبتا خوب کریس بود که کلا بویی از نام اویل نداشت اما شوتر مناسبی رو ارائه داد
اما موارد بعدی که شامل حال کل سناریو ها یمشه و مهمترین موضوع QTE های بازی هستش یکی از بدترکیب ترین دکمه زنی های واقعا باید گفت نسل رو در اختیار گرفت این بازی بسیار نارفرم بسیار سریع بدون رعایت کردن هیچ کدام از رویکردهایی که در یک عنوان دکمه زنی باید رعایت بشه شده برخی اوقات وسط یک کات سین یهو یک دکمه درخواست میشه گیمر اصلا انتظار رویارویی با این وضع رو نداره چون بازی این اعلام رو به خوبی نمیده که بله اماده باش گیمر یا شده پشت سر هم دکمه زنی ها طوری پیش روی ما قرار می گیره که انگار همانند بخش TEST Lucky بازی مورتال کمبات هستیم یهو A یهو B یهو در یک بازه زمانی مثلا با LT روبرو می شدیم باز وقتی به این دکمه زنی ها عادت می کنیم نکته منفی دیگرش تعداد فراوان همین سیستم هستش که بازی کردن گیم پلی مدت دار رو از گیمر میگیره در کل نشد نیم ساعت به طور کامل از گیم پلی بازی استفاده کنم هی پشت سر هم دکمه ، کات سین ، صحبت کردن ، باز همون روند تکراری ..
از دکمه زنی که بگذریم بخش شوتینگ بازی بسیار نامناسب هستش اولا هیچ گونه احساس قدرتی از اسلحه ها و از تفاوتشون از این که بتونی با یک برنامه ریزی مناسب جلو بری نداری مثلا موقعی که با یک شاتگان به جمعی شلیک می کنی با دو حالت منفی روبرو میشیم 1- این که اثر تمجعی شات گان اصلا وجود نداره که به یک باره چند نفر رو پرت کنه و محیطی برات ایجاد کنه انگار یک تفنگ بادی شلیک شده 2- برخی دشمنان بازی هستند که موقعی که جان میدادن یا می مردن به گونه ای بود که من خودم شخصا فکر می کردم نمردن بعد باز یک یا دو گلوله حرومشون می کردم بعد متوجه میشدم مرده بوده نگو داشته جان میداده نکته دیگه ای که از عذاب اورترین موارد بازی میشد سرعت بازی بود ، بازی از سرعت روند خیلی بالایی برخرودار بود طوری که این سیستم تضاد کاملی با این سری داره سرعت عمل بازی طوری بود که سازندگان خودشون نیروهای کمکی برای سرعت بخشید به بازی رو هم فراهم کرده بودن حتی در میان دیالوگ ها که این مورد تو سناریو کریس شدید بیداد می کرد و باعث میشد اصلا حسی به نام Evil از بازی گرفته بشه ، چون که وقتی در یک بازی شوتر (نه Evil ) محل مقصد معلوم میشه توسط راهنما دیگه چه نیازی به تامل و تفکر برای ادامه کار نبود معماهای اصیل این سری ضربه دیگری بود که بر این بازی وارد شده واقعا برام عجیبه Capcom وقتی به اون خوبی سیستم احتیاط و معما گونه RE:R رو رعایت کرده بود چرا اینجا کم کاری کرده ...قسمت فوق العاده خنده دار این بخش موقعی بود که در بخش نشان گرهای بازی و راهنماهای بازی محل کلیدی که مثلا برای باز کردن یک در قفل احتیاج بود هم نشان داده میشه همراه با کیلومتر سنج عجیبه واقعا ، منوی بازی هم از ترکیب مناسبی برخوردار نبود که مهم تر از اون گنده بودن ان کنار تصویر بود که حالا سوای تحمل از بین رفتن نصف تصویر توسط شخصیت بازی این منو هم یک مشکل دیگه بود (البته من رگه هایی از رعایت اصول گذشته رو در منو دیدم که توضیح خواهم داد ) و بدر تر استفاده از این منو ایتم ها هستش سیستم اسلحه ها و بسته های سلامتی این بار به