اطلاعات جديد Dark Souls 2 از مجله EDGE

[hosseincode]

​

1. به گفته اج آنها 10 دقيقه از گيم پلي Dark Souls II را ديده اند كه از نظر گرافيكي جهش بزرگي محسوب ميشود. در زمينه نسل بعد بودن Dark Souls 2 با عناويني همچون Watch Dogs و Star Wars 1313 هم سطح است.
2. Miyazaki كارگردان يا توليد كننده بازي نيست و فقط نقش ناظر يا سرپرست را دارد.
3. هرچند او سرپرست بازي است ولي در مورد نحوه ساخت بازي تصميم گيري نميكند. او فقط ميخواهد مطمئن شود كه تيم سازنده بازي همه چيز را به موقع آماده سازند، زيرا آنها تجربه بدي از پچ هاي دارك سولز 1 دارند. همچنين او پيشنهاد داده به گيم پلي مبتني بر سروري كه در Demon's Souls بود برگردند.
4. كارگردانان جديد، Tomohiro Shibuya و Yui Tanimura درواقع كاركنان خود From Software هستند كه قبلا نقش كارگردان سري Another Century’s Episode را برعهده داشتند. اين تصميم كه به جاي Miyazaki دو كارگردان جديد اضافه شوند تصميمي بود كه توسط هردوي From Software و Namco Bandai Games گرفته شد تا اين سري در مسيري تازه قدم بردارد.
5. Miyazaki خودش به صورت تمام وقت روي كارگرداني يك بازي جديد كار ميكند. او نگفت كه اين بازي آيا يك IP جديد است يا ادامه بازي ديگري يا هر چيز ديگر.
6. Dark Souls 2 ادامه مستقيم نسخه اول است و دنياي Open World هم اندازه نسخه اول خواهد داشت با اين تفاوت كه داراي محتواي بيشتري نسبت به آن خواهد بود.
7. بازي در Lordran اتفاق نمي افتد. اسم دنياي بازي يك نكته كليدي در داستان بازي است. بنابراين اسم آن را بعدا اعلام خواهند كرد.
8. يكي از چيزهايي كه Shibuya ميخواهد روي ان كار كند اكشن بازي است. به نظر او چون قبلا روي بازيهاي اكشن كار كرده است ميتواند به تيم در اين زمينه كمك كند.
9. Shibuya همچنين ميگويد ميخواهد چيزهايي مثل سيستم Covenant را روشن تر و قابل دسترس تر بسازد. و نيز ميخواهد داستان و متن ها كمتر پيچيده باشند.
10. او قول داده است نكات مخفي زيادي در داستان و دنياي بازي خواهد بود كه ممكن است در طول بازي از دستش بدهيد.
11. ساخت بازي از سپتامبر سال پيش شروع شده و به صورت همزمان با پچ ها و DLC هاي نسخه اول ساخته ميشد.
12. بازي در حال حاظر 25 درصد تكميل شده است، و تيم سازنده بازي به طور قابل توجهي بزرگتر از تيم سازنده نسخه اول است. كاركنان داخلي كه وظيفه ساخت دنياي بازي را برعهده دارند تقريبا دو برابر نسخه اول است.
13. احتمال دارد بازي براي عرضه در سال 2013 آماده نشود.
14. جهش بزرگ در كيفيت گرافيكي بازي اتفاق افتاده است. بازي در زمينه گرافيكي با Watch Dogs و Star Wars 1313 مقايسه ميشود. همه جا شاهد نورپردازي پويا و انيميشن هاي روان تر هستيم.
15. طبيعت ناشناخته و مرموز بازيهاي قبلي به خاطر علاقه Miyazaki به افسانه ها و فانتزي هاي غربي در دوران كودكي برميگردد.
16. Miyazaki از اينكه مجبور بود براي Dark Souls پچ ارائه كند نا اميد شده بود. زيرا فكر ميكرد قبل از اينكه بازي 100 درصد تكميل شود آن را منتشر كرده اند. Dark Souls 2 هنگام عرضه 100 درصد كامل خواهد بود.
17. PVP مبتني بر سرور دوباره بازگشته است.
18. گرافيك بازي به طرز شوك برانگيزي نزديك به تريلر VGA بازي است.
19. به گفته Shibuya، يكي از كارگردانان بازي، قابليت بازيكن در تجزيه و تحليل مفهوم راهنمايي ها و مدارك غيرمستقيم، سختي بازي و چالش هايي كه بايد تجربه شوند را رقم خواهد زد.
20. در طراحي محيطهاي نقشه بازي، هدف اصلي اين بود كه محيطهايي ساخته شود كه در دو بازي قبل وجود نداشته اند.
21. صحبتهايي به ميان آمده كه نشان ميدهد سيستمي به بازي اضافه خواهد شد كه به بازيكن امكان ميدهد مداركي كه در طول بازي ياد گرفته آشكار كند.
22. به گفته Shibuya قرار است در اوايل بازي انتخاب هاي گيمر محدود باشند تا ياد گرفتن بخش هاي جديد بازي آسان تر شود. سپس بعد از گذشتن زمان معيني بازيكن ناگهان طبيعت واقعي Dark Souls را تجربه خواهد كرد.

