به نام خدا
اگر از بازیبازهای کهه کار باشید قطعا undying به گوشتان خورده است.این بازی که در زمان خود بخاطر بعضی مسائل شدیدا مورد بی مهری قرار گرفت نکات ریز و درشتی را در خود داشت که باعث شد عده زیادی که شانس تجربه این بازی را داشتند ان را کم از یک شاهکار ندانند!
jericho دومین عنوانیست که clive barker بعد از سالها در انتظار گزاشتن طرفداران undying ساخته و در حال حاضر مدتی از انتشار ان میگزرد.اینبار نیز این بازی به نوعی مورد بی مهری شدید واقع شده.codmasters ناشر بازی تبلیغات خوبی برای این بازی نکرد و از این منظر jericho ضربه بزرگی را متحمل شد.برخی سایت ها هم با انتیازات بسیار پایینشان سرمنشاء تبلیغات بدی برای این بازی شدند.به عقیده برخی منتقدان jericho بازی بدیست ولی همینجا بگویم که واقعا برای این دسته از منتقدان متاسفم!
jericho یک بازی در شخص اول شخص شوتر و به نوعی تاکتیکی است.داستان بازی در مورد گروهی از سربازان کارکشته و با قدرت های جادویی ملقب به jericho است.این گروه ورزیده برای ماموریتی به خرابه های شهری باستانی مربوط به تمدن سومریان فرستاده میشوند تا پی به راز این تمدن وباستانی برده و سرمنشاو مشکلات پیش امده را پیدا کنند.داستان در ابتدا با دمویی همزمان از دید فرمانده تیم که در خواب بسر میبرد و در خواب دست موجودی با هیبت یک کودک را در دست دارد که از اوم میخواهد به مکانی که وی ان را نشان میدهد امده و اورا نجات دهد, شروع میشود.این دمو و موسیقی زیبای ان که شدیدا یاداور موزیک انتهای فیلم گلادیاتور است (اتفاقا در مرحله ای هیجان انگیز باید در میدان بزرگ گلادیاتورها به مبارزه بپردازید!) به خوبی بازیباز را به متن داستان میبرد ولی ایکاش کمی روی این موضوع بیشتر کار میشد.در ادامه مدام این کودک در برابر شما ظاهر خواهد شد و چه بسا شمارا در حل معماها یاری خواهد کرد.این ظاهر و غیب شدن های مکرر کودک که همیشه با موسیقی نامبرده همراه است شدیدا یاداور بازی زیبای FEAR است! در کل jericho المان های زیادی را از FEAR قرض گرفته و انها را با نکات جدیدی مثل اکشن تیمی پیوند زده است.حتی شخصیت پردازی بازی نیز شباهت های زیادی با ان بازی دارد.البته بنظر من داستان و شخصیت پردازی در jericho بمراتب قویتر از fear است.شما در jericho با شخصیت های زنده تری رو برو هستید و با انها ارتباط برقرار میکنید و برای زنده ماندشان تلاش خواهید کرد.در کل داستان این بازی بنظر من بسیار خوب کار شده و المانهای بسیا عالیی را در خود قرار داده ولی شاید هنوز کمی باید روی جنبه روایی ان کار میشد.هرچند همین میزان هم در سطح خوبی قرار دارد.دموهای بازی همزمان و در عین حال جذاب کار شده اند و به جرات میتوان بگویم که بعضی صحنه های این بازی را تا اخر عمر فراموش نخواهم کرد و از این منظر باید به کلایو بارکر و سازندگان بازی تبریک گفت!.بیشتر از این درمورد داستان توضیح نمیدهم و سعی میکنم به گیم پلی و اتمسفر بازی بپردازم چون قطعا یکی از مهمترین جنبه ها در جذابیت jericho داستان و پیچیدگی های ان است پس ترجیح می دهم تجربه ان را به عهده شما بگزارم.
نکته برجسته دیگر این بازی جو بی نهایت قوی و چندش اور ان است.در تمام مدت احساس ترس و ناامنی لحظه ای شمارا رها نمی کند.محیط چندش اور و پر از جنازه های متعفن و خون و موجودات اهریمنی مختلف و بسیار چندش اور و در عین حال جدید و نواورانه که به زیبایی خلق شده اند بهمراه نکات ریزی مثل رنگبندی تیره و صدهای ترسناک جوی را رقم زده اند که مدام در بازیباز حس خفقان را القا و وی را مجبور به ادامه بازی و تلاش برای فرار از این مهلکه ترسناک میکند.این جو مرموز و خفقان اور قطعا از نکات برجسته jericho محسوب میشود.