جای کیف جای خودشون رو دادن به یک نوار ، ترکیب بندی خانه های سلامتی نسبتا خوب کار شده و همراه شدن گیاه های سبز این بار به شکل قرص هم قابل قبول هستند اما وجود این خانه های سلامتی کنار نوار ضربان سلامتی همخوانی خوبی نداره وضعیت سلامتی بازی و ضربه خوردن هامون هم از قسمت های نافرم گیم پلی هستش که موقعی که اسیب میبینیم کل بازی به شکل عجیبی اشوب میشه و زخمی به زمین افتاده و منظتر یک یار کمکی میشینم سیستم حرکتی اینجا واقعا افتضاح کار شده و در مواقع شلوغ هیچ چیز مفهوم نیست که یک باره میبینیم از اسمون رفیقمون سر میرسه و با یک مشت به سینمون حالمون رو نسبتا جا میاره دوست و رفیقی که اصلا هیچ گونه حس خطری از سلامتی اون نخواهیم داشت یک فرد سوپر قهرمان که حتی Nemesis هم غورتشون بده باز اسیب نمیبینن و نیازی به کمک های ما و چالش ما ندارن طوری که هوش مصنوعی انچنان بالایی هم ندارن این هوش مصنوعی در یاران خودی در سناریو کریس بیش ار بیش نمایان میشه که در مثالی یاران خودی به پیش زامبی های تا دندان مسلح میرن بعد از کلی تفکر و نتیجه گیری و تشخیص هویت دشمن اقدام به تیراندازی های هوایی ، زمینی می کنن در اشاره ای کوچک به سیستم Skill این بازی می تونم باید گفت هیچ تاثیر انچنان مستقیم و مثبتی ندارن و چالشی برای دقت در این مورد رو اصلا به وجود نمیارن ، همه این مورادی که تضویح دادم در کنار کنترل بد بازی اوضاع وخیم تری رو به وجود میارن
گیم پلی نسخه 6 این سری نه تنها حس و حال این سری رو نداشت بلکه حس و حال یک شوتر نسبتا معمولی رو هم هیچ وقت نرسوند
امتیاز...: 6.9
موزیک و صدا...: ترکیب شدن این عنوان با بخش شوتر خالص و همراه شدن با ضرب اهنگ سریع گیم پلی باعث شده تا حتی موسیقی بازی به صورت برنامه ریزی شده عمل نکند و عملا تدوین این بخش به مشکلاتی روبرو بوده اولا که هر سناریو برای خودش یک موسیقی و تم خودش رو داشت که محسوس نبود چون بیشتر مواقع بازی به فرار و سرعت روبرو بودیم ضرب اهنگ موسیقی هم این روال رو پی گرفته بود هیچ گونه حس هیجان و یا حس ترس رو موسیقی در هر دو حالت اکشن و ترس گونش نتوانسته بود احیا کنه ، اصولا در یک بازی ترسناک سکوت حرف اول رو میزنه مخصوصا که تجربه قسمت های قبلی این سری و عناوین مشابهی در نسل گذشته نمایانگر این موضوع هستش اما از سوی دیگر بخش صداگذاری در روی شخصیت ها با وسواس خوبی اجرا شده و حس همذادپنداری خوبی با کاراکتر ها به وجود میاد (البته 90 درصد این قضیه شامل حال این میشه که شخصیت ها ادم های شناخته شده و دوست داشتنی هستند ) مثل همیشه لیون و کریس از صداپیشه گان خودشون بهره بردند و کار مورد قبولی رو ایفا کرده بودن در سوی دیگر همانند ناقص بودن شوتینگ صداگذاری اسلحه ها هم ناقص و سرسری انجام شده و شده برخی اوقات صدای هوای خالی شنیده میشد (اغراق)
امتیاز...: 7
گرافیکی پر ایراد
