اهل تکرار دوباره بازی هستید یا نه؟

خوب تایپک خوبیه و میخوام نظرم رو بگم.

بله به طور 100 در 100 اهل دوباره رفتن ک هیچ بعضی بازی ها 100 باره رفتن و رفتن مکس لول و زیر رو کردنشون و حتی خوندن کتاب ها در موردشون و گوش دادن موسیقی هاشون تا یک دهه بعد از تولید خود بازی هستم.

به طور مثال 24 بار بازی Bloodborne رو تموم کردم، چون یک عاشق داستان های لاوکرافتی هستم، اتمسفر بازی رو بی نهایت دوست دارم.
Dark souls 3 رو نزدیک به 50 بار با 10 کارکتر تموم کردم و رو هر کدوم نزدیک به لول 300 رسوندنم، و بیش از 3 تا 4 سال تو محیط های بازی چرخیدم و محو اتمسفر و داستان پشت پرده بازی بودم و هستم.

بازی متال گیر 5، که اولین تجربه ام تو این سری بودش رو با این که ماموریت های فرعی فراوانی داره رو همشون رو به چند صد روش ممکن ، و خود بازی اصلی رو با 5-6 بار تموم کردن و گرفتن تموم ایتم های داخل بازی و مکس لول کردن قسمت پایگاه مادر و همه چیز بازی، از داستان نظامی بازی و شخصیت هاش، تا اونجا که داستان کل متال گیر ها رو خوندم و از تک تک شون لذت رو بردم.

مثال های خیلی زیادی هست که میتونم بزنم که تو دوران جوانی یک بازی رو 10/20 بار تموم میکردم، حتی بازی های بزرگی رو مثل Dragon Age Inquisition و The Witcher 3 رو نزدیک 4-5 بار با تموم حالت های داستانی اصلی تموم کردم و تموم ست گیر هاشون رو گرفتم و تموم ماموریت های فرعی و اصلی رو هر کدوم چند بار تموم کردم ولی به خاطر کرکی بودن متسفانه هیچ جا ثبت نشدن ولی باالخره تونستم سیو ویچر 3 رو با 1700 ساعت تایم پلی به استیم بشناسونم ولی برای دراگون ایج نتونستم متسفانه :-/

بعضی از بازی ها هم مثل FH3 و GTA V و رو نزدیک به 3-4 سال پشت سر هم بازی کردم و اصلا شمارش از دستم در رفته.

و خیلی از بازی های بزرگ دیگه ای رو مثل RE2 R /RE7/DMC5/INSIDE/LAST OF US/ و... رو هر کدوم بیشتر از 4 بار تموم کردم. و اگر وقت کنم بازم همشون رو دوباره بازی میکنم. xD
 
زیاد اهل تکرار نیستم و اکثر اینا مال دوران بچگی هست که وقت آزاد بود و اینقد تنوع زیاد نبود:

مکس پین 1 و 2، نمیدونم چند بار اما یک پارت بزرگی از بچگیم شده بود، 3 ـم با اینکه بازیه اوکیی بود اما اصلا نمیتونم کنار دوتا اول بزارمش.

GTA Vice City این تو یک دوره از زندگیم بود که بابام نمیزاشت سالی دوتا بازی بیشتر بگیرم برا همین اینقد ریپلی کردم که از دستم خارج شده (اون میشن هلی کوپتره یکی از کابوسای بچگیم بود) :D بماند که با اون نت داغون دایل آپ کلی Mod چرت و پرتم براش میگرفتم و یادمه عکس خودمو گزاشته بودم رو روزنامه ها، عکسم تو کل شهر پخش شده بود =))

CoD Mw2، هنوز بنظرم بهترین نسخه CoD هست هم کمپین هم مولتی (بین اونایی که بازی کردم) کمپینو بالای سه بار تموم کردم فوق العادس.
Black Ops دو یا سه بار، Black Ops II هم همینقد که البته بیشترش بخاطر دیدن پایانای مختلف و نتیجه داستان.

Bioshock infinite دوبار، یکی از بهترین بازیای عمرم.

Assassins's Creed II اون دیزاین فوق العاده شهراش مخصوصا ونیز، ابهت اتزیو، طراحی مراحل زیبا، فک میکنم 3 بار، Brotherhood هم دو بار.

NFS MW 2005 نمیدونم چقد شد اما زیاد شد :D

Mirror's Edge سه بار

Titanfall 2 چهار بار، این یکی جدید ترینشون هست و ربطی به وقتو اینا نداره قشنگ جا داره 7-8 بار دیگه هم تموم کنم :D هنوز یکی از فان ترین گیم پلی ها بین FPS ـا رو داره + لول دیزاین خلاقانه و متفاوت، چون کوتاهم هست تکرارش راحت تره.

این اواخر هم RDR2 شدیدا دوس دارم دوباره برم دلتنگ آرتور :(
 
آخرین ویرایش:
من هم اگه بخوام لیست بازی هایی که یک بار تموم کردم رو بدم خیلی خیلی کوتاه تر میشه :D
همشونو بخوام بگم که چند صفحه میشه.. پس چند تا نمونه میگم..

خیلی قبل تر از نسل هفت و هشت و پلتینیوم و این حرف ها، چند بار بازی هارو میرفتم.(البته من از این نسل فاز پلتینیوم و 100% گرفتم و دوران PS3 اهمیت نمیدادم)
دقیقا دوستان درست میگن فکر کنم ریشه قضیه به دوران سگا و میکرو برگرده. زمانی که بازی ها به نسبت الان خیلی کوتاه بودن، خیلی وقت ها حتا پسورد هم نداشتند و نمیشد سیو کرد.. نتیجه میشد مثلا روزی یک بار رامبو(کنترا) یا سوپر ماریو براز یا سونیک 1 یا رونج اف شینوبی تموم کردن :D دیگه خودتون حساب کنید میشه چند بار در کل.. فکر کنم یکی از دلایل اصلی که مثلا خودم عادت کردم بازی هارو چند بار تموم کنم و کوچک ترین مشکلی نداشته باشم، همین عادتی هست که در کودکی شکل گرفته.. کلا یادمه حتا زمان پی اس وان و مموری کارد هم خیلی پیش میومد که بازی ها رو گاهی حتا بیشتر از 10 بار تموم کنم.

در کنار این هیچ اجبار و فشاری هم ندارم تا بازی رو حتما تو یک بازه خاص تموم کنم (این اتفاق بیشتر از دور دوم به بعد میفته).. مثلا ممکنه تموم کردن یک بازی برای بار nاُم 3 4 5 سال برام طول بکشه.. یکی از اخرین اخرین نمونه ها کسلوینیا LOS بود که 2 بار رو اکانت قبلیم زمان خود PS3 تمومش کردم و بعد ها (2016) رو اکانتی که الان اصلیه یک بار تمومش کردم همون سال دوباره رو دیفیکالتی Paladin شروعش کردم و چون دلم نمیومد زود کارش تموم بشه پلدین رو تا همین ماه پیش که تموم شد طول دادم :D

یا مثلا پارسال تابستون یهو شدید حس نوستالژی RTS قدیمی ها به سرم زد و نشستم تو یکی دو ماه یکی یه دور کمپین battle for middle earth 1 / 2 و age of mythology و Generals c&c رو تموم کردم (همه ی این هارو زمان خودشون چندین بار با ریس ها و گروه های مختلف تموم کردم) .. وارکرفت 3 هم سراغش نرفتم که یهو ریفورجد رو بازی کنم.. همین وارکرفت 3 اصلا بخشی از زندگی منه.. 2 بار حداقل کمپین reign of chaos و یک بار کمپین های frozen throne رو زمان خودش تموم کردم.. به اینا هزاران ساعت لوکال از بیلدینگ گرفته تا بعد ها مپ ها و مد هایی که میومدن توگیم نت اضافه کنید (یاد تاور دیفنس ها به خیر : ( یه دوره ای هم زمان دانشگاه چند تا همسایه یه هاب گرفته بودیم با لّن لوکال مولتی پلیر میزدیم :D (به همراه Worms.. یادش بخیر واقعا) بایوشاک هم در مجموع (360,windows,PS3,PS4) حداقل 6 5 بار تموم کردم.. بازی های فرام سافور راک استار و BGS هم که هیچی نگم..

مثلا اخرین مثال هم ویچر 3.. 2بار بیس ادیشن و یک بار گوتی ادیشن رو بازی کردم.. کامپلیت ادیشن هم تو برناممه بدون پلاس بشه 10$ بگیرم : ))) همین چند وقت پیش به یکی از دوست هام میگفتم خیلی دلم واسه ویچر 3 تنگ شده.. یعنی همین الانم اگه کامپلیت ادیشن وجود نداشت ممکن بود بشینم همین بیس یا گوتی رو یک بار دیگه برم با اینکه پلت شدن : ))))

اینم بگم که خیلی وقت ها فرای گیم پلی و داستان یا گرافیک و دیزاین کلی ممکنه یک چیز خیلی جزئی تر باعث بشه نسبت به یک بازی ابسِسد بشم و بار ها تجربش کنم.. مثلا دوره تاریخی یا اتمسفر .. معماری .. فرهنگ و حتا وضعیت اب و هوا که تو بازی جریان داره باعث میشه عاشق یک بازی بشم و بار ها در طول سالیان تموم ش کنم..( مثال: رزیدنت اویل الد اسکول ها.. سایلنت هیل 2..بایوشاک.. دیمنز سولز (boletarian palace) و ...

خلاصه که... عاشق بازی و بازی کردنم :D یک بار دو بار سه بار و ان بار هم نداره .. هرچه قدر لذت بده، بازی میکنم..
 
به بازی بستگی داره.البته در مواردی مثل ماموریت های فرعی و کالکتبل شاید به کار بردن لفظ تکرار دقیق نباشه.بیشتر گشت و گذار و سر زدن تعبیر میشه.تروفی ها هم خودش یه انگیزه هست.البته اگر دوست داشته باشم بازی رو.یادمه تو پی اس وان چه بلایی سر عناوین اویل به خصوص 2 میاوردیم.چه با گیم شارک چه حتی بدون اون.رنسانس اینترنت به خیلی جاها نرسیده بود هنوز.یه شایعه میشد مثلا فلان جور بری بازی رو سیو زندان میده یا مسیر پشت بام آزاد میشه.ول نمیکردیم که.اویل 2 رو حدود 60 بار و یک رو شاید 20 بار تموم کردم.یادش بخیر.ب قول شاملو زندگی به طرز بی شرمانه ای کوتاهه.
 
من هم اگه بخوام لیست بازی هایی که یک بار تموم کردم رو بدم خیلی خیلی کوتاه تر میشه :D
همشونو بخوام بگم که چند صفحه میشه.. پس چند تا نمونه میگم..

خیلی قبل تر از نسل هفت و هشت و پلتینیوم و این حرف ها، چند بار بازی هارو میرفتم.(البته من از این نسل فاز پلتینیوم و 100% گرفتم و دوران PS3 اهمیت نمیدادم)
دقیقا دوستان درست میگن فکر کنم ریشه قضیه به دوران سگا و میکرو برگرده. زمانی که بازی ها به نسبت الان خیلی کوتاه بودن، خیلی وقت ها حتا پسورد هم نداشتند و نمیشد سیو کرد.. نتیجه میشد مثلا روزی یک بار رامبو(کنترا) یا سوپر ماریو براز یا سونیک 1 یا رونج اف شینوبی تموم کردن :D دیگه خودتون حساب کنید میشه چند بار در کل.. فکر کنم یکی از دلایل اصلی که مثلا خودم عادت کردم بازی هارو چند بار تموم کنم و کوچک ترین مشکلی نداشته باشم، همین عادتی هست که در کودکی شکل گرفته.. کلا یادمه حتا زمان پی اس وان و مموری کارد هم خیلی پیش میومد که بازی ها رو گاهی حتا بیشتر از 10 بار تموم کنم.

در کنار این هیچ اجبار و فشاری هم ندارم تا بازی رو حتما تو یک بازه خاص تموم کنم (این اتفاق بیشتر از دور دوم به بعد میفته).. مثلا ممکنه تموم کردن یک بازی برای بار nاُم 3 4 5 سال برام طول بکشه.. یکی از اخرین اخرین نمونه ها کسلوینیا LOS بود که 2 بار رو اکانت قبلیم زمان خود PS3 تمومش کردم و بعد ها (2016) رو اکانتی که الان اصلیه یک بار تمومش کردم همون سال دوباره رو دیفیکالتی Paladin شروعش کردم و چون دلم نمیومد زود کارش تموم بشه پلدین رو تا همین ماه پیش که تموم شد طول دادم :D

یا مثلا پارسال تابستون یهو شدید حس نوستالژی RTS قدیمی ها به سرم زد و نشستم تو یکی دو ماه یکی یه دور کمپین battle for middle earth 1 / 2 و age of mythology و Generals c&c رو تموم کردم (همه ی این هارو زمان خودشون چندین بار با ریس ها و گروه های مختلف تموم کردم) .. وارکرفت 3 هم سراغش نرفتم که یهو ریفورجد رو بازی کنم.. همین وارکرفت 3 اصلا بخشی از زندگی منه.. 2 بار حداقل کمپین reign of chaos و یک بار کمپین های frozen throne رو زمان خودش تموم کردم.. به اینا هزاران ساعت لوکال از بیلدینگ گرفته تا بعد ها مپ ها و مد هایی که میومدن توگیم نت اضافه کنید (یاد تاور دیفنس ها به خیر : ( یه دوره ای هم زمان دانشگاه چند تا همسایه یه هاب گرفته بودیم با لّن لوکال مولتی پلیر میزدیم :D (به همراه Worms.. یادش بخیر واقعا) بایوشاک هم در مجموع (360,windows,PS3,PS4) حداقل 6 5 بار تموم کردم.. بازی های فرام سافور راک استار و BGS هم که هیچی نگم..

مثلا اخرین مثال هم ویچر 3.. 2بار بیس ادیشن و یک بار گوتی ادیشن رو بازی کردم.. کامپلیت ادیشن هم تو برناممه بدون پلاس بشه 10$ بگیرم : ))) همین چند وقت پیش به یکی از دوست هام میگفتم خیلی دلم واسه ویچر 3 تنگ شده.. یعنی همین الانم اگه کامپلیت ادیشن وجود نداشت ممکن بود بشینم همین بیس یا گوتی رو یک بار دیگه برم با اینکه پلت شدن : ))))

اینم بگم که خیلی وقت ها فرای گیم پلی و داستان یا گرافیک و دیزاین کلی ممکنه یک چیز خیلی جزئی تر باعث بشه نسبت به یک بازی ابسِسد بشم و بار ها تجربش کنم.. مثلا دوره تاریخی یا اتمسفر .. معماری .. فرهنگ و حتا وضعیت اب و هوا که تو بازی جریان داره باعث میشه عاشق یک بازی بشم و بار ها در طول سالیان تموم ش کنم..( مثال: رزیدنت اویل الد اسکول ها.. سایلنت هیل 2..بایوشاک.. دیمنز سولز (boletarian palace) و ...

خلاصه که... عاشق بازی و بازی کردنم :D یک بار دو بار سه بار و ان بار هم نداره .. هرچه قدر لذت بده، بازی میکنم..
واقعا با شما و دوست خوبم Pyramid Head موافقم و سلایق شما رو مصداق خودم میدونم منتها مشکلات زندگی و کمبود وقت باعث شده دفعات تکرار بازی ها به میزان پایین تری از دوستان کاهش پیدا کنه در صورتی که اگر غیر از این بود مثل همین دوستان به سراغ این بازی ها میرفتم با وجود بازی های جدید موجود و در دسترس . در ضمن باید این رو هم متذکر بشم که بعضی از بازی ها واقعا ارزش تکرار بالایی داره از جمله RDR2 و به اون دوستانی که عرض کردن حوصلتون تو حلقمو و چه حوصله ای دارید و از این حرفا باید گفت تکرار یه سری کارها و از جمله بازی ها مستلزم داشتن حوصله نیست و نیازمند عشق لازمه هستش مثل این میمونه که به کسی که قلیون میکشه بگی چرا داری این کار رو تکرار میکنی و یا این که به کسی که مسافرت شمال رفته بگی دیگه اصلا به اون جا سفر نکنه و ....
 
واقعا با شما و دوست خوبم Pyramid Head موافقم و سلایق شما رو مصداق خودم میدونم منتها مشکلات زندگی و کمبود وقت باعث شده دفعات تکرار بازی ها به میزان پایین تری از دوستان کاهش پیدا کنه در صورتی که اگر غیر از این بود مثل همین دوستان به سراغ این بازی ها میرفتم با وجود بازی های جدید موجود و در دسترس . در ضمن باید این رو هم متذکر بشم که بعضی از بازی ها واقعا ارزش تکرار بالایی داره از جمله RDR2 و به اون دوستانی که عرض کردن حوصلتون تو حلقمو و چه حوصله ای دارید و از این حرفا باید گفت تکرار یه سری کارها و از جمله بازی ها مستلزم داشتن حوصله نیست و نیازمند عشق لازمه هستش مثل این میمونه که به کسی که قلیون میکشه بگی چرا داری این کار رو تکرار میکنی و یا این که به کسی که مسافرت شمال رفته بگی دیگه اصلا به اون جا سفر نکنه و ....
این به شخص بستگی داره.
تو سفر شما داستان جدایی رو داری تجربه میکنه. اگه قرار باشه یه مسیر رو بارها تجربه کنی دلتو میزنه. مثال میزنم اینکه شما بری خونه اقوام و هر دفعه همون حرفهای قبل رو دقیقا تکرار کنی. این دلمو میزنه.
شما تو یه بازی دوباره چیزی رو تجربه میکنی که دقیقا قبلا تجربش کردی.و این رو من دوست ندارم و حوصله سر بر میدونم. اولشم گفتم نظر شخصیه.
من دوست ندارم یه کاری رو دوبار مثل هم انجام بدم. برا همین تکرار بازی رو دوست ندارم.
________________
تنها چیزی که گاها تکرار میکنم پارک آبی هست اونم دو تا سرسره تو اپارک هست یکی اون سریره شیبش هست و یکی اونیکه یو میشه و بانجی جامپینگ هم دوست دارم چون هیجان داره.
تکرار برام هیجان نداره. منم هیجان دوست دارم و تجربه جدید و متفاوت.
بر لاف بقیه من بازی ای که بقیه تو 10 ساعت تموم میکنن برا من میشه 20 ساعت.چون کل محیط رو سعی میکنم بگردم و تفریحاتی که باهاشون حال میکنم رو برم.یه بار داستان رو تموم نمیکنم. بعد بگم حالا برم بگردم تو محیط.
برا همینا تکرار برام بی هیجانه.
 
بعضی وقت ها یه سری بازی ها برای آدم ارزششون بیش از اون گیم پلی و داستان و اتفاقات بازیه . ببینید مثلا خود من تقریبا تمام بچگیم تو سایلنت هیل ها و اویل های کلاسیک گذشته برام مهم نیست چقدر این بازی ها تکراری میشه هر دفعه برای شخص من تازگی داره مثلا من تا جایی که یادم میاد همیشه اویل 1 بازی می کردم (چه خودشو چه ریمیکش رو ) در حال حاضر شاید تموم کردن اویل 1 برای من شاید 2 ساعت هم کمتر طول بکشه ولی اینقدر این بازی رو دوست دارم و باهاش خاطره دارم که برای بار n ام هم که بازیش می کنم با وجودی که تمام سوراخ سمبه هاش رو حفظم برام تکراری نمیشه دقیقا عکس این قضیه هم هستا مثلا هیچ وقت ویچر با سلیقه من جور در نیومد واقعا هر چقدر هم بهش وقت می دادم نمی تونست منو جذب خودش کنه سریع خسته می شدم از نظر من بازی های جدید اون جادویی که بازی های قدیمی داشتند رو ندارند(همشون نه ها تک و توک توشون هست که خودم خیلی دوست داشتم مثل سکیرو و لویل 2 ریمیک) اون زمان شاید یه بازی با گیم پلی 5 6 ساعت بهت میدادن ولی تو تمام بازی ریتم بازی افت نمی کرد و به نظرم همین قضیه باعث میشه ادم ازشون خسته نشه الان نود درصد بازی های امروزی چنان سعی می کنن با ساید کوئست های زورکیشون گیم پلی بازی رو طولانی کنن که آدم از بازی زده میشه نمی دونم ولی من حس می کنم در گذشته بازیساز ها علاوه بر اینکه عشق بیشتری به کارشون می ورزیدند به مخاطبشون و خواسته هاشون هم بیشتر اهمیت می دادن
 
این به شخص بستگی داره.
تو سفر شما داستان جدایی رو داری تجربه میکنه. اگه قرار باشه یه مسیر رو بارها تجربه کنی دلتو میزنه. مثال میزنم اینکه شما بری خونه اقوام و هر دفعه همون حرفهای قبل رو دقیقا تکرار کنی. این دلمو میزنه.
شما تو یه بازی دوباره چیزی رو تجربه میکنی که دقیقا قبلا تجربش کردی.و این رو من دوست ندارم و حوصله سر بر میدونم. اولشم گفتم نظر شخصیه.
من دوست ندارم یه کاری رو دوبار مثل هم انجام بدم. برا همین تکرار بازی رو دوست ندارم.
________________
تنها چیزی که گاها تکرار میکنم پارک آبی هست اونم دو تا سرسره تو اپارک هست یکی اون سریره شیبش هست و یکی اونیکه یو میشه و بانجی جامپینگ هم دوست دارم چون هیجان داره.
تکرار برام هیجان نداره. منم هیجان دوست دارم و تجربه جدید و متفاوت.
بر لاف بقیه من بازی ای که بقیه تو 10 ساعت تموم میکنن برا من میشه 20 ساعت.چون کل محیط رو سعی میکنم بگردم و تفریحاتی که باهاشون حال میکنم رو برم.یه بار داستان رو تموم نمیکنم. بعد بگم حالا برم بگردم تو محیط.
برا همینا تکرار برام بی هیجانه.
نه مفهوم همین بود دوست من بعضی وقت ها تکرار یه سری کارها باعث رسیدن به درک بیشتر میشه ( در مورد برخی از کتاب ها هم گفته میشه مثلا این که چند بار باید خونده بشه تا کامل درک بشه ) توی بازی هم همینه دقت به گرافیک ، جزئیات ، مکالمات ، اتفاقات درون بازی و نحوه حل معماها و حالات های مختلف فائق اومدن بر مشکلات و موانع قرار گرفته بر سر راه و خیلی موارد دیگه میتونه انگیزه تکرار رو بالا ببره ( اون سلیقه شخصی هم سر جای خودش که میتونه تعداد ارقام و دفعات تکرار رو کم و زیاد کنه )
 
نمیدونم درست فکر میکنم یا نه ولی حس میکنم تو دوران نوجوونی انرژی (ذوق، هیجان، جاذبه) خیلی بیشتری داشتم برای ویدیو گیم. اون دوران خیلی بیشتر بازی میکردم و هر نوع سبکی رو تموم میکردم با اینکه اون موقع انگلیسی هم زیاد متوجه نمیشدم! این موضوع برای 10 15 سال پیشه.الان به ندرت حوصله میکنم یه بازی رو شروع کنم چه برسه بخوام تمومش کنم یا حتی برای بار دوم برم! نمیدونم بخاطر بالارفتن سنه یا مشکلات زندگی اون هیجان رو ازم گرفته بگذریم..
===============
بیشترین تکراری که من داشتم برای سری COD MW هست مخصوصا شماره یکش. رو x360 آمارش از دستم در رفته چندبار تمومشون کردم.بعد از اون Tlou رو 4بار رو ps3 تموم کردم. 2یا 3 بار هم رو ps4 رفتم و الانم با شبیه ساز رو pc بازیش میکنم (البته هنوز به خوبی نمیشه بازیش کرد ولی همین که وارد بازی میشه لذت بخشه)
 
خیلی زیاد!
میتونم بگم اقلا ۵۰درصد زمان بازی کردنم مربوط به دوباره رفتن بازی های قدیمیه.
اتفاقا بازی های مفصل و طولانی نقش افرینی یا اپن ورد رو معمولا بیشتر از بازی های خطی کوتاه ریپلی میدم.
بازی های ده دوازده ساعته رو شاید یه بار برم. ولی مثلا ویچر رو شش هفت بار رفتم.
 
بازیهای زیادی رو بیش از یکبار رفتم. لیستش طولانی و حوصله سر بر میشه.
ولی یک فرانچایز هست که همیشه در قلبم جایگاه ویژه ای داشته و اونم Fable
نسخه یکش رو در ایکس باکس اورجینال واقعن بدون بزرگنمایی نمیدونم چند دفعه تموم کردم. عجیب اینجاست که هر دفعه هم واسم مثه دفعه اول جذاب بود:D
Fable 3 هم تو این سالها به صورت دیفالت همیشه روی سیستمم نصب بوده. نکته جالب در Fable 3 هم اینه که بعد از چندین و چند بار تموم کردن، بازهم قسمت انتخابهاش که میرسه استرس میگیرم:D تقریبن هیچ بازی rpg به یاد ندارم که انتخاب هاش انقدر واسم استرس زا باشه. یعنی تقریبن همیشه میدونم چی میخام و چه گزینه ای رو باید انتخاب کنم. ولی اینجا داستان فرق میکنه.
آقای پیتر مولنیو مردی بسیار بزرگ و دوست داشتنی در صنعت گیم هستند که واقعن مشابهش پیدا نخاهد شد.
چندی پیش به یکی از دوستان بازی Black & White رو پیشنهاد دادم. و اینجا هم از این فرصت استفاده میکنم و به همه عزیزان پیشنهاد میدم که این مسترپیس و شاهکار تاریخ بازیهای ویدیویی رو حتمن تجربه کنن.
ببینید این بزرگوار در حدودن 20 سال پیش چطور مرزهای بازیسازی رو جابه جا کرده. به معنای واقعی کلمه از زمان خودش جلوتر بوده.
 
زندگی من به دو بخش تقسیم شده
قبل از dota 2 و بعد از dota 2
قبل از دوتا دو من توی نسل گذشته یک سری بازی ها را بالای 10 هزار بار راحت بازی کردم
مثل کنترا سگا و شورش در شهر سگا و ماریو nes
از کنسولشون بگیر تا pc و گوشی 3ds و ds و vita و... با امولاتورشون بازی کردم

اما چشمتون روز بد نبینه
بعد از بازی دوتا 2 زندگیم کلا عوض شد و تموم کردن یک بازی آرزو شده برام
کلا زندگی بعد از dota 2 برام حروم شد
10 بار هم به کمپ ترک رفتم بازم شروع کردم
میترسم بعد از مرگم روی قبرم بنویسن
GG x_x
منم... :-wالبته بطور کلی مولتی پلیر اینطوریم کرد و دوتا2 بدترش کرد ...الانم گاهی 1کی 2ساعت بازی میکنم(بازی آفلاین فعلا RDR2) بعد میره واسهء ...خدا داند! الان آنلاین مولتی هم نمیکشم! آهنگ گوش میکنم :-"
من و شما باید لیست بدیم چی رو نرفتیم !!شماتیک کشیدم ببینید اوضاعم خرابه! هر چی بیشتر میگذره بازیه قدیمی تر بشه دیگه دکمه هاشم یادم میره وقتی که اجراش میکنم هم دلمم میزنه مثل Horizon Zero Dawn.(جالبه نمیتونم هم پاک کنم چون اگه پاک کنم خوره میگیرم نصب کنم شاید برم تموم شه بره...! اما....)
الانم بیشترین گیمهای باد کردمم سوم شخص شدن :Cheesygrin:نصب جدیدش rdr 2 هست
اتمامم فالوت 4 که برای خیلی وقت پیشه (جالبه دلمم نمیاد پاک کنم!دوست دارم مد دانلود کنم)جدید ترین اتمام رزیدنت 2 هست.
لذت بخش ترین و آخرین بازی که به اتمام رسوندم فکر میکنم dishonored 2 بود.
خلاصه لذتتون رو ببرید کم کم مثل من میشید، دارم بازنشست میشم! B-(x_x
اینم آرشیو نصبی یکی از هاردم پر بازی، این AAA ها رو دستم باد کرده دیگه چیزی نصب نمیکنم!واسه خنده دانلود میکنم!

177072
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or