میشه گفت گیم در وهله اول یه پناهگاه بود
یه رفیق
تو روزای سخت زندگی
تو همون کودکی اونم تو ایران ، اونم بخصوص اگر دهه ها قدیم باشی
آسیب های از خانواده و جامعه دیدی حتما
و گیم یا همون بازی یه پناهگاه امن برای روان و روح ما بود
زمانی کسی مارو تایید نمیکرد و سرزنش میشدیم
به دنیا رنگارنگ و زیبا و شاد بازی میرفتیم
و مورد تایید قرار میگرفتیم
ما تو بازی قهرمان میشدیم
بازی ها باعث شدن ما رویا پردازی کنیم
بازی ها باعث شدن ما ما به خودمون اعتماد کنیم
بازی ها باعث شدن ما انگیزه بگیریم
باعث شدن دنبال موفقیت بریم
همین وضعی که الان ما داریم تک تکمون با هر موقعیتی ، به خاطر ایجاد حس پیش رفتن به سوی موفقیت هست
وگرنه وضع جامعه نگاه کن خیلی ها معتاد و .....
همین بازی و گیم باعث شدم طرف خیلی چیزها نریم
گیم تاثیر مثبت روی روان و روح انسان داره ( غیر از بازی ها ژانر وحشت و ... )
مهارت ها ذهنی و جسمی بالا میبره
کمک میکنه به رشد ذهنی
هماهنگی چشم و دست زیاد میکنه و ....
درباره زبان انگلیسی گفتی درسته کمی زبان تقویت میکنه
ولی نه زیاد
البته بازی ها که آموزش میدن هیچوقت مورد استقبال واقع نشد
مثلاً ما حتی بازی ماریو و سونیک داشتیم آموزش دروس مدرسه میدادن از زبان و ریاضی و ....