واقعا با شما و دوست خوبم Pyramid Head موافقم و سلایق شما رو مصداق خودم میدونم منتها مشکلات زندگی و کمبود وقت باعث شده دفعات تکرار بازی ها به میزان پایین تری از دوستان کاهش پیدا کنه در صورتی که اگر غیر از این بود مثل همین دوستان به سراغ این بازی ها میرفتم با وجود بازی های جدید موجود و در دسترس . در ضمن باید این رو هم متذکر بشم که بعضی از بازی ها واقعا ارزش تکرار بالایی داره از جمله RDR2 و به اون دوستانی که عرض کردن حوصلتون تو حلقمو و چه حوصله ای دارید و از این حرفا باید گفت تکرار یه سری کارها و از جمله بازی ها مستلزم داشتن حوصله نیست و نیازمند عشق لازمه هستش مثل این میمونه که به کسی که قلیون میکشه بگی چرا داری این کار رو تکرار میکنی و یا این که به کسی که مسافرت شمال رفته بگی دیگه اصلا به اون جا سفر نکنه و ....من هم اگه بخوام لیست بازی هایی که یک بار تموم کردم رو بدم خیلی خیلی کوتاه تر میشه
همشونو بخوام بگم که چند صفحه میشه.. پس چند تا نمونه میگم..
خیلی قبل تر از نسل هفت و هشت و پلتینیوم و این حرف ها، چند بار بازی هارو میرفتم.(البته من از این نسل فاز پلتینیوم و 100% گرفتم و دوران PS3 اهمیت نمیدادم)
دقیقا دوستان درست میگن فکر کنم ریشه قضیه به دوران سگا و میکرو برگرده. زمانی که بازی ها به نسبت الان خیلی کوتاه بودن، خیلی وقت ها حتا پسورد هم نداشتند و نمیشد سیو کرد.. نتیجه میشد مثلا روزی یک بار رامبو(کنترا) یا سوپر ماریو براز یا سونیک 1 یا رونج اف شینوبی تموم کردن دیگه خودتون حساب کنید میشه چند بار در کل.. فکر کنم یکی از دلایل اصلی که مثلا خودم عادت کردم بازی هارو چند بار تموم کنم و کوچک ترین مشکلی نداشته باشم، همین عادتی هست که در کودکی شکل گرفته.. کلا یادمه حتا زمان پی اس وان و مموری کارد هم خیلی پیش میومد که بازی ها رو گاهی حتا بیشتر از 10 بار تموم کنم.
در کنار این هیچ اجبار و فشاری هم ندارم تا بازی رو حتما تو یک بازه خاص تموم کنم (این اتفاق بیشتر از دور دوم به بعد میفته).. مثلا ممکنه تموم کردن یک بازی برای بار nاُم 3 4 5 سال برام طول بکشه.. یکی از اخرین اخرین نمونه ها کسلوینیا LOS بود که 2 بار رو اکانت قبلیم زمان خود PS3 تمومش کردم و بعد ها (2016) رو اکانتی که الان اصلیه یک بار تمومش کردم همون سال دوباره رو دیفیکالتی Paladin شروعش کردم و چون دلم نمیومد زود کارش تموم بشه پلدین رو تا همین ماه پیش که تموم شد طول دادم
یا مثلا پارسال تابستون یهو شدید حس نوستالژی RTS قدیمی ها به سرم زد و نشستم تو یکی دو ماه یکی یه دور کمپین battle for middle earth 1 / 2 و age of mythology و Generals c&c رو تموم کردم (همه ی این هارو زمان خودشون چندین بار با ریس ها و گروه های مختلف تموم کردم) .. وارکرفت 3 هم سراغش نرفتم که یهو ریفورجد رو بازی کنم.. همین وارکرفت 3 اصلا بخشی از زندگی منه.. 2 بار حداقل کمپین reign of chaos و یک بار کمپین های frozen throne رو زمان خودش تموم کردم.. به اینا هزاران ساعت لوکال از بیلدینگ گرفته تا بعد ها مپ ها و مد هایی که میومدن توگیم نت اضافه کنید (یاد تاور دیفنس ها به خیر : ( یه دوره ای هم زمان دانشگاه چند تا همسایه یه هاب گرفته بودیم با لّن لوکال مولتی پلیر میزدیم (به همراه Worms.. یادش بخیر واقعا) بایوشاک هم در مجموع (360,windows,PS3,PS4) حداقل 6 5 بار تموم کردم.. بازی های فرام سافور راک استار و BGS هم که هیچی نگم..
مثلا اخرین مثال هم ویچر 3.. 2بار بیس ادیشن و یک بار گوتی ادیشن رو بازی کردم.. کامپلیت ادیشن هم تو برناممه بدون پلاس بشه 10$ بگیرم : ))) همین چند وقت پیش به یکی از دوست هام میگفتم خیلی دلم واسه ویچر 3 تنگ شده.. یعنی همین الانم اگه کامپلیت ادیشن وجود نداشت ممکن بود بشینم همین بیس یا گوتی رو یک بار دیگه برم با اینکه پلت شدن : ))))
اینم بگم که خیلی وقت ها فرای گیم پلی و داستان یا گرافیک و دیزاین کلی ممکنه یک چیز خیلی جزئی تر باعث بشه نسبت به یک بازی ابسِسد بشم و بار ها تجربش کنم.. مثلا دوره تاریخی یا اتمسفر .. معماری .. فرهنگ و حتا وضعیت اب و هوا که تو بازی جریان داره باعث میشه عاشق یک بازی بشم و بار ها در طول سالیان تموم ش کنم..( مثال: رزیدنت اویل الد اسکول ها.. سایلنت هیل 2..بایوشاک.. دیمنز سولز (boletarian palace) و ...