گیم پلی بازی خصوصا در ابتدا همان گیم پلی اشنا و استاندارد اول شخص است که یک امکان بسیار پیش پا افتاده برای کنترل افراد گروه در ان گنجانده شده ولی با کمی پیشروی و بعد از ان اتفاق شوکه کننده (این را همباید خودتان تجربه کنید!) تازه گیم پلی اصلی و بازی خود را نشان میدهد که همان قابلیت سوئیچ بین افراد گروه است.البته حتی با این حال هم به هیچ وجه با یک بازی تاکتیکی مثل rainbow six مواجه نخواهید بود ولی نکته ای در این بین وجود دارد که لفظ اکشن تاکتیکی را برازنده jericho میدارد و ان قدرت های مافوق بشری افراد گروه است.بطور مثال black قابلیت ایجاد موجی از انرژی را دارد که میتواند اجسام را حرکت دهد (چیزی شبیه black ops در بازی cellfactor!) و یا توانایی هدایت یک گلوله را برای زمانی مشخص دارد.delgado غول پیکر علاوه بر مینی گان قدرتمندش با خارج کردن دست جادویی خود از محفظه ان قابلیت استفاده از اتش اژدها را دارد و یا jonse توانایی حرکت به ذهن دشمنان را دارد که او را یه یکی از مهمترین افراد گروه تبدیل کرده.کاراکترهای بازی همگی اسلحه و توانایی خاص خود را دارند و استفاده از این توانایی ها علاوه بر حل معماها در مبارزات تاثیر بسزایی دارد.در ابتدا بهترین گزینه برای افراد اماتور delgado قدرتمند محسوب میشود که با مینی گان خود توانایی بهم ریختن زمین و زمان را دارد.این موضوع در اوائل کمی از عمق مبارزات میکاهد و این حس را بوجود می اورد که سازندگان در تقسیم قدرت ها و ایجاد تعادل بین شخصیت ها نا موفق عمل کرده اند ولی بمرور و با روبرو شدن با دشمنان جدید متوجه منظور سازندگان از این عدم تعادل ها خواهید شد.
برای مثال delgado واقعا قویست و rewiling و church خیلی ضعیف بنظر میرسند اما بعدها متوجه میشوید که تیراندازی به دشمنان سپر به دست دردی را از شما دوا نمیکند و اینجاست که مجبور به استفاده از قدرت های دیگر کاراکترها خواهید شد.علاوه بر این همین عدم تعادل ظاهری قدرت کارکترها شدیدا بر شخصیت پردازی بازی نیز تاثیر مثبت داشته و بنظر من نقطه ضعف محسوب نمیشود.هرچند باید اعتراف کنم استفاده از یکی دو کاراکتر در طول بازی به مراتب بیشتر از بقیه است!
سیستم سلامتی بازی به مانند COD2 کار شده و برای برگشتن سلامتی هرکاراکتر تنها کافیست مدتی را مورد اثابت ضربه و یا گلوله دشمنان قرار نگیرید ولی با تمام شدن جان هر کاراکتر نیز بازی تمام نشده و دوربین به کاراکتر بعدی سوئیچ میکند.هرکاراکتر قابلیت بازگردادندن سریع سلامتی نفر زمین گیر شده را دارد و تنها زمانی GAME OVER میشوید که همه افراد گروه را از دست بدهید.این نکته هم به ظاهر بازی را ساده و پیش پا افتاده میکند ولی وقتی بفهمید که در همان ابتدای بازی برای کشتن هر کدام از دشمنان به دریایی از گلوله نیاز خواهید داشت و اینکه تعداد دشمنان و قدرتشان تا چه حد زیاد است دیگر فکر اسان بودنم jericho رو هم نخواهید کرد! jericho نه تنها بازی اسانی نیست بلکه بسیار هم مشکل است و احتیاج به قدرت و تجربه در سبک شوتر و همچینین استراتژی صحیح در انتخاب کاراکترها و استفاده از توانایی هایشان دارد.در کل گیم پلی جریکو ترکیبی از چندین بازی بزرگ مثل FEAR و حتی COD بعلاوه تعداد مناسبی نواوری است که هرچند ایراداتی مثل boss fight های (مبارزه با رئیس ها) نا متعادل و کنترل پیچیده و سخت و مبارزاتی که بمرور از عمقشان کم میشود کمی به پیکره ان ضربه وارد کرده اند ولی نتیجه اصلا بد نیست و حتی بنظر من خوب هم هست.خصوصا استفاده درست از هوش مصنوعی (که از متوسط تا بسیار خوب متغیر است!) و فیزیک مناسب (به لطف استفاده از ageia) و پیوند زدن این دو با نکات ذکر شده باعث بوجود امدن نوع جدیدی از گیم پلی شده که تجربه ان برای هر بازیبازی جالب است.
