نقد و بررسی بازی
بازی Final Fantasy XIII-2 آخرین نسخه ای است که در حال حاظر در دست ما می تواند باشد. همانطور که دوباره از نامش پیداست این نسخه در پی نسخه ی قبلی این بازی یعنیFinal Fantasy XIII است. موتور بازی فرقی نکرده و فقط نقاط ریز گرافیکی به آن اضافه شده و آن را تقویت کرده است.
اگر بخواهید این بازی را بازی بکنید اولین تغییری که احساس می کنید ، تغییر در لباس یا Armor شخصیت اصلی بازی یعنی Lightning است که به نظر قوی تر و حرفه ای تر می آید. در نسخه ی قبلی دیدیم که Lightning قصد داشت که خواهر خود Serah را از زندان آزاد کند. در این نسخه ما ادامه کار خود را دنبال می کنیم و داستان را پیش می بریم. قسمت داستانی این نسخه از بازی بسیار کوتاه است و شاید اگر فن این سری بازی ها باشید ، شاید برایتان به اندازه کافی رضایت بخش نباشد. این نکته یکی از مهمترین نکات بد قسمت داستانی این نسخه از بازی محسوب می شود. در این سری از بازی چیزی حدود 25 ساعت گیم پلی داریم. در صورتی که در نسخه های قبلی ما شاهد 50 الی 100 ساعت بازی تک نفره بودیم. شاید برای خیلی ها این مقدار ساعت کم باشد و عادت نکرده باشند که فاینال فانتزی کوتاه بازی بکنند!
نکته ی بد دیگری که در بخش داستانی می تون یافت این بود که شخصیت های قوی و قدرت مندی در بازی شرکت نداشتند. همان طور که می دانید شخصیت پردازی های این سری هم مثل دیگر نکات این بازی بسیار عمیق و محسوس بوده و از نکات مهمش محسوب می شده اند. شخصیت هایی که ما در بازی می دیدیم دارای تاریخ و عظمتی در پیش خود بوده و کاملا پردازش و کار شده بودند. در دیالوگ ها و یا روایت های گوناگونی که در طول بازی داشتیم می توانستیم کاملا شخصیت های مختلف را درک کنیم و کار هایشان را حدس بزنیم و حتی می توانستیم در بخش منوی بازی درباره ی آن ها بخوانیم و اطلاعات اضافی کسب کنیم. ولی در این نسخه شخصیت ها اغلب ضعیف و بدون ریشه بودند. از عناصر مهم داستان نویسی شخصیت پردازی آن محسوب می شود و اگر این بخش به خوبی انجام نشود در نتیجه داستان خیلی خوبی نخواهیم دید. ولی تیم سازنده(اسکوئر انیکس) باز هم کار خود را خوب انجام داده بود و با این که شخصیت های متزلزلی درست کرده بودند ، ولی روایت داستانی را خوب انتخاب کردند و با پیچیدگی ها و قصه پردازی های حین بازی توانسته بودند این بخش را تا حدودی جمع کنند.
در مورد بخش گرافیکی هم می توان با خرسندی گفت عالی! معمولا محیط هایی که شامل جادو ، حرکات و واکنش های فانتزیال و زیبای خیالی اند خیلی راحت تر به چشم مخاطب می آیند. پس می توان به راحتی گفت بخش گرافیک هنری بازی حرفه ای کار شده بود. این بخش بازی شامل نماها و محیط های زیبا کار شده ای بود که وقتی به آن نگاه می کردیم، به شوق در می آمدیم. فضا پردازی هنری بازی هم واقعا فوق العاده و حرفه ای ساخته شده بود. البته این نکته ی عجیبی در این سری و فرنچایز نیست. چون بعد از 25 سال کار و 13 نسخه ی بازی که شامل همین محیط فانتزی بوده اند دیگر ساخت این محیط کار سختی برای سازندگان بازی نیست. از نظر گرافیک تکنیکی بازی هم بسیارخوب کار شده بود. نور پردازی عالی و مدل ها بی نقص بودند. کلا در این نسخه از بازی شاهد بخش گرافیکی حرفه ای و خوبی بودیم که قابل تحسین است.
