امتياز اعضای بازی سنتر به عناوین پلتفرم PC

[Meysam]

سلام
تو اين تاپيك مي خوايم نظر شما و امتيازي رو كه به هر بازي ميديد مشخص كنيم تا شايد بتونيم بهترين بازي رو تو هر ماه يا سال با نظر خودمون انتخاب كنيم
پايين ترين امتياز 0
بالاترين امتياز 10
همراه نظر ( خواهشمند است نظر کارشناسانه باشه )

Spoiler

اینم بازی های سری 1 : ( تا تاریخ 5 مهر )

Wolfenstein
Wanted Weapons of Fate
Left 4 Dead

Bionic Commando
Call of Juarez Bound in Blood
Street Fighter IV

جواب لیست امتیازات سری اول :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC


اینم بازی های سری 2 ( با تشکر از میثم ) تا تاریخ 20 مهر :

Batman Akham Asylum
Resident Evil 5
Mini Ninja
NFS: SHIFT
Red Faction Guerilla
Darkest of days
Section 8
overlord 2
ARMA II
Trine
X-Men Origins: Wolvorine

جواب لیست امتیازات سری دوم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

اینم بازی های سری 3 : ( تا تاریخ 28 مهر )

Assassin's Creed
Bioshock
Brothers In Arms 3
Crysis
Crysis Warhead
Dark Sector
Dead Space
Far Cry 2
F.E.A.R 2
Gears of War
GTA IV
GRID
Mirror Edge

لیست امتیازات سری سوم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

بازیهای سری 4 ( تا تاریخ 5 آبان )

Splinter Cell: Double Agent
STALKER: Shadow of Chernobyl
STALKER: Clear Sky
Call of Duty 4
Call of Duty: World At War
Fallout 3
H.A.W.X
Resident Evil 4
Prince of Persia 2008
Burnout: Paradise
Mass Effect
Devil May Cry 3
Devil May Cry 4
Pro Evolution Soccer 2009
Colin Mac Rae: Dirt
Silent Hill: Homecoming

لیست امتیازات سری چهارم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

 

[Origami 2008]

Dead Man's Hand 2003

نکات مثبت: سیستم شوتینگ بامزه؛ داستان نسبتاً قابل‌قبول؛ سیستم امتیازدهی سرگرم‌کننده؛ باس فایت‌های جذاب؛ ماموریت‌های Bonus
نکات منفی: صداپیشگی بد؛ تنوع کم سلاح؛ کوتاه؛ انیمیشن‌های کُند و شِفته؛ چالش‌برانگیز نیست!

Score: 6.5

شروع بازی: 11 دی 1403
پایان بازی: 12 دی 1403​

 

[majidred2011]

Until Dawn:

من بازیو موقع عرضه بازی نکردم خیلی چیزیم ازش نمیدونستم، اما همیشه این چند سال که کلیپ ازش میدیدم میگفتم شاید اینم جز اون بازیایی باشه که خوب عمر نمیکنه و چون اون زمان خیلی خاص و جالب بوده محبوب شده!؟
بازی که کردم دقیقا به همین نتیجه رسیدم، بنظرم بازی اگه الان بعد the dark pictures ها ریلیز میشد نهایت در حد The quarry بهش توجه میشد.

نیمه اول بازی که بنظرم چیزی واسه عرضه نداره از نظر ترس هم واقعا ذره ای ترس ایجاد نمیکنه، نیمه دوم با توئیستی که میزنه نیمه اول رو منطقی تر میکنه و داستان هم جذاب تر میشه تا آخر.
رفتار شخصیتا یکم عجیبه، مثلا تا دم مرگ رفتن یهو چند دقیقه بعدش جوک میگن یا در مورد رابطه هاشون حرف میزنن!
از نظر محیطی هم مثل بقیه کارای این استودیو تنوع خیلی پایینه اما به طور کلی با کیفیت ترین بازییه که از این استودیو بازی کردم.

از نکات مثبتش هم میشه به هیجان داستان تو نیمه دوم اشاره کرد.
ریمستر خوبی هست، گرافیک خیلی خوبه و جزئیات صورت شخصیتا یکی از بهتریناس که دیدم.

7/10
-----
Silent Hill 2:


بنظرم تجربه سایلنت هیل 2 میتونه دوتا تجربه متفاوت باشه.