صداگزاری و گرافیک هم از نکات بارز jericho محسوب میشوند.صداگزاری محیطی بسیار خوب صورت گرفته و شدیدا در القای حس ترس موثر است.دوبله کاراکترها هم هرچند برای بعضی از کاراکترها متوسط است ولی در بقیه موارد بسار خوب کار شده.موسیقی نیز بنظر من در سطح بسیار خوبی قرار دارد و تاثیرات روانشناسانه بسیار عمیقی را به بازیباز منتقل میکند!
گرافیک jericho یکی از بهترین های pc است و جزئیات بسیار خوبی در ان بکار رفته است.مدل سازی شخصیت ها بلطف استفاده بسیار خوب از اخرین نسخه شیدرها در یک کلام عالیست.جزئیات بکار رفت در شخصیت ها مسال زدنیست و در کمتر بازیی دیده شده! بازتاب ها هم بینهایت زیبا کار شده اند و بهترین حس ممکن را از ماهیت یک جسم مثل چرم و یا فلز منتقل میکنند.البته متالیکی شدن محیط در برخی صحنه ها کمی توی ذوق میزند ولی بازهم چیزی از زیبایی این جنبه کم نمیکند.وضوح بافتها بالاست و از طراحی بسیار خوبی بهره میبرند و گرافیک هنری بازی را نیز در بهترین سطوح قرار میدهند.البته این گرافیک هنوز از منظر کلی از غول گرافیکی فعلی یعنی GEARS OF WAR کمی پایین تر است و مهمترین دلائل این امر یکی افت فریم های مکرر و عدم یکنواختی فریم ریت و دیگری DRAW DISTANCE یا همان میدان دید نه چندان بالای بازیست ضمن اینکه هنوز GOW از منظر هنری برتر بنظر میرسد.در باقی موارد مثل نورپردازی و سایه زنی بلطف HDR بسیار خوب کمتر ایرادی دیده میشود.بسیاری از سایه ها و منابع نور کاملا پویا طراحی شده اند (مثل نور ناشی از تیراندازی ها و انفجارها که واقعا زیبا هستند!) و در برابر هم به زیبایی عکس العمل نشان میدهند.موشن بلار نرمی هم در بازی استفاده شده که به زیبایی ان می افزاید.جلوه ذرات هم سنگین و زیبا بنظر میرسد ولی اثرات برخورد گلوله ها با ابجکتها و دیوار اصلا خوب کار نشده اند.برای اجرای این بازی در بهترین حالت یا باید ps3 و یا xbox360 داشته باشید و یا یک PC قدرتمند.با این حال فکر میکنم بازهم مشکل فریم ریت ناپایدار تا حدودی سر جای خود باقی بماند ولی این بازی ارزشش را خواهد داشت.
حرف اخر اینکه اینبار خالق undying اثری در خور توجه را ساخته و عرضه کرده است که به جرات میتوانم بگویم نام clive barker در ذهن من از این پس با jericho تداعی خواهد شد.در کل Clive Barker's Jericho یکی از عناوینیست که علیرقم برداشت های زیاد از بازی های بزرگ دیگر, واقعا نو و بدیع بنظر میرسد و هرچند که ایرادات زیادی دارد ولی انقدر خوب هست که تا مدتها از یاد من نخواهد رفت.
شاید بخاطر امتیازی که به این بازی میدهم عده زیادی مرا سرزنش کنند ولی با این حال این امتیازیست که من به این بازی میدهم و انتقادات را با اغوش باز خواهم پذیرفت!