اسكن ها (روي عكسها كليك كنيد):









Source 1, Source 2

پ.ن: از بازي‌وود (بلاگ خودم)

 

[Kourosh]

نمیدونم چه اصراری به این دارن که بازیشون بدون چک پوینت های رایج باشه که همه بهش عادت کردیم
خوب مثل بایوشاک این قابلیت رو به شکل آپشن بزارید درجه سختی بازی رو هم چندگانه کنید و تو درجه های بالا این قابلیت رو غیر فعال کنید. حالا ماهایی که حوصله این مدل سختی رو نداریم هیچی ولی با اینکار خودتون سود می کنید و شکی نیست که بیشتر می فروشید

بازی که چک پوینت داره یعنی قبلی که داشت تقریبا قبل از هر باس میشد سیو کرد.اگر هم منظور چک پوینت معمولی که تو بقیه بازی ها میبینم هست بنظر من بازی رو خراب میکنه و اون حس چالش رو از بین میبره. البته یه عده معتقدن که فاصله سیو ها زیاد بود ولی حقیقتش من فکر میکنم فاصله سیو ها نه زیاد بود و نه کم و این اعتراضها بیشتر بخاطر نا اشنایی با نقشه بازیه.

درجه سختی چندگانه هم برای من بدترین اتفاق ممکن برای این بازیه چون اگه اختیاری باشه هیچ وقت سراغ درجه سخت نمیرم ولی وقتی اجباریه چاره ای جز تحمل سختی نیست و اینجاست که با رد کردن مراحل میشه اون لذت خاصی که این بازی داره رو تجربه کرد.
هرچند سازندگان به حرف من و بقیه دوستان بازی رو تغیر نمیدن ولی امیدوارم تمامی کسانی که حال و حوصله بازی بدون چک پوینت و بدون درجه سختی چندگانه( اسان و نرمال) رو ندارن بیخیال این بازی بشن و اجازه بدن همین یک بازی اینطوری بمونه. این همه بازی هست با کلی چک پوینت و کلی درجه سختی کاش ملت ( مخصوصا خارجی ها که نظراتشون ممکنه موثر باشه ) به اونها برسن و دست از سر این بازی بردارن.

یعنی Next Gen ه دیگه ...

امیدوارم اینطور نباشه.

 

[FaRd!N]

بابا این بازی هر قدم که برمیداری چک پوینت نیست مگه؟ دائما در حال سیو کردنه دیگه.

 

[Fratos]

بابا این بازی هر قدم که برمیداری چک پوینت نیست مگه؟ دائما در حال سیو کردنه دیگه.

بله و نه خیر .
مثلا هر نقطه از مپ که باشی با خارج شدن از بازی، همون جا ذخیره میشه ولی اگر بمیری بازی رو از اخرین بون فایری که بودی شروع میکنی که جزو طبیعت بازی هست. شخصیت اول آن‌دِد هستو مسائل داستانی و اینا .
با چیزهای که Kourosh خان گفتن 160% موافقم. حاضرم بازی هیچ تغییری نسبت به DS نداشته باشه (ساختارش رو عرض میکنم).

نکته دوم درمورد گرافیک. EDGE با این راحتی تحت تاثیر چیزی قرار نمیگیره پس هرچی درمورد این بخش میگه 100% قابل استناد هست. WD و SW 1313 !!. گفته به 2013 ام که نمیرسه. پس امیدوارم برای نسل بعد باشه چون بهانه خوبی هست که من پول خرج کنم .