فضاسازی حرفه ای و قهارانه
سری فاینال فانتزی همیشه به سیستم مبارزات (Combat System) نوبتی (Turn) معروف بوده است. این سری از بازی از اولین بازی هایی بوده است که سیستم مبارزه نوبتی را به صنعت بازی سازی معرفی کرد و از آن استفاده کرد. بازی شامل کمبو ها و ضربه های فراوانی است که به مرور زمان آن ها آپدیت و آپگرید می شوند. این سبک از بازی سبکی نیست که هر کسی را به خودش جلب کند بلکه تنها برخی از بازی بازان از این سبک مبارزات راضی هستند. پس واقعا به علت ذائقه ای بودن گیم پلی آن نمی شود آن را کاملا تایید یا کاملا رد کرد. ولی این سیستم علاوه بر نکات بدش نکات بسیار خوبی نیز دارد. اگر بخواهیم سیستم مبارزات را بشکافیم می بینیم که نکته ی بد آن کم تحرک بودن و کم هیجان بودن آن است. در این سبک شما کمتری حرکت را به خود و کنترلر خود می دهید و تنها با انتخاب یک دکمه کرکتر بازی شروع به حمله کردن می کند. ولی اگر بخواهیم از دید دیگر نگاه کنیم می بینیم که این سبک کمبات کاملا فکری است. این یکی از مهمترین نکات خوب بازی است که آن را تبدیل به یک بازی اعتیاد آور و زیبا کرده است. در حین جنگ شما می بایست فکر کنید و بهترین انتخاب ها را در مواقع مختلف انجام بدهید. حتی یک اشتباه امکان دارد نتیجه نبرد را برعکس کند. پس شما باید کاملا مواظب باشید که کمترین اشتباهی نکنید و چون کمبات این بازی Real-time است و زمان بعد از ضربه برایتان نمی ایستد کمی به سیستم هیجان نیز اضافه می کند که شما باید عجله کنید و سریع تصمیم بگیرید تا نبرد را برنده شوید.
سیستم مبارزات نوبتی
در این نسخه ها بازی ها ما دیالوگ هایی هم می بینیم که قابل تمجید هستند. ولی تعدادشان آنقدر نیست که تاثیر زیادی بر روند بازی بگذارند. شاید این سری از بازی ها یک مدل خاصی از گیم پلی را داشته باشند و خیلی ها به آن عادت کرده اند ، ولی این تکرار زیاد دلیل بر رفع مشکلات نمی شود. حرکت های کند و خارج از کمبو در بازی خیلی بد کار شده است. این نکات در همه ی نسخه های قبلی بازی نیز وجود داشت ، ولی باز هم وجود دارند و کم کم به اصل بازی تبدیل شده اند. این تبدیل دلیلی بر این نیست که بتوان از آن ها چشم پوشی کرد. پس حرکات خشک و حرکت های خارج از کمبو بدون هیجان و کسل کننده از مهمترین نکات بد گیم پلی محسوب می شوند.
و اما در مورد صداگذاری هم ما شاهد یک صداگذاری کاملا ژاپنی بودیم.صداهایی در بعضی از اوقات به عنوان Sound Effect شنیده می شد که به ذائقه ی هر کسی خوش نبود. صداهایی که به علت ژاپنی بودن بازی زیاد شنیده می شدند. ولی باز هم نباید از کار خوب شرکت سازنده بازی چشم پوشی کرد و صداگذاری های خوب قسمت های Cut-scene را نادیده گرفت. صدای افکت های فانتزی اطراف و موسیقی متن هم خوب کار شده بود.
