امتیازات Death Stranding

[Outer Heaven]

Directed by: Hideo Kojima
Writers: Hideo Kojima; Hitori Nojima
Initial release date: November 8, 2019
Composer: Ludvig Forssell
Genre: Strand
Engine: Decima
Platforms: PlayStation 4, PC​

Metacritic:82

Metacritic:86 pc version


Atomix:10/10
Digital Chumps:10/10
Remoteplay:10/10
InsideGamer:10/10
Famitsu:10/10
Bazicenter:10/10
TheSixthAxis:10/10
Digitally Downloaded.net:10/10
We Got This Covered:10/10
Trusted Reviews:10/10
Gaming Trend:10/10
GamingAge:10/10
GamePlanet:10/10
GamerSky:10/10
GameRevolution:10/10
PushSquare:10/10
ScreenRant:10/10
EGM:10/10
DailyStar:10/10
Millenium:9.8/10
IGN Italia:9.8/10
Areajugones:9.7/10
4Players.de:9.5/10
Playstation LifeStyle:9.5/10
Jeuxvideo.com:9.5/10
IGN Japan:9.5/10
Gaming Nexus9.5/10
Gamer.nl:9.5/10
CheatCC:9.4/10
SpazioGames:9.4/10
Hobby Consolas:9.3/10
COGconnected:9.3/10
Multiplayer.it:9.2/10
Vandal.net:9.2/10
Metro Montreal:9.1/10
Multiplayer.it:9.1/10
Worth Playing:9/10
DarkStation:9/10
3DJuegos:9/10
Post Arcade (National Post):9/10
Power Unlimited:9/10
Games.cz:9/10
‍Gryonline.pl:9/10
GameSpot:9/10
Shacknews:9/10
PSX-Sense.nl:9/10
PLAY! Zine:9/10
JeuxActu:9/10
God is a Geek:9/10
GameOver.gr:9/10
Eurogamer Italy:9/10
Everyeye.it:9/10
GamePro Germany:8.9/10
The Games Machine:8.8/10
IGN Spain:8.7/10
Gamers Heroes:8.5/10
LevelUp:8.5/10
XGN:8.5/10
GameCrate:8.3/10
Meristation:8/10
Merlin'in Kazanı (Turkey):8/10
VideoGamer:8/10
Easy Allies:8/10
Critical Hit:8/10
Guardian:8/10
ZTGD:8/10
Press Start Australia:8/10
PlayStation Universe:8/10
Gameblog.fr:8/10
Destructoid:8/10
Attack of the Fanboy:8/10
CGMagazine:7.8/10
Digital Trends:7/10
Game Informer:7/10
Vgames:7/10
USgamer:7/10
TrueGaming:7/10
Metro GameCentral:7/10
Hardcore Gamer:7/10
GamesRadar:7/10
IGN:6.8/10
GameCrirics:6.5/10
VG247:6/10
AusGamers:6/10
VGC:6/10
GiantBomb:4/10
GameRant:4/10
Stevivor:3.5/10

 

[JohnnySilverhand]

با توجه به نامزدی های بازی در مراسم TGA،لطفا یک مسلمون بیاد تاپیک مراسم رو بزنه!

مراسم The Game Awards 2019

 

[JohnnySilverhand]

videogamedunkey هم نقد خودش از بازی گذاشت و اگه دنبالش کرده باشید میدونید که فن کوجیما و بازی هاش و به معنای واقعی حالش بهم خورده و گفته باورش نمیشه که این بازی رو کوجیما ساخته امتیازشم 1 از 5 یعنی فکرش نمیکردم دانکی دیگه انقدر بدش بیاد!