1. به دید یک Survival Horror/Shooter میری سمتش تا هم بترسی هم هیجان رو تجربه کنی، زیاد کاتسین هارو جدی نمیگیری و فقط یک برداشت کلی از داستان میکنی، پازل هارو از اینترنت نگاه میکنی و به مفهومشون دقت نمیکنی.
نتیجش میشه یک تجربه ترسناک خیلی فان و جذاب که بعدا میشینی واسه بقیه از محیطای خفنش و اتمسفرش واسه بقیه تعریف میکنی.

2. موقع بازی نامه ها و نوشته هایی که پیدا میکنی رو میخونی، پازلا رو با اطلاعاتی که از محیط میگیری حل میکنی، میری در مورد دیزاین انمی های بازی میخونی، در مورد بک استوری شخصیتا و تئوری هایی که در مورد داستان وجود داره ویدیو میبینی و ...
نتیجش میشه یک تجربه بشدت Dark که روی روح و روانت تاثیر میزاره و واسه چند روز درگیری ذهنی ایجاد میکنه واست.

Silent Hill 2 بنظرم به راحتی Top 5 بهترین داستانای گیمینگ رو داره، داستانیه که میشه یه مدت زیاد در موردش فکر کرد، برای همینه که حتی قبل ریمیک شدنش هم بعد 20 سال هنوز در مورد داستانش تو ردیت و ... بحث میشد.
بازی از نظر شخصیت پردازی در بالاترین سطح ممکن وجود داره، James Sunderland که شخصیتیه که میشه خیلی باهاش ارتباط گرفت به کنار، شخصیتایی که تو مسیر میبینی هرکدوم بک استوری قویی دارن و میشه در مورد هر کدومشون یک مقاله روانشناسی نوشت، خود James Sunderland بشدت شخصیت چند لایه ای هست.

تا اینجای کار بیس بازی بود اما در مورد ریمیک:
خراب کردن اون حس سایلنت هیل میتونست خیلی کار ساده ای باشه اما برعکس درست در آوردنش واقعا سخت، که به شکل عجیبی تو دقیق درآوردنش موفق بودن.

نکات مثبت:

• صداگذاری و اتمسفر فوق العاده، صداگذاری به قدری خوب هست که صدای حرکت ریز ترین اجسام و موجودات محیط رو میشنوی.
• گرافیک قوی و جزئیات محیطیه خیلی بالا.
• استفاده عالی از قابلیت های کنترلر، یکی از بهترین تجربه ها با دسته هست، مورمور تک تک عوامل محیطی رو میشد با ویبره دسته حس کرد، حتی لگد زدن به انمی هاروی زمین هم بشدت حس ضربه زدن رو میرسونه و میتونی عقده هاتو خالی کنی روشون
• اضافه شدن یک سری جزئیات و موارد به محیط و داستان تو ریمیک که همش تا جایی که دیدم مثبت بود.
• شوتینگ ساده اما جذاب.

نکات منفی:

• محیط خیلی خشک و Static هست، تقریبا همه چیز تو گیم ثابته غیر شخصیت بازی و انمی ها.
• چیزی به اسم فیزیک تو بازی وجود نداره، انگار داری تو محیطای آماده آنریل انجین قدم میزنی، غیر شیشه ها که میشنکنن کلا محیط هیچ واکنشی بهت نداره.
• Melee Combat میتونست بهتر باشه، انیمیشنا خشک هستن و اون روون بودن لازم رو ندارن.

به عنوان یک عنوان اورجینال: 9.5/10
به عنوان ریمیک: 9/10

 

[The Dragonslayer]

​

بالاخره تموم شد؛ از اوایل آبان بازی کردنش رو شروع کردم و کمی هم بیش از اندازه طولانی بود ولی بالاخره تموم شد. 50 ساعت اول بازی رو خیلی دوست داشتم ولی بعد از اون علاوه بر این که سیستم مبارزات بازی طراوت خودش رو از دست داد، کارکترهای همراه هم تقریبا صامت شدن و دیگه تقریبا به هیچ چیزی واکنش نشون نمیدادن —که البته این در مورد اکثریت بازی‌های CRPG صدق میکنه— و بی‌دقتی یا باگ‌هایی رو هم توی دیالوگ‌ها دیدم: مثلا کارکتری از من سوالی میپرسه و من در مورد خاصی گزینه ندادن اطلاعات رو انتخاب میکنم و در ادامه مکالمه، کارکتر مورد نظر در مورد همین اطلاعاتی که من باهاش در میون نذاشتم اظهار نظر میکنه.

