ولی حیف که هیچ وقت guitar hero به زمان اوجش به نظر خودم برنمیگرده
حتی کل شمارهاشم رو ps2 انجام دادم ..ولی 360 چیز دیگس
حتی کل شمارهاشم رو ps2 انجام دادم ..ولی 360 چیز دیگس
انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 30 سال به بالا)
- Thread starter Arth@s
- تاریخ آغاز
زمان بلاگ نویسی توی بازیسنتر یه بلاگ نوشته بودم راجع به حسی که به شهر و آسمون خراشای شورش در شهر داشتم و میگفتم حس میکنم اونجام کلا و سال ها اونجا زندگی کردم. واسم جالب بود الان پیامتو دیدم یاد اون بلاگم افتادم
این رو من یادمه
چون من عاشق این حس ها و تخیلایتم کلا یادمه
برای من هم مشابه هم چین چیزی ، تو CoD های جنگ جهانی رخ میداد
مثلا اون ماموریت های اخر 2، تو خیابون های برلین وقتی دور و بر پر از دشت و سبزه هست و بارون به شدت میباره،
همش به خودم میگفتم که خب بالاخره که این سربازا میرن، چه یار چه دشمن، حالا بعدش وقتی اینجا خلوت خلوت میشه چه حسی داره؟ فکر کن این خیابون و این بارون و این دشت سبز که هر طرف رو نگاه کنی گستره شده، چه اتمسفر تنهایی خواهد داشت وقتی چند سال پیشش(یعنی مثلا زمانی که تو کاد اتفاق میوفته)، این جور هرج و مرج و سر و صدا بوده. دوست دارم وسط اون خیابون دستام رو باز کنم سر رو بدم بالا یک نفس عیق بکشم و خیس آب شم.
پلن اینه که پاییز و بارونی شد، پنجره رو باز کنی به طوری که سر رو برگردونی، بارون رو ببینی و حس کنی
بعد روی سیستمت Brothers in arms بزنی
البته الان افتاب هست شاید اون چیزی که میگم دقیقا حس نشه
یا قلعه ها و اطراف رابین هوود هم خوب بوده
یا خود بالای قلعه اش
نظرتون چیه با یک اسپیکر درشت تک و تنها نوک قلعه؟ موزیک هم shpongle - the aquatic garden of extra-celestial delights .. هوم ؟
این خط اخر برای کسی که بعد ها اومد بازیسنتر و shpongle رو سرچ کرد بفهمه داشتیم تو بازیسنتر که کسی اشپانگل بزنه. از دور بهت درود میفرستم نازنینم . میدونم برای چی سرچ کردی و چیکاره ای
آخرین ویرایش:
شاید فکر کنی دارم اغراق میکنم، اما به شکل عجیبی این حست رو درک میکنم، به شکل عجیبی دقیقا داری حس های قدیم(+همین الان) من نسبت به بازی (ارت*) رو بیان میکنی، چند وقت پیشم یه همچین پستی راجع به رویاپردازی پیرامون "قلعه" تو تاپیک هاگوارتز لگسی زدی، اونم عالی بود،این رو من یادمه
چون من عاشق این حس ها و تخیلایتم کلا یادمه
برای من هم مشابه هم چین چیزی ، تو CoD های جنگ جهانی رخ میداد
مثلا اون ماموریت های اخر 2، تو خیابون های برلین وقتی دور و بر پر از دشت و سبزه هست و بارون به شدت میباره،
همش به خودم میگفتم که خب بالاخره که این سربازا میرن، چه یار چه دشمن، حالا بعدش وقتی اینجا خلوت خلوت میشه چه حسی داره؟ فکر کن این خیابون و این بارون و این دشت سبز که هر طرف رو نگاه کنی گستره شده، چه اتمسفر تنهایی خواهد داشت وقتی چند سال پیشش(یعنی مثلا زمانی که تو کاد اتفاق میوفته)، این جور هرج و مرج و سر و صدا بوده. دوست دارم وسط اون خیابون دستام رو باز کنم سر رو بدم بالا یک نفس عیق بکشم و خیس آب شم.