خلاصه که... عاشق بازی و بازی کردنم یک بار دو بار سه بار و ان بار هم نداره .. هرچه قدر لذت بده، بازی میکنم..
این به شخص بستگی داره.واقعا با شما و دوست خوبم Pyramid Head موافقم و سلایق شما رو مصداق خودم میدونم منتها مشکلات زندگی و کمبود وقت باعث شده دفعات تکرار بازی ها به میزان پایین تری از دوستان کاهش پیدا کنه در صورتی که اگر غیر از این بود مثل همین دوستان به سراغ این بازی ها میرفتم با وجود بازی های جدید موجود و در دسترس . در ضمن باید این رو هم متذکر بشم که بعضی از بازی ها واقعا ارزش تکرار بالایی داره از جمله RDR2 و به اون دوستانی که عرض کردن حوصلتون تو حلقمو و چه حوصله ای دارید و از این حرفا باید گفت تکرار یه سری کارها و از جمله بازی ها مستلزم داشتن حوصله نیست و نیازمند عشق لازمه هستش مثل این میمونه که به کسی که قلیون میکشه بگی چرا داری این کار رو تکرار میکنی و یا این که به کسی که مسافرت شمال رفته بگی دیگه اصلا به اون جا سفر نکنه و ....
نه مفهوم همین بود دوست من بعضی وقت ها تکرار یه سری کارها باعث رسیدن به درک بیشتر میشه ( در مورد برخی از کتاب ها هم گفته میشه مثلا این که چند بار باید خونده بشه تا کامل درک بشه ) توی بازی هم همینه دقت به گرافیک ، جزئیات ، مکالمات ، اتفاقات درون بازی و نحوه حل معماها و حالات های مختلف فائق اومدن بر مشکلات و موانع قرار گرفته بر سر راه و خیلی موارد دیگه میتونه انگیزه تکرار رو بالا ببره ( اون سلیقه شخصی هم سر جای خودش که میتونه تعداد ارقام و دفعات تکرار رو کم و زیاد کنه )این به شخص بستگی داره.
تو سفر شما داستان جدایی رو داری تجربه میکنه. اگه قرار باشه یه مسیر رو بارها تجربه کنی دلتو میزنه. مثال میزنم اینکه شما بری خونه اقوام و هر دفعه همون حرفهای قبل رو دقیقا تکرار کنی. این دلمو میزنه.
شما تو یه بازی دوباره چیزی رو تجربه میکنی که دقیقا قبلا تجربش کردی.و این رو من دوست ندارم و حوصله سر بر میدونم. اولشم گفتم نظر شخصیه.
من دوست ندارم یه کاری رو دوبار مثل هم انجام بدم. برا همین تکرار بازی رو دوست ندارم.
________________
تنها چیزی که گاها تکرار میکنم پارک آبی هست اونم دو تا سرسره تو اپارک هست یکی اون سریره شیبش هست و یکی اونیکه یو میشه و بانجی جامپینگ هم دوست دارم چون هیجان داره.
تکرار برام هیجان نداره. منم هیجان دوست دارم و تجربه جدید و متفاوت.
بر لاف بقیه من بازی ای که بقیه تو 10 ساعت تموم میکنن برا من میشه 20 ساعت.چون کل محیط رو سعی میکنم بگردم و تفریحاتی که باهاشون حال میکنم رو برم.یه بار داستان رو تموم نمیکنم. بعد بگم حالا برم بگردم تو محیط.
برا همینا تکرار برام بی هیجانه.
منم... البته بطور کلی مولتی پلیر اینطوریم کرد و دوتا2 بدترش کرد ...الانم گاهی 1کی 2ساعت بازی میکنم(بازی آفلاین فعلا RDR2) بعد میره واسهء ...خدا داند! الان آنلاین مولتی هم نمیکشم! آهنگ گوش میکنمزندگی من به دو بخش تقسیم شده
قبل از dota 2 و بعد از dota 2
قبل از دوتا دو من توی نسل گذشته یک سری بازی ها را بالای 10 هزار بار راحت بازی کردم
مثل کنترا سگا و شورش در شهر سگا و ماریو nes
از کنسولشون بگیر تا pc و گوشی 3ds و ds و vita و... با امولاتورشون بازی کردم
اما چشمتون روز بد نبینه
بعد از بازی دوتا 2 زندگیم کلا عوض شد و تموم کردن یک بازی آرزو شده برام
کلا زندگی بعد از dota 2 برام حروم شد
10 بار هم به کمپ ترک رفتم بازم شروع کردم
میترسم بعد از مرگم روی قبرم بنویسن
GG