در اینجا اول این رو ذکر کنم که من اوریجینال سینز 2 رو خیلی سال پیش بازی کردم و در نتیجه نظراتی که در مورد مقایسه‌ش با بالدرز گیت 3 میدم خیلی دقیق نیستن و شاید زاده نوستالژی و تخیلاتم باشن ولی با این حال فکر میکنم از نظر نویسندگی در حد اوریجینال سینز 2 بود؛ البته من حس و حال اون بازی رو خیلی بیشتر دوست داشتم. از نظر گیم‌پلی و سیستم مبارزات، به خاطر محدودیت‌هایی که سیستم دانجنز اند دراگونز با خودش اورده، اون آزادی عمل اوریجینال سینز 2 وجود نداره و از این نظر کمی ضعیف تره. در کل به نظرم بالدرز گیت3 نسخه کمی ضعیف‌تر، با این حال کماکان 10 از 10، و البته پرزرق‌وبرق‌تر اوریجینال سینز 2ـه. بزرگترین مشکلش، که البته مشکل خیلی از بازی‌های نقش‌آفرینی و جهان-بازه، اون هم مشکل از نظر بعضی (نه همه) گیمرها، طولانی بودن زیاد و بیش از حدشه. در نهایت با این که از نظر من کمی از اوریجینال سینز 2 ضعیفتره و طراوت و تازگی اون بازی رو نداره ولی واقعا از موفقیتش خوشحالم و به نظرم شایسته تمام موفقیت‌هاش هست.
​

 

[Persia Tech]

من بازیو موقع عرضه بازی نکردم خیلی چیزیم ازش نمیدونستم، اما همیشه این چند سال که کلیپ ازش میدیدم میگفتم شاید اینم جز اون بازیایی باشه که خوب عمر نمیکنه و چون اون زمان خیلی خاص و جالب بوده محبوب شده!؟
بازی که کردم دقیقا به همین نتیجه رسیدم، بنظرم بازی اگه الان بعد the dark pictures ها ریلیز میشد نهایت در حد The quarry بهش توجه میشد.

نیمه اول بازی که بنظرم چیزی واسه عرضه نداره از نظر ترس هم واقعا ذره ای ترس ایجاد نمیکنه، نیمه دوم با توئیستی که میزنه نیمه اول رو منطقی تر میکنه و داستان هم جذاب تر میشه تا آخر.
رفتار شخصیتا یکم عجیبه، مثلا تا دم مرگ رفتن یهو چند دقیقه بعدش جوک میگن یا در مورد رابطه هاشون حرف میزنن!
از نظر محیطی هم مثل بقیه کارای این استودیو تنوع خیلی پایینه اما به طور کلی با کیفیت ترین بازییه که از این استودیو بازی کردم.

از نکات مثبتش هم میشه به هیجان داستان تو نیمه دوم اشاره کرد.
ریمستر خوبی هست، گرافیک خیلی خوبه و جزئیات صورت شخصیتا یکی از بهتریناس که دیدم.

دقیقا این بهترین بازیشون در این سبکه هم گرافیک هم انیمیشن هم هنر پیشه ها در بهترین حالت ممکن هستن که احتمالا به خاطر بودجه ای بوده که اون زمان به عنوان یک بازی انحصاری داشتن
بقیه ی عناوینشون هم کم و بیش لذت خاص خودش داره اخرین نسخه شون هم واقعا گرافیک پیشرفت خوبی داشته

 

[BlackMinor79]

Indiana Jones and the Great Circle
تنها وجه تشابه این گیم با ساخته قبلی استودیو یعنی ولفشتاین اول شخص بودن و وجود نازی هاس، غیر از اون با یه ساخته جدید تقریبا با اکثریت ادونچر محور طرفیم، داستان راجب مکان های تاریخی داخل کل کره زمین که با وصل کردنشون یه دایره دقیق درست می شه.تنوع محیط ها و ازادی عمل پلیر برا گشت گذار و پاداش زیادی که این جست و جو می ده واقعا لذت بخشه، تنها نکته منفی به نظرم وضع پرفومنس بازی و افت فریمشه غیر از اون واقعا تجربه عالی هستش.
9/10

 

[Origami 2008]

Duke Nukem Forever: The Doctor Who Cloned Me (2011)

نکات مثبت: فیزیک و گرافیک قابل‌قبول؛ سیستم شوتینگ جذاب؛ شوخی با طعم ارجاعات به ترمیناتور و دووم؛ مینی گیم‌های سرگرم‌کننده؛ کنترل روان وسایل نقلیه
نکات منفی: مقداری باگ؛ باس فایت‌های آسان

Score: 8

شروع بازی: 18 دی ماه 1403
پایان بازی: 19 دی ماه 1403

پ.ن: هنوز هم نفهمیدم که چرا جماعت گیمر DNF را دوست نداشت؟! ​

 

[19Rodar]

​

بعد از تجربه مجدد عناوین کلاسیک رزیدنت ایول، رفتم سراغ بازی رزیدنت ایول ۳ ریمیک ، چند سال پیش رزیدنت ایول ۲ ریمیک رو بازی کرده بودم اما نسخه ریمیک ۳ رو وقت نکردم بازی کنم تا این هفته گذشته!

