نمرات اومده و باید بگم نسبت به نمرات نسخه اول پیشرفت داشته
داشتم همینطوری میگشتم یهو نظر شما رو دیدم حقیقتش اینه که این بازی از لحاظ فهمیدن داستان کاملا به عملکرد خود شما در گیم یستگی داره و باید همه ی داکیومنت ها و رکوردینگها رو پیدا کنی و ضیطش کنی تا متوجه بشی داستان چیه. و از لحاظ داستانی این نسخه هر چند کاراکترهای جدید داره و ظاهرن تازه ست مثل یک پازل در کنار نکات مبهم شماره ی قبلی قرار میگیره و داستان اونو کامل می کنه و با یافته های گیم قبلی متوجه داستان این قسمت هم میشید.
از لحاظ گیم پلی این شماره فوق العاده خسته کننده و تکراری بود و شما فقط چند ثانیه ی کوتاه استراخت دارین و بقیه ش ادرنالین راشه. شماره ی اول تقسیم بندی بین حس ساسپنس و فرار خوب بود اینجا همش فراره و این فرار فقط بار اول ترسناکه یعنی یه بار وقتی بمیرید ترسش از بین میره. باطری زودتر تموم میشه منظور اینکه شاید فقط چند ثانیه می تونید قایم بشید و بقیه ش رو باید و گیم مجبورتون می کنه فرار کنید. از لحاظ داستانی با این وجود بهتر شده بود و شما رو مدام وادار به تئوری پردازی می کنه. چون باطری محدوده توصیم اینه که بار اول رو روی نرمال بازی کنید که بتونید همه جا رو خوب بگردید و داکیومنت ها رو پیدا کنید و خوب مطالعه کنید چون تنها در این صورت داستان و به خصوص پایان عجیبش مفهوم پیدا می کنه.
اوت لست معمولن پشت وقایعش یک دید علمی و قابل توجیه داره و اینبار هم همینطوره. سازنده توی بازی جدید همه ی مرزهای اخلاق رو شکسته و شما رو وارد دنیایی می کنه که توش هیچ چیزی معنا نداره
من واقعن لذت بردم ولی نمره ی 6 از 10 رو بهش میدم اونم بخاطر گیم پلی ضعیف و صد البته داستان گنگی که مشخصا یه دی ال سی احتیاج داره تا بهش مفهوم ببخشه.
هنوز شماره اول منو می ترسونه بعد از 8 بار بازی کردن ولی این یکی رو فکر نمی کنم.
و یه نکته ی دیگه کسایی که بازی رو تموم کردن می دونن چی میگم بلیک (کاراکتر اصلی) یکی از بدبخت ترین و بدشانس ترین شخصیت های فیکشنالی هست که تا به حال توی دنیای فیکشن حالا گیم فیلم یا کتاب دیدم. یعنی ادم انقدر دیگه...