امتیازات WE HAPPY FEW

K I 1 1 E R

ناظم انجمن
Feb 22, 2011
17,149
نام
∂αнмα
tsf0_we-happy-few-free-download.jpg

Initial release date: August 10, 2018
Developer: Compulsion Games
Designer: David Sears
Engine: Unreal Engine
Platforms: PlayStation 4, Xbox One, Microsoft Windows, Linux, Macintosh operating systems​

Windows Central 90
GamesRadar+ 80
Shacknews 80
Game Informer 78
We Got This Covered 70
Attack of the Fanboy 70
GamingTrend 65
GameSpace 65
Game Revolution 60
BaziCenter 60
TheSixthAxis 60
GameSpew 60
Hardcore Gamer60
Twinfinite 60
PCGamesN 50
Destructoid 50

Metacritic 67
 
آخرین ویرایش:

saphire

کاربر سایت
Dec 9, 2007
2,578
نام
امیرحسین
باز این خوشمزه های بازیسنتر پریدن وسط.

رسیک پذیری و دنبال نوآوری بودن خیلی بهتر از فرت و فورت Remaster دادن بیرون و شماره 4 و 5 و 10 بازیهای قبلیه!
اولی باعث پیشرفت دنیای گیم میشه اما دومی درجازدن و گندیدگی! حالا بازم بیایید از سر در تاپیک بازیهای مایکروسافت آویزون شید. :)):D
کندریک لامار توی ترک "بی نام 7" آلبوم Untitled Unmastered یه تیکه داره که می گه:
ما که نفهمیدیم چی Will get you high as this، ولی فکر کنم شما فهمیدی.
 

K I 1 1 E R

ناظم انجمن
Feb 22, 2011
17,149
نام
∂αнмα
Vandal 70

IGN Italia 76
We Happy Few must clash with a gameplay that doesn’t fascinate too much, but its plot, settings and longevity are more convincing.
COGconnected 70
It’s hard to criticize a game that offers so much originality, humor and satirical atmosphere. We Happy Few, unfortunately, lets its narrative and characters get bogged down in a desperate and, at times, tedious struggle to survive the game’s brutal environment.
Trusted Reviews 70
We Happy Few is a game filled with fantastic moments and wonderful stories, but they’re weighed down by token survival mechanics and tedious scavenging, an unfortunate hangover from the game’s survival origins. Despite this, there is so much to love about We Happy Few, and if you can forgive its missteps, you’ll find some powerful storytelling.
GameGrin 70
Aside from the immersive introduction, We Happy Few eventually becomes a chore more than an intense survival experience. One had only hoped, that the game became a linear experience akin to BioShock than the tacked on survival game it really is.
God is a Geek 50
Despite its enormous potential and intriguing beginnings, We Happy Few’s open world is too big and too empty, ultimately distracting from the intriguing plot, which unfortunately never really goes anywhere.

FANDOM 70
It’s bold and adventurous world design that should undoubtedly be praised. If story and atmosphere can carry a game for you, then you should be able to look past the weaknesses elsewhere to enjoy this quirky and distinctive adventure.
 

HITMAN 2000

کاربر سایت
Mar 22, 2018
170
مشخص بود گند می زنه مایکی هم که دست رو هر چی می زنه قهوه ای می شه.
خوشمزه گیرباکس تو این بازی دست داره نه مایکرو.
نصف بیشتر سونی فنای این سایت توهم زدن این بازی رو مایکروسافت منتشر کرده!!! =))
 