گرافیک...: اصلا باید نام این بازی میشد اویل ناقص - چون گرافیک بازی هم از نقص های زیادی رنج می برد و اگه به صورت سناریویی چیدمان کنیم از (لیون ، جیک ، کریس ) سیر صعودی در گرافیک وجود داشت چیزی که همون اول و برای اکثر گیمرها که رویت میشه اوضاع وحشتناک ابجکت ها ، تکسچر ها ، بافت ها ، (چیزی هم موند..؟ ) هستش انگار وضعیت گرافیک برا دو سال پیش هستش که باز هم برا اون موقع کار ناقصی هستش گوشه ها و لبه های پرتعداد روی اشیا از یک طرف کار بافت های بی کیفیت طوری شده که حتی در کات سین های بازی هم کم کاری موج میزد برخی لوکیشن ها بودن که اصلا هیچ گونه دقتی در حتی پولیش های اون هم نشده بود و انگار سرسری و همینجوری بازی رو ساختن این در حالیه که انمیشن های رفتاری هم به صورت خیلی اماتور طراحی شده در دوره زمانه فعلی وقتی عناوینی مثل انچارند حتی در دشمن درجه چندم نگذشته و برای او انمیشن هایی مرتب میچینن اینجا همراهانمون در ارائه یک حس رفتار خوب خیلی نارکاامد عمل کردن برخی سکانس های فوق العاده میشه گفت افتضاحی وجود داشت که به دلیل اسپویل نمیشه به خوبی توضیح داد اما اشاره به یکی از مراحل جیک که وضعیت محیط انقدر بود که یک قدمی جلو دیده نمیشد و وجود هوای نابسامان در محیط اصلا دلیل منطقی برای توجیه اون مورد قابل قبول نیست اما با این حال طراحی شخصیت های اصلی در حد خوب کار شده چهره ها و خوب و باورپذیر هستن و دقت خوبی روی چهر های شخصیت های اصلی شده تنوع طراحی زامبی ها هم نسبت به هر سناریو خوب ایجاد شده اما فقط خوب
برخی اوقات حتی گرافیک RE:R گرافیکش از این برام چرب تر بود.
امتیاز...: 7
حیف به این سکانس
داستان و هیجان ...: داستان این سری از ارکان فوق العاده عالیش محسوب میشد مخصوصا که هر بار در قسمت های جدیدش از ترقی هایی برخوردار میشد اما در قسمت 6 داستان به طور کلی ماهیت خودش رو از دست داده بود مهتوای کلی داستان یک دید چند خطی و بسیار ساده رو بیان میکنه طوری که سازنده سعی کرده تا با سناریو پردازی چند گانه این جای خالی رو پر کنه مهم اینه که ایا چند بعدی بودن دید داستان مهم هستش یا خود کلیت داستان...ایا Capcom قصد داشت تا با روند برخورد شخصیت های به صورت چند دقیقه ای در بین راه و با تداعی دوران خوب گذشته خلا داستان رو پر کنه یا واقعا داستان خوب بوده اما روایت بسیار نافرم اون باعث همچین موضوعی شده که گریبان گیر بازی شده سوای این مباحث روند حقیقت گونه بازی بسیار گنگ هستش کدام کشوری یا کدام قانون و وضعیتی حکم کرده که در هیاهویی از یک فرودگاه هواپیمایی بلند شده و به یک کشوری که وارد اشوب هستش بره این مساله همچین چیز ساده ای نیست و یکی از چندین و چند جز ساده بازی هستش که تصمیم کارکتر بازی برای سفر به راحتی ان هم د ران اوضاع وخیم ممکن میشه ، یا چطور یک ماشین یا اتوبوس در شاهرگ اصلی اتفاقات بازی داره جرکت میکنه عقب جلو میکنه (موضوع اینه که راننده ای هم نداشت ) در واقع سازندگان به طور خیلی هوایی یک چیزی رو سر هم کردن و تحویل دادن از انها گذشته قوانین فیزیک هم در بازی اصلا رعایت نشده قرار گرفتن در وضعیتی برای قهرمانان ما جلوه واقعا خنده داری رو ایجاد کرده بود طوری که نه ان تخیل دنیای زامبی گونه قابل پردازش هستش نه این فیزیکی که می خواد بر رویداد جامعه بازی دامنه حقیقی بده خیلی دلم می خواد خوب باز کنم این مبحث فیزیک رو ولی اسپویل اجازه نمیده