 

[highergraphic]

تقریبا قبل از هر باس میشد سیو کرد.​

قبل از هر باس میشد سیو کرد، منتها 45 دقیقه قبلش!

 

[Wander]

بازی که چک پوینت داره یعنی قبلی که داشت تقریبا قبل از هر باس میشد سیو کرد.اگر هم منظور چک پوینت معمولی که تو بقیه بازی ها میبینم هست بنظر من بازی رو خراب میکنه و اون حس چالش رو از بین میبره. البته یه عده معتقدن که فاصله سیو ها زیاد بود ولی حقیقتش من فکر میکنم فاصله سیو ها نه زیاد بود و نه کم و این اعتراضها بیشتر بخاطر نا اشنایی با نقشه بازیه.

درجه سختی چندگانه هم برای من بدترین اتفاق ممکن برای این بازیه چون اگه اختیاری باشه هیچ وقت سراغ درجه سخت نمیرم ولی وقتی اجباریه چاره ای جز تحمل سختی نیست و اینجاست که با رد کردن مراحل میشه اون لذت خاصی که این بازی داره رو تجربه کرد.
هرچند سازندگان به حرف من و بقیه دوستان بازی رو تغیر نمیدن ولی امیدوارم تمامی کسانی که حال و حوصله بازی بدون چک پوینت و بدون درجه سختی چندگانه( اسان و نرمال) رو ندارن بیخیال این بازی بشن و اجازه بدن همین یک بازی اینطوری بمونه. این همه بازی هست با کلی چک پوینت و کلی درجه سختی کاش ملت ( مخصوصا خارجی ها که نظراتشون ممکنه موثر باشه ) به اونها برسن و دست از سر این بازی بردارن.

امیدوارم اینطور نباشه.

اینکه آپشن بزاره فکر نمی کنم هیچ تاثیری روی کیفیت کلی بازی داشته باشه. کسی هم که اعتقاد به لذت توی این درجه سختی داره میره سختی آخر رو انتخاب می کنه و لذتش رو می بره اینکه شما میگی میری سراغ سختی پایین تر و اجبار خوبه پس حتما لذتی ازش نمی بری و الا باید سختیشم شیرین باشه و با آغوش باز طرفش بری.
اصلا میتونن یه مد بزارن به نام نوبی مد دامی مد، مد تازه کار ها و هر اسمی که میخواد روش بزارن و اصلا اگزه بازی رو هم دو تا کنن که هر کسی آسون رفت همه بفهمن و مسخرش کنن و هر مدل تابلو بازیه دیگه ای من دیمون سولز رو دو مرحلش رو تموم کردم ولی اینقدر طول کشید که دیگه نتونستم به دلیل وقت کم برمش. هر مرحله کلی زمان می بره تا تموم شه برای همین خیلی خوب میشد اگه امکانش فراهم میشد که وسط مرحله به شکلی بشه سیو کرد که کسایی مثل من هم بتونن با وقت محدود بازی رو تجربه کنن.

 

[Bek]

. هر مرحله کلی زمان می بره تا تموم شه برای همین خیلی خوب میشد اگه امکانش فراهم میشد که وسط مرحله به شکلی بشه سیو کرد که کسایی مثل من هم بتونن با وقت محدود بازی رو تجربه کنن.

شما اگه هرجا که هستی از بازی خارج بشی دوباره که بازی رو شروع کنی از همون جا شروع میشه! پس برای وقت محدودت هیچ مشکلی پیش نمیاد.
امیدوارم هیچ وقت هیچ مدی مبنی بر آسون شدن بازی قرار ندن.

 

[Kourosh]

اینکه آپشن بزاره فکر نمی کنم هیچ تاثیری روی کیفیت کلی بازی داشته باشه. کسی هم که اعتقاد به لذت توی این درجه سختی داره میره سختی آخر رو انتخاب می کنه و لذتش رو می بره اینکه شما میگی میری سراغ سختی پایین تر و اجبار خوبه پس حتما لذتی ازش نمی بری و الا باید سختیشم شیرین باشه و با آغوش باز طرفش بری.
اصلا میتونن یه مد بزارن به نام نوبی مد دامی مد، مد تازه کار ها و هر اسمی که میخواد روش بزارن و اصلا اگزه بازی رو هم دو تا کنن که هر کسی آسون رفت همه بفهمن و مسخرش کنن و هر مدل تابلو بازیه دیگه ای من دیمون سولز رو دو مرحلش رو تموم کردم ولی اینقدر طول کشید که دیگه نتونستم به دلیل وقت کم برمش. هر مرحله کلی زمان می بره تا تموم شه برای همین خیلی خوب میشد اگه امکانش فراهم میشد که وسط مرحله به شکلی بشه سیو کرد که کسایی مثل من هم بتونن با وقت محدود بازی رو تجربه کنن.