  • Like
Reactions: Irisviel Ackerman

sina_unl

کاربر سایت
Oct 27, 2005
2,065
نام
سینا
چرا نباید تحویل گرفته میشد؟ :D بازی همه چی داشت گیم پلی، اتمسفر، داستان و ...
اینجا جای بحثش نیست ولی :
در مورد گیم پلی
بازی از جالبترین مکانیزمش (بریدگی های واقعیت) چه استفاده ای میکنه؟ به شما امکان میده مهمات و سنگرهای بیشتری داشته باشین، همین! به جای اینکه مثلاً از این بریدگی ها استفاده کنید و دشمناتون رو نصف کنید یا یه اتوبوس رو از یه دنیای دیگه بیاری تو این دنیا تا از روی دشمنا رد بشه.
تنها کارکرد vigor توی بازی چیه؟ اینکه بازی مثل بقیۀ system/bioshock ها مایه‌های RPG داشته باشه. وجود vigor توی بازی هیچ منطق روایی‌ای نداره. اگه با مصرف نمک میشه قدرتهای ابرقهرمانی داشت چرا بقیه استفاده نمی‌کنن؟ اگه به جای نمک، کوکایین بود کاملاً منطقی به نظر میومد. حالا همین رو مقایسه کنیم با plasmid توی Bioshock که چه تأثیری بر روی دنیای بازی گذاشته بودن.
بازی‌ای که ادعای immersive sim بودن داره، شما رو مجبور میکنه از یک محیط محدود به یه محیط محدود دیگه برید و آدمها رو بکشید. در انتخاب قدرتها هیچ گونه آزادی عملی ندارین. بازی عملاً طراحی مراحل خاصی نداره یه تعداد shooting gallery هست که بعد از اینکه محیطها رو پاکسازی کردین چیز خاصی توشون نیست.
یه Skyrail هست که استفاده ازش فقط دو بار تو کل بازی به جا هست، باقی موارد فقط واسه اینه که مکانیزمی که روش وقت گذاشتن رو هی به مخاطب فرو کنن.

و در نهایت کدوم اتمسفر دقیقاٌ؟ در مقایسه با چه بازی‌ای اتمسفرش داره ستایش میشه؟ بازیهای مشابه یا Call of Duty؟

در مورد داستان :
داستان بازی آنقدرها چیز فوق‌العاده ای نیست و همه چیزش رو هم میذاره بر پیچش نهایی داستان که foreshadowing مناسبی در طول داستان نداشته. شخصیتهای فرعی هم آنچنان پرداختی ندارن. رابطۀ بوکر و الیزابت رو مقایسه کنیم با رابطه‌ای که توی بازی‌ای که یه مدت بعدش اومد (TLoU) جوریه که انگار اصلاً رابطه‌ای تو Bioshock Infinite وجود نداشته. الی در تمام طول داستان به عنوان یه شخصیت tone یکسان داره اما الیزابت انگار اختلال شخصیت داره و به صحنه های یکسان براساس خواست نویسنده ها واکنش نشون میده و من مخاطب به اینجا نمی‌رسم که بدونم از شخصیت چه انتظاری باید داشته باشم. آرک شخصیتی خاصی هم اتفاق نمی‌افته، بوکر چرا تصمیم به فداکاری می‌گیره؟ چه چیزی در طول داستان باعث میشه بوکر نسبت به بوکرهای قبلی‌ای که این مأموریت رو انجام داده بودن تصمیم متفاوتی بگیره؟
بازی مفاهیم زیادی رو مطرح می‌کنه، نژادپرستی، مذهب، تضاد طبقاتی، تحریف تاریخ، انقلاب، سرمایه‌داری و ... ولی انگار که لیست نوشته باشن و به خودشون گفته باشن اگه اینا رو بذاریم تو بازیمون خیلی خفن میشیم، اما دریغ از یه ذره پرداخت و یه حرف جدید رو این مفاهیم. چندین و چند بار مصادیق نژادپرستی رو نمایش میده اما تمام حرفش اینه : نژادپرستی بده. از اون طرف آیا مصادیق نژادپرستی تو قرن 21م انقدر نخ‌نماست؟ یه نگاهی به دور و برشون می‌کردن و یه پرداخت امروزی‌تر از مفهوم ارائه میدادن انقدر تو ذوق و واپسگرا به نظر نمی‌اومدن. بازی وقتی می‌خواد عمیق و مفهومی باشه باید چیز جدیدی به مخاطبش ارائه بده، نه اینکه مفاهیم 100-150 سال پیش رو طوطی‌وار تکرار کنه. در مورد بقیه مسائل هم همینه، مذهب تمامیت خواه بده، سرمایه‌داری افسارگسیخته بده و ...
سازنده ها هم سعی میکنن پیام‌های اخلاقی مورد نظرشون رو زور چپون کنن تو بازی، الیزابت تو یه صحنۀ از پیش تعیین شده نسبت به خشونتی که به خرج میدی ملامتت میکنه (خشونتی که هیچ گونه حق انتخابی برای پرهیز ازش نداری) و دو دقیقه بعدتر خود الیزابت در قتل و کشتار باهات همکاری میکنه و ذره‌ای براش اهمیت نداره! پیام اخلاقی‌ای که با حق انتخاب همراه نباشه، میشه موعظه و موعظه‌های Bioshock Infinite هم چیزهای مضحکیه معمولاً: انقلاب خونین به اندازۀ نژادپرستی و استثمار بده! و مواردی از این دست.
بازی‌ای به آدم میگه انقلابی که با کشتن افراد بی گناه همراه باشه بده که در درصد بالایی از مواقع شما رو مجبور می‌کنه تمام جنبندگان موجودات در محیط رو قتل عام کنید که تا امکان پیشروی داشته باشید.

