البته امیدوارم زیاد قصد پیشروی نداشته باشند در این زمینه که با یه Godfather دیگه روبرو بشیم.
چیزی که ارزش نسخه اول را بالا برد Open World بودن نبود بلکه نحوه روایت داستان, کاراکتر های جذاب و ماموریت های واقع‌گرایانه در فضای دهه 30 و 40 بود.
دقیقاً ... نقاط قوت و متمایز MAFIA در زمان خودش کاملاً معطوف به داستان قدرتمند و گیرا که مستقلاً و ذاتاً ارزشمند و قابل اتکا بود ، بودن ؛ که البته به زیبایی و دقت و نهایت مهارت در قالب یک بازی با ویژگی ها و محدودیت های خاص خودش ، روایت میشد .
به نظر میرسه سازندگان MAFIA متوجه این موضوع شده بودن که در تقسیم اثر به دو بخش داستان و تجسم اون در قالب یک بازی با دو نکته روبه رو هستن و اون اینکه پرورش و تکامل داستان از اون جهت که متوجه هیچ محدودیتی نیست ، میتونه پایه و اساس زیبایی و ماندگاری اثر و جذب تمام مخاطبین به شیوه روایتی اون باشه ولی کاملاً واضحه که حصار تنگ تکنیکی زمان ساخت بازی و مشخصاً سبک ها و قالب های شناخته شده صنعت بازی و از همه مهمتر GamePlay ، تماماً محدودیت آفرین و نیازمند سرمایه گذاری عظیم در بخش ساخت و تمرکز تبلیغاتیه ؛ این شد که با یک بازی عالی و تاثیرگذار از نظر داستانی که تا مدتها بت تقلیدی عناوین دیگر بود مواجه بودیم که البته در بعد تکنیکی هم در سطح خوبی قرار میگرفت .
ولی رویکرد و تمرکز سازندگان نسخه جدید به طرف ویژگی های تکنیکی و عناصر GamePlay در کنار ابعاد صرف بصری مثل کیفیت و اندازه بافت های رندری و ... کمی نگران کنندس ! تاکید بر Open-World بودن احتمالاً به قیمت داستان سطحی به صورت بهانه ای صرف برای تحریک مخاطب به ادامه دادن تبدیل شده چرا که شخصاً نمونه ای سراغ ندارم که Open-World بودن رو با داستان عمیق و پرکشش و گیرا به عنوان ذات و اسکلت کل اثر ، جمع کرده باشه . از طرفی ما عناوین بسیار قدرمند و ریشه دار Open-World رو مثل GTA سراغ داریم که مدتهاست در این سبک قدرت نمایی میکنه ، البته شاید یه GTA دیگه با حال و هوای آمریکای دهه 30 و 40 برای برخی خوشایند باشه ، اما مطمعناً برای طرفداران اصلی MAFIA عذاب آور خواهد بود !
Google