موردی که خوشم اومد حفظ یک ظاهر زیبا و برازنده برای جیل بود! جذاب و کاریزماتیک، طراحی لباس ها، و محیط بازی هم عالی بود، با اینکه حذف کردن بعضی از قسمتهای مهم بازی توی ذوق می زد اما حداقل محیط هایی که باز سازی شده بود به نحو عالی انجام شده است. در زیر نکات مثبت و منفی که به چشمم اومد رو مینویسم و نهایتا نمره خودم رو میگم ، با علم به اینکه کماکان رزیدنت ایول ۳ کلاسیک بهترین بازی زندگی من بوده و خواهد بود

مثبت:
-طراحی کاراکتر جیل
- حس ترس به خصوص در محیط بیمارستان
- موزیک و اتمسفر بازی به خصوص حس و حال اتاق ذخیره بازی
- طراحی عالی دشمنان و موجودات بازی
- سیستم اینونتری بازی

منفی:

- بیش از حد اکشن بودن بازی در بعضی مواقع ( مثلا یک نمونه موقع دفاع از جیل در بیمارستان)
- حذف بخش های مهمی از نسخه کلاسیک
- نمسیس نسخه کلاسیک ترسناک تر بود


نمره نهایی : ۸.۵/۱۰

 

[Origami 2008]

The Hell in Vietnam 2007

نکات مثبت: -
نکات منفی: انا الله و انا الیه راجعون


پ.ن 1: می‌بینم چه عتیقه‌هایی که توی آرشیوم داشتم!
پ.ن 2: بازی در زمان جنگ ویتنام اتفاق می‌افتد؛ اما کاراکتر اصلی اسلحه‌های جنگ جهانی دوم را با خود حمل می‌کند!
پ.ن 3: چهره یکی از شخصیت‌ها بر اساس John Goodman در فیلم «لبوفسکی بزرگ» اسکن شده بود.


Score: 2


شروع بازی: 19 دی ماه 1403
پایان بازی: 21 دی ماه 1403​

 

[Origami 2008]

Narco Terror 2013

نکات مثبت: گیم پلی آرکیدی سرگرم‌کننده؛ لنداسکیپ‌های قابل‌قبول؛ تنوع در دشمنان؛ مبارزات چالش‌برانگیز؛ چک‌پوینت‌های نسبتاً عادلانه
نکات منفی: سیستم شوتینگ نامتعادل؛ اسلحه‌های محدود؛ مراحل تکراری؛ مدل کاراکترهای بی‌کیفیت؛ کمی باگ

Score: 6.5

شروع بازی: 22 دی ماه 1403
پایان بازی: 25 دی ماه 1403​

 

[BlackMinor79]

Fallout 4
War War Never Changes
فالوت کلکسیونی کاملیه از هر مشکل فنی که یه بازی می تونه داشته باشه اما انگار زیر این لایه پر از ایراد، یه چیزی وجود داره که حداقل من یکی رو بالای 150 ساعت سرگرم می کنه. گشت و گذار ، لوت ، آپگرید کردن انگار یه جوری درست شده که هیچ وقت تکراری و حوصله سر بر نمی شه شاید به نسبت نسخه های قدیمی فالوت نقش آفرینی کمتر درش وجود داشته باشه ولی همین باعث شده که پلیر های بیشتری بهش جذب بشن،در کل فالوت بازی سرگرم کننده و به شدت جذابیه که اگه با مشکلاتش کنار بیاییم می تونه به تجربه جذابی تبدیل بشه.
8/5/10

 

[milad.ps4]