پلن اینه که پاییز و بارونی شد، پنجره رو باز کنی به طوری که سر رو برگردونی، بارون رو ببینی و حس کنی
بعد روی سیستمت Brothers in arms بزنی
البته الان افتاب هست شاید اون چیزی که میگم دقیقا حس نشه
یا قلعه ها و اطراف رابین هوود هم خوب بوده
View attachment 289441
نظرتون چیه با یک اسپیکر درشت تک و تنها نوک قلعه؟ موزیک هم shpongle - the aquatic garden of extra-celestial delights .. هوم ؟
آخرین ویرایش:
یادش بخیر . مانیتورم 17 اینچ فلترون LG بود وقتی اینو بازی کردم .این رو من یادمه
چون من عاشق این حس ها و تخیلایتم کلا یادمه
برای من هم مشابه هم چین چیزی ، تو CoD های جنگ جهانی رخ میداد
مثلا اون ماموریت های اخر 2، تو خیابون های برلین وقتی دور و بر پر از دشت و سبزه هست و بارون به شدت میباره،
همش به خودم میگفتم که خب بالاخره که این سربازا میرن، چه یار چه دشمن، حالا بعدش وقتی اینجا خلوت خلوت میشه چه حسی داره؟ فکر کن این خیابون و این بارون و این دشت سبز که هر طرف رو نگاه کنی گستره شده، چه اتمسفر تنهایی خواهد داشت وقتی چند سال پیشش(یعنی مثلا زمانی که تو کاد اتفاق میوفته)، این جور هرج و مرج و سر و صدا بوده. دوست دارم وسط اون خیابون دستام رو باز کنم سر رو بدم بالا یک نفس عیق بکشم و خیس آب شم.
پلن اینه که پاییز و بارونی شد، پنجره رو باز کنی به طوری که سر رو برگردونی، بارون رو ببینی و حس کنی
بعد روی سیستمت Brothers in arms بزنی
البته الان افتاب هست شاید اون چیزی که میگم دقیقا حس نشه
یا قلعه ها و اطراف رابین هوود هم خوب بوده
View attachment 289441
نظرتون چیه با یک اسپیکر درشت تک و تنها نوک قلعه؟ موزیک هم shpongle - the aquatic garden of extra-celestial delights .. هوم ؟
این خط اخر برای کسی که بعد ها اومد بازیسنتر و shpongle رو سرچ کرد بفهمه داشتیم تو بازیسنتر که کسی اشپانگل بزنه. از دور بهت درود میفرستم نازنینم . آره آره من میدونم برای چی سرچ کردی و دقیقا همون فکری که در مورد من میکنی درسته
در امتداد حرفت و پست های قبلی، من از بچگی، حتی وقتی تو خیابون راه میرفتم، وقتی چمن و اسفالت و جدول و مجسمه اینارو میدیدم، توهم میزدم که دارم تو ارتفاع پرواز میکنم، و محیط اطرافم در واقع یک سیاره جدید یا باستانی هست که من دارم از تو مثلا سفینه ام، میبینم..این رو من یادمه
چون من عاشق این حس ها و تخیلایتم کلا یادمه
برای من هم مشابه هم چین چیزی ، تو CoD های جنگ جهانی رخ میداد
مثلا اون ماموریت های اخر 2، تو خیابون های برلین وقتی دور و بر پر از دشت و سبزه هست و بارون به شدت میباره،
همش به خودم میگفتم که خب بالاخره که این سربازا میرن، چه یار چه دشمن، حالا بعدش وقتی اینجا خلوت خلوت میشه چه حسی داره؟ فکر کن این خیابون و این بارون و این دشت سبز که هر طرف رو نگاه کنی گستره شده، چه اتمسفر تنهایی خواهد داشت وقتی چند سال پیشش(یعنی مثلا زمانی که تو کاد اتفاق میوفته)، این جور هرج و مرج و سر و صدا بوده. دوست دارم وسط اون خیابون دستام رو باز کنم سر رو بدم بالا یک نفس عیق بکشم و خیس آب شم.
پلن اینه که پاییز و بارونی شد، پنجره رو باز کنی به طوری که سر رو برگردونی، بارون رو ببینی و حس کنی
بعد روی سیستمت Brothers in arms بزنی
البته الان افتاب هست شاید اون چیزی که میگم دقیقا حس نشه
یا قلعه ها و اطراف رابین هوود هم خوب بوده
View attachment 289441
نظرتون چیه با یک اسپیکر درشت تک و تنها نوک قلعه؟ موزیک هم shpongle - the aquatic garden of extra-celestial delights .. هوم ؟
این خط اخر برای کسی که بعد ها اومد بازیسنتر و shpongle رو سرچ کرد بفهمه داشتیم تو بازیسنتر که کسی اشپانگل بزنه. از دور بهت درود میفرستم نازنینم . میدونم برای چی سرچ کردی و چیکاره ای
طوری که مثلا چمن ها میشدن درخت، خود درخت ها میشدن ساختمون های درختی عظیم تیپ داستان های فانتزی... کاشی و موزاییک و سرامیک میشدن بلوک های خونه ها و قلعه ها، جدول میشد دیوار های بسیار بلند و خفن، برجستگی های دیگه میشدن ساختمون های گوناگون... قلعه...
