همه ما Capcom را میشناسیم و میدانیم از نسل قبل تا به امروز ، چه افت وحشتناکی کرده است ؛ فرنچایزهای قدیمی خود را یا نابود کرده ، یا اگر ادامه داده ، ماحصل چیز دندان گیر و با کیفیتی در نیامده است (حساب Street Fighter را از سایر عناوین کپکام سوا کنید.) . درین بین ، بازی کردن مجدد عنوانی تاریخی ، صاحب سبک و عملا ورای یک شاهکار ، بر روی کنسول های HD ، میتواند بسیار خوشایند باشد ؛ به خصوص این که این عنوان ip اصلی کپکام یعنی یک شماره اصلی از سری پرآوازه و ابرمحبوب Resident Evil باشد . از لحظه ای که خبرش را خواندیم عنوان Resident Evil 4 ، قرار است با بهبودهای گرافیکی و در رزلوشن HD برای دو کنسول PS3 & XBOX360 عرضه شود ، در پوست خود نگنجیده و به امید عرضه این بازی نشستیم ، تا بار دیگر این شاهکار بلامنازع و تکان دهنده صنعت گیم در آن روزها را دوباره بازی کنیم ، نتیجه کار چیزی جز ناامیدی نبود و بار دیگر به کپکام میگوییم : لعنت بر تو .
RE4 ، نخستین بار در اوایل 2005 بر روی کنسول خانگی نینتندو Game Cube عرضه شد و انقلابی در سبک بازیهای اکشن سوم شخص به پا کرد ؛ Mikami کارگردان بازی اعلام کرده بود ، این بازی بر روی هیچ پلتفرم دیگری جز گیم کیوب عرضه نخواهد شد ، که اگر این اتفاق بیفتد ، سر خود را خواهم زد ! یک سال هم طول نکشید که کپکام ، ناشر بازی این عنوان را برای کنسول SONY ، یعنی PS2 منتشر کرد و برای سر میکامی هم اتفاقی نیفتاد ! البته قبل ازین که بازی بر روی GC عرضه شود ، اعلام شد که نسخه PS2 این بازی هم درکار خواهد بود ؛ این اتفاق ، باعث شد تا صاحبان PS2 که تعدادشان هم بسیار زیاد بود بتوانند آن را تجربه کنند . از افزایش 200 و اندی درصدی سهام کپکام در آن زمان گرفته ، تا محبوبیت و فروش رویایی این بازی نتیجه این خرد جمعی کپکام بود .
اما عرضه RE4 بر روی پلتفرمهای مختلف بعد از آن به یک اپیدمی تبدیل شد و کنسولی بر روی کره زمین باقی نماند که یک نسخه از RE4 بر روی خود نبیند ! iphone ، ipad ، Wii ، PC و اکنون PS3 و X360 میزبانان این عنوان هستند .
نسخه HD این بازی ، در واقع همان نسخه PS2 است ، که بدون تغییر و تنها با افزایش رزلوشن برای PS3 و X360 عرضه شده است .
RE4 HD ، تا جایی که امکان داشته سریع و سرسری ساخته شده است ؛ نورپردازیها ، کیفیت بافت ها ، کیفیت لبه ها ، کنترل و حتی منو اصلی بازی دست نخورده باقی مانده است ؛ پس اگر به امید این که عنوانی با گرافیکی در حد امسال و بازیهای روز به سراغ بازی بروید ، به شدت توی ذوقتان خواهد خورد .
درین نسخه ، بار دیگر ، داستان را از نمای Leon S. Kennedy دنبال میکنید که ماموریت دارد اشلی ، دختر گمشده رئیس جمهور را که به طرز مرموزی ناپدید شده باز گرداند . راکون سیتی 6سالی میشود که نابود شده است و کپکام به فضایی جدید برای خلق داستان RE4 نیاز دارد ؛ بنابر این لیان به دهکده ای در اروپا (به ظاهر در کشور اسپانیا) فرستاده میشود تا این ماموریت را انجام دهد ؛ به محض ورود ، لیان درمیابد که افراد محلی به شدت خشن هستند و خویی حیوانی دارند . آنها اصلا مهمان نوازی خوبی از لیان نمیکنند و به قصد کشتن او با انواع و اقسام وسایل به استقبال لیان میروند .