9/10
انقدر در مورد این بازی نظر منفی شنیده بودم که هیچوقت نمیخواستم برم سمتش فکر می کردم یه اثر ضعیف با مراحل ، داستان و بقیه موارد تکراری و ضعیف باشه
اما بعد تجربه لذت کامل رو بردم عنوان زیبایی بود و به خوبی حس زمان انسان های بدوی و غارنشین رو میداد
نقاط مثبت
-گرافیک زیبای نسخه pc که بعد این همه سال هنوز هم زیبا و تمیز هست
-طراحی محیط ، منظره ، طبیعت ، پوشش گیاهی ، انیمیشن ها ، انسان ها ، و حیوانات بشکل عالی
- گیم پلی عالی ، با انواع اسلحه ها و روش های مختلف مبارزه ، به کار گرفتن حیوانات برای مبارزه ‌و امکان سوار شدن به انها
- سیستم درخت مهارت عالی و امکان اپگرید سلاح ها و ...
- موسقی عالی و صدا گذاری های زیبا ، مناسب و ترسناک
- ماموریت های اصلی و جانبی عالی
-
به عنوان نقاط منفی فقط میتونم بگم که ظرفیت بالایی داشت این بازی و میشد بیشتر و بهتر ازش استفاده کرد اما به عنوان اولین اثر با این ایده عالی بود و امیدوارم نسخه دومش ساخته بشه
--
پلی تایم استیمم 20 ساعت
هیچ حس تکراری نداشت برام و واقعا سعی کرده بودن مراحل منحصر به فرد طراحی کنن .​

 

[.:AC MilaN:.]

داستان بازی در مورد یک دختر به نام Europa هستش که در دنیایی زندگی میکنه که به واسطه یک طلسم همه چیز در یک تاریکی بی پایان فرو رفته و اون بعد از 9 سال آموزش سخت تبدیل به یک جنگجو شده و میخواد دنیاش رو قبل از فرو پاشی کامل نجات بده و به همین علت پا به قلعه ای که طلسم اونجا شکل گرفته میزاره
بازی یک مترویدوانیا جمع و جور هست و طراحی نقشه بازی پیچیدگی زیادی نسبت به بازیهای شاخص این سبک نداره و به نسبت اون بازیها سر راست تر هستش ولی نقطه ضعف این طراحی هم تعامل کم با محیط بازی و کمبود NPC هست
تنوع دشمنان بازی کم هست ولی در مقابل تنوع باسهای اصلی و فرعی بازی خوب هستش و بازی حدود 20 تا باس داره
قابلیتها و آپگریدهای بازی هم تنوع خوبی دارن و نمیزارن بازی به حالت یکنواختی دربیاد و ترکیب این قدرتها هم حس خوبی به گیمر میده
2 تا نکته مثبت بازی هم طراحی هنری چشم نواز و موسیقی جذابش هست

در مجموع بازی توسط یه شرکت کوچک ناشناخته ساخته شده ولی کاملا میشه اینو متوجه شد که سازنده واقعا با عشق این بازی رو ساخته

امتیاز : 8​

 

[♥aditore♥]

Pathfinder: Wrath of the Righteous

بازی رو واسه گیم پلی رفتم که عالی بود و بنظرم کامل ترین گیم پلی رو بین crpg ها داره. اما چیزی که جذبم کرد داستان و شخصیت پردازی پیچیده بود. تقریبا تمام شخصیتا با یه ریتم خوب دولوپ میشن و دنیا رو زنده نگه میدارن. حتی شخصیت خودمم که تو اکت اول خام بود تو اکت 6 قشنگ پخته شدنش رو میشه احساس کرد. از اون طرف فک کنم تنها بازی که با ویلین احساس همدردی کردم؟ با این که باعث نابودی یه شهر و تمدن بود

بازی رو تا الان 2 بار رفتم فک کنم از اوناست که به مرور زمان بهتر هم میشه واسم و بیشتر میرم مثل ویچر 3

امتیاز: 10/10​

 

[Origami 2008]

Cold Fear 2005

نکات مثبت: تعادل قابل‌قبول میان دوربین ثابت کلاسیک با دوربین سوم‌شخص؛ اتمسفر خفن و گیرا؛ شروع هیجان‌انگیز؛ حس کاوش نسبتاً جذاب
نکات منفی: نبود نقشه که سردرگمی در یافتن مسیر ایجاد می‌کند؛ کپی سطح پایین از RE4؛ نبود باس‌فایت؛ سیستم سیو ناکارآمد؛ کوتاه

Score: 6

شروع بازی: 30 دی ماه 1403
پایان بازی: 2 بهمن 1403
​

 

[Isildur]

این دوستمون اوریگامی فکر می کنم اهل زهد و عرفانه و از طریق تموم کردن بازی‌های عتیقه زباله ریاضت می کشه