[size=medium]امتیاز من به این بازی: 18 [/size](از 20 نمره)
اگر از بازیبازهای کهه کار باشید قطعا undying به گوشتان خورده است.این بازی که در زمان خود بخاطر بعضی مسائل شدیدا مورد بی مهری قرار گرفت نکات ریز و درشتی را در خود داشت که باعث شد عده زیادی که شانس تجربه این بازی را داشتند ان را کم از یک شاهکار ندانند!
jericho دومین عنوانیست که clive barker بعد از سالها در انتظار گزاشتن طرفداران undying ساخته و در حال حاضر مدتی از انتشار ان میگزرد.اینبار نیز این بازی به نوعی مورد بی مهری شدید واقع شده.codmasters ناشر بازی تبلیغات خوبی برای این بازی نکرد و از این منظر jericho ضربه بزرگی را متحمل شد.برخی سایت ها هم با انتیازات بسیار پایینشان سرمنشاء تبلیغات بدی برای این بازی شدند.به عقیده برخی منتقدان jericho بازی بدیست ولی همینجا بگویم که واقعا برای این دسته از منتقدان متاسفم!
jericho یک بازی در شخص اول شخص شوتر و به نوعی تاکتیکی است.داستان بازی در مورد گروهی از سربازان کارکشته و با قدرت های جادویی ملقب به jericho است.این گروه ورزیده برای ماموریتی به خرابه های شهری باستانی مربوط به تمدن سومریان فرستاده میشوند تا پی به راز این تمدن وباستانی برده و سرمنشاو مشکلات پیش امده را پیدا کنند.داستان در ابتدا با دمویی همزمان از دید فرمانده تیم که در خواب بسر میبرد و در خواب دست موجودی با هیبت یک کودک را در دست دارد که از اوم میخواهد به مکانی که وی ان را نشان میدهد امده و اورا نجات دهد, شروع میشود.این دمو و موسیقی زیبای ان که شدیدا یاداور موزیک انتهای فیلم گلادیاتور است (اتفاقا در مرحله ای هیجان انگیز باید در میدان بزرگ گلادیاتورها به مبارزه بپردازید!) به خوبی بازیباز را به متن داستان میبرد ولی ایکاش کمی روی این موضوع بیشتر کار میشد.در ادامه مدام این کودک در برابر شما ظاهر خواهد شد و چه بسا شمارا در حل معماها یاری خواهد کرد.این ظاهر و غیب شدن های مکرر کودک که همیشه با موسیقی نامبرده همراه است شدیدا یاداور بازی زیبای FEAR است! در کل jericho المان های زیادی را از FEAR قرض گرفته و انها را با نکات جدیدی مثل اکشن تیمی پیوند زده است.حتی شخصیت پردازی بازی نیز شباهت های زیادی با ان بازی دارد.البته بنظر من داستان و شخصیت پردازی در jericho بمراتب قویتر از fear است.شما در jericho با شخصیت های زنده تری رو برو هستید و با انها ارتباط برقرار میکنید و برای زنده ماندشان تلاش خواهید کرد.در کل داستان این بازی بنظر من بسیار خوب کار شده و المانهای بسیا عالیی را در خود قرار داده ولی شاید هنوز کمی باید روی جنبه روایی ان کار میشد.هرچند همین میزان هم در سطح خوبی قرار دارد.دموهای بازی همزمان و در عین حال جذاب کار شده اند و به جرات میتوان بگویم که بعضی صحنه های این بازی را تا اخر عمر فراموش نخواهم کرد و از این منظر باید به کلایو بارکر و سازندگان بازی تبریک گفت!.بیشتر از این درمورد داستان توضیح نمیدهم و سعی میکنم به گیم پلی و اتمسفر بازی بپردازم چون قطعا یکی از مهمترین جنبه ها در جذابیت jericho داستان و پیچیدگی های ان است پس ترجیح می دهم تجربه ان را به عهده شما بگزارم.
نکته برجسته دیگر این بازی جو بی نهایت قوی و چندش اور ان است.در تمام مدت احساس ترس و ناامنی لحظه ای شمارا رها نمی کند.محیط چندش اور و پر از جنازه های متعفن و خون و موجودات اهریمنی مختلف و بسیار چندش اور و در عین حال جدید و نواورانه که به زیبایی خلق شده اند بهمراه نکات ریزی مثل رنگبندی تیره و صدهای ترسناک جوی را رقم زده اند که مدام در بازیباز حس خفقان را القا و وی را مجبور به ادامه بازی و تلاش برای فرار از این مهلکه ترسناک میکند.این جو مرموز و خفقان اور قطعا از نکات برجسته jericho محسوب میشود.