اگه اسم بازی یه چیزی دیگه‌ای بود و انقدر هم ادعا نداشت، کمتر ناامید کننده می‌بود.
==
مشخص بود گند می زنه مایکی هم که دست رو هر چی می زنه قهوه ای می شه.
نه موفقیت Cuphead به مایکروسافت ربط داره و نه شکست این بازی.
 

s.1

کاربر سایت
Oct 28, 2011
8,162
خوشمزه گیرباکس تو این بازی دست داره نه مایکرو.
نصف بیشتر سونی فنای این سایت توهم زدن این بازی رو مایکروسافت منتشر کرده!!! =))

داداش اینو عمه ی منم می دونه البته WIKI زده نسخه ی ONE خود مایکی منتشر می کنه.

منظور من بدشانسی مایکی بود که تا خریدش گند زد نه اینکه تاثیری در این بازی داشته باشه من نمی دونم این همه پول داره نمی تونه 4 تا ادم حسابی جمع کنه اینقدر از سونی عقب نمونه.

حالا شدیم سونی فن:D:)):|
 
  • Like
Reactions: HITMAN 2000

SHANSER

کاربر سایت
Jun 17, 2009
6,724
نام
منصور
داداش اینو عمه ی منم می دونه البته WIKI زده نسخه ی ONE خود مایکی منتشر می کنه.

منظور من بدشانسی مایکی بود که تا خریدش گند زد نه اینکه تاثیری در این بازی داشته باشه من نمی دونم این همه پول داره نمی تونه 4 تا ادم حسابی جمع کنه اینقدر از سونی عقب نمونه.

حالا شدیم سونی فن:D:)):|
جچرا اتفاقا براي اين استوديو جديدي كه زدن كلي ازم معروف از راكستار و و.. جدب كرزن
 
  • Like
Reactions: s.1

samijavid

کاربر سایت
May 15, 2010
4,187
نام
سامان
اینجا جای بحثش نیست ولی :
در مورد گیم پلی
بازی از جالبترین مکانیزمش (بریدگی های واقعیت) چه استفاده ای میکنه؟ به شما امکان میده مهمات و سنگرهای بیشتری داشته باشین، همین! به جای اینکه مثلاً از این بریدگی ها استفاده کنید و دشمناتون رو نصف کنید یا یه اتوبوس رو از یه دنیای دیگه بیاری تو این دنیا تا از روی دشمنا رد بشه.
تنها کارکرد vigor توی بازی چیه؟ اینکه بازی مثل بقیۀ system/bioshock ها مایه‌های RPG داشته باشه. وجود vigor توی بازی هیچ منطق روایی‌ای نداره. اگه با مصرف نمک میشه قدرتهای ابرقهرمانی داشت چرا بقیه استفاده نمی‌کنن؟ اگه به جای نمک، کوکایین بود کاملاً منطقی به نظر میومد. حالا همین رو مقایسه کنیم با plasmid توی Bioshock که چه تأثیری بر روی دنیای بازی گذاشته بودن.
بازی‌ای که ادعای immersive sim بودن داره، شما رو مجبور میکنه از یک محیط محدود به یه محیط محدود دیگه برید و آدمها رو بکشید. در انتخاب قدرتها هیچ گونه آزادی عملی ندارین. بازی عملاً طراحی مراحل خاصی نداره یه تعداد shooting gallery هست که بعد از اینکه محیطها رو پاکسازی کردین چیز خاصی توشون نیست.
یه Skyrail هست که استفاده ازش فقط دو بار تو کل بازی به جا هست، باقی موارد فقط واسه اینه که مکانیزمی که روش وقت گذاشتن رو هی به مخاطب فرو کنن.

و در نهایت کدوم اتمسفر دقیقاٌ؟ در مقایسه با چه بازی‌ای اتمسفرش داره ستایش میشه؟ بازیهای مشابه یا Call of Duty؟

در مورد داستان :
داستان بازی آنقدرها چیز فوق‌العاده ای نیست و همه چیزش رو هم میذاره بر پیچش نهایی داستان که foreshadowing مناسبی در طول داستان نداشته. شخصیتهای فرعی هم آنچنان پرداختی ندارن. رابطۀ بوکر و الیزابت رو مقایسه کنیم با رابطه‌ای که توی بازی‌ای که یه مدت بعدش اومد (TLoU) جوریه که انگار اصلاً رابطه‌ای تو Bioshock Infinite وجود نداشته. الی در تمام طول داستان به عنوان یه شخصیت tone یکسان داره اما الیزابت انگار اختلال شخصیت داره و به صحنه های یکسان براساس خواست نویسنده ها واکنش نشون میده و من مخاطب به اینجا نمی‌رسم که بدونم از شخصیت چه انتظاری باید داشته باشم. آرک شخصیتی خاصی هم اتفاق نمی‌افته، بوکر چرا تصمیم به فداکاری می‌گیره؟ چه چیزی در طول داستان باعث میشه بوکر نسبت به بوکرهای قبلی‌ای که این مأموریت رو انجام داده بودن تصمیم متفاوتی بگیره؟
بازی مفاهیم زیادی رو مطرح می‌کنه، نژادپرستی، مذهب، تضاد طبقاتی، تحریف تاریخ، انقلاب، سرمایه‌داری و ... ولی انگار که لیست نوشته باشن و به خودشون گفته باشن اگه اینا رو بذاریم تو بازیمون خیلی خفن میشیم، اما دریغ از یه ذره پرداخت و یه حرف جدید رو این مفاهیم. چندین و چند بار مصادیق نژادپرستی رو نمایش میده اما تمام حرفش اینه : نژادپرستی بده. از اون طرف آیا مصادیق نژادپرستی تو قرن 21م انقدر نخ‌نماست؟ یه نگاهی به دور و برشون می‌کردن و یه پرداخت امروزی‌تر از مفهوم ارائه میدادن انقدر تو ذوق و واپسگرا به نظر نمی‌اومدن. بازی وقتی می‌خواد عمیق و مفهومی باشه باید چیز جدیدی به مخاطبش ارائه بده، نه اینکه مفاهیم 100-150 سال پیش رو طوطی‌وار تکرار کنه. در مورد بقیه مسائل هم همینه، مذهب تمامیت خواه بده، سرمایه‌داری افسارگسیخته بده و ...
سازنده ها هم سعی میکنن پیام‌های اخلاقی مورد نظرشون رو زور چپون کنن تو بازی، الیزابت تو یه صحنۀ از پیش تعیین شده نسبت به خشونتی که به خرج میدی ملامتت میکنه (خشونتی که هیچ گونه حق انتخابی برای پرهیز ازش نداری) و دو دقیقه بعدتر خود الیزابت در قتل و کشتار باهات همکاری میکنه و ذره‌ای براش اهمیت نداره! پیام اخلاقی‌ای که با حق انتخاب همراه نباشه، میشه موعظه و موعظه‌های Bioshock Infinite هم چیزهای مضحکیه معمولاً: انقلاب خونین به اندازۀ نژادپرستی و استثمار بده! و مواردی از این دست.
بازی‌ای به آدم میگه انقلابی که با کشتن افراد بی گناه همراه باشه بده که در درصد بالایی از مواقع شما رو مجبور می‌کنه تمام جنبندگان موجودات در محیط رو قتل عام کنید که تا امکان پیشروی داشته باشید.

اگه اسم بازی یه چیزی دیگه‌ای بود و انقدر هم ادعا نداشت، کمتر ناامید کننده می‌بود.
==

نه موفقیت Cuphead به مایکروسافت ربط داره و نه شکست این بازی.
خیلی از اینا دلیل منطقی داشتن توی بازی هم گفته شدن مثل اینکه چرا دریچه ها کوچیک باز میکنه یا vigor چرا فقط بوکر میخوره ولی ربطی به این تاپیک نداره اگه خواستین توی تاپیک خودش پست بدین بحث کنیم
 
