پنجشنبه , 8 جولای 2014 :
یک نشریه اروپایی , به نام Sun . امروز مجله ای با این تیتر منتشر کرد :
"بازی های ویدئویی به اندازه ی هرویین اعتاید آورند!" .
اما داستان اصلی پشت تیتر این مجله چیست ؟!
مجله ی Sun تحقیقاتی در مورد تاثیرات بازی های ویدئویی بر روی انسان انجام داده که شرح زیر است :
"بازی های ویدئویی در بریتانیا به یک مشکل بزرگ برای سلامتی مردم تبدیل شده , به گونه ای که خطر این بازی ها را میتوان با مواد مخدر و الکل برابر دانست ."
جالب است بدانید که نتایج این تحقیقات مربوط به 5000 تماس از سوی خانواده هایی به یک کلینیک در لندن است که از اعتاید فرزندانشان به بازی های ویدئویی شکایت کرده بودند !
همچنین نویسندگان این مجله چند تیتر جالب دیگر نیز در این بخش درج کرده اند :
"Call of Duty و ارتباط آن به 3 روش خودکشی !"
"بالا رفتن سطح هورمون دوپامین در مغز هنگام بازی !"
مطالعات به اینجا خطم نمیشود . گذارشاتی دیگر از یک دانش آموز به نام Jordan از یورکشایر شرقی منتشر شده . طبق گفته های جردن او روزانه 12 ساعت از وقتش را صرف بازی کردن عناوینی همچون League of Legends میکند و در هفته حدود 100 یورو خرج بازی میکند . همچنین در این قسمت شاهد گزارشاتی از تعدادی مرگ و میر در اثر بازی هم هستیم .
در قسمتی دیگر شاهد انتشار گذارشاتی دیگر از دکتر Mark Griffiths مدیر بخش تحقیقات بازی ها و سرگرمی ها در Nottingham Trent University هستیم . طبق گذارشات این دکتر , او یک لیست 10 تایی از سوال هایی تهییه کرده که جواب هایشان "بله" و "خیر" است . اگر فرد مورد نظر از کل جواب ها به 7 یا بیشتر جواب "بله" دهد فرد مورد نظر "معتاد" است !
چنین اخبار و گذارشاتی طی سال های گذشته هم منتشر شده بودند . اما در هیچکدام با چنین شدتی به بازی ها حمله نکرده بودند . آیا این تحقیقات واقعا صحیح هستند ؟ آیا ما واقعا معتاد بازی هستیم ؟!
بیاید با سرتیتر شروع کنیم .
بازی های ویدئویی , اعتاید آور همانند هرویین .
سایت Eurogamer با آقای Griffiths مصاحبه ای داشته و در این مصاحبه در مورد این مسئله سوال کرده که چه کسی به این مجله در مورد اعتیاد آور بودن بازی ها کمک کرده ؟!
جواب شما در ابتدا بستگی به این دارد که شما به چه چیزی را اعتیاد می نامید ؟
من تمام زندگی حرفه ای هم را صرف این کرده ام که به مردم بگویم چه چیزی را اعتیاد صدا کنند و بلعکس . بنظر من اگر شما به رفتاری نام اعتیاد را میدهید این رفتار باید در چارچوب رفتار های اعتیاد گونه باشد . معیار من برای بررسی اعتیاد بازی های ویدئویی دقیقا همانند آثار اعتیاد هرویین بر روی انسان بود . افراد معتاد به بازی همانند معتادین به هرویین , بازی را مهم ترین مسئله در زندگیشان میدانند و این مسئله در زندگیشان سایر قعالیت ها همانند شغلشان , تفریحاتشان و روابطشان تاثیر میگذارد .
آن چیزی شما را تحت تاثیر خود قرار میدهد و به آن اعتیاد پیدا میکنید قطعا نوعی وسیله چهت گذر وقت برای شما است و به گونه ای به شما کمک میکند وقت برای شما راحت تر بگذرد و در صورتی که از آن چیز جدا شوید احساس ناراحتی میکنید و نیاز دارید که دوباره به سمت آن بروید .
خبر خوشحال کننده آن است که تعداد معتادین واقعی به بازی چندان بالا نیست . البته باز هم اشاره میکنم که معتادین واقعی بر اساس معیار مشخص شده شناسایی میشوند نه این که چگونه فعالیتی دارند !
