امتياز اعضای بازی سنتر به عناوین پلتفرم PC

[Meysam]

سلام
تو اين تاپيك مي خوايم نظر شما و امتيازي رو كه به هر بازي ميديد مشخص كنيم تا شايد بتونيم بهترين بازي رو تو هر ماه يا سال با نظر خودمون انتخاب كنيم
پايين ترين امتياز 0
بالاترين امتياز 10
همراه نظر ( خواهشمند است نظر کارشناسانه باشه )

Spoiler

اینم بازی های سری 1 : ( تا تاریخ 5 مهر )

Wolfenstein
Wanted Weapons of Fate
Left 4 Dead

Bionic Commando
Call of Juarez Bound in Blood
Street Fighter IV

جواب لیست امتیازات سری اول :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC


اینم بازی های سری 2 ( با تشکر از میثم ) تا تاریخ 20 مهر :

Batman Akham Asylum
Resident Evil 5
Mini Ninja
NFS: SHIFT
Red Faction Guerilla
Darkest of days
Section 8
overlord 2
ARMA II
Trine
X-Men Origins: Wolvorine

جواب لیست امتیازات سری دوم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

اینم بازی های سری 3 : ( تا تاریخ 28 مهر )

Assassin's Creed
Bioshock
Brothers In Arms 3
Crysis
Crysis Warhead
Dark Sector
Dead Space
Far Cry 2
F.E.A.R 2
Gears of War
GTA IV
GRID
Mirror Edge

لیست امتیازات سری سوم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

بازیهای سری 4 ( تا تاریخ 5 آبان )

Splinter Cell: Double Agent
STALKER: Shadow of Chernobyl
STALKER: Clear Sky
Call of Duty 4
Call of Duty: World At War
Fallout 3
H.A.W.X
Resident Evil 4
Prince of Persia 2008
Burnout: Paradise
Mass Effect
Devil May Cry 3
Devil May Cry 4
Pro Evolution Soccer 2009
Colin Mac Rae: Dirt
Silent Hill: Homecoming

لیست امتیازات سری چهارم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

 

[Red Sox]

Tomb Raider 2013
​

بالاخره بعد از سالها تونستم این بازی رو انجام بدم. در کل بازی بسیار خوبی بود: خوش‌ساخت و سرگرم‌کننده. واقعا ارزش پول و وقتی که روی بازی گذاشتم رو داشت. مبارزات بازی خیلی جذاب و هیجان‌انگیز بود، قسمت‌های مخفی کاریش هم جالب بود. قسمت‌های پلتفرمینگ بازی علی‌الخصوص در چند ساعت آخر بازی عالی بود. بازی ایراداتی مثل داستان نه چندان جالب هم داره ولی دو تا ایراد اصلی نسبت به بازی میتونم بگیرم:

یک ایراد کوچیک‌تر اینه که بعضی قسمتای بازی یخورده بدقلق (از کلمه «سخت» استفاده نمیکنم.) بودن و هی پشت سر هم میباختم که باعث خسته شدن من میشد. مثلا قسمت چتر نجات بازی فقط یه تیکه ۱۵ ثانیه‌ای بود، ولی برای من شاید ۱۵ دقیقه طول کشید که اون قسمت رو رد کنم. چند تا قسمت این چنینی بازی داشت که اولا واقعا نکته منفی بزرگی محسوب نمیشن و قابل اغماضن و دوما اینکه این مشکلات دیگه در اواخر بازی وجود نداشتن.

اما ایراد بزرگ‌تر، این بود که انتظاری که من از بازی به عنوان یه نسخه از Tomb Raider داشتم وجود یه بالانسی بین قسمت‌های تیراندازی، پلتفرمینگ و پازل‌های بازی بود که در اکثریت بازی همچین چیزی دیده نمیشد. بخش اعظم بازی به مبارزه با دشمنا سپری میشه، کمی پلتفرمینگ وجود داره و پازل‌ها هم بسیار بسیار اندک و اکثرا خیلی راحت هستن. البته این مشکل هم در ۲۰-۳۰ درصد انتهایی بازی برطرف شده بود و دقیقا بازی همینجوری بود که میخواستم.

من اول نظرم این بود که به بازی ۸ بدم، ولی به اواخر بازی که رسیدم با توجه به اینکه در نهایت انتظارات من رو برآورده کرد کمی نمره رو بالاتر ببرم. از اونجا که تو سیستم نمره دهی خودم اعشار به کار نمیبرم، حس میکنم بین ۸ و ۹ منصفانه‌تر اینه که ۹ رو انتخاب کنم. برای شروع کردن Rise of the Tomb Raider بسیار هیجان‌زده هستم.