بازی یک اکشن سوم شخص با درون مایه ترس و وحشت است ، وقتی با اسلحه نشانه گیری میکنید دوربین بر روی شانه لیان قرار گرفته و میتوانید هدف گیری کنید ؛ در هنگام نشانه گیری نمیتوانید راه بروید که این المان باعث می شود تمرکز بیشتری بر روی هدف گیری خود داشته باشید در عوض ، آزادی عمل کمتری در هدف گیری خواهید داشت . این شیوه در نسخه پنجم Resident Evil هم باقی ماند و به یک استاندارد تبدیل شد ؛ اگر اکنون سری Gears Of War این همه محبوب است ، قطعا یکی از عواملش همین استایل دوربین و نشانه روی آن است ؛ البته GeOW از نسخه آپگرید شده این سیستم استفاده میکند ! که در حین تیراندازی میتوانید راه هم بروید ...
اسلحه های بازی در کلاسهای رایج هستند و از کلت کمری و شاتگان گرفته تا نارنجک انداز و اسنایپر و RPG همگی دربازی وجود دارند ؛ که میتوانید با پیشروی در بازی و جمع آوری گنجینه ها و سکه های طلا ، آنها را آپگرید نمایید . آپگریدهایی مانند افزایش ظرفیت خشاب (Capacity)، افزایش قدرت شلیک (Gun power)، افزایش سرعت تعویض خشاب (Reload Speed) و غیره . آیتمهای رایج سری Resident Evil این بار هم وجود دارند ، مانند گیاه در سه رنگ سبز و زرد و قرمز که با ترکیب کردن آنها میتوانید میزان خط سلامتیتان را افزایش دهید . انواع نارنجک ها ، اسپری کمک های اولیه که خط سلامتی را پر میکند ، ...
سیستم نگه داری این آیتمها بسیار جالب و واقع گرایانه طراحی شده است ؛ محفظه نگه داری آیتمها از واحد های ظرفیتی تشکیل شده است که هر آیتم تعداد خاصی از آنها را اشغال میکند ؛ برای مثلا نگه داشتن یک شاتگان در عمل ، بیشتر از نگه داشتن یه تخم مرغ(!) به فضا نیاز دارد ؛ که در بازی هم همین اتفاق افتاده است ، یعنی شاتگان 16 و تخم مرغ تنها یک واحد از کل واحدهای کیفتان را اشغال میکند ؛ افزایش ظرفیت این کیف نیز در طول بازی و با آزاد کردن سایزهای بزرگتر آن امکان پذیر است . خوشبختانه هر آیتمی را که نیاز ندارید میتوانید در هرکجای بازی رها کنید که میتواند بسیار مفید باشد .
پس ازین که لیان موفق شد اشلی را پیدا کند ، یک المان جدید به کنترل و گیم پلی بازی اضافه میشود ؛ در جاهایی از بازی که اشلی به دنبال شما میآید و آنگاه بازی دو دستور در اختیار شما قرار میدهد که بسیار خلاصه و جمع و جور است . Wait و Fallow me که با صدور دستور اول اشلی در جایی که ایستاده میماند و با دستور دوم ، به دنبال شما می آید . اساسا وی هیچ دفاعی از خود نمیتواند بکند و باید سعی کنید وی را تا میتوانید از درگیریهای خود با دشمنان دور کنید . دشمنانی که اکنون دیگر زامبیهای احمق نسخه های پیشین نیستند و تاکتیکی به شما حمله میکند . میان پرده های بازی اکثرا زیبا و خوب کارگردانی شده اند و میتوانید از تماشای آنها لذت ببرید ، اما هرگز دسته کنسول را بر روی زمیتن قرار ندهید ! سکانس های Quick Time Event در این میان پرده ها وجود داشته که ناگهان با پدیدار شدن یک دکمه باید آن را فشار دهید تا لیان از مخمصه نجات پیدا کند ، و در غیر این صورت مجبورید بازی را از Check point قبلی آغاز کنید .
بازی رنگ و بوی آشنای سری Resident Evil را دارد ؛ اما در لباسی جدید . تغییر دوربین بازی بهترین تصمیم ممکن برای این سر بود که کم کم داشت به ورطه تکرار می افتاد . ترس این بازی ، همان ترس نسخه دوم و سوم است ؛ لوکیشن ها ، از ساختار کلی Level Design سری RE پیروی میکند ، بدین ترتیب که اوایل بازی در محیط های ساده و عمومی ، و در مراحل پایانی در آزمایشگاه های مخوف و فوق پیشرفته اتفاق می افتد . مکانهای Save ، همان ماشین های چاپ دوست داشتنی است ، و موزیک آرامش بخشی که به گیمر القا میکند : "اکنون ، مکان تو امن است ."