خط ها میشد خیابون و جاده..
هنوزم همینم باور میکنی
هنوزم وقتی قدم میزنم سریع میرم تو مود "پرواز و دید پرنده"، به شدت هم همه چی رو ناخوداگاه به شکل بازی ها و ارت هایی که دوست دارم تو ذهنم ترجمه وبازسازی میکنم..یه هوای ابری مثل همین رابین هود هم اضافه شه که دیگه تمومه همه چی
خلاصه دمت گرم، خیلی کم پیش اومده کسی اینطوری این حس من رو بیان کنه
به عنوان پیام بازرگانی
آفیسم تو ماه رمضان فرقش با ماه های دیگه اینه که
توی ماه های عادی بهمون ناهار میدادن
الان که ماه رمضون شده خودمون از خونه ناهار میبریم
پ.ن: اگه بین ساعت 1 تا 2 کسی تو اتاقمون که تقریبا 20 نفر هستیم بیاد هممون اخراج میشیم : )))
آفیسم تو ماه رمضان فرقش با ماه های دیگه اینه که
توی ماه های عادی بهمون ناهار میدادن
الان که ماه رمضون شده خودمون از خونه ناهار میبریم
پ.ن: اگه بین ساعت 1 تا 2 کسی تو اتاقمون که تقریبا 20 نفر هستیم بیاد هممون اخراج میشیم : )))
آخرین ویرایش:
من گیتار هیرو رو روی پی سی رفتم. کیبورد رو مثه گیتار میگرفتم دستم و می نواختم. چه حس راک استاری هم میگرفتم.
آقا در راستای این خیال پردازی ها میگم کیا بودن که توی بچگی بعد از دیدن فیلم های ترمیناتور یهو خودشون رو در نقش محافظ تصور میکردن که دارن مثلا از یه عده ای با چنگ و دندون محافظت میکنن؟
یعنی جوری من توی نقش فرو میرفتم که T1000 که ضربه میزد من خودمو نقشه زمین میکردم
یعنی جوری من توی نقش فرو میرفتم که T1000 که ضربه میزد من خودمو نقشه زمین میکردم
یادمه به دو تا بچه پول دادم تو گیم نت باسم رزیدنت ایول بازی کنن ببینم داستانش چیه چون من هنوز هم از رزیدنت ایول میترسم
اولین دفعه که میخواستم رزیدنت بازی کنم شماره سوم بود. واسه مادرم از چیزای جذاب بازی که دوست داشتم (به غیر از جیل) تعریف میکردم، میگفتم خیلی بازی خفنیه؛ یه تفنگ داره میزنی سره دشمنا میترکه و اینا...
فکر میکردم الان مادرمم میگه عه چه جالب ولی یه داستانی شد بیا ببین. آخر با کلی ماله کشیدن و قول دادم که آقا همرو با کشکشی میزنم که کلشون نترکه و این حرفا؛ بلاخره التماسم جواب داد که بازیو بزارن بگیرم.
فکر میکردم الان مادرمم میگه عه چه جالب ولی یه داستانی شد بیا ببین. آخر با کلی ماله کشیدن و قول دادم که آقا همرو با کشکشی میزنم که کلشون نترکه و این حرفا؛ بلاخره التماسم جواب داد که بازیو بزارن بگیرم.
حالا که بحث داغه. فک کنید الان ۳۱ شهریوره و از قضا فردا ۱ مهر مصادف با شنبه هم شده! اوضاع فاکداپ ترین حالن ممکن. ساعت ۵ عصر قسمت آخر کارتونی که کل تابستون پاش بودی پخش شده و خورشید کم کم استارت غروب رو زده. حالا اسپویلر زیر رو باز کن و موسیقی رو گوش کن:
این آقا تو عکس پروفایل شما سام جدی سرویس سم هست ؟
من ۳۱ شهریور و ۱۳ فروردین به خدا گریه میکردم
یعنی به قدری حالم از مدرسه بهم می‌خورد که حد نداشت
چه ظلمی که این EA بی پدر و مادر با این زندان هاش به بچه ها نکرد
و چه ظلمی که ننه بابا ها از سر زوری رفتن یه مدرسه بهمون نکردن
نه. کلیف بلزینسکی خالق مجموعه gears of war هست.
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google