من شخصا یاد سوال های معلم فیزیکم میفتم که میپرسید یک تن پر سنگین تر است یا یک تن سرب ؟ و اکثر بچه ها جواب میدادند که یک تن سرب سنگین تر است در صورتی که نکته همان یک تن است !
بسیاری از افراد , چه جوان و چه پیر گاهی که زمان زیادی دارند یا اینکه دچار مشکلی در زندگی روزمره خود میشوند ترجیه میدهند که زمان خود را با انجام بازی صرف کنند . در واقع اینگونه رفتار ها را میتوان معتادگونه نام برد نه این که این افراد قطعا معتاد هستند .
تیتر بعدی
: بریتانیا در دام اعتیاد به بازی های ویدئویی !
جواب دکتر Griffiths به این تیتر خبر کلمه ی "نادرست" بود .
من بیش از 25 سال وقت صرف مطالعه روی اعتیاد بازی های ویدئویی کرده ام و پس از این مدت یک معیار خاص برای شناسایی اعتیاد به بازی طرح کرده ام . حال اینکه سایر افراد شاید به فرزندان خود یا اطرافیانشان کلمه ی معتاد را نسبت میدهند چندان مهم نیست . در واقع برای یک اظهار نظر با اتمینان کامل نیاز است که با توجه به معیار مشخض شده توسط بنده روی افراد زیادی تحقیق شود . اما اکنون بر اساس تحقیقات خود من تعداد افرادی که واقعا به بازی معتاد اند نه چندان زیاد و نه چندان کم است.
در واقع کمکی که من به نشریه Sun کردم این بود که بر اساس تحقیقاتم روی تعدادی فرد خاص یک نتیجه گیری کلی کردم . این افراد نمره ی حداقل 7 را از 10 گرفتند .
شخصا باور ندارم که تعداد زیادی بیرون از اینجا هستند که نمره ی 7 را بگیرند . شاید هم شما در میان اطرفیانتان 4 یا 5 نفر را پیدا کنید که 7 یا بالاتر باشند اما این مسئله به معنای جامع بودن اعتیاد بازی ها نیست .
اکثر بچه ها در طول روز 3 یا 4 ساعت را صرف انجام بازی میکنند در صورتی که تاثیراتی بر تحصیلات و روابط آنها در دنیای واقعی یا مجازی مشاهده نمیشود . بله من قبول دارم که انجام بازی بسیار جذاب است اما اگر بخواهیم تاثیرات آن در افراد معتاد به بازی را بررسی کنیم , تاثیرات مخرب آن واقعا کمی از اعتیاد به چیز های دیگر ندارد . اما همانطور که گفتم قشر کوچکی از مردم واقعا درگیر اعتیاد به بازی هستند .
من صادقانه اعلام میکنم که هیچ کشوری در دام اعتیاد به بازی های ویدئویی قرار ندارد . بله , شاید انجام بازی های ویدئویی همانند بسیاری چیز های دیگر آسیب هایی را به انسان وارد کند اما "اعتیاد به بازی" مقوله ای کاملا جدا است . متاسفانه اکنون اکثر رسانه ها این 2 موضوع را یکی میدانند .
در این بین نباید چندان به مجله Sun ایراد گرفت , مجلات اکثرا به دنبال طرح یک عنوان جهت شوک کردن خواننده هستند تا شاید اینگونه به جذابیت نشریه بیافزایند . و البته این گونه مجلات توسط چند گروه جدا از هم نوشته و تحریر میشوند , پس ممکن است اختلاف نظر هایی هم وجود داشته باشد .
همچنین دکتر Griffiths صحبتی هم در مورد نشریه ها داشت که جالب است :
من در تعجب هستم که چرا هرگاه نتیجه یک تحقیق را منتشر میکنم 90% نشریه ها قسمت بد آن را پوشش میدهند و 10% نشریه ها قسمت خوب آن را !
همچنین دکتر Jo Twist رئییس شرکت UKie هم گفته که اکثر مجلات و نشریه ها اثرات خوب بازی ها را نادیده گرفته و تنها به دنبال مطرح کردن اثرات بد آن هستند !
صحبت های دکتر Griffiths جالب و معقولانه بنظر بود اما آیا امکان دارد مجلاتی مثل Sun به تدریج افکار عمومی را در مورد بازی های ویدئویی تغییر دهند ؟
آیا فکر میکنید که معتاد بازی های ویدئویی هستید ؟!
Google