موضوع دیگه ای که در سال این بازیی که در سال 2012 منتشر میشه واقعا جای سوال داشت یک موضوع تامل برانگیز هستش که برمیگرده به قسمت های اول مثلا وقتی برخورد دو ماشین باعث جلوگیری از حرکت ما به جلو میشد اون قضیه اون موقع قابل حل بود اما امروز برای هر اتفاقی باید دلیل قانع کننده ای وجود داشته باشه دیگه زمان اون دوره گذشته که چون بین من و تو یک ماشین منفجر شده دیگه از غیرممکن ها هستش که بتونیم همدیگرو ببینیم و باید مراحلی رو طی کنیم یا حتی من یکی دو جا دیوار نامرئی دیدم که اصلا به مزاجم خوش نیومد با این حال و همه نکات منفی که گفتم هیجان درگیری ما باس فایت ها و مینی باس فایت های بازی قابل تامل بود تعداد مختلف این دشمنان و شیوه خاص کشتن هر کدومشون تجربه ای جدید برای ما ارمغان میاورد
اما در کل هنوز معلوم نیست این شخصیت ها ایا فرصتی هم برای زندگی پیدا خواهند کرد و تا کی به دنبال انواع ویروس های حروف الفبای انگلیسی خواهند گشت نامعلوم هستش
امتیاز...:6.9
در هر صورت Capcom بعد از چند سال جدید ترین عنوان شماره دار خودش رو برای ما گیمرها به ارمغان اورد ولی اروز می کردم کاش سنت پول و درامد رو کنار می ذاشت و اصالت رو با قرار گرفتن اشخاصی که این عناوین رو با عشق ساخته بودن برگردونه هر کسی در کاری خبره هستش و اگر میکامی ادامه نمیدهد پس نباید ادامه بازی هم ادامه می یافت چون عشق به ساخت این بازی در ذات میکامیه نه کس دیگر او نیروی درونیش را در بازی قرار میده نه نیروی کتابی خودش رو چون به نظر من نیازی به این همه شلوغ کاری های زیاد نبود یک IP جدید با نا جدید کفایت می کرد اگر پول مانع نمیشد
نکات مثبت..:
بازگشت شخصیت های محبوب ، روایتی داستانی و گیم پلی چند سناریویی
برخی باس فایت های جالب توجه ،
نکات منفی...:
وجود تعداد زیاد باگ در اکثر نقاط بازی ، گرافیکی پر ایراد ، کنترلی پر ایراد
کات سین هایی متعدد و ضعیف ، QTE های متعدد و پر تکرار ،
دور ماندن از اصالت سری Resident Evil
امتیاز کل...: 6.9
یک بازی متوسط
Resident Evil 6 باید 3 نکته رو شدیدا رعایت می کرد...:
1- اول که بازی باید تنها ادامه می یافت دیگه بعد از قسمت های 4 و5 که یک یار ، پارتنر همراهمون بود دیگه سازندگان باید به این نکته می رسیدند که برای بازگشت به اصالت این تنها بودن که از ارکان اصلی این سری هستش در بازی گنجانده میشد لذا در این قسمت نه تنها همیشه دو نفری نبودیم بلکه همراه با گیم پلی سریع بازی همیشه یک نفر غریبه یا چند نفر رهگذر وجود داشت که ما احساس تنهایی نمی کردیم این تنها بودن برابر میشد با کم شدن تعداد زامبی ها اما با تاثیر پذیری بالای انها روبرو میشدیم.
2- اتاق سیو و ماشین تایب باید بازمیگشت ، و به جای خط نوار خانه های سلامتی باز نوار خط ضربانی تنها عامل نشان دادن سلامتی ما میشد.
3- معماهای بازی برمیگشت که همانند قسمت های اول این سری گیمر رو به چالش میکشید ، از اصول این سری تقسیم لوکیشن های بازی به طوری که اولین اتاقی که در ان هستیم حاوی گاوصندوقی هستش که کلید اخرین دری که مار رو به چاپتر بعد میبرد میبود و این گاو صندوق و بازکردنش و رمز گشاییش چالشی بود که میتونست برگرده اما خب گیم پلی سریع و تند و سریع قسمت 6 این مجال رو از وجود این موضوع گرفته بود
تهیه و تنظیم..: Layken - P30world
Google