نه اصلا ربطی به لذت بردن من نداره. من کلا بیحال هستم و هیچ وقت سراغ درجه سخت نمیرم یعنی حوصله اش رو ندارم که برم ولی وقتی که مجبور باشم مثل همین دارک سولز دیگه نمیشه کاری کرد و باید رفت. مثال عینیش تو زندگی واقعی بیدار شدن قبل از طلوع افتابه. خیلی ها حال و حوصله بیدار شدن قبل از طلوع خورشید رو ندارن ولی وقتی بدلیلی مجبور هستند بیدار بشن از اون موقعیت لذت میبرن ولی روز بعدش دوباره اون موقع خواب هستن. الان من هم تا مجبور نباشم سراغ سختی بالا نمیرم ولی وقتی بازی سخته دیگه چاره ای نیست. بهمین دلیل امیدوارم درجه سختی اسون یا حتی نرمال نباشه و هرچی هست فقط با همین یک درجه سختی باشه وگرنه بازی اون لذتی رو که باید حداقل به من یکی نمیده.
البته ناگفته نمونه لذت اصلی این بازی برای من در درجه اول اتمسفرشه و بعد از اون چالش برانگیز بودنش.
در مورد سیو من کماکان معتقدم تعداد و فاصله سیو ها خوب و مناسب بود. مثلا سخت ترین باس بازی برای من باسهای anor londo بود و خوشبختانه بین باس و سیو فقط چند تا غول اسون بودن ( اسمشون یادم رفته) که واقعا زدنشون کار مشکلی نبود.

 

[ccie]

باور کنید اونایی که دم از سختی این بازی میزنند بی حوصله از کنارش رد میشن
این بازی به شما این شانس رو میده که در یک دنیای فانتری واقیعیتگرایی رو تجربه کنید.. به شما فرصت این رو میده که از قدرت فکر و تخیلتون کمک بگیرین و اون دنیای بی رحم رو اسون کنید..به شخص دوستان زیادی از سراسر دنیا تو این بازی پیدا کردم که همه ادامهای خاصی بودن

 

[dark souls]

به نظرم به غير از قسمت tomb of the giant بقيه قسمت هاي بازي و همه باس ها از لحاظ سختي كاملا معقولانه ساخته شده بودن يعني جوري كه با بازي كردن بيشتر مهارت هامون هم افزايش پبدا ميكرد كه بدونيم دقيقا چه موقعي ضربه بزنيم چه موقعي از ضربه دودستي استفاده كنيم و باتوجه به stamina مون دقيقا چه موقع دفاع كنيم و به نقطع ضعف دشمن حمله كنيم و... .
مثلا من خودم در مبارزه با knight ها زماني كه لولم پايين بود هميشه حريفم رو دور ميزدم و منتظر يه فرصت بودم تا از پشت حمله كنم واز ضربه hit critical استفاده ميكردم.
براي خود من هم در درجه اول اتمسفر بازي مهمه چون دارك سواز و همچنين ديمن سولز واقعا اتمسفر تاريك و سردي داشتن كه افسردگي , تنهايي, مردگي, خشكي پژمردگي, آفت, زنگ زدگي و مبهم بودن در جو بازي بيداد ميكرد ودر درجه بعدي چالش برانگيز بودن خيلي برام مهمه كه به اندازه نسخه اول مارو به چالش بكشه.
البته با كمرنگ شدن نقش ميازاكي و كارگردان نبودنش در اين بازي كمي در مورد جو بازي و كمرنگ شدن المان هاي اصلي نسخه اول نگرانم. چون اتمسفر دارك سولز بيشتر انعكاس روحيات دروني خود ميازاكي بود.اميدوارم بازي در اين زمينه افت نكنه وشاگردانش به خوبي راهش رو ادامه بدند.

