پلی استیشن VR 2 در یک لحظه حیاتی برای بازی های واقعیت مجازی از راه رسید.
در سال 2012 وقتی جان کارمک با نشان دادن یک نمونه اولیه از دستگاه Virtual Reality آنچه که می بایست را نشان داد و آن حسی جدید و باورنکردنی از حضور و غوطه ور شدن برای PC Gamerها بود.
با این حال، طی چند سال بعد، سهم شرکتها از این بازار شروع به زیاد شدن کرد.
هدست Oculus از فروش اختصاصی رایانه شخصی خود به امکان قرار دادن سخت‌افزار مجزا در خود تبدیل شد تا بتواند هزینه تمام شده را پایین بیاورد.
سپس سونی بود که PSVR را در سال 2016 عرضه کرد که به دارندگان کنسول های PS4 فرصتی برای قدم گذاشتن به دنیای واقعیت مجازی ارائه داد.
با این حال بیایید شفاف باشیم. شروع قیمت از 529 پوند / 549 دلار / 599 یورو و با توجه به محدودیت دسترسی PSVR2 این یک خرید معمولی نیست. این هدست، دو کنترلر Sense و یک جعبه لوازم جانبی که همگی در یک جعبه بزرگ هستند را دارد. اگر صرفا تجربه کار با PSVR را دارید ،بعد از تجربه نسخه دوم اولین چیزی که متوجه خواهید شد کاهش شدید پیچیدگی های پکیج هدست PSVR 2 است. هدست دارای یک کابل USB-C طولانی است و این واقعاً تمام چیزی است که شما نیاز دارید و نه بیشتر.
کیفیت ساخت فوق العاده است. مواد استفاده شده در هدست مطمئناً یادآور PSVR اصلی است، اما بسیاری از شکایاتی که آن موقع نسبت به PSVR بود را برطرف کرده است. به عنوان مثال، لاستیک اطراف قسمت چشمی هدست انسداد شدیدتری را ایجاد و جلوی نور اضافه را میگیرد.هدست همچنین به طور قابل توجهی سبک تر است و استفاده طولانی تر را راحت تر می کند در حالی که کابل USB-C تکی که دارد نسبت به کابل PSVR حجم کمتری دارد. علاوه بر این، کنترلرهای جدید احساس برتری مطلقی دارند ،آنها به اندازه کافی جمع و جور هستند و وزن مناسبی دارند که در دست احساس خوبی داشته باشند.
حس اولیه کار با هدست بسیار مطلوب است. این حس خوب ابتدا با خود هدست شروع می شود. PSVR2 به مانند نسخه قبلی اش و همچنین Oculus Rift S از Halo System استفاده می کند. دکمه‌ای را در پشت هدست فشار می‌دهید تا آن را آزاد کنید،سپس روی سر خود بلغزانید و سپس ولوم مربوطه را بچرخانید تا سفت شود.همچنین توسط یک دکمه کوچک نصب شده در امتداد رج بالایی، قسمت چشمی را میتوانید به داخل و خارج حرکت دهید. PSVR2 همچنین دارای یک امکان تنظیم فاصله بین دو چشم بصورت مکانیکی است تا فاصله بین مردمکها از طریق یک صفحه که در بالای هدست است تنظیم شود ، این به شما امکان می دهد لنزها را به طور کامل در مقابل مردمک های خود قرار دهید. خوشبختانه استفاده از آن با عینک نیز راحت است.
هنگامی که هدست محکم در جای خود قرار گرفت، با یک سری مراحل راه اندازی مواجه می شوید . برخلاف PSVR1، این هدست جدید به ردیابی خارجی متکی نیست، بنابراین نیازی به دوربین یا سنسور ندارد. برای کالیبراسیون اندازه و شکل فضای مکانی که شما در آن هستید با هدست و با نگاه کردن به اطراف، محیط را اسکن می کنید، هدست یک شبکه چند ضلعی آبی ایجاد می کند که منطقه آزاد برای مانور دادن شما را نشان می دهد.به نظر جادویی میرسد و در صورت تمایل، میتوان آن را به سادگی با اشاره به کنترل‌کننده‌ها و کشیدن لبه‌های آن چند ضلعی ها به سمت و سویی که مایل هستید تغییر دهید. میتوانید فضاهای موقتی نیز اختصاص دهید. این سیستم قابل مقایسه با کالیبراسیون محصولات Oculus است، اما حتی بهتر به نظر می رسد.
- میدان دید
- تراکم پیکسلی
- روشنایی پانل
- نسبت کنتراست
- وضوح حرکتی
هدست PS VR2 دارای میدان دید 110 درجه است. این میدان بسیار گسترده تر از Oculus Quest و PSVR اصلی است، اما کاملاً با Valve Index یا Vive Pro 2 برابری نمی کند. مانند اکثر هدست‌ها متوجه لبه‌های چپ و راست صفحه‌نمایش خواهید شد، اما دید عمودی تقریباً عالی است و فورا احساس جذابیت و غوطه وری بیشتری می کنید.
همانطور که گفته شد کالیبراسیون اولیه در مورد تعریف و سپس ویرایش فضای بازی کردن شما است لذا مشابه Oculus Quest، دوربین‌های روی هدست به تنظیم ناحیه اولیه کمک میکنند.
کیفیت تصویر بطور فوق العاده ای واضح و شارپ است تا جایی که نوشته های کوچک رابط کاربری کاملاً واضح و خوانا هستند. این هدست در عمل از هر هدستی که من شخصا استفاده کرده‌ام وضوح بیشتری دارد. متأسفانه، من هرگز فرصتی نداشتم HTC Vive Pro 2 را امتحان کنم که کمی تعداد پیکسل‌های بیشتری دارد، اما مسأله اصلی استفاده ی PSVR2 از پنل OLED بجای پنل LCD استفاده شده در HTC Vive Pro 3 است که همین موضوع ما را به شاید مهم ترین جنبه بررسی این هدست میرساند یعنی نسبت کنتراست و پشتیبانی از HDR.
برای محتوای تیره‌تر نیز مزایایی وجود دارد، زیرا برخلاف هدست‌های مبتنی بر OLED قبلی، PSVR2 میتواند سیاه مطلق را نمایش دهد. ترکیبی از هایلایت های روشن با سطوح سیاه عمیق به طور چشمگیری ارائه محتوا را بهبود می بخشد. من واقعاً نمی توانم در این مورد به اندازه کافی اغراق کنم اما اکنون میتوان گفت پنل نمایش PSVR2 با یک تلویزیون OLED رده بالا قابل مقایسه است، این واقعا خیره کننده است.
همچنین اگر ویژگی های پرفورمنس بالا انتظار دارید براحتی توانایی حفظ آنرا دارد که عموما در فرکانس 90 هرتز یا 120 هرتز، وضوح حرکتی باورنکردنی ارائه میدهد.
اما افسوس که برای بازی هایی که با سرعت 60 فریم در ثانیه اجرا می شوند مشکلی وجود دارد. در حالی که از تکنیک unsync time warp برای ایجاد توهم حرکت سر با سرعت 120 فریم بر ثانیه استفاده می کنند، یک نوع افکت بلور تصویر بر روی اشیا مشاهده خواهید کرد.
بررسی انواع سیستم های ترکینگ های PSVR2 و سیستم صدا
صفحه‌نمایش بخش بزرگی از تجربه ما با این هدست بود و با هدست‌های رایانه‌های شخصی High End رقابت میکند، اما PSVR2 به غیر از کیفیت تصاویر، چیزهای بیشتری دارد.
ابتدا می خواهم به ردیابی سر اشاره کنم. برای کسانی که در PCVR ها یا Oculus Quest تجربه دارند، ردیابی سر مشکلاتی وجود داشت که مدت ها پیش حل شد. اما اگر قبلا فقط از PSVR1 استفاده کرده اید این هدست جدید دارای ردیابی کامل سر است. همانطور که در هدست اصلی معمول بود، هیچ نوع حس تکان خوردن یا شنا کردن در داخل هدست وجود ندارد، و به خوبی محیط اطراف شما را ردیابی می کند و به شما امکان می دهد آزادانه راه بروید،اما این تنها چیزی نیست که می تواند ردیابی کند. PSVR2 همچنین دارای ردیابی چشمی است ، یعنی می تواند موقعیت نگاه چشمان شما را موقعیت یابی کند. این تکنولوژی می تواند برای بهبود عملکرد رندرینگ یا بهبود گیم پلی استفاده شود.نوع رندرینگ استفاده شده در PSVR2 با نام Foveated Rendering میباشد.
ایده این تکنیک این است که پیکسل های کمتری در قسمتهایی از دید که قابل شناسایی نیست رندر شود تا حجم پردازش کاهش یابد. در روی کاغذ و در حالت مثلا استفاده از مانیتور یا TV این نوع رندرینگ میتواند روی کیفیت کلی بصری تأثیر بگذارد (مشابه تکنیک رندرینگ VRS) اما با PSVR2، تراکم پیکسلی یک صحنه بسته به جایی که با چشمان خود نگاه می کنید، متفاوت است (بطور خلاصه یعنی نقاطی که فوکوس می‌کنید ایمیج کوالیتی عالی دارد اما نقاطی که نگاه نمیکنید ایمیج کوالیتی کاهش پیدا میکند اما به علت عدم خاصیت چشم که نمی‌تواند دید در گوشه ها را خوب ببیند شما متوجه این کاهش نخواهید شد) .این اولین هدستی نیست که این ویژگی را ارائه می دهد، اما برای افزایش نرخ فریم و کمک به افزایش دیتیل گرافیکی بسیار تکنیک مناسب است.
آخرین جنبه اصلی هدست فیدبک لمسی است .این یک چیزی انقلابی نیست و شبیه حسی است که از یک کنترلر DualSense معمولی دریافت می کنید، اما اضافه کردن آن به هدست مسلماً بسیار جالب است و به اضافه کردن فیدبکهای اضافی برای تجربه بهتر کمک می کند. وقتی چیزی در Horizon از سر شما عبور می کند یا در Rez Infinite وارد synesthesia می شوید، آن را احساس خواهید کرد.
در مورد صدا، هدست شامل بلندگوهای داخلی نمی شود. در عوض، جک هدفون 3.5 میلی متری برای استفاده بجای هدفون های خارجی دارد. این بسته شامل یک جفت هدفون است که در قسمت پشت هدست نصب میشود. صدای بسیار خوب دارد و با تکنولوژی صدای 3D-Audio کنسول PS5 بخوبی کار می کند که این به ویژه در محتوای VR بسیار موثر است. نکته کلیدی در اینجا این است که همه این فناوری‌ها اساساً ترکیب می‌شوند تا چیزی راحت، با Fidelity بالا و فوق‌العاده دقیق ایجاد کنند. PSVR2 یک هدست رده بالا به نظر می رسد که با توجه به قیمت، کاملاً باید باشد.
نسل جدید کنترلرهای VR کنسول PSVR2 با نام Sense هم تجربه خاصی هستند. ردیابی دستی برای اکثر سیستم‌های واقعیت مجازی چیز جدیدی نیست، اما اگر فقط تجربه PSVR را دارید ،غافلگیر کننده خواهد بود. این پیشرفت تعاملی صحیح VR است و واقعاً به متمایز کردن آن از نسخه اصلی کمک می کند. طراحی کنترلر، کاملاً صادقانه بگویم تقریباً یک کپی مستقیم از Oculus Touch است. شما همان طراحی حلقه بیرونی، پیکربندی دکمه مشابه و دکمه های خازنی یکسانی دارید. با این حال، این خبر خوبیه زیرا کنترلرهای Oculus عملکرد فوق العاده دارند.
من می گویم که به همان اندازه که ردیابی دست خوب است، همیشه بی عیب و نقص نیست .در بازی هایی مانند Horizon، گاهی اوقات دست هایم را به طور تصادفی در حال انجام کارهای عجیب و غریب هنگام تعامل با سطوح می دیدم.اما در کل مشکلی نیست که اغلب با آن مواجه شوید.
کنترل‌کننده‌های Sense درجات بسیار بهتری از کنترل را در یک دنیای VR نسبت به کنترل‌کننده‌های Move اصلی PSVR می‌دهند. این طراحی از آنچه در کنترلر Oculus Touch کار می کرد الهام گرفته است .یک راه حل ردیابی از داخل هدست به بیرون که برای تشخیص حرکت به دوربین های جلوی هدست متکی است.
این موضوعی مربوط به سخت افزار هست اما ویژگی های دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر بگیرید. برای مثال حالت تئاتر چیز چشمگیری است. مانند PSVR1، این امکان را به شما می دهد تا با استفاده از یک صفحه مجازی قابل تغییر اندازه، محتوای دو بعدی را در هدست مشاهده کنید.
(منظور بازیهای غیر از VR که در این بررسی بازی Dead Space نمایش میدهد)
با این حال، به لطف افزایش چشمگیر روشنایی و وضوح، این بار آن را بی نهایت قابل استفاده تر یافتم. تصاویر واضح هستند از جمله متون و بسیار عالی در صحنه های پر جنب و جوش کار میکند.
مهمتر از همه، این هدست از بازی های دو بعدی با قابلیت خروجی 120 هرتز و HDR پشتیبانی می کند، که اساساً به این معنی است که شما یک صفحه نمایش 120 هرتزی HDR OLED برای استفاده با محتوای معمولی خود دارید. این در واقع یک ویژگی بسیار قدرتمند است که فقط از VRR پشتیبانی نمی کند.
سپس به موضوع قابلیت های رکورد کردن میرسیم که باید بگویم این چیزی نیست که بیشتر مردم نگران آن باشند، اما برای سازندگان محتوا، مهم است. خروجی صفحه 4K 60 هرتز بسیار واضح است و شما این خروجی را از طریق پورت HDMI PS5 می گیرید، درست مانند هر بازی دیگری.
اما نقطه ضعفی که وجود دارد این است که به خروجی 60 هرتز محدود شده است و بسته به نحوه عملکرد بازی، ممکن است صفحه نمایش دچار پارگی یا همان Screen Tearing شود در حالیکه این مشکل در خود هدست وجود ندارد.
پس بطور کلی خروجی کیفیت ضبط شده و کیفیت عکسبرداری برای سازندگان به طور کلی خوب است.
جمع بندی در مورد بازی ها
بازیهای تست شده (در اینجا توسط John) ویژگی‌های سخت‌افزاری و کلیدی را بخوبی پوشش میدهد، اما از نظر قضاوت در مورد خود بازی‌ها، عقیده من این است که این موضوع به زمان بیشتری نیاز دارد. در طول بررسی، بیشتر بازیهایی که بازی کردیم، عناوینی بودند از قبل موجود بودند به استثنای Horizon: Call of the Mountain.
بازیهای مورد انتظار مانند Gran Turismo 7 و Resident Evil Village هنوز به‌روزرسانی‌های خود را برای VR منتشر نکرده اند، اما ما به محض در دسترس شدن آنها را بررسی خواهیم کرد.
عنوان Horizon: Call of the Mountain شاید بهترین شوکیس برای نمایش قابلیت های هدست جدید باشد. بازی به خودی خود تفاوت زیادی با نسخه های اصلی هورایزن دارد و بطور کلی بر تعاملات تمرکز دارد. با استفاده از کنترل‌کننده‌های Sense، شما به صورت فیزیکی سلاح می‌سازید، از ابزارهای مختلف برای بالا رفتن از دیواره‌های صخره‌ای شیب‌دار، حضور در مبارزات و حل پازل‌هایی به سبک توم ریدر استفاده می‌کنید.این عنوان اثری است که از ویژگی های لمسی و صدای سه بعدی به طور کامل استفاده می کند. اما نکته این جاست که این بازی اساساً یک بازی 60 فریم بر ثانیه است با که با تکنیک unsync time warp بصورت ۱۲۰ هرتز اجرا میشود، بنابراین می تواند در مواقعی همانطور که قبلا توضیح داده شد کمی تار بنظر برسد، درست مانند هر محتوای 60 هرتزی که روی صفحه نمایش 120 هرتزی اجرا می شود.
بازی Rez Infinite با یک نسخه به روز شده برای PSVR2 برگشته است. این یک شوکیس فوق العاده برای قابلیت های جدید HDR و قابلیت های کنترلی با سخت افزار جدید است. کنتراست عالی و رنگ های عمیق و برجسته و بسیار روشن تر از هر هدست واقعیت مجازی است که من استفاده کرده ام. از هپتیک ها برای بهبود تجربه استفاده شده و در حالی که می توان از کنترلرها برای هدف گیری با استفاده از دستان خود استفاده کنید اما می توانید هدف گذاری را با ردیابی چشم یا سر را انتخاب کنید که گیمپلی را بسیار انعطاف پذیرتر می کند. این در مورد بازی Thumper نیز صدق می کند .حس لمسی و کنتراست تصویر افزایش یافته، تصویر روشن تر و وضوح بسیار بالاتر منجر به تجربه ای بسیار فراگیرتر می شود. تامپر امروز هم مثل همیشه عالی است.