 

[Arima Kishou]

مراسم The Game Awards 2019
اووه نمیدونستم @Z-fan اقدام کرده.
دمت گرم

videogamedunkey هم نقد خودش از بازی گذاشت و اگه دنبالش کرده باشید میدونید که فن کوجیما و بازی هاش و به معنای واقعی حالش بهم خورده و گفته باورش نمیشه که این بازی رو کوجیما ساخته امتیازشم 1 از 5 یعنی فکرش نمیکردم دانکی دیگه انقدر بدش بیاد!

حالا دانکی شوخی راستش نامعلومه ولی خدایی در مورد سوپر ماریو حرفش درسته
والا اون Strand Game جذاب تری هم هست!

 

[JohnnySilverhand]

حالا دانکی شوخی راستش نامعلومه ولی خدایی در مورد سوپر ماریو حرفش درسته
والا اون Strand Game جذاب تری هم هست!

اتفاقا کاملا معلومه درسته همیشه همه چی رو مسخره میکنه ولی تو همون مسخره کردن ها از بازی تعریف میکنه ولی من ندیدم حتی تعریفی از ds بکنه! جوک توش زیاد بود ولی یه دقت بکن قشنگ بدش آمده دیگه تک تک باگ ها رو نشون داد و گفت بازی بی هدفه!
z fan نزده amirone زده

 

[Mehdi Cage]

60 ساعت. بعد از 60 ساعت تموم شد. یه مسیر طولانی پر از پیچ و خم و فراز و نشیب. به پشت سرم که نگاه می‌کنم، به نقطه‌ی آغاز مسیر، یه تابلو می‌بینم. رنگ سیاه و سفید تمام چیزیه که تابلو رو تشکیل داده. سمت چپ نقاشی مشکی رنگ، سمت راست سفید. با هم نقطه‌ی اشتراکی ندارن.
سمت چپ عصبانیه. تن صداش رو می‌بره بالا، اخماش رو تو هم می‌کنه و بی‌مقدمه محکومت می‌کنه. "چرا باید تو این جاده قدم بذاری؟ همش پیچ و خم و دل پیچه و حالت تهوعه. اونجاهایی هم که پیچ و خم دست از سرت بر می‌داره، تا چشمت کار می‌کنه بیابونه. خوابت می‌گیره. خواب آلود قدم می‌زنی تا به پیچ بعدی برسی و باز تو می‌مونی و حالت تهوع و دل پیچه. اگه می‌خوای برو، ولی بدون همش مکافاته."
سمت راست؟ سمت راست عصبانی‌تره! یه نگاه زیرچشمی به سمت چپ می‌کنه، پوست لبش رو می‌جوه و آروم دم گوشم زمزمه می‌کنه "به حرفاش گوش نکن. بذار راستش رو بگم: نمی‌فهمه. هیچ وقت نفهمید. چون نمی‌فهمه نمی‌تونه لذت ببره. چون لذت نمی‌بره نمی‌تونه لذت بردن بقیه رو ببینه. اصلا مطمئنم یک قدم هم تو جاده نذاشته. همش حرفه. حرف الکی. البته خودتم شاید نفهمی. خیلیا نمی‌فهمن. آخه می‌دونی، این جاده مثل جاده‌های معمولی نیست. فرق داره. شاید نفهمی و وسط یکی از پیچها بالا بیاری و کل سفر از دماغت بزنه بیرون. کوله‌ات پرت کنی یه جا که دیگه نبینیش و برگردی همینجا که هستی. ذل بزنی تو چشمام و بگی حق با این سمت چپیه بود. اون وقت منم بهتون لبخند می‌زنم و بهتون یادآوری می‌کنم "شما نمی‌فهمید. هیچ وقت نفهمیدید." اما اگه بفهمی، اگه بالا نیاری، خیلی خوب می‌شه. تصمیم با خودته. می‌خوای به نفهمیدنت ادامه بدی، یا می‌خوای بند کفشت رو محکم گره بزنی و کوله‌ات رو برداری و لذت ببری؟"

من نگاهم به وسط تابلو بود. جایی که هیچ نقطه‌ی مشترکی وجود نداشت. ناخودآگاهم گشنه‌ش بود و حرفای بی‌سر و ته چپ و راستی رو بلعید. من موندم و یه جاده‌ی طولانی. پس بند کفشم رو محکم بستم و کوله‌ام رو براشتم و وارد شدم.