 

[Kourosh]

به نظرم به غير از قسمت tomb of the giant بقيه قسمت هاي بازي و همه باس ها از لحاظ سختي كاملا معقولانه ساخته شده بودن يعني جوري كه با بازي كردن بيشتر مهارت هامون هم افزايش پبدا ميكرد كه بدونيم دقيقا چه موقعي ضربه بزنيم چه موقعي از ضربه دودستي استفاده كنيم و باتوجه به stamina مون دقيقا چه موقع دفاع كنيم و به نقطع ضعف دشمن حمله كنيم و... .
مثلا من خودم در مبارزه با knight ها زماني كه لولم پايين بود هميشه حريفم رو دور ميزدم و منتظر يه فرصت بودم تا از پشت حمله كنم واز ضربه hit critical استفاده ميكردم.
براي خود من هم در درجه اول اتمسفر بازي مهمه چون دارك سواز و همچنين ديمن سولز واقعا اتمسفر تاريك و سردي داشتن كه افسردگي , تنهايي, مردگي, خشكي پژمردگي, آفت, زنگ زدگي و مبهم بودن در جو بازي بيداد ميكرد ودر درجه بعدي چالش برانگيز بودن خيلي برام مهمه كه به اندازه نسخه اول مارو به چالش بكشه.
البته با كمرنگ شدن نقش ميازاكي و كارگردان نبودنش در اين بازي كمي در مورد جو بازي و كمرنگ شدن المان هاي اصلي نسخه اول نگرانم. چون اتمسفر دارك سولز بيشتر انعكاس روحيات دروني خود ميازاكي بود.اميدوارم بازي در اين زمينه افت نكنه وشاگردانش به خوبي راهش رو ادامه بدند.

دقیقا این نکته اش بود و همون چیزی بود که کسانی که بازی نکردن از دست دادن. واقعا در این بیست و چند سالی که بازی میکنم هیچ بازی رو ندیدم که بتونه مثل دارک سولز حس نا امیدی و تنهایی و افسردگی رو نشون بده یعنی واقعا شاهکار بود. از قهرمان داستان که انگار به یه دنیای ایزوله بدون شهر و ابادی و انسانها و انسانیت پرت شده بود تا NPC های بازی که هرکدوم طوری غصه میخورن انگار تمام غمهای دنیا رو تحمل میکردن. بازی یک جور حسی داشت که انگار هیچ فریاد رسی نیست . یادش بخیر چقدر سر اون زن fire keeper در firelink shrine تلاش گردم تا بفهمم مشکلش و دردش چیه. نظیر این حس و اتمسفر در هیچ بازیی برام تکرار نشده و انصافا تلخی اتمسفر این بازی قابل مقایسه با هیچ بازی دیگه ای نیست.
متاسفانه من هم دقیقا نگران از دست رفتن این حس بخاطر عوض شدن کارگردانش هستم.

 

[Silent Dream]

به نظرم به غير از قسمت tomb of the giant بقيه قسمت هاي بازي و همه باس ها از لحاظ سختي كاملا معقولانه ساخته شده بودن يعني جوري كه با بازي كردن بيشتر مهارت هامون هم افزايش پبدا ميكرد كه بدونيم دقيقا چه موقعي ضربه بزنيم چه موقعي از ضربه دودستي استفاده كنيم و باتوجه به stamina مون دقيقا چه موقع دفاع كنيم و به نقطع ضعف دشمن حمله كنيم و... .
مثلا من خودم در مبارزه با knight ها زماني كه لولم پايين بود هميشه حريفم رو دور ميزدم و منتظر يه فرصت بودم تا از پشت حمله كنم واز ضربه hit critical استفاده ميكردم.
براي خود من هم در درجه اول اتمسفر بازي مهمه چون دارك سواز و همچنين ديمن سولز واقعا اتمسفر تاريك و سردي داشتن كه افسردگي , تنهايي, مردگي, خشكي پژمردگي, آفت, زنگ زدگي و مبهم بودن در جو بازي بيداد ميكرد ودر درجه بعدي چالش برانگيز بودن خيلي برام مهمه كه به اندازه نسخه اول مارو به چالش بكشه.
البته با كمرنگ شدن نقش ميازاكي و كارگردان نبودنش در اين بازي كمي در مورد جو بازي و كمرنگ شدن المان هاي اصلي نسخه اول نگرانم. چون اتمسفر دارك سولز بيشتر انعكاس روحيات دروني خود ميازاكي بود.اميدوارم بازي در اين زمينه افت نكنه وشاگردانش به خوبي راهش رو ادامه بدند.