امتیاز: ۹/‍۱۰ (با ارفاق)​

 

[dizzy]

اما ایراد بزرگ‌تر، این بود که انتظاری که من از بازی به عنوان یه نسخه از Tomb Raider داشتم وجود یه بالانسی بین قسمت‌های تیراندازی، پلتفرمینگ و پازل‌های بازی بود که در اکثریت بازی همچین چیزی دیده نمیشد.

این ایرادیه که کاملن به 3 گانه ی survivor به درستی وارده . shadow of the tomb raider به خصوص توی زمینه ی پازل نسبت به دو تای دیگه به مراتب بهتره .

 

[aminhosseini2218]

 

[Origami 2008]

Quake 2 Enhanced Edition 2023
(Main Game + N64 Version)

نکات مثبت: سیستم شوتینگ بی‌نظیر، سریع و خشن؛ اسلحه‌های جذاب و متنوع؛ درجه سختی متعادل؛ بسته‌های الحاقی؛ ترکیب اصالت با مکانیزم‌های شوتر Doom 2016, سیو دستی کارآمد
نکات منفی: طراحی خسته کننده محیط بازی (البته با توجه به علاقه شدید من به بازی دووم 3 این را آنچنان ایراد بزرگ تلقی نمی‌کنم)

Score: 9.5

شروع بازی: 16 شهریور 1402
پایان بازی: 20 شهریور 1402​

 

[TeTration]

به نظرم یه تاپیک باشه کلا واسه همه بازیا خیلی بهتر باشه تا واسه هر پلتفرم یه تاپیک. دیگه این جداسازی ها تو 2023 یکم یجوریه
به هر حال ...
بالاخره یکم حوصلم برگشت و تونستم بازی کنم و چی بازی کردم؟ life is strange true colors

LiS 1 و LiS before the storm جز تاپ 5 تا بازی زندگیمن و حتی جزئیات روزی که واسه اولین بار lis1 رو بازی کردم یادمه.
راجع به خود بازی بخوام بگم، اصلا انتظار نداشتم اینقدر خوب باشه، دقیقا لایف ایز استرنج ترین چیزی بود که میشه انتظار داشت، ساندترک های خیلی خوب، کرکتر پردازی در حد استانداردهای دونت ناد، طراحی محیط فوق العاده و داستانی که آرامش رو بهت تزریق میکنه و نگهت میداره تا آخر بازی. استف هم که خود کلوییه و اینکه یه dlc واسش دادن ارزش بازی رو 100 از 10 میکنه
از اونجایی که همچنان به این طرز فکر معتقدم که میگن به اثر هنری نمیشه نمره داد، منم نمره ای واسش ندارم و فقط میگم خیلی خیلی خیلی تجربه خوبی بود(برعکس lis2 که 4 5 بار تلاش کردم تمومش کنم و هر بار بیشتر از 3 فصل کشش نداشت واسم) و معلوم بود همه جوره میخوان کامبک بزنن به خاطرات نسخه اول.
life is strange با پروتاگونیست مذکر؟ BOOOOO

آخه این چیه؟؟؟؟
آها اینم یادم رفت بگم lis2 هم جر تاپ 3 بازی بد زندگیمه. دیگه مثل نسخه 2 گیم نسازید ممنون (حس میکنم پستم بیشتر hate speech بود واسه نسخه 2 تا صحبت راجع به true colors )

 

[kimsungbabak]

Turbo Overkill
یه بازی arena shooter که مخلوط دووم و حرکات پارکور هستش. بازی خلاقیت های زیادی داره و کپی دووم حساب نمیشه. جالب اینجاست که کلا یک یا دو نفر این بازی رو ساختن و حدود 12 ساعت هم طول میکشه (سه اپیزود داره) داستانش چیز خاصی نیست ولی مشکلی هم نداره . گرافیکش هم پیکسل آرت و سایبرپانک هست که حس بازی های قدیمی رو میده ولی توی چشم نمیزنه.
9/10

 

['USG Ishimura']