الان به آخر جاده رسیدم. کوله‌ام رو زمینه و شونه‌هام احساس رهایی می‌کنن. چشمام رو می‌بندم و قبل اینکه متوجه بشم سمت چپی و راستی دوباره وارد ذهنم می‌شن و بدون توجه به من از سر و کول هم بالا می‌رن. دستم رو می‌ذارم زیر چونه‌ام و از دور بهشون نگاه می‌کنم. به اتفاقاتی که تو جاده افتاد فکر می‌کنم. چشمام رو باز می‌کنم و از کوله‌ام قلم خاکستری رو برمی‌دارم و روی تابلوی انتهای جاده شروع به نقاشی کشیدن می‌کنم. یه جاده‌ی طولانی که بی‌عیب و نقص نیست و چند پیچ تهوع آور داره، اما پر از لحظات متفاوت و عجیب و زیباست و ارزش تجربه کردن رو داره.

نمی‌دونم حق با سمت راستیه بود یا چپیه. شاید هم هیچ کدوم. برام مهم نیست. فقط می‌دونم یکی از جالب‌ترین سفرهایی بود که تجربه کردم. نمی‌دونم لذت بردن از 60 ساعت پیاده‌روی با شونه‌های گرفته و غرق شدن به همراه سکوت طبیعیه یا نه؟ خوبه یا بد؟ اما می‌دونم احتمال زجرآور بودنش برای هرکسی دور از ذهن نیست. پس رنگ خاکستری رو تو کوله می‌ذارم و به سمت خونه حرکت می‌کنم و با رهگذرها از اتفاقاتی که افتاد حرف می‌زنم و قبل از خداحافظی می‌گم "من یه سفر فوق‌العاده رو تجربه کردم و نمی‌تونم به هیچ کس توصیه‌اش کنم."

 

[Holy Diver]

zoomg : 9/10

60 ساعت. بعد از 60 ساعت تموم شد. یه مسیر طولانی پر از پیچ و خم و فراز و نشیب. به پشت سرم که نگاه می‌کنم، به نقطه‌ی آغاز مسیر، یه تابلو می‌بینم. رنگ سیاه و سفید تمام چیزیه که تابلو رو تشکیل داده. سمت چپ نقاشی مشکی رنگ، سمت راست سفید. با هم نقطه‌ی اشتراکی ندارن.
سمت چپ عصبانیه. تن صداش رو می‌بره بالا، اخماش رو تو هم می‌کنه و بی‌مقدمه محکومت می‌کنه. "چرا باید تو این جاده قدم بذاری؟ همش پیچ و خم و دل پیچه و حالت تهوعه. اونجاهایی هم که پیچ و خم دست از سرت بر می‌داره، تا چشمت کار می‌کنه بیابونه. خوابت می‌گیره. خواب آلود قدم می‌زنی تا به پیچ بعدی برسی و باز تو می‌مونی و حالت تهوع و دل پیچه. اگه می‌خوای برو، ولی بدون همش مکافاته."
سمت راست؟ سمت راست عصبانی‌تره! یه نگاه زیرچشمی به سمت چپ می‌کنه، پوست لبش رو می‌جوه و آروم دم گوشم زمزمه می‌کنه "به حرفاش گوش نکن. بذار راستش رو بگم: نمی‌فهمه. هیچ وقت نفهمید. چون نمی‌فهمه نمی‌تونه لذت ببره. چون لذت نمی‌بره نمی‌تونه لذت بردن بقیه رو ببینه. اصلا مطمئنم یک قدم هم تو جاده نذاشته. همش حرفه. حرف الکی. البته خودتم شاید نفهمی. خیلیا نمی‌فهمن. آخه می‌دونی، این جاده مثل جاده‌های معمولی نیست. فرق داره. شاید نفهمی و وسط یکی از پیچها بالا بیاری و کل سفر از دماغت بزنه بیرون. کوله‌ات پرت کنی یه جا که دیگه نبینیش و برگردی همینجا که هستی. ذل بزنی تو چشمام و بگی حق با این سمت چپیه بود. اون وقت منم بهتون لبخند می‌زنم و بهتون یادآوری می‌کنم "شما نمی‌فهمید. هیچ وقت نفهمیدید." اما اگه بفهمی، اگه بالا نیاری، خیلی خوب می‌شه. تصمیم با خودته. می‌خوای به نفهمیدنت ادامه بدی، یا می‌خوای بند کفشت رو محکم گره بزنی و کوله‌ات رو برداری و لذت ببری؟"