آی رضا دقیقاََ به خوب نکته ای اشاره کردی! اصلاََ اتمسفر بازی خیلی تاریک و گرفته بود!
اگر یادت باشه, چند روز پیش بهم گفتی (دارک سولز رو بازی کردی؟) منم بهت گفتم:

آره دارک سولز رو بازی کردم.
لامصب اتمسفر بازی خیلی افسرده کنندس! نتونستم تحملش کنم!
با اینکه خیلی هم سخت بود ولی دلیل این که بازیش نکردم اتمسفر بازیش بود...اصن با روحیه من سازگار نبود!

ولی با این تعریف هایی که از دوستان شنیدم, دوباره رفتم سراغش و واقعاََ شاهکاریه این بازی
به نظرم یکی این بازی و یکی هم سری Siren و Silent Hill (خدا بیامرز شماره 1 تا 4) اتمسفر خیلی تاریک و سردی داشتن!

 

[Kourosh]

آی رضا دقیقاََ به خوب نکته ای اشاره کردی! اصلاََ اتمسفر بازی خیلی تاریک و گرفته بود!
اگر یادت باشه, چند روز پیش بهم گفتی (دارک سولز رو بازی کردی؟) منم بهت گفتم:

ولی با این تعریف هایی که از دوستان شنیدم, دوباره رفتم سراغش و واقعاََ شاهکاریه این بازی
به نظرم یکی این بازی و یکی هم سری Siren و Silent Hill (خدا بیامرز شماره 1 تا 4) اتمسفر خیلی تاریک و سردی داشتن!

من وقتی تو پست قبلی مینوشتم که تلخی اتمسفر این بازی با هیچ بازی دیگه ای قابل مقایسه نیست دقیقا به سایلنت هیل فکر میکردم ولی چون نخواستم تبدیل به تاپیک مقایسه بازی ها بشه اسمش رو نگفتم. ضمن اینکه موافقم که سایلنت هیلها مخصوصا شماره دو اتمسفر خیلی تلخ و ناراحت کننده ای دارن ولی اینجایک تفاوت عمده با دارک سولز وجود داره که باعث میشه بنظر من تلخی دارک سولز از سایلت هیل دو هم بیشتر باشه و همونطور که گفتم قابل مقایسه با هیچ بازی نباشه و اون اینکه در سایلت هیل تلخی قضیه از داستان بازی میاد و القایی هست مثلا وقتی اون نامه اخر بازی خونده میشه( که یکی از ناراحت کننده ترین لحظه های تاریخ گیمینگه بنظر من) نویسنده عمدا میخواد اشک مخاطب رو دربیاره در واقع شاید اگه بجای اون نامه یک متن شاد و یه پایان خوش نوشته میشد تمامی تلخی پایان بازی از بین میرفت ولی در دارک سولز تلخی از اتمسفر میاد نه از داستان بازی و در طول بازی حتی یک جمله مستقیما ناراحت کننده هم گفته نمیشه ولی اون حس تاریکی و تلخی میخواد ادم رو خفه کنه.

تو بازی های دیگه وقتی به پایگاه یا مقر اصلی برمیگردیم یجورایی خیالمون راحت میشه انگار به جمع دوستان برگشتیم ولی در دارک سولز فقط دیدن fire keeper در firelink shrine بجای حس ارامش حس غم و غصه رو تداعی میکنه طوری که هر دفعه من از خودم میپرسیدم چه بلایی سر این بدبخت اومده و وقتی بالاخره تونستم بحرف بیارمش عکس العملش نه تنها وضعیت رو بهتر نکرد بلکه نشون داد چه وضعیت روحی داغون و افتضاحی داره.

حتی اسم بازی هم نشون دهنده اون افسردگی و عذابیه که در طول بازی حس میشه. واقعا حیف که سختی بازی ( که واقعا هم اونقدر ها سخت نیست و بمرور عادی میشه) باعث شده خیلی ها از درک این اتمسفر بینظر محروم بمونن.