گیم پلی بازی خصوصا در ابتدا همان گیم پلی اشنا و استاندارد اول شخص است که یک امکان بسیار پیش پا افتاده برای کنترل افراد گروه در ان گنجانده شده ولی با کمی پیشروی و بعد از ان اتفاق شوکه کننده (این را همباید خودتان تجربه کنید!) تازه گیم پلی اصلی و بازی خود را نشان میدهد که همان قابلیت سوئیچ بین افراد گروه است.البته حتی با این حال هم به هیچ وجه با یک بازی تاکتیکی مثل rainbow six مواجه نخواهید بود ولی نکته ای در این بین وجود دارد که لفظ اکشن تاکتیکی را برازنده jericho میدارد و ان قدرت های مافوق بشری افراد گروه است.بطور مثال black قابلیت ایجاد موجی از انرژی را دارد که میتواند اجسام را حرکت دهد (چیزی شبیه black ops در بازی cellfactor!) و یا توانایی هدایت یک گلوله را برای زمانی مشخص دارد.delgado غول پیکر علاوه بر مینی گان قدرتمندش با خارج کردن دست جادویی خود از محفظه ان قابلیت استفاده از اتش اژدها را دارد و یا jonse توانایی حرکت به ذهن دشمنان را دارد که او را یه یکی از مهمترین افراد گروه تبدیل کرده.کاراکترهای بازی همگی اسلحه و توانایی خاص خود را دارند و استفاده از این توانایی ها علاوه بر حل معماها در مبارزات تاثیر بسزایی دارد.در ابتدا بهترین گزینه برای افراد اماتور delgado قدرتمند محسوب میشود که با مینی گان خود توانایی بهم ریختن زمین و زمان را دارد.این موضوع در اوائل کمی از عمق مبارزات میکاهد و این حس را بوجود می اورد که سازندگان در تقسیم قدرت ها و ایجاد تعادل بین شخصیت ها نا موفق عمل کرده اند ولی بمرور و با روبرو شدن با دشمنان جدید متوجه منظور سازندگان از این عدم تعادل ها خواهید شد.
برای مثال delgado واقعا قویست و rewiling و church خیلی ضعیف بنظر میرسند اما بعدها متوجه میشوید که تیراندازی به دشمنان سپر به دست دردی را از شما دوا نمیکند و اینجاست که مجبور به استفاده از قدرت های دیگر کاراکترها خواهید شد.علاوه بر این همین عدم تعادل ظاهری قدرت کارکترها شدیدا بر شخصیت پردازی بازی نیز تاثیر مثبت داشته و بنظر من نقطه ضعف محسوب نمیشود.هرچند باید اعتراف کنم استفاده از یکی دو کاراکتر در طول بازی به مراتب بیشتر از بقیه است!
سیستم سلامتی بازی به مانند COD2 کار شده و برای برگشتن سلامتی هرکاراکتر تنها کافیست مدتی را مورد اثابت ضربه و یا گلوله دشمنان قرار نگیرید ولی با تمام شدن جان هر کاراکتر نیز بازی تمام نشده و دوربین به کاراکتر بعدی سوئیچ میکند.هرکاراکتر قابلیت بازگردادندن سریع سلامتی نفر زمین گیر شده را دارد و تنها زمانی GAME OVER میشوید که همه افراد گروه را از دست بدهید.این نکته هم به ظاهر بازی را ساده و پیش پا افتاده میکند ولی وقتی بفهمید که در همان ابتدای بازی برای کشتن هر کدام از دشمنان به دریایی از گلوله نیاز خواهید داشت و اینکه تعداد دشمنان و قدرتشان تا چه حد زیاد است دیگر فکر اسان بودنم jericho رو هم نخواهید کرد! jericho نه تنها بازی اسانی نیست بلکه بسیار هم مشکل است و احتیاج به قدرت و تجربه در سبک شوتر و همچینین استراتژی صحیح در انتخاب کاراکترها و استفاده از توانایی هایشان دارد.در کل گیم پلی جریکو ترکیبی از چندین بازی بزرگ مثل FEAR و حتی COD بعلاوه تعداد مناسبی نواوری است که هرچند ایراداتی مثل boss fight های (مبارزه با رئیس ها) نا متعادل و کنترل پیچیده و سخت و مبارزاتی که بمرور از عمقشان کم میشود کمی به پیکره ان ضربه وارد کرده اند ولی نتیجه اصلا بد نیست و حتی بنظر من خوب هم هست.خصوصا استفاده درست از هوش مصنوعی (که از متوسط تا بسیار خوب متغیر است!) و فیزیک مناسب (به لطف استفاده از ageia) و پیوند زدن این دو با نکات ذکر شده باعث بوجود امدن نوع جدیدی از گیم پلی شده که تجربه ان برای هر بازیبازی جالب است.