بازیهای Moss Book 1 - 2 برای PSVR2 به‌روزرسانی شده‌اند و این بازی ها به صورت کنترل شخصیت سوم از دید شما میباشد و به عنوان یک نمایش عالی برای نشان دادن ایمیج کوالیتی در هدست جدید عمل میکند. اگر Moss را روی PSVR قبلی امتحان کنید و سپس به PSVR2 بروید، جهش در کیفیت تصویر را بطور واقعاً شگفت‌انگیز حس خواهید کرد. ما قبلاً در مورد عنوان Song in the Smoke Rekindled با توسعه دهندگان صحبت کرده‌ایم و بعد از اینکه خودم آن را امتحان کردم، می‌توانم متوجه شوم که چرا تیم سازنده اینقدر هیجان‌زده بود. تمام ویژگی‌های مختلف PSVR2 برای ایجاد چیزی که کاملاً روان و دقیق باشد استفاده شده است.
ما به زودی بازیهای دیگر PSVR2 را اجرا و بررسی خواهیم کرد، اما امروز فقط در این بررسی بازیهایی که بر اساس متد بازاریابی سونی ارایه داده است تست کردیم.
جمع بندی کلی
با پایان دادن به این بررسی، واضح است که PlayStation VR2 یک پکیج قابل توجه است. از نظر مشخصات با هدست‌های PC گرانتر رقابت میکند، استفاده از آن بسیار راحت‌تر از PSVR1 است و پتانسیل زیادی دارد. مشکل اینجاست که صرف نظر از مقایسه قیمت با مدل قبلی خود، در دنیایی که Oculus Quest 2 تجربه همه‌جانبه‌ای را ارائه میکند که ارزان‌تر است این هدست گرانتر به نظر می آید. برتری مشخصات PSVR 2 در برابر Quest 2 بسیار زیاد است، اما قیمت آن مرا به این فکر می کند که آیا اینستال بیس آنقدر سریع رشد خواهد کرد که تولید بازی های بزرگ را برای این پلتفرم تضمین کند یا خیر.
در هر صورت PSVR2 مزایای جانبی زیادی دارد که ممکن است شما را وادار به تصمیم برای خرید تحت تاثیر قرار بدهد. صفحه نمایش خوب است. واقعا خوبه. اگر هنوز در حال بازی با صفحه نمایش قدیمی 1080p با پشتیبانی مشکوک! HDR یا عدم پشتیبانی از HDR هستید، حالت Theater Mode برای بازی های معمولی PS5 فوق العاده چشمگیر است. به دلیل ردیابی سر، شاید به خوبی یک OLED 4K معمولی نباشد، اما به طور کلی شبیه به بازی روی صفحه نمایش 1440p است - البته با پشتیبانی عالی HDR و 120 هرتز.
با توجه به کاربرد اصلی که PSVR2 دارد،محتوای نرم افزاری در زمان لانچ تا الان ارائه شده قوی بنظر میرسد، اما بسیاری از بازی‌ها فعلا آپگرید هایی از نسخه‌های قبلی خودشان هستند. اگر قبلاً PSVR1 را داشتید، چندین مورد از این عناوین به‌روزرسانی رایگان هستند، اما صرف نظر از آنچه تاکنون بازی کرده‌ایم، هیچ تجربه منحصربه‌فردی برای آن حس تغییری که دنبالش هستیم فعلا وجود ندارد و فقدان پورت Half-Life: Alyx به شدت حس میشود. سازگاری با رایانه شخصی ممکن است هدست را به طور گسترده ای جذاب کرده کند، اما با وجود اتصال استاندارد USB-C، هدست اصلاً از رایانه شخصی پشتیبانی نکرد اگرچه ممکن است PSVR2 مهندسی معکوس شود و در مقطعی با PC سازگار شود. اما بطور کلی و در انتها باید گفت PSVR2 اگر جایگاه خود را در بازار پیدا کند و بتواند از رایانه شخصی نیز پشتیبانی کند، می تواند خریدی ضروری برای پلیرها باشد.
اما فعلا و در نقطه فعلی اگر در گذشته یک تجربه کننده PSVR بودید و به دنبال یک تجربه نکست لول هستید، نسخه جدید یک تجربه VR بسیار برتر است که تمام پیشرفت‌های دیده شده در سایر هدست ها را به PS5 می‌آورد، همراه با برخی پیشرفت‌های کلیدی از جمله صفحه نمایش فوق‌العاده خوب HDR OLED.
ترجمه اختصاصی از ویدیوی چنل دیجیتال فاندری در یوتیوب
آخرین ویرایش:
Google