 

[sad but true]

و در خلق اتمسفر دارک سولز، از هیچ یک از روش های متداول امروزی استفاده نشده. در 90% کل بازی موسیقی متن شنیده نمیشه و تنها همراهت صدای اکوئه قدم هات در محیط های بازی یا صدای تکراری زره زنگ زده شخصیته. حتی صدای خود کاراکتر به سختی در میاد اون هم بیشتر در لحظات پایانی و زمانی که رو زانوهاش داره جون میده که آنهم فقط به یک آه کشیدن بسنده میکنه. صدای هر کلمه ای که از دهان NPC ها خارج میشه هم طوری با آرامش تو محیط بازی میپیچیه که انگار، نه تو حاشیه یک جنگل مخوف بلکه تو یه سلول انفرادی باهاش هم صحبت شدی. در طراحی محیط هاشم شبیه به هیچ چیزی نبوده که من به شخصه تا الان دیدم. برای مثال کافیه برای اولین بار وارد Tomb Of Giants بشین، اینجا هیچ موسیقی متن، دیالوگ یا کات سینی نمیتونه شما رو برای ترس هایی که جلوتر انتظارتون رو میکشه آماده کنه. یک نظر به سیاهی نفوذ ناپذیر منطقه کافیه که درک کنید باید هرگونه امید به بازگشت(با روانی دست نخورده) رو همین جا جابگذارید بعد قدم از قدم بردارید. همه اینها بسیار سنجیده و با دقت کنار هم قرار گرفتن، تا در نتیجه اتمسفر بازی تبدیل به مردابی از جنس اندوه خالص بشه که هرچی بیشتر تقلا کنی بیشتر توش فرو میری. امیدوارم تغییر پست هایی کلیدی مثل کارگردان به این نقاط قوت صدمه نزنه.

 

[dark souls]

دقیقا این نکته اش بود و همون چیزی بود که کسانی که بازی نکردن از دست دادن. واقعا در این بیست و چند سالی که بازی میکنم هیچ بازی رو ندیدم که بتونه مثل دارک سولز حس نا امیدی و تنهایی و افسردگی رو نشون بده یعنی واقعا شاهکار بود. از قهرمان داستان که انگار به یه دنیای ایزوله بدون شهر و ابادی و انسانها و انسانیت پرت شده بود تا NPC های بازی که هرکدوم طوری غصه میخورن انگار تمام غمهای دنیا رو تحمل میکردن. بازی یک جور حسی داشت که انگار هیچ فریاد رسی نیست . یادش بخیر چقدر سر اون زن fire keeper در firelink shrine تلاش گردم تا بفهمم مشکلش و دردش چیه. نظیر این حس و اتمسفر در هیچ بازیی برام تکرار نشده و انصافا تلخی اتمسفر این بازی قابل مقایسه با هیچ بازی دیگه ای نیست.
متاسفانه من هم دقیقا نگران از دست رفتن این حس بخاطر عوض شدن کارگردانش هستم.

آقا كورش واقعا هم همينطور بود عنصري كه باعث شده بود دارك سولز بازي منحصر به فرد واستثنايي از آب در بياد همينطور كه شما و دوستان گفتيد اتمسفر خاصش بود و در كنارش افكت هاي صوتي القاي همچين فضايي رو دوچندان ميكرد.در مورد شخصيت خود بازي, تا زماني كه ما از آيتم humanity استفاده نميكرديم انگار هيچ گونه حقيقيت و وجود خارجي در اين دنيا نداشتيم وهمينطور كه ما hollow بوديم همچنين دنياي پيرامون هم كاملا مثل خودمون بي حقيقت, خشك, پوچ ومرده بود.وقتي قسمت tomb of giant رو بازي ميكردم پيش خودم ميگفتم يعني جهنم ميتونه از اين بدتر باشه.