Star Wars Jedi Survivor
بازی قبلی یه جور سورپرایز بود مخصوصا با الطافی که EA قبلش انجام داده بود و خب بعد 4 سال انتظار نسخه جدید رو دادن که به معنای واقعی کلمه پیشرفت کرده گیمپلی بازی تو قسمت قبلی تا حدی یکنواخت بود ولی با اضافه شدن Stance های جدید که همشون کاربردی هستن و بهبود دشمنان و باس فایتها حسابی تو این مورد با اثر پخته تری طرف هستیم.
از منظر گشت و گذار هم بازی پیشرفت خوبی داشته و Main Hub اصلی بازی که سیاره کوبوه هست میشه خیلی راحت 20-30 ساعت به داخلش گشت و گذار کرد و مهمترین قسمتش هم اینه که Rewarding هست و گشت و گذار پوچ نیست.
البته تنوع سیارات بازی اومده پایین و تقریبا هر جا میرید بیابانی هست که این مورد ناامید شدم. نکته منفی دیگه هم نقشه بازی هست که بنظرم همچنان گیج کننده هست اگرچه با اضافه شدن فست تراول یه مقدار کمتر اذیت میکنه.
داستان بازی هم احساس میکنم یجورایی بی هدف بود نمیخوام اسپویلی انجام بدم اما احساس هیچ نوع هدفمندی داخل داستان بازی نمیکردم.
بهینه سازی بازی هم که بسیار بد هست و شاید بهتره بگم ساخت بازی اصلا تمام نشده که بخواد به مرحله بهینه سازی برسه!
امتیاز: 8.5/10
-------------------------

Baldur's Gate 3
من تا حالا اثر CRPG رو به شکل جدی بازی نکرده بودم همیشه دوست داشتم ولی حوصله میطلبیدن که من نداشتم اما لارین به شکلی هنرمندانه این مشکل رو حل کرده و من سریعا میخکوب شدم.
داستان، شخصیتها کوئستها و در هم تنیدگی اینها تو بالاترین سطح ممکن هست و گیمپلی نوبتی بازی انقدر خوب در اومده که اندازه کمبت ریل تایم هیجان لحظه‌ای داره اما چشمگیرترین نکته مثبت بازی برای من Exploration بینظیر بازی بود که وجب به وجب یونیک و منحصر بفرده و یه تجربه به یادموندنی حتی فرعی ترین نقاط بازی هم خیلی راحت توی ذهن آدم هک میشه.
2 تا ایراد بازی داشت بنظرم یکی باگهای متعددی که منو مجبور به ریلود کردن سیو کرد یکی هم از بالانس خارج شدن مبارزات بازی از نظر سختی تو اکت 3 ولی انقدر نکات مثبت بازی چشمگیر هست که چیزی جز امتیاز کامل نمیشه داد به بازی.
امتیاز: 10/10
-------------------------

Starfield
بثسدا از شناخته شده ترین دولوپرهای صنعت گیم هست و همیشه فن بیس خودش رو داشته اما من چیز اصلی که باعث شد این بازی به یه بازی به شدت مورد انتظار برام تبدیل بشه تم فضایی بازی بود چون من شدید عاشق نجوم هستن و ارتباط این بازی با فضا اتوماتیک این رو برام مهم میکرد.
بازی یجورایی برای من از نظر وعده ها شبیه دریم گیم بود یه فضای عظیم برای گشت و گذار، به تصویر کشیدن سیارات اون شکلی که واقعا هستن و اینکه بازی پر از محتوای دست ساز بین همه اینها باشه که بازی رو به یه تجربه خاص توی فضا تبدیل بکنه.
اما یجورایی بازی برای من ترکیبی از ناامیدی و رضایت بود.
ساید کوئستها، تلاش بثسدا برای تصویر کشیدن یه جهان Sci-Fi که بیش از حد وارد حیطه تخیل نشه، گان پلی عالی و مبارزات لذت بخش با سفینه مهمترین نقاط مثبت بازی بود مخصوصا فکشن کوئستها که بثسدا همیشه بخاطرش معروف بوده.
سفینه سازی بازی هم یجورایی Cherry on Pie یا گل سر سبد بازی بود و من شاید 10-15 ساعت توی این قسمت به تنهایی وقت گذاشتم.
داستان اصلی بازی بنظرم ایده اصلیش فوق العاده هست و یه سری لحظات خاص هم داره اما بنظرم حسابی پتانسیلش رو بر باد دادن و یه چیز خاصی متونست در بیاد که نیاوردن.
لودینگهای بی پایان و اعصاب خوردکن بازی بزرگترین نقطه ضعف بازی هست من تازه SSD خیلی سریعی دارم و هر لودینگ 2 ثانیه شاید ماکزیموم طول میکشید بعضا کمتر اما انقدر تعداد این لودینگها زیاده که از یه نقطه به بعد اعصاب خوردیه مطلق برام تبدیل شد. جدا از اینکه آثاری مثل Elite فرود و برخواست از سیارات رو تازی اونم بدون بلوک بلوک کردن مپ سیاره بدون لودینگ و کاملا Seamless نجام میدن برای من اصلا همچین چیزی قابل قