امتياز اعضای بازی سنتر به عناوین پلتفرم PC

[Meysam]

سلام
تو اين تاپيك مي خوايم نظر شما و امتيازي رو كه به هر بازي ميديد مشخص كنيم تا شايد بتونيم بهترين بازي رو تو هر ماه يا سال با نظر خودمون انتخاب كنيم
پايين ترين امتياز 0
بالاترين امتياز 10
همراه نظر ( خواهشمند است نظر کارشناسانه باشه )

Spoiler

اینم بازی های سری 1 : ( تا تاریخ 5 مهر )

Wolfenstein
Wanted Weapons of Fate
Left 4 Dead

Bionic Commando
Call of Juarez Bound in Blood
Street Fighter IV

جواب لیست امتیازات سری اول :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC


اینم بازی های سری 2 ( با تشکر از میثم ) تا تاریخ 20 مهر :

Batman Akham Asylum
Resident Evil 5
Mini Ninja
NFS: SHIFT
Red Faction Guerilla
Darkest of days
Section 8
overlord 2
ARMA II
Trine
X-Men Origins: Wolvorine

جواب لیست امتیازات سری دوم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

اینم بازی های سری 3 : ( تا تاریخ 28 مهر )

Assassin's Creed
Bioshock
Brothers In Arms 3
Crysis
Crysis Warhead
Dark Sector
Dead Space
Far Cry 2
F.E.A.R 2
Gears of War
GTA IV
GRID
Mirror Edge

لیست امتیازات سری سوم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

بازیهای سری 4 ( تا تاریخ 5 آبان )

Splinter Cell: Double Agent
STALKER: Shadow of Chernobyl
STALKER: Clear Sky
Call of Duty 4
Call of Duty: World At War
Fallout 3
H.A.W.X
Resident Evil 4
Prince of Persia 2008
Burnout: Paradise
Mass Effect
Devil May Cry 3
Devil May Cry 4
Pro Evolution Soccer 2009
Colin Mac Rae: Dirt
Silent Hill: Homecoming

لیست امتیازات سری چهارم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

 

[hitman68]

vanquish



خیلی تعریف از این بازی شنیده بودم ولی متاسفانه هیچ خوشم نیومد
کلا شاید 5 ساعت طول کشید تموم کردنش و فوری شیفت + دلت زدم رفت
بازی قدیمیه برای همین از نظر گرافیکی قابل قبوله
ولی از نظر اسلحه، دشمن ها، مراحل و... کلا تکراری بود بنظرم
درکل اگه بازی بهتری سراغ دارید فعلا طرف این نرید

امتیاز من بهش با ارفاق 5​

 

[kamyy]

Assassin's Creed Origins 2017



داستان: در سال 48 قبل میلاد (زمان حمله رومیان(سزار) به مصر) در مصر باستان در زمان فراعنه فردی به نام بایک (اهل سیوا و عضو گروه مدجای (محافظان فرعون)) پسر خود (خمو) را طی حادثه ای از دست داده و حالا او به دنبال انتقام از افرادی نقاب دار هست که عضو انجمنی مخفی (برای کلئوپاترا دسیسه چینی کردند) می باشند .



مصر باستان همیشه پر رمز و راز بوده و حالا این بازی هم در آن زمان روایت شده که انتخاب هوشمندانه ای هست و به ریشه های فرقه قاتلان هم اشاراتی می کند که جالب توجه هست .

داستان بازی خوب هست و گیمر مجاب می کند که ادامه دهد . جنگیدن در صحرا و مبارزات دریایی و غارت مقبره ها و شکار کردن جز فعالیت های بازی هست . انواع پوشش گیاهی شاهد هستیم و شترسواری در بیابان خیلی لذت بخش بود .

مصر باستان و در ماموریت های پایانی رم باستان خیلی خوب طراحی کرده بودند .

تنوع سلاح و کاربرد متفاوت آنها در مبارزات خوب گنجانده شده و در طول مدت تقریبا طولانی بازی مبارزات را از یکنواختی کمی دور می کند ولی در کل هنوزم بازی دچار یکنواختی از نیمه به بعد می شود که جز ذات بازی های یوبی سافت هست .

گرافیک هنری و طراحی اهرام ثلاثه (زمان ساخت اهرام) و شهرها و بادیه نشین ها و معابد و مقبره ها خیلی عالی هستند اما در نقطه مقابل گرافیک فنی متوسط هست و نماها بیشتر از دور زیبا هستند و اون حس زنده بودن بافت ها القا نمی شود آنطور که باید و شاید خوب در نیامده . طراحی چهره ها هم مثل همیشه متوسط . تنوع دشمنان و زره ها خوب در آمده . فیزیک افراد نچسب و انگار سبک هستند و نحوه راه رفتن افراد مصنوعی هست .

هوش مصنوعی با باگ مخلوط شده و نتیجه خیلی خوبی !! به ارمغان آورده .

قایق سواری و شتر سواری و پیمودن مسیر هم جالب هست و در طی مسیر با چیزهای مختلفی رو به رو می شویم . عقابی به نام سنو هم برای پیدا کردن اهداف و آنالیز کمپ دشمنان به ما کمک می کند .

درخت توانایی های بایک هم موارد گوناگون دارد که در طی پیشروی می توان باز کرد و بهره برد .

مبارزات نفس گیر و باس های خوبی دارد که کمی چالش برانگیز هستند .

صدا گذاری مخصوصا موسیقی های مصری که یاد آور فیلم هایی مثل مومیایی هستند که خوب اجرا شده است .

باگ ها و دیر لود شدن تکسچرها و تغییر ناگهانی زوایای دوربین در مکان های تنگ گاهی آزاردهنده هستند ولی نه آنقدری که از ادامه بازی شما را باز دارند.

فیزیک مشعل آتش و شتر و اسب سواری متوسط هست و می تونست طبیعی تر باشد . در کل بازی نسبت به بازی های معروف هم سال خودش (2017) در رتبه پایین تری قرار می گیرد .

در بازی شما مجبور به انجام فعالیت های جانبی برای افزایش لول خود می شوید تا بتونید ماموریت های اصلی را انجام دهید چون مبارزه با دشمن لول بالاتر خیلی سخت و تقریبا نشدنی خواهد بود . تنوع جانوری بازی هم خیلی خوبه و واقعا غروب نیل با پرواز پرندگان چشم نواز هست .

بازی حدود 30 ساعت گیم پلی دارد بدون انجام بسته های الحاقی.

جز اساسین های خیلی خوش ساخت هست . از یوبی تعجب کردم . بازی قابل احترامی ساخته .



گیم پلی : 7 از 10
موسیقی و صدا گذاری : 9 از 10
گرافیک هنری و طراحی محیط : 10 از 10
گرافیک فنی : 7 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها :7 از 10
داستان : 8 از 10

نمره کل : 8.5 از 10​

 

[The Dragonslayer]

​

اندرال ( Enderal ) یک ماد مفصل و بزرگ برای بازی اسکایریمه که توی سال 2016 عرضه شد و نسخه بهبودیافته و کامل ترش توی سال 2019 با عنوان فرعی داستان های فراموش شده عرضه شد. اندرال یک ماد برای اسکایریمه و در نتیجه گرافیک و مدلها و هسته اصلی گیم پلیش تفاوت چندانی با اسکایریم نداره ولی جدا از این موارد بقیه المانهاش از اسکایریم مستقله؛ اندرال چه از نظر جهان و ورلدبیلدینگ و چه از نظر سیستم پیشرفت از اسکایریم مستقله.

امروز بعد از حدود 80 ساعت بازی اندرال رو تموم کردم و با قطعیت میتونم بگم که این بازی یکی از برترین بازیهای نقش آفرینیه که تجربه کردم. داستان تاریک و تراژیک و نهیلیستی اندرال کاملا از اسکایریم و حتی ویچر جنس متفاوتی داره. ورلدبیلدینگ با دقت و با جزئیات انجام شده و مخاطب واقعا احساس میکنه با یک جهان زنده و واقعی طرفه. گفتم جزئیات و الان دوباره روی جزئیات تاکید میکنم؛ کمتر دانجنی در اندرال وجود داره که داستانک مخصوص خودشو نداشته باشه، کمتر رمز و رازی توی اندرال وجود داره که اگه گیمر پیگیرشون بشه و دنبال جوابشون بگرده به جواب نرسه. بیشتر از ده تا ترانه وجود داره که میتونید از نوازنده های اندرال بخواید براتون بخونن، در حالیکه اگه درست به خاطر بیارم در خود اسکایریم این عدد سه یا چهار بود. داستانک هایی که در کتابها روایت میشه کیفیت مناسبی دارن، به خصوص داستان قصاب آرک ( The Butcher of Ark ) که به نظر من حتی خودش میتونه به عنوان یک داستان کوتاه مستقل منتشر بشه. خیلی از ماموریت ها، چه اصلی و چه جانبی، جز بهترین هایی هستن که تا به حال توی بازی هایی ویدیویی دیدم و فکر میکنم تا سالها توی یادم بمونن و کارکترها هم همینطور؛ اونها هم عمیق و پرداخت شده و به یادموندنی هستن، فکر نمیکنم حالا حالاها جمله " I saved them, don't you see? I led them to the light. I ... alone " که حسن ختام یک تراژدیه از یادم بره.

اندرال یک ماد رایگان برای اسکایریم، بازی ای که تقریبا یک دهه پیش عرضه شده، هست و با اینحال از نظر محتوا و کیفیت از خیلی از بازی های AAA شصت دلاری چند سال اخیر بهتره. پس باید به سازندگان اندرال آفرین گفت به بازی فوق العاده ای که با منابع کمشون بدون هیچ چشمداشت اقتصادی تولید کردن و همچنین به اسکایریم که هسته اصلی گیم پلیش چنان سرگرم کننده و کم نقص بوده که یک دهه بعد از انتشارش، بازی ای با بهره گیری از اون ساخته میشه و باز هم از اکثریت بازی های موجود بهتره.

 

[Paradise Lost]

Dead Space 3

رو درجه سختی نرمال رفتم، دقیقا 2 ماه طول کشید، من اصولا بازی های که همش تو یک محیط برفی هستن، رو بشدت دوست دارم، شبیه به سری مترو، پس علاقه وافر من به این شکل اتمسفر من رو عاشق این بازی کرد، در حدی که دیوانه وار عاشق این بازی بودم.
حساب کنی، وارد یک ناوگان عظیم کهکشانی تو یک سیاره نابود شده بشی، تموم دور ورت یک محیط برفی باشه، همش هم محیط طراحی شده به یک شکلی باشه که سازه های عظمی بشری رو ببینی که نابود شدن همراه با یخ زدگی فراوان، یک هو در راه رو ها چراغ ها خاموش میشه، وقتی دوباره چراغ ها روشن می شن نکرومورف ها دست و پا های شاخ شکلشون رو وسط استخان های قفسه سینه ایزاک کردن ، محیط برفی و طوفانی، بعلاوه سبک ترس و بقا، اون با شکل موجودات نکرومورف ها، طراحی سنگین شوتینگ بازی، همراه با یک محیط گسترده قابل اکتشاف ، باس فایت های نفس گیر، سیستم ساخت و ساز سلاح و لباس...
مهمترین مشکلی که با این بازی داشتم طراهی عجیب مپ بازی بود فقط، دقیقا شبیه به بازی کنترل هستش و هر دفعه برای ماموریت ها یک ساعت سر در گرم میشدم
در کل بازی بشدت قابل احترامی هست تو سبک بقا، فقط نمیدونم این EA پول پرست چرا یک نسخه جدید ازش نمی سازه xD
پ.ن خیلی دلم میخواد نسخه های دوم و اول رو امتحان کنم، ولی نمیدونم گرافیکشون خیلی زیاد اذیت کنه، همین نسخه سوم هم از بعد فنی خیلی نابود بودxD ولی طرای برفش عالی بود .
در کل 8/10

 

[kamyy]

Dead Space 3

رو درجه سختی نرمال رفتم، دقیقا 2 ماه طول کشید، من اصولا بازی های که همش تو یک محیط برفی هستن، رو بشدت دوست دارم، شبیه به سری مترو، پس علاقه وافر من به این شکل اتمسفر من رو عاشق این بازی کرد، در حدی که دیوانه وار عاشق این بازی بودم.
حساب کنی، وارد یک ناوگان عظیم کهکشانی تو یک سیاره نابود شده بشی، تموم دور ورت یک محیط برفی باشه، همش هم محیط طراحی شده به یک شکلی باشه که سازه های عظمی بشری رو ببینی که نابود شدن همراه با یخ زدگی فراوان، یک هو در راه رو ها چراغ ها خاموش میشه، وقتی دوباره چراغ ها روشن می شن نکرومورف ها دست و پا های شاخ شکلشون رو وسط استخان های قفسه سینه ایزاک کردن ، محیط برفی و طوفانی، بعلاوه سبک ترس و بقا، اون با شکل موجودات نکرومورف ها، طراحی سنگین شوتینگ بازی، همراه با یک محیط گسترده قابل اکتشاف ، باس فایت های نفس گیر، سیستم ساخت و ساز سلاح و لباس...
مهمترین مشکلی که با این بازی داشتم طراهی عجیب مپ بازی بود فقط، دقیقا شبیه به بازی کنترل هستش و هر دفعه برای ماموریت ها یک ساعت سر در گرم میشدم
در کل بازی بشدت قابل احترامی هست تو سبک بقا، فقط نمیدونم این EA پول پرست چرا یک نسخه جدید ازش نمی سازه xD
پ.ن خیلی دلم میخواد نسخه های دوم و اول رو امتحان کنم، ولی نمیدونم گرافیکشون خیلی زیاد اذیت کنه، همین نسخه سوم هم از بعد فنی خیلی نابود بودxD ولی طرای برفش عالی بود .
در کل 8/10

شماره 1 و 2 شک نکن برو حتما // من همین دو سه سال پیش شماره یک و دو رو رفتم با اینکه لول گرافیکشون از شماره 3 کمتر بود ولی خیلی خوش ساخت هستند و خیلی بهم چسبید . من اول شماره 3 رفتم دیدم خیلی عالی هست بعد شماره 2 رفتم در آخر شماره 1 .

در رابطه با گیج شدن هم بازی Control خیلی بدتر بود . باز دد اسپیس یک دکمه داشت می زدی مسیر با خط نوری نشون می داد خیلی بهتر بود در کل .

من در کل لذتی که از این سه گانه بردم بهش 10 از 10 میدهم

 

[kamyy]

Tell me Why



داستان: درباره خواهر و برادری به نام آلیسون و تایلر (تغییر جنسیت داده) و مادر آنها (ماری آن) هست که گذشته دردناکی دارند . حال بعد 10 سال که تایلر از بازپروری برگشته و به همراه خواهرش آلیسون به شهر زمان کودکی خود یعنی دلوس (شهری در آلاسکا) برگشته اند و به دنبال سوال های زمان کودکی خود هستند .

ساخته جدید استدیو Dontond (سازنده بازی Life is strange 1 & 2) داستان زیبایی را روایت می کند .

محیط برفی بازی و جزییات و گرافیک هنری منطقه و شهر و خانه بچگی تایلر (در کنار اون دریاچه یخ زده) خوب طراحی شده است ( بازی مناظر زیبایی دارد مخصوصا قبرستان جنگلی و مناظر دور دست و قدم زدن در طبیعت) .

موسیقی بازی مثل آثار قبلی استدیو زیبا و شنیدنی هست و صدا گذاری رسایی دارد .

رنگ بندی محیط ها گاهی حالت رنگ پریده دارد مخصوصا در رنگ های تیره و می تونست بهتر باشد .

افت فریم و مشکلی در بازی مشاهده نشد . بازی روان و سر راستی هست .

داستان بازی مثل بازی LIS ماورایی هست و خواهر و برادر توانایی به یاد آوری خاطرات (گویی در جلوی چشمانشان به صورت زنده روایت می شوند) و صحبت و ارتباط ذهنی با هم را دارند . بازی به مباحثی مانند مذهب و ترنس بودن و هم/جنس/گرایی و ... پرداخته که جالب توجه هست . (کلا رسانه این روزها حول همین موضوعات هست و سعی در عادی کردن آن در جوامع را دارد)

این سبک بازی ها بیشتر حالت هنری و نقاشی دارند و گرافیک فنی در آنها اهمیت پایینی دارند ولی در کل گرافیک قابل قبولی داره و محیط تا جای ممکن طبیعی ساخته شده است .

داستان بازی شامل 3 اپیزود (متوسط هر اپیزود 2.5 ساعت) هست و به زیبایی در طی بازی روایت می شود و رابطه بین این خواهر و برادر خوب شکل گرفته و سوالاتی برای کنجکاو کردن و ادامه دادن مطرح می کند .
بازی دارای دو پایان هست و فضاسازی احساسی با معماهای جالب را دارا می باشد .

در کل بازی دلنشینی (آرامش بخش) با داستان قوی می باشد .



گیم پلی : 7 از 10
موسیقی و صدا گذاری : 9 از 10
گرافیک هنری و طراحی محیط : 8 از 10
گرافیک فنی : 7 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها :8 از 10
داستان : 8 از 10

نمره کل : 8 از 10​

 

[majidred2011]

The Dark Pictures Anthology: Little Hope: 7.8/10

گیمپلی: 7/10
گرافیک: 8.7/10
داستان: 8/10
موسیقی و صداگذاری: 7/10

اول اینکه با اختلاف از شماره اول بهتر بود، با اینکه جفتش تا الان بنظرم در حد فیلمای ترسناک کلیشه ای چند سال اخیر بود اما این یکی حداقل از نظر داستان خیلی عمیق تر از نسخه اول هست.
اگه به عنوان یک بازی ترسناک بخواین بیاین طرفش واقعا ناامید کنندس، رسما غیر از چندتا جامپ اسکر خوب هیچی نداره، حتی اتمسفرشم کمکی به این قضیه نمیکنه.
دیالوگا بشدت بعضی جاها رو اعصاب و به اصطلاح Corny هست تنها چیزی که یکم جذابش میکنه داستان و نحوه روایت متفاوتشه، شاید اگه سریع بازیو تموم کنید و به جزئیات توجه نکنید فک کنید داستان در حد یک فیلم ترسناک درجه چندم هست، اما بعد از دیدن چندین ویدئو تو یوتیوب در مورد جزئیات داستان و اندینگش قضیش خیلی جالب تر شد برام. Witch trials هم از روی واقعیت هست که شانسی چند روز پیش Salem's witch trials ـو داشتم میخوندم که گویا بیس بازی از روی اتفاقات سال 1692 هست و خیلی از عکسایی که توش استفاده شده هم عکسای همون زمانه.

در کل ارزش یک بار پلی دادن رو داره، اپیزود سومشم اگه در همین حد باشه بازم خوبه.

 

[The Dragonslayer]

​

اخیرا بازی آناوود ( Unavowed ) رو بازی کردم. این بازی توسط وجت آی گیمز ( Wadjet Eye Games ) که توی ساختن بازیهای ماجرایی اشاره و کلیک سابقه طولانی ای داره، توی سال 2018 عرضه شده. من خیلی طرفدار بازیهای ماجرایی اشاره و کلیک نیستم و اکثر این عناوین با پازلهای غیرخلاقانه و ضدخلاقانه - که در اونها همیشه و همیشه تک راه حل پازل، تک جواب موجود برای حل پازل، جواب مدنظر طراحه. مسئله زمانی بدتر میشه که گیمر پس از کمی کلنجار رفتن با پازل و فکر کردن، یک جواب برای پازل پیدا میکنه که احتمالا حتی از تکجواب خود طراح، که در خیلی از موارد این تک جواب غیرمنطقیه و حتی در بعضی موراد حتی تا مرز احمقانه هم میره، منطقی تره. ولی نه، به گیمر اجازه داده نمیشه که از راه حلی که پیدا کرده استفاده کنه و با مجبور کردن گیمر از استفاده کردن از تکجواب طراح، به خلاقیت گیمر یک نه بزرگ گفته میشه - و طراحی واپسگرایانشون، که انگار نمیخوان از اواخر دهه نود جلوتر برن، منو دلسرد کردن، ولی به خاطر اینکه کم و بیش توی این بازیها داستانهایی خوبی پیدا میشه، کماکان سراغ این بازیها میرم.

حالا میخوام بهتون مژده بدم؛ آناوود دقیقا همون بازی انقلابی و خلاقانه ایه که این ژانر بهش نیاز داشت. آناوود با الهام گیری از بازیهای نقش آفرینی - به خصوص نقش آفرینی مکتب بایوور - یک تجربه متفاوت رو به ارمغان اورده. در این بازی میتونید مثل بازیهای بایوور کارکتر همراهتون توی ماموریت رو انتخاب کنید و با توجه به کارکترهایی که توی اون ماموریت همراهتونن، پازلها به روش های مختلفی حل میشن. تصمیم و جزا هم از بازیهای نقش آفرینی به آناوود وارد شده و خیلی هم خوب پیاده شده و بازی چندین پایان مختلف داره. شخصیت پردازی کارکترهای فرعی و مکالمات بین کارکترها هم به خوبی بازیهای بایووره. داستان هم، هم خیلی خوبه و هم نسبتا متفاوت؛ فکر میکنم کمتر بازی ای، چه توی ژانر نقش آفرینی و چه تو ژانر ماجرایی، توی ژانر اربن فانتزی داشته باشیم.

درکل آناوود شاهکار بازیهای ماجرایی مدرنه و تجربش برای هر گیمری واجبه.

 

[kamyy]

Mafia 2 Definitive Edition



داستان : وقایع بازی در منطقه امپایر بی نیویورک و دهه 40 و 50 میلادی جریان دارد، شخصیت اصلی بازی ویتو اسکالتا نام دارد که برای پرداخت بدهی های پدر خود به همراه دوستش جو وارد باند خلافکاری و دنیای مافیا می شود .


ریسمتر این بازی تا حدودی بهبود های گرافیکی ایجاد کرده ولی جا داشت ریمیک می شد .
شهر نیویورک خیلی زیبا طراحی شده مخصوصا اون فضای برفی و چراغ های خیابان جلوه زیبایی ایجاد کرده اند .
صداگذاری بازی خوب هست و صداهای محیط و اسلحه و شخصیت ها قابل قبول می باشد . موسیقی های کلاسیک که حین رانندگی پخش می شود گوش نواز هست .

فیزیک اشیا و بافت ها با توجه به سال ساخت بازی در این نسخه دستخوش تغییر چشمگیری نشده ولی قابل قبول می باشد .
یک آپدیت برای بازی منتشر شده ولی پنج بار بازی کرش کرد که اذیت کننده بود. باگ کمی در بازی شاهد هستیم.

رانندگی با ماشین های دهه 40 خوب پیاده سازی شده و ماشین ها بعد تصادف آسیب می بینند که می تونید به گاراژ برده و تعمیر کنید حتی ماشین های دزدی هم با بردن به گاراژ و تغییر پلاک می توانید از شر تعقیب پلیس راحت شوید و ماشین ها می شود تقویت هم کرد .
جزییات بازی خوب هست مثلا اگر از فروشگاهی دزدی کنید و صاحب مغازه را بکشید بعد مدتی که از جلوی فروشگاه رد بشوید نوارهای زرد رنگ صحنه جرم بر در آن فروشگاه می بینید .
گرافیک فنی بازی با اینکه ریمستر هست ولی عالی نیست اما قابل تحمل می باشد .
روایت داستانی بازی به شماره یک نمی رسد (ولی از شماره 3 خیلی بهتر هست و کسل کننده نمی شود) و بازی شامل دله دزدی و کارهای کوچک و بزرگ برای باند های خلافکار هست که بتونید وارد آنها شده و کسب درآمد کنید . هر چه به اواخر بازی نزدیک می شویم زیباتر می شود و در مرحله چهارده آخر شماره یک هم نشان می دهد که ارتباط جالبی بین دو شماره هست . مرحله ترور در آسمان خراش هم زیبا بود .
هوش مصنوعی افراد در جریان بازی متوسط هست ولی آزاردهنده نیست . راه رفتن و گیم پلی کمی خشک هست . شوتینگ بازی هم بی روح می باشد .
بازی دارای پانزده مرحله خطی وار هست و حدود ۱۰ ساعت گیم پلی دارد.
به طور کل اگر مثل بنده این بازی تجربه نکردید پیشنهادش می کنم (جو و اتمسفر خوبی دارد) .

گیم پلی : 7 از 10
موسیقی و صدا گذاری : 8 از 10
گرافیک هنری و طراحی محیط : 8 از 10
گرافیک فنی : 6 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها :6 از 10
داستان : 8 از 10

نمره کل : 7 از 10​

 

[Hamid Payne]

Mafia 2 Definitive Edition

View attachment 185568

داستان : وقایع بازی در منطقه امپایر بی نیویورک و دهه 40 و 50 میلادی جریان دارد، شخصیت اصلی بازی ویتو اسکالتا نام دارد که برای پرداخت بدهی های پدر خود به همراه دوستش جو وارد باند خلافکاری و دنیای مافیا می شود .


ریسمتر این بازی تا حدودی بهبود های گرافیکی ایجاد کرده ولی جا داشت ریمیک می شد .
شهر نیویورک خیلی زیبا طراحی شده مخصوصا اون فضای برفی و چراغ های خیابان جلوه زیبایی ایجاد کرده اند .
صداگذاری بازی خوب هست و صداهای محیط و اسلحه و شخصیت ها قابل قبول می باشد . موسیقی های کلاسیک که حین رانندگی پخش می شود گوش نواز هست .

فیزیک اشیا و بافت ها با توجه به سال ساخت بازی در این نسخه دستخوش تغییر چشمگیری نشده ولی قابل قبول می باشد .
یک آپدیت برای بازی منتشر شده و تا الان به جز یک صحنه مشکلی در بازی نداشتم . باگ کمی در بازی شاهد هستیم.

رانندگی با ماشین های دهه 40 خوب پیاده سازی شده و ماشین ها بعد تصادف آسیب می بینند که می تونید به گاراژ برده و تعمیر کنید حتی ماشین های دزدی هم با بردن به گاراژ و تغییر پلاک می توانید از شر تعقیب پلیس راحت شوید و ماشین ها می شود تقویت هم کرد .
جزییات بازی خوب هست مثلا اگر از فروشگاهی دزدی کنید و صاحب مغازه را بکشید بعد مدتی که از جلوی فروشگاه رد بشوید نوارهای زرد رنگ صحنه جرم بر در آن فروشگاه می بینید .
گرافیک فنی بازی با اینکه ریمستر هست ولی عالی نیست اما قابل تحمل می باشد .
روایت داستانی بازی به شماره یک نمی رسد (ولی از شماره 3 خیلی بهتر هست و کسل کننده نمی شود) و بازی شامل دله دزدی و کارهای کوچک و بزرگ برای باند های خلافکار هست که بتونید وارد آنها شده و کسب درآمد کنید .
هوش مصنوعی افراد در جریان بازی متوسط هست ولی آزاردهنده نیست . راه رفتن و گیم پلی کمی خشک هست . شوتینگ بازی هم بی روح می باشد .
به طور کل اگر مثل بنده این بازی تجربه نکردید پیشنهادش می کنم (جو و اتمسفر خوبی دارد) .

گیم پلی : 7 از 10
موسیقی و صدا گذاری : 8 از 10
گرافیک هنری و طراحی محیط : 8 از 10
گرافیک فنی : 6 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها :6 از 10
داستان : 8 از 10

نمره کل : 7 از 10​

از کدوم کانال واک ترو بازی ها رو نگاه میکنی؟

 

[kamyy]

از کدوم کانال واک ترو بازی ها رو نگاه میکنی؟

WTF ?

لنگ پول نیستم . یک سیستم خوب بستم و اینترنت خوب ( همراه اول و شاتل) و به برکت کرونا وقت خالی زیاد . جنون آمیز بازی ها درو می کنم .
گرفتی موضوع حمید جان

 

[Democracy]

19 سال پیش با شوق و ذوق بازی King of The Road رو نصب کردم و اون دوران واقعا با این بازی زندگی کردم. حالا بعد از گذشت این سال ها دوباره با تجربه این بازی خاطرات اون دوران زنده شد. بازی همه جوره عالی هست و واقعا پیشنهاد میشه مخصوصا الان یه تخفیف خوب داره

~ سطح دشواری ~
? آسان
معمولی
? سخت
? کابوس

~ گرافیک ~
? بد
? قابل قبول
خیلی خوب
? عالی
? شاهکار

~ موسیقی ~
آهنگ های دلخواه خودتون رو پخش کنید
? ضعیف
? معمولی
? عالی

~ ارزش تکرار ~
? ندارد
دارد

امتیاز 10/10

 

[mamadha]

cyberpunk 2077
​

یک بازی جذاب و به یاد موندنی که بیش از حد داره بهش کم لطفی میشه.
یک داستان بینظیر و گان پلی نفسگیر همراه با کلی هیجان دیگه در انتظارتونه. تنها ایرادی ک میتونم بگیرم حیف این شهر جذاب بود ک انقد سر سری بهش محتوا اضافه کرده بودند. امیداورم شرکت سازنده بتونه از پشتیبانی این بازی بر بیاد، حتی فکر کردن به محتوای انلاین این بازی هم دیوونم میکنه.

البته واسه نمره دادن باگ های بازی مدنظرم نیست.

گیم پلی : 8 از 10

موسیقی و صدا گذاری : 10 از 10 ❤

گرافیک : 10 از 10

داستان : 10 از 10

نمره ی نهایی: 9.5 از 10

 

[kamyy]

Batman The Telltale Series



داستان : درباره بروس وین میلیاردر مشهور شهر گاتهام و مبارزه او در قالب بتمن با جرم و جنایت و فساد در طبقات مختلف شهر می باشد .

در مورد بتمن فیلم های زیادی ساخته شده مخصوصا سه گانه بتمن نولان که در درجه عالی کیفیت بود . این بازی جنبه تیر و تار و گذری به گذشته بروس وین و ارتباط پدر او با رییس خلافکارهای شهر فالکونی را پوشش می دهد .
داستان کشش لازم را دارد و شامل 5 اپیزود و حدود 7 ساعت گیم پلی دارد با پایان بندی خوب .
داستان سرایی بازی و انتخاب ها خیلی خوب هست . موسیقی و صداگذاری عالی .
گرافیک هنری که نقاشی مانند می ماند خوب پیاده سازی شده . رنگ بندی خوبی در بازی را شاهد هستیم .
گیم پلی بازی متوسط (گرچه از این سبک بازی ها انتظار گیم پلی خاصی هم نمی رود) و در کنار آن بررسی صحنه جرم و تجهیزات جالب بتمن و بررسی استراتژی حمله به دشمنان از یکنواختی بازی جلوگیری کرده است .
زیرنویس فارسی رایگان بازی هم موجود است .
در کل انجام دادن بازی خالی از لطف نیست .

گیم پلی : 7 از 10
موسیقی و صدا گذاری : 9 از 10
گرافیک هنری: 7 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها :6 از 10
داستان : 9 از 10

نمره کل : 7.5 از 10​

 

[Vesemir]

Cyberpunk 2077​

بعد از 88 ساعت پلی دادن؛ احساس کردم دیگه وقتشه یک نقد کوتاه در مورد بازی برم. اینم اضافه کنم که بعد از تریلوژی مس افکت بهترین بازی که بازی کردم ویچر 3 ساخته قبلی همین استودیو هست. نظرم رو به چند بخش تقسیم میکنم و تو هر قسمت نظرم رو میگم.
-----------
داستان و شخصیت پردازی
داستان و شخصیت پردازی بنظرم مهمترین قسمت یک بازی RPG هستن. بزارید از قسمت بی نقص بازی یعنی شخصیت پردازی شروع کنم. دقیقا مثل ویچر 3، ما با شخصیتهایی طرف هستیم که در طول بازی باهاشون اخت میگیریم و اونها واقعا به دوستان واقعی ما تبدیل میشن. در طول ماموریتهای اصلی و فرعی به شکل فزاینده با شادیها و غم هاشون شریک میشیم؛ دغدغه های اونها و سیستم تفکرشون رو میشناسیم و به جایی میرسیم که انگار اونها بخشی از زندگی واقعی ما هستن. جودی، پانم، تاکمورا، ویکتور، میستی و خیلی شخصیتای دیگه. شخصیت اصلی بازی هم که باهاش سر کار داریم، جانی سیلورهنده که ابتدای کار اصلا نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم اما به مرور زمان به یار و دوست اصلی ما تبدیل شد! اما از اونور داستان بازی بنظرم احساس رضایت کافی در من ایجاد نکرد. اگر بخوام داستان رو تقسیم کنم به 4 بخش تقسیم میکنم.
یکی مقدمه که مربوط به لایف پث که انتخاب کردین مربوط میشه، بخش دوم که مربوط به چگونگی شروع داستانه بازی و این قسمت واقعا خوب کار شده مخوصا ماموریت مربوط به Maelstorm ها که عالیه از نظر مسیرایی که میتونید برید و اولین تصمیم بازی رو هم اونجا میتونید بگیرید. بخش سه مربوط میشه به بدنه اصلی داستان و آشنایی ما با سیلورهند و از اینجا ماموریتهای جانبی مهم بازی که مرتبط با پایان بازی هم هستن شروع میشه و شما پیش زمینه های پایان بازی رو میچینید و بخش چهارم که مربوط به اندینگ بازی میشه.
جداگانه بخوام نظرم رو بگم در مورد 2 بخش ابتدایی بنظرم بازی قوی ظاهر میشه اما بخش 3 بازی افت میکنه هم لول دیزاین مراحل اصلی افت میکنه هم داستان بنظرم خودش رو عقب نگه میداره انتظار داشتم داستان بازی شاخ و برگ خیلی بیشتری پیدا کنه که از این نظر ناامید شدم. توی اکت 2، ماموریتای جانبی کاراکترهای بازی خیلی بهتر از خود مراحل اصلی بازیه و تاثیر مستقیم روی پایان بازی و انتخاباتون داره. بخش 4 و مربوط به اندینگ هم بازی اگر اشتباه نکنم 5 تا اندینگ داره که 2 تاش رو خودم تجربه کردم و 3 تا دیگه هم تو نت خوندم و بغیر از یکی از پایانهای بازی که بار اول خودم به همین پایان رسیدم، هیچکدوم آدم رو راضی نمیکنه؛ احساس میکنم بازی باید پایان های خیلی گسترده تری میداشت و داستان شاخ و برگ بیشتری پیدا میکرد درست مثل ویچر 3 ولی داستان بازی اونطوری که باید باشه نیست. حالا بعلت اسپویل خیلی سربسته مجبورم حرف بزنم.
گیمپلی
گیمپلی بازی رو من 4 بخش رانندگی، مخفی کاری، مبارزات از نزدیک و با اسلحه تقسیم میکنم. قسمت اول یعنی رانندگی واقعا خوب کار شده و اگر ترمز ماشینها درست بشه، واقعا حس خیلی خوبی داره و هندلینگ بعضی ماشینها هم منو یاد GTA IV انداخت که بنظرم تا امروز بهترین هندلینگ رو تو بازیهای اپن ورلد داره. در مورد مخفی کاری، باید بگم که فکر میکردم خیلی سر سری درست کنن اما اصلا اینطور نیست. شاید عمق Deus Ex رو نداشته باشه اما از خیلی از بازیهایی که مخفی کاری داخل خودشون دارن بهتره و اگر یک سری اسکیل یا تجهیزات خاصی داشته باشین یا یکم تو محیط بگردین کارای جالبی میشه کرد. بخش مبارزات از نزدیک، ضعیف ترین قسمت این بخشه بنظرم، خیلی سطحی کار شده و طوریه که به شخصه اصلا لذتی از انجامش نمیبردم. بخش چهارم یعنی مبارزه با اسلحه اما بنظرم عالیه، فیدبک عالی از اسلحه های بازی آدم میگیره و گان پلی بازی واقعا حس خوبی داره. در مورد اسکیلها هم بخوام کوتاه صحبت کنم؛ احساس میکنم خیلی تاثیر شگرفی به جز چند مورد توی بازی ندارن انگار خود سازنده تمرکزش بیشتر روی Cybernetics ها بوده اگرچه درخت اسکیل بازی هم در نوع خودش خوبه اما اون حس کاربردی که باید داشته باشه رو نداشتم برام.
گرافیک
این بخش بازی عالیه. نایت سیتی بدون شک خیره کننده ترین و پرجزئیات ترین شهریه که تا حالا خلق شده، پر از جزئیات و پر از زندگی. در کنار نور پردازی عالی و تکنیکهای گوناگونی که سازنده به کار برده واقعا بازی یکی از زیباترین بازیهایی هست که میشه روی PC دید.
باگها
ناقص بودن ساخت بازی بیشتر از هر قسمت دیگه اینجا معلوم میشه. بازی پر از باگ ریز و درشته و اگرچه با باگ گیم بریکینگ برخورد نکردم اما واقعا رو اعصاب میرن. از آیتمهایی که تو هوا معلق میمونن تا باگهایی که میگه با فلانی حرف بزن اما نمیتونی مگر اینکه یه 2 تا چکپوینت عقب تر لود بکنی تا باگهای مربوط به نورپردازی و فیزیک یا ظاهر شدن پلیسها از عالم ماورا در کثری از ثانیه جلوی چشمها.
صداگذاری و موسیقی
این قسمت واقعا عالیه. صدا گذاری بازی واقعا پرجزئیات کار شده و شما میتونید صدای هر چیزی تو محیط رو بشنوید. خودروها، اسلحه ها و غیره که همگی عالی کار شدن. تاج سر سبد صداگذاری بازی هم صدای صندلیهای چرمیه.موسیقی بازی هم عالیه اما اصلا در حد ویچر 3 نیست. ویچر 3 تک تک موسیقی هایی که داشت با روح و روان آدم بازی میکردم جوری که آلبوم کامل بازی رو هر کسی میخواست داشته باشه، اینجا هم موسیقی خوبه، اما به جز چند مورد خاص مثل تم اصلی جانی سیلورهند، موسیقیهای بازی به یاد موندنی نیستن.

-------------------
امتیازات
داستان و شخصیت پردازی: 8.5 از 10
گیمپلی: 8.5 از 10
گرافیک: 10 از 10
باگ:
صداگذاری و موسیقی: 9.5 از 10
نمره نهایی: 9 از 10​