من نگاهم به وسط تابلو بود. جایی که هیچ نقطه‌ی مشترکی وجود نداشت. ناخودآگاهم گشنه‌ش بود و حرفای بی‌سر و ته چپ و راستی رو بلعید. من موندم و یه جاده‌ی طولانی. پس بند کفشم رو محکم بستم و کوله‌ام رو براشتم و وارد شدم.

الان به آخر جاده رسیدم. کوله‌ام رو زمینه و شونه‌هام احساس رهایی می‌کنن. چشمام رو می‌بندم و قبل اینکه متوجه بشم سمت چپی و راستی دوباره وارد ذهنم می‌شن و بدون توجه به من از سر و کول هم بالا می‌رن. دستم رو می‌ذارم زیر چونه‌ام و از دور بهشون نگاه می‌کنم. به اتفاقاتی که تو جاده افتاد فکر می‌کنم. چشمام رو باز می‌کنم و از کوله‌ام قلم خاکستری رو برمی‌دارم و روی تابلوی انتهای جاده شروع به نقاشی کشیدن می‌کنم. یه جاده‌ی طولانی که بی‌عیب و نقص نیست و چند پیچ تهوع آور داره، اما پر از لحظات متفاوت و عجیب و زیباست و ارزش تجربه کردن رو داره.

نمی‌دونم حق با سمت راستیه بود یا چپیه. شاید هم هیچ کدوم. برام مهم نیست. فقط می‌دونم یکی از جالب‌ترین سفرهایی بود که تجربه کردم. نمی‌دونم لذت بردن از 60 ساعت پیاده‌روی با شونه‌های گرفته و غرق شدن به همراه سکوت طبیعیه یا نه؟ خوبه یا بد؟ اما می‌دونم احتمال زجرآور بودنش برای هرکسی دور از ذهن نیست. پس رنگ خاکستری رو تو کوله می‌ذارم و به سمت خونه حرکت می‌کنم و با رهگذرها از اتفاقاتی که افتاد حرف می‌زنم و قبل از خداحافظی می‌گم "من یه سفر فوق‌العاده رو تجربه کردم و نمی‌تونم به هیچ کس توصیه‌اش کنم."

نبوغ در هنر یعنی همین احساساتی که نمیشه به زبون آورد بتونی به مخاطب اثر منتقل کنی

 

[FUTURE]

GameSpew 60/100
Death Stranding Review – GameSpew

I have to give credit to Hideo Kojima for trying to make something different. For me it didn’t pay off, but I did feel there were moments of brilliance here and there. Death Stranding is an ambitious game, but it’s also one that’s self-indulgent and overwrought. With better pacing and the excising of some of its less flattering content and features, Death Stranding could have been something special. As it is, however, it’s just a slog that ultimately turns around and spits in your face.

حالا که اکثریت بازی رو تجربه و تمومش کردن، یوزر اسکور هم داره به قرمز شدن نزدیک میشه...