  • Like
Reactions: Max Blood

Frobary

Loyal Member
Jun 6, 2007
28,403
نام
محمد
اینجا جای بحثش نیست ولی :
در مورد گیم پلی
بازی از جالبترین مکانیزمش (بریدگی های واقعیت) چه استفاده ای میکنه؟ به شما امکان میده مهمات و سنگرهای بیشتری داشته باشین، همین! به جای اینکه مثلاً از این بریدگی ها استفاده کنید و دشمناتون رو نصف کنید یا یه اتوبوس رو از یه دنیای دیگه بیاری تو این دنیا تا از روی دشمنا رد بشه.
تنها کارکرد vigor توی بازی چیه؟ اینکه بازی مثل بقیۀ system/bioshock ها مایه‌های RPG داشته باشه. وجود vigor توی بازی هیچ منطق روایی‌ای نداره. اگه با مصرف نمک میشه قدرتهای ابرقهرمانی داشت چرا بقیه استفاده نمی‌کنن؟ اگه به جای نمک، کوکایین بود کاملاً منطقی به نظر میومد. حالا همین رو مقایسه کنیم با plasmid توی Bioshock که چه تأثیری بر روی دنیای بازی گذاشته بودن.
بازی‌ای که ادعای immersive sim بودن داره، شما رو مجبور میکنه از یک محیط محدود به یه محیط محدود دیگه برید و آدمها رو بکشید. در انتخاب قدرتها هیچ گونه آزادی عملی ندارین. بازی عملاً طراحی مراحل خاصی نداره یه تعداد shooting gallery هست که بعد از اینکه محیطها رو پاکسازی کردین چیز خاصی توشون نیست.
یه Skyrail هست که استفاده ازش فقط دو بار تو کل بازی به جا هست، باقی موارد فقط واسه اینه که مکانیزمی که روش وقت گذاشتن رو هی به مخاطب فرو کنن.

و در نهایت کدوم اتمسفر دقیقاٌ؟ در مقایسه با چه بازی‌ای اتمسفرش داره ستایش میشه؟ بازیهای مشابه یا Call of Duty؟

در مورد داستان :
داستان بازی آنقدرها چیز فوق‌العاده ای نیست و همه چیزش رو هم میذاره بر پیچش نهایی داستان که foreshadowing مناسبی در طول داستان نداشته. شخصیتهای فرعی هم آنچنان پرداختی ندارن. رابطۀ بوکر و الیزابت رو مقایسه کنیم با رابطه‌ای که توی بازی‌ای که یه مدت بعدش اومد (TLoU) جوریه که انگار اصلاً رابطه‌ای تو Bioshock Infinite وجود نداشته. الی در تمام طول داستان به عنوان یه شخصیت tone یکسان داره اما الیزابت انگار اختلال شخصیت داره و به صحنه های یکسان براساس خواست نویسنده ها واکنش نشون میده و من مخاطب به اینجا نمی‌رسم که بدونم از شخصیت چه انتظاری باید داشته باشم. آرک شخصیتی خاصی هم اتفاق نمی‌افته، بوکر چرا تصمیم به فداکاری می‌گیره؟ چه چیزی در طول داستان باعث میشه بوکر نسبت به بوکرهای قبلی‌ای که این مأموریت رو انجام داده بودن تصمیم متفاوتی بگیره؟
بازی مفاهیم زیادی رو مطرح می‌کنه، نژادپرستی، مذهب، تضاد طبقاتی، تحریف تاریخ، انقلاب، سرمایه‌داری و ... ولی انگار که لیست نوشته باشن و به خودشون گفته باشن اگه اینا رو بذاریم تو بازیمون خیلی خفن میشیم، اما دریغ از یه ذره پرداخت و یه حرف جدید رو این مفاهیم. چندین و چند بار مصادیق نژادپرستی رو نمایش میده اما تمام حرفش اینه : نژادپرستی بده. از اون طرف آیا مصادیق نژادپرستی تو قرن 21م انقدر نخ‌نماست؟ یه نگاهی به دور و برشون می‌کردن و یه پرداخت امروزی‌تر از مفهوم ارائه میدادن انقدر تو ذوق و واپسگرا به نظر نمی‌اومدن. بازی وقتی می‌خواد عمیق و مفهومی باشه باید چیز جدیدی به مخاطبش ارائه بده، نه اینکه مفاهیم 100-150 سال پیش رو طوطی‌وار تکرار کنه. در مورد بقیه مسائل هم همینه، مذهب تمامیت خواه بده، سرمایه‌داری افسارگسیخته بده و ...
سازنده ها هم سعی میکنن پیام‌های اخلاقی مورد نظرشون رو زور چپون کنن تو بازی، الیزابت تو یه صحنۀ از پیش تعیین شده نسبت به خشونتی که به خرج میدی ملامتت میکنه (خشونتی که هیچ گونه حق انتخابی برای پرهیز ازش نداری) و دو دقیقه بعدتر خود الیزابت در قتل و کشتار باهات همکاری میکنه و ذره‌ای براش اهمیت نداره! پیام اخلاقی‌ای که با حق انتخاب همراه نباشه، میشه موعظه و موعظه‌های Bioshock Infinite هم چیزهای مضحکیه معمولاً: انقلاب خونین به اندازۀ نژادپرستی و استثمار بده! و مواردی از این دست.
بازی‌ای به آدم میگه انقلابی که با کشتن افراد بی گناه همراه باشه بده که در درصد بالایی از مواقع شما رو مجبور می‌کنه تمام جنبندگان موجودات در محیط رو قتل عام کنید که تا امکان پیشروی داشته باشید.

