گفتن این حرفا برای من یعنی بازکردن صندوقچه خاطرات که خیلی هاش تلخ بوده تا شیرین . ورق زدن دفتر قطوریه که به یاد اوردن هر صفحه و هر خطش هنوز بعد از این همه سال مثل اب خوردنه با همه جزییات انگار همین الان داره اتفاق می افته ولی هضم کردن قسمتیش هنوز کار سختیه . دهه شصت با تمام بدبختیاش تموم شده بود و دهه ۷۰ رسیده بود . تازه اسم کامپیوتر افتاده بود سر زبونا . اما گرون بود . ی پنتیوم ۱۳۳ با ۶۴ مگ رم و ی هارد ۲۰ و سی دی رام تیک ۲ ایکس و ی مانیتور اطلس ۱۴ اینچ چیزی نزدیک به ۴۰۰ هزارتومن اون موقع درمیومد که پول کمی نبود . گیم برای من با مغازه مهران پنج تومنی شروع شد . ۵ تا تک تومنی میدادیم ۱ ساعت بازی میکردیم یادش بخیر . کومبات ۱ فوتبال ۹۴ شینوبی کامیکس .چه روزایی بود . بعدش میکرو گرفتم و بعد نینتندو . اونایی که اعیون بودن کومودور داشتن ی دستگاه گنده شبیه پرینتر های احد بوقی . راستی آمیگا یادتونه؟ بعد سگا اومد و پشت سرش سوپر نینتندو و نینتندو ۶۴ و بعد پلی وان . امبوما رو یادتونه ؟
اواخر دبیرستان بودیم که پلی ۲ اومد همزمان دریم کست هم بود . رفت و رفت و رفت تا رسید به سال ۷۹ اولین پی سی من . پنتیوم دو ۸۰۰ بعد پنتیوم ۳ و بعد ۴ و الی اخر تا به امروز که دیگه حس قدیم دیگه نیست .البته وقتی اولین کامپیوترم رو گرفتم صفر نبودم چون با کامپیوتر رفیقم پیام خیلی چیزا یاد گرفتم . ان سی . داس . ویندوز سه و یک ۹۸ میلنیوم . خدا رحمتش کنه .
. خلاصه زمون ما یعنی بچه گیا خبری از پی اس پی و گیم بوی و پلی ۳ نبود . بچه های ۷ساله امروزی رو نگاه میکنی با پلی ۳ به دنیا اومدن ما که پیر شدیم رفت . خوش به حال اینا .
:d
Google