در کل اگر ضعف داستانی این نسخه را کنار بگذاریم یک فاینال فانتزی استاندارد را شاهد بودیم. مثل همیشه خوب بود ولی هرگز تبدیل به شاهکار نشده بود.
اگر بخواهیم نمره ای به آن بدهیم ، می توان به بخش داستانی 14 از 20 ، به بخش صداگذاری 18 از 20 ، به بخش گرافیک 20 از 20 ، و به بخش گیم پلی 30 از 40 را داد. در مجموع نمره ی این نسخه از بازی :
اگر فن این بازی هستید حتما این نسخه از بازی را هم بخرید و بازی کنید. منتظر یک شاهکار یا فرا "فاینال فانتزی" نباشید بلکه باید بدانید که این نسخه یک استاندارد در این فرنچایز محسوب می شود و غیر از شخصیت پردازی ضعیف در بخش داستانی در بقیه المان هایش در سطح خوبی عمل کرده است. اگر هم تا بحال این سری از بازی رو بازی نکردید ، این نسخه به شما پیشنهاد نمی شود ، زیرا به صورت کامل "فاینال فانتزی" را معرفی نمی کند.
Final Fantasy XIII-2
فرنچایز فاینال فانتزی یکی از معروف ترین و پر طرفداران ترین فرنچایز های شناخته شده در سطح جهانی می باشد. احتمال بسیار زیاد همه ی مان نام این فرنچایز بسیار معروف را شنیده ام. این فرنچایز در سال 1987 با بازی Final Fantasy 1 توسط شرکت ژاپنی اسکوئر انیکس وارد بازار شد . بعد از ریلیز آن و کسب طرفدار و علاقه از طرف مردم مخاطب در مدتی بعد ؛ انیمه ، داستان های کمیک و بازی های زیادی ساخته شد که از همان داستان ، فضا و جهان استفاده کردند و راه آن را ادامه دادند. فاینال فانتزی همان طور که از نامش پیداست (ترجمه دقیقی از عنوان آن نمی شود کرد ، ولی برای درک بیشتر نام این اثر ، می توان گفت "نهایت فانتزی") در یک جهان فانتزی و غیر رئال به سر می برد و مخاطب در این سری با فضاهای زیبا و شگفت انگیز و فانتزیال روبرو است. فانتزی در کل یک گونه ادبی و هنری است که در آثار هنری می توان آن را سبک و پیشه قرار داد. در این گونه فضاها ما شاهد مناطق اعجاب انگیز ، غالبا جادویی و فراواقعی هستیم. این فضا کاملا در این سری فرنچایز هم رایج است و شما با بازی کردن این نسخه و یا نسخه های قبل می توانید در فضایی رویایی و زیبا قدم بگذارید و لذت ببرید.
بازی Final Fantasy XIII-2 آخرین نسخه ای است که در حال حاظر در دست ما می تواند باشد. همانطور که دوباره از نامش پیداست این نسخه در پی نسخه ی قبلی این بازی یعنیFinal Fantasy XIII است. موتور بازی فرقی نکرده و فقط نقاط ریز گرافیکی به آن اضافه شده و آن را تقویت کرده است.
اگر بخواهید این بازی را بازی بکنید اولین تغییری که احساس می کنید ، تغییر در لباس یا Armor شخصیت اصلی بازی یعنی Lightning است که به نظر قوی تر و حرفه ای تر می آید. در نسخه ی قبلی دیدیم که Lightning قصد داشت که خواهر خود Serah را از زندان آزاد کند. در این نسخه ما ادامه کار خود را دنبال می کنیم و داستان را پیش می بریم. قسمت داستانی این نسخه از بازی بسیار کوتاه است و شاید اگر فن این سری بازی ها باشید ، شاید برایتان به اندازه کافی رضایت بخش نباشد. این نکته یکی از مهمترین نکات بد قسمت داستانی این نسخه از بازی محسوب می شود. در این سری از بازی چیزی حدود 25 ساعت گیم پلی داریم. در صورتی که در نسخه های قبلی ما شاهد 50 الی 100 ساعت بازی تک نفره بودیم. شاید برای خیلی ها این مقدار ساعت کم باشد و عادت نکرده باشند که فاینال فانتزی کوتاه بازی بکنند!