اگه اسم بازی یه چیزی دیگه‌ای بود و انقدر هم ادعا نداشت، کمتر ناامید کننده می‌بود.
==

نه موفقیت Cuphead به مایکروسافت ربط داره و نه شکست این بازی.
یادش به خیر، تنها بازی هست که بهش ۱۰ دادم (بین حدود ۱۰۰ تا بازی که نقد کردم) :D اتفاقا همین چند وقت پیش دوباره چند تا مرحله ش رفتم، به نظرم در مقایسه با بازی های این نسل هنوز هم عالی هست. یه سری ایراداتی که گفتی درسته ولی با این سطح از جزییات بخوایم به بقیه بازی ها هم نگاه کنیم به نظرم همه بازی ها ناامید کننده خواهند بود :D
 

HITMAN 2000

کاربر سایت
Mar 22, 2018
170
داداش اینو عمه ی منم می دونه البته WIKI زده نسخه ی ONE خود مایکی منتشر می کنه.

منظور من بدشانسی مایکی بود که تا خریدش گند زد نه اینکه تاثیری در این بازی داشته باشه من نمی دونم این همه پول داره نمی تونه 4 تا ادم حسابی جمع کنه اینقدر از سونی عقب نمونه.

حالا شدیم سونی فن:D:)):|

آخ آخ اشتباه شد داداش شرمنده. :)):-bd:D

میدونی یه عده تو این فروم (از روی جهل و نادانی نه اینکه واقعا منظوری داشته باشن) جو بدی ایجاد کردن آدم به خودشم شک میکنه. =))
 
  • Like
Reactions: Forza Xbox and s.1

sina_unl

کاربر سایت
Oct 27, 2005
2,065
نام
سینا
یادش به خیر، تنها بازی هست که بهش ۱۰ دادم (بین حدود ۱۰۰ تا بازی که نقد کردم) :D اتفاقا همین چند وقت پیش دوباره چند تا مرحله ش رفتم، به نظرم در مقایسه با بازی های این نسل هنوز هم عالی هست. یه سری ایراداتی که گفتی درسته ولی با این سطح از جزییات بخوایم به بقیه بازی ها هم نگاه کنیم به نظرم همه بازی ها ناامید کننده خواهند بود :D
آخه این بحث من الان Retrospective محسوب میشه، نه Review :D برای همین باید برای بازیهای ستایش شده سخت گیرانه انجام بشه و برای بازیهای شکست خورده تلاش بشه جنبه های مثبتشون مطرح بشه.
یکی از مشکلات اصلی گیمینگ ژورنالیسم اینه که رسانه های بزرگ و شناخته شده خیلی رو Retrospective مانور نمیدن، خیلی دیگه تلاش کنن یه مطلب میدن که 10 سال یا 20 سال پیش این بازیها مهم بودن و ... . البته اینکه بازیهای رایانه‌ای تاریخ کوتاهی دارن و بازی کردن بازیهای قدیمی سخته هم مزید بر علته :D
 

Ali Venom

کاربر سایت
Jul 2, 2013
6,703
نام
ali
تب و تاب خراب کردن بازی که نسبتا گذشت ولی خیلی جالبه رفتم استور دیدم نسخه دلوکس 80 دلاری هم داره :)) یعنی اینا نیومده چرک بازیهای ناشرهای بزرگ رو انجام دادند

یک بازی سی دلاری رو، شصت دلار کردند تو پاچه ملت تازه نسخه دلوکس 80 دلاری هم برای فروش گذاشتند :D
 

کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
or ثبت‌نام سریع از طریق سرویس‌های زیر