نه اتفاقا از این سبک خوشمم میاد ولی تو سریال هایی مثل منتالیست یا lie to me همیشه توضیح میده که چی شد.مثلا میگه میمیک صورتش فلان شد یا فلان حرکت رو کرد که فهمیدم داره دروغ میگه ولی این سریال هیچ منطقی پشتش نیست.همه چی شانسیهمن سریال «پوکرفیس» رو ندیدم ولی مشخص هست که با نوعی از سبک روایی جنایی-معمایی نمیتونی ارتباط برقرار کنی. تاجایی که میدونم رایان جانسون در این سریال میخواسته یک ادای دینی به سریال کلاسیک «کلمبو» کنه و از سبک روایی Inverted Detective story (معادل فارسی در اختیار ندارم!) استفاده کرده؛ یعنی مخاطب شاهد نحوه به قتل رسیدن مقتول بوده و مجرم هم مشخص هست. در این سبک، هدف مخاطب این هست که کارآگاه قصه چطوری مجرم را دستگیر میکنه. این سبک رایج هست؛ شما در سریال «لوتر» و «باش» (Bosch) با این نوع روایت مواجه میشید. شخصیت از یک توانایی ذاتی برای تشخیص دروغ و واقعیت برخوردار هست. این «توانایی ذاتی» در فیلمنامهنویسی چیز مهمی است که پروتاگونیست را با دیگر شخصیتها متمایز میکند. این به سلاح مخفی پروتاگونیست برای حل معماهای داستان تبدیل میشود. به عنوان مثال، دومینیک پرسل در سریال «John Doe» از قدرت ماورایی برای حل معماها برخوردار هست. مایکل اسکوفیلد با کمک همان بیماری ذهنیاش (بازداری نهفته = Latent Inhibition) توانایی چیندن پلن برای فرار از زندان را دارد. کاراکتر اصلی سریال «منتالیست» هم از روی عنوان پیداست؛ کاوشگر خوبی در شناخت ذهن مجرمان دارد. پس خرده محسوب نمیشه.
مثلا تو یه قسمتش :
همینطوری الکی وسط راه یه سگ سوار ماشینش میشه بیرون هم نمیره.خب این صاحبش کیه؟حالا سگ سوار شد،تو چرا بردیش؟بعد دوباره میرسه یه جا که قتل اتفاق میافته.همین سگ باز میره اونجا.بعد قاتل با چوب میزنه تو سرش میبره میندازتش یه جای خیلی دور.بعد فرداش که این میخواد بره،صاف از جایی رد میشه که سگه همونجا افتاده...اگه اینقدر همه چی شانسی کافی نیست باید بگم قاتل رو چه طور گیر میندازه؟هیچی به طور شانسی یه نفر تو اون محل هست که میتونه صدای همه رو تقلید کنه،ازش کمک میگیره....خب این چه روانشناسی داره؟همش داره شانسی پیش میره.هر جا نویسنده گیر میکنه یه اتفاق بدون دلیل رخ میده بعدم میگه همینه که هست
وسط قسمت 4 ولش کردم.واقعا کار بیخودی بود.
البته یکی از دلایل دیگه که با سریال ارتباط برقرار نگردم بازیگرشه.واقعا ضعیف بازی میکنه. راشن دال هم به خاطر همین بازیگره نتونستم سریال رو تموم کنم اصلا تُن صداش رو مخه