 

[The Pale King]

طی کردن مسیر پر پیچ و خم و نگاه کردن به چپ و راست و ابتدای مسیر و... توی تمامی بازی ها هست. توی تمام بازیهای rpg مثل دیوینیتی و دراگون ایج و ویچر و.... . کار به این بازی ندارما. قطعا خوشش اومده این دوستمون و هنری بوده بازی براش. اما.خواستم بگم که توی بازیهای دیگه یهو از نقطه ی اغاز طی العرض نمیکنیم با سمت پایان. مسیرو طی میکنیم و لذت می بریم. یعنی در کل چیز جدیدی رو توصیف نکردین منظورمه

 

[fifa13]

تا اینجا فقط حدود 3 درصد متای بازی رو درست پیش‌بینی کردند.

• 
  
• 80-82
  رای‌ها: 6 3.1%
  • z2s sas
  • cloud _ strife
  • Siavash_MH
  • Solidsnake_1
  • A2HL
  • BEHZAD W3SKER

• مجموع رای دهنده‌ها 191
• نظرسنجی بسته شده است Oct 31, 2019.

 

[samijavid]

هنوز نمره EDGE مونده !

Sent from my SM-N960F using Tapatalk

 

[JohnnySilverhand]

GameSpew 60/100
Death Stranding Review – GameSpew


View attachment 123306

حالا که اکثریت بازی رو تجربه و تمومش کردن، یوزر اسکور هم داره به قرمز شدن نزدیک میشه...

نگران نباش استاد واسه اینم توضیحی دارن اول گفت آمریکایی ها بازیش درک نکردن الان فروش بازی تو Uk ترکید میاد میگه انگلیسی ها بازی ما رو درک نکردن الانم با این یوزر اسکور میاد میگه دنیا بازی ما رو درک نکرد لول بقول همون دانکی بازیگرا نفهمیدن بازی چیه خود کوجیما هم نفهمید چیه (چون در واقع چیزی نیست) پس ببرای چی باید همچین چیزی رو بازی کنم؟!

 

[Holy Diver]

طی کردن مسیر پر پیچ و خم و نگاه کردن به چپ و راست و ابتدای مسیر و... توی تمامی بازی ها هست. توی تمام بازیهای rpg مثل دیوینیتی و دراگون ایج و ویچر و.... . کار به این بازی ندارما. قطعا خوشش اومده این دوستمون و هنری بوده بازی براش. اما.خواستم بگم که توی بازیهای دیگه یهو از نقطه ی اغاز طی العرض نمیکنیم با سمت پایان. مسیرو طی میکنیم و لذت می بریم. یعنی در کل چیز جدیدی رو توصیف نکردین منظورمه

تو بازی های که اسم بردی خود مسیر هیچوقت تمرکز اصلی نبوده همیشه تو بک گراند گیم پلی قرار داشته گیم پلی زیاد کاری با محیط بازی نداره و محیط بستری که شما رو قراره به هدف برسونه برای همین احساس سفر به معنای کلمه کمتر توشون احساس میشه.
این بازی محیط خود گیم پلی هست هدف آخر راه نیست خود مسیر. کسی که از رو عادت میخواد این سفر سریع تر طی کنه و منتظر هدف تو آخر مسیر این بازی درک نمیکنه چه بسا براش خسته کننده هم میشه.

 

[Changed_Man 50]

بازی Epic Fail نبود ولی Fail بود قطعا

 

[rahyarpaul]

فروش بازی با افت عجیبی همراه بوده
تو ژاپن که تو دو هفته اول بیش از 220 هزار نسخه فروخته بود . این هفته 12 هزار تافروخت

و در چارت انگلیس که در هفته اول عرضه دوم شد. در هفته دوم هشتم و در هفته سوم سیزدهم شد.

 

[JohnnySilverhand]

ژاپن

لول حتی ژاپنی ها هم نخریدن بازی رو خدا رو شکر وضع شنمو خوبه اونجا بدک نیست تو غرب افتضاح