نکته ی بد دیگری که در بخش داستانی می تون یافت این بود که شخصیت های قوی و قدرت مندی در بازی شرکت نداشتند. همان طور که می دانید شخصیت پردازی های این سری هم مثل دیگر نکات این بازی بسیار عمیق و محسوس بوده و از نکات مهمش محسوب می شده اند. شخصیت هایی که ما در بازی می دیدیم دارای تاریخ و عظمتی در پیش خود بوده و کاملا پردازش و کار شده بودند. در دیالوگ ها و یا روایت های گوناگونی که در طول بازی داشتیم می توانستیم کاملا شخصیت های مختلف را درک کنیم و کار هایشان را حدس بزنیم و حتی می توانستیم در بخش منوی بازی درباره ی آن ها بخوانیم و اطلاعات اضافی کسب کنیم. ولی در این نسخه شخصیت ها اغلب ضعیف و بدون ریشه بودند. از عناصر مهم داستان نویسی شخصیت پردازی آن محسوب می شود و اگر این بخش به خوبی انجام نشود در نتیجه داستان خیلی خوبی نخواهیم دید. ولی تیم سازنده(اسکوئر انیکس) باز هم کار خود را خوب انجام داده بود و با این که شخصیت های متزلزلی درست کرده بودند ، ولی روایت داستانی را خوب انتخاب کردند و با پیچیدگی ها و قصه پردازی های حین بازی توانسته بودند این بخش را تا حدودی جمع کنند.
در مورد بخش گرافیکی هم می توان با خرسندی گفت عالی! معمولا محیط هایی که شامل جادو ، حرکات و واکنش های فانتزیال و زیبای خیالی اند خیلی راحت تر به چشم مخاطب می آیند. پس می توان به راحتی گفت بخش گرافیک هنری بازی حرفه ای کار شده بود. این بخش بازی شامل نماها و محیط های زیبا کار شده ای بود که وقتی به آن نگاه می کردیم، به شوق در می آمدیم. فضا پردازی هنری بازی هم واقعا فوق العاده و حرفه ای ساخته شده بود. البته این نکته ی عجیبی در این سری و فرنچایز نیست. چون بعد از 25 سال کار و 13 نسخه ی بازی که شامل همین محیط فانتزی بوده اند دیگر ساخت این محیط کار سختی برای سازندگان بازی نیست. از نظر گرافیک تکنیکی بازی هم بسیارخوب کار شده بود. نور پردازی عالی و مدل ها بی نقص بودند. کلا در این نسخه از بازی شاهد بخش گرافیکی حرفه ای و خوبی بودیم که قابل تحسین است.
فضاسازی حرفه ای و قهارانه
سری فاینال فانتزی همیشه به سیستم مبارزات (Combat System) نوبتی (Turn) معروف بوده است. این سری از بازی از اولین بازی هایی بوده است که سیستم مبارزه نوبتی را به صنعت بازی سازی معرفی کرد و از آن استفاده کرد. بازی شامل کمبو ها و ضربه های فراوانی است که به مرور زمان آن ها آپدیت و آپگرید می شوند. این سبک از بازی سبکی نیست که هر کسی را به خودش جلب کند بلکه تنها برخی از بازی بازان از این سبک مبارزات راضی هستند. پس واقعا به علت ذائقه ای بودن گیم پلی آن نمی شود آن را کاملا تایید یا کاملا رد کرد. ولی این سیستم علاوه بر نکات بدش نکات بسیار خوبی نیز دارد. اگر بخواهیم سیستم مبارزات را بشکافیم می بینیم که نکته ی بد آن کم تحرک بودن و کم هیجان بودن آن است. در این سبک شما کمتری حرکت را به خود و کنترلر خود می دهید و تنها با انتخاب یک دکمه کرکتر بازی شروع به حمله کردن می کند. ولی اگر بخواهیم از دید دیگر نگاه کنیم می بینیم که این سبک کمبات کاملا فکری است. این یکی از مهمترین نکات خوب بازی است که آن را تبدیل به یک بازی اعتیاد آور و زیبا کرده است. در حین جنگ شما می بایست فکر کنید و بهترین انتخاب ها را در مواقع مختلف انجام بدهید. حتی یک اشتباه امکان دارد نتیجه نبرد را برعکس کند. پس شما باید کاملا مواظب باشید که کمترین اشتباهی نکنید و چون کمبات این بازی Real-time است و زمان بعد از ضربه برایتان نمی ایستد کمی به سیستم هیجان نیز اضافه می کند که شما باید عجله کنید و سریع تصمیم بگیرید تا نبرد را برنده شوید.