همچنين خيلي از مضامين و مفاهيم مربوط به جو و اتمسفر بازي هم در اسامي مكان هايي كه در آن حضور داشتيم تداعي ميشد به عنوان مثال شهر blight town كه با توجه به اسمش تداعي كننده شهري زنگ زده و آفت زده بود كه واقعا آفت و پژمردگي در همه جاي اين شهر بيداد ميكرد.
همچنين مكان great hollow كه تداعي كننده پوچي و بي حقيقتي بزرگي بود كه مارو با ريشه ها و تنه هاي خشك توخالي درخت هايي غول آسا روبه رو ميكرد و همچنين صداي شكستن شدن شاخه هاي خشك درخت القاي چنين اتمسفري رو قويتر ميكرد.
البته رابطه مستقيمي هم بين روحيات دروني كاراكترهاي بازي و اتمسفر بازي وجود داشت.
يا همون دختري كه خودتون گفتيد در پشت نرده هاي firelink shrine نشسته كه با نام باكره خاكستر هم شناخته ميشه و دختري بود كه تمام آمال و آرزوهاش به خاكستر مرده ها تبديل شده بود ودر اين ناكجاباد هيچ روزنه اميدي در قلبش وجود نداشت و خودش رو پشت ميله ها همچون يك زنداني محبوس كرده بود وجالب اينجاست قبل از اينكه بوسيله شواليه طلايي knight lautrec of carim كشته بشه هيچگونه حرفي نميزد گويي كه لاله ولي بعداز اينكه دوباره زندش ميكرديم تنها كلماتي كه بر زبون مياورد اين كلمات بود forgive me...I wan't to talk...if you have any heart leave me be alone.
و دقيقا مكان ash lake كه در بازي وجود داشت تداعي كننده همين آرزوها و اميدهاي بر باد رفته انسان هايي بود كه تبديل به undead ها جاودانه شده بودن و اميدهاي بر بادرفته بصورت درياچه اي از خاكستر مردگان در جو بازي انعكاس پيدا ميكرد.
يا مكان lost izalith كه نماد گم شدن وجود و تمدن و ميراث انسان ها بود و در عوض اين گم شدن اين وجود, بستري از زندگي شياطين بيرون اومد.به عنوان مثال شواليه نگون بخت solaire of astora كه هميشه به خورشيد نگاه ميكرد تا اميد و زندگي رو در دلش زنده كنه و به دنبال روشنايي بود تا اون رو پيدا كنه وهمه مكان ها رو گشت تارسيد به اين مكان گمشده يعني lost izalith كه اگه بهش كمك نميكرديم سرنوشتش جوري رقم خورده بود كه نه تنها روشنايي رو پيدا نكرد بلكه در آخر اميدش رو از دست داد و تسليم شياطين شد و با زجر بسيار درگذشت كه جملات آخرش واقعا تاثيرگذار و تلخ بود.
افكت هاي صوتي و آهنگ غم بار بازي هم كه در منطقه هايي خاص مثل fire link shrine, ash lake , daughter of chaos ودر نبرد با gwyn وmoon light butterfly و ...نواخته ميشدتاثير اين جو تلخ بازي رو دوچندان ميكرد.همچنين افكت هاي صوتي كه در crystal cave وجود داشت صداي طنين انداز ريزش پودرهاي كريستال واقعا مسخ كننده بود.
خلاصه اين بازي اتمسفري رو ارائه داد كه از روحيه دروني ميازاكي سرچشمه ميگرفت و واقعا وصف نشدني و تكرارنشدني بود به قولي صحنه هايي جاودانه كه هيچوقت فراموش نميشه.

---------- نوشته در 07:09 PM اضافه شد ---------- نوشته قبلی در 07:06 PM ارسال شده بود ----------

آی رضا دقیقاََ به خوب نکته ای اشاره کردی! اصلاََ اتمسفر بازی خیلی تاریک و گرفته بود!
اگر یادت باشه, چند روز پیش بهم گفتی (دارک سولز رو بازی کردی؟) منم بهت گفتم:

ولی با این تعریف هایی که از دوستان شنیدم, دوباره رفتم سراغش و واقعاََ شاهکاریه این بازی
به نظرم یکی این بازی و یکی هم سری Siren و Silent Hill (خدا بیامرز شماره 1 تا 4) اتمسفر خیلی تاریک و سردی داشتن!

كاملا موافقم اميرجان واقعا اينجور شاهكارها در تاريخ گيم انگشت شمارن وبايد قدر همچين بازي هاي خاص و باارزشي رو دونست و با ديد منفي قضاوت نكرد.

 

[Acatalectic]

البته خاص شدن dark/demon's souls بیشتر بخاطر اینه تو این نسل عرضه شدن. همین سری اگه زمان NES و Genesis میومد یه بازی معمولی بیشتر نبود! بازیهای اون زمان حتی چیزی به نام چک پوینت وجود نداشت چه برسه به ........... شما نینجاگایدن و شینوبی رو ببین فقط.

اما خب پیامی که سری با خودش میرسونه برای منم جالب توجه بود. ولی کیفیت رسوندن این پیام میتونست بالاتر از اینها باشه. از خیلی جنبه ها. البته منظورم تبدیلش به یه عنوان تجاری و پر زرق وبرق نیست چون اونوقت با اصل بازی تضاد داشت.