پازلها ، از شماره های قبل ساده تر و بازی بیشتر رنگ و بوی اکشن به خود گرفته است ... شلیک اسلحه ها(Gunning) فوق العاده لذت بخش است ، کافیست یک Magnum در دست گرفته و سَر 4 دشمن که به ترتیب در یک صف قرار گرفته اند را نشانه روی کنید تا شاهد پاشیدن 4 مغز و سَر ، به طرفین باشید !
در بازی شخصیت های آشنایی را هم ملاقات خواهید کرد که نوع روابط بین شخصیت ها ، برای کسی که نسخه های قبل را بازی نکرده باشد کمی عجیب جلوه خواهد کرد ! دیلوگهای بین Ada و Leon ، کمی مقوایی و تصنعی بوده و بر خلاف این مدل شخصیت پردازی متفاوت که از ساختار "عشق پنهان / تظاهر به نفرت آشکار" پیروی میکند ، کمی سطحی کار شده است ؛ اما چه اهمیتی دارد ؟ گیم پلی بازی آنچنان درگیر کننده و خارق العاده است ، که کسی خیلی به داستان خورده نمیگیرد ؛ ضمن این که بازی اصلا داستان ضعیفی ندارد و یک بازی روتین و اصیل کپکامیست ، که خود را به منزله گیم پلی درجه یک ، به بالا میکشد .
باس فایتها فوق العاده هستند ، و اکنون پس از گذشت 6 سال هم کشتنشان ، به اندازه روز اول لذت بخش است . کشتن برخی از آنها هم قلق دارد و تا دستتان بیاید ، کمی طول خواهد کشید . مزه کشتن غول دهکده ، و غول دریاچه کم کم داشت از زیر زبانمان میرفت که دوباره تجربه اش کردیم .
تنوع مراحل ، و تعداد لوکیشنهای موجود در بازی حیرت انگیز است ، حتی در سال 2011 . اما متاسفانه بافتهای نه چندان با کیفیت ، و نورپردازی بد ، کار را خراب کرده است . دلمان میخواست یک گرافیک زیبا و فک برانداز از بازی میدیدیم ، همانطور که 2005 بازی در باب گرافیک میدرخشید ، نه یک گرافیک مرده و بیروح ازجهت تکنیکی .
انیمیشن ها لیان و سایر شخصیت ها در کات سن ها به قدری عالی و خوب کار شده بود ، که Resident Evil 5 ، که دوسال پیش عرضه شد ، از همان انیمیشن ها استفاده کرده بود ! موسیقی های بازی خیلی عالیست ، و بسته به موقعیت ، القا کننده حس موجود میباشد . صدا گذاری شخصیت ها نیز ، به جز اشلی همگی به بهترین نحو ممکن صورت گرفته است .
Resident Evil 4 ، جوایز بسیار زیادی را کسب کرده بود و ازین جهت جزء نسخه های پر افتخار RE به حساب می آید . انقلابی که RE4 بر پا کرد - با این نمای دوربین - اکنون سبب شده تا ما عاشقانه Gears of War و Uncharted را دوست داشته باشیم ؛ اگر Resident Evil 4 نبود ، اکنون بعید بود بسیاری از بازیها به شکل کنونی باشند . شاهکاری که گر چه امسال تنها به خاطر خالی کردن جیب گیمر ها و نه یک هدیه به فن های خود ، با این وضع سرسری و بی کیفیت به بازار عرضه شده ، اما هیچ چیز از ارزش نسخه سال 2005 آن کم نمیکند . اما ای کاش ، یا Capcom آن را هرگز به این شکل عرضه نمیکرد ، یا با یک Remaster درخور نام و آوازه اش منتشر میکرد . RE4 HD ، علی رغم کاستیهای گرافیکی اش در سال 2011 ، به لطف گیم پلی غنی خود و سناریو Separate Ways که داستان را از دید Ada و چگونگی دیدار او و لیان در این ماموریت بازگو میکند ، عنوانی سرپا و استوار است .
این بازی ، برخلاف بسیاری از بازیهای HD شده درین نسل که من باب گیم پلی به شدت کهنه هستند اصلا بوی کهنگی نمیدهد ، و به خاطر همین که در سال 2005 عنوانی "از آینده آمده" را بازی میکردیم ، تا ابد به آن احترام میگذاریم .
پس از کجا به این نتیجه رسیدی ؟
Google