سیستم مبارزات نوبتی
در این نسخه ها بازی ها ما دیالوگ هایی هم می بینیم که قابل تمجید هستند. ولی تعدادشان آنقدر نیست که تاثیر زیادی بر روند بازی بگذارند. شاید این سری از بازی ها یک مدل خاصی از گیم پلی را داشته باشند و خیلی ها به آن عادت کرده اند ، ولی این تکرار زیاد دلیل بر رفع مشکلات نمی شود. حرکت های کند و خارج از کمبو در بازی خیلی بد کار شده است. این نکات در همه ی نسخه های قبلی بازی نیز وجود داشت ، ولی باز هم وجود دارند و کم کم به اصل بازی تبدیل شده اند. این تبدیل دلیلی بر این نیست که بتوان از آن ها چشم پوشی کرد. پس حرکات خشک و حرکت های خارج از کمبو بدون هیجان و کسل کننده از مهمترین نکات بد گیم پلی محسوب می شوند.
و اما در مورد صداگذاری هم ما شاهد یک صداگذاری کاملا ژاپنی بودیم.صداهایی در بعضی از اوقات به عنوان Sound Effect شنیده می شد که به ذائقه ی هر کسی خوش نبود. صداهایی که به علت ژاپنی بودن بازی زیاد شنیده می شدند. ولی باز هم نباید از کار خوب شرکت سازنده بازی چشم پوشی کرد و صداگذاری های خوب قسمت های Cut-scene را نادیده گرفت. صدای افکت های فانتزی اطراف و موسیقی متن هم خوب کار شده بود.
در کل اگر ضعف داستانی این نسخه را کنار بگذاریم یک فاینال فانتزی استاندارد را شاهد بودیم. مثل همیشه خوب بود ولی هرگز تبدیل به شاهکار نشده بود.
اگر بخواهیم نمره ای به آن بدهیم ، می توان به بخش داستانی 14 از 20 ، به بخش صداگذاری 18 از 20 ، به بخش گرافیک 20 از 20 ، و به بخش گیم پلی 30 از 40 را داد. در مجموع نمره ی این نسخه از بازی :
100 / 82
اگر فن این بازی هستید حتما این نسخه از بازی را هم بخرید و بازی کنید. منتظر یک شاهکار یا فرا "فاینال فانتزی" نباشید بلکه باید بدانید که این نسخه یک استاندارد در این فرنچایز محسوب می شود و غیر از شخصیت پردازی ضعیف در بخش داستانی در بقیه المان هایش در سطح خوبی عمل کرده است. اگر هم تا بحال این سری از بازی رو بازی نکردید ، این نسخه به شما پیشنهاد نمی شود ، زیرا به صورت کامل "فاینال فانتزی" را معرفی نمی کند.
با تشکر
مبین شاکری
Mobin.shakeri[at]yahoo.com
مبین شاکری
Mobin.shakeri[at]yahoo.com
Google