صداگزاری و گرافیک هم از نکات بارز jericho محسوب میشوند.صداگزاری محیطی بسیار خوب صورت گرفته و شدیدا در القای حس ترس موثر است.دوبله کاراکترها هم هرچند برای بعضی از کاراکترها متوسط است ولی در بقیه موارد بسار خوب کار شده.موسیقی نیز بنظر من در سطح بسیار خوبی قرار دارد و تاثیرات روانشناسانه بسیار عمیقی را به بازیباز منتقل میکند!
گرافیک jericho یکی از بهترین های pc است و جزئیات بسیار خوبی در ان بکار رفته است.مدل سازی شخصیت ها بلطف استفاده بسیار خوب از اخرین نسخه شیدرها در یک کلام عالیست.جزئیات بکار رفت در شخصیت ها مسال زدنیست و در کمتر بازیی دیده شده! بازتاب ها هم بینهایت زیبا کار شده اند و بهترین حس ممکن را از ماهیت یک جسم مثل چرم و یا فلز منتقل میکنند.البته متالیکی شدن محیط در برخی صحنه ها کمی توی ذوق میزند ولی بازهم چیزی از زیبایی این جنبه کم نمیکند.وضوح بافتها بالاست و از طراحی بسیار خوبی بهره میبرند و گرافیک هنری بازی را نیز در بهترین سطوح قرار میدهند.البته این گرافیک هنوز از منظر کلی از غول گرافیکی فعلی یعنی GEARS OF WAR کمی پایین تر است و مهمترین دلائل این امر یکی افت فریم های مکرر و عدم یکنواختی فریم ریت و دیگری DRAW DISTANCE یا همان میدان دید نه چندان بالای بازیست ضمن اینکه هنوز GOW از منظر هنری برتر بنظر میرسد.در باقی موارد مثل نورپردازی و سایه زنی بلطف HDR بسیار خوب کمتر ایرادی دیده میشود.بسیاری از سایه ها و منابع نور کاملا پویا طراحی شده اند (مثل نور ناشی از تیراندازی ها و انفجارها که واقعا زیبا هستند!) و در برابر هم به زیبایی عکس العمل نشان میدهند.موشن بلار نرمی هم در بازی استفاده شده که به زیبایی ان می افزاید.جلوه ذرات هم سنگین و زیبا بنظر میرسد ولی اثرات برخورد گلوله ها با ابجکتها و دیوار اصلا خوب کار نشده اند.برای اجرای این بازی در بهترین حالت یا باید ps3 و یا xbox360 داشته باشید و یا یک PC قدرتمند.با این حال فکر میکنم بازهم مشکل فریم ریت ناپایدار تا حدودی سر جای خود باقی بماند ولی این بازی ارزشش را خواهد داشت.
حرف اخر اینکه اینبار خالق undying اثری در خور توجه را ساخته و عرضه کرده است که به جرات میتوانم بگویم نام clive barker در ذهن من از این پس با jericho تداعی خواهد شد.در کل Clive Barker's Jericho یکی از عناوینیست که علیرقم برداشت های زیاد از بازی های بزرگ دیگر, واقعا نو و بدیع بنظر میرسد و هرچند که ایرادات زیادی دارد ولی انقدر خوب هست که تا مدتها از یاد من نخواهد رفت.
شاید بخاطر امتیازی که به این بازی میدهم عده زیادی مرا سرزنش کنند ولی با این حال این امتیازیست که من به این بازی میدهم و انتقادات را با اغوش باز خواهم پذیرفت!
[size=medium]امتیاز من به این بازی: 18 [/size](از 20 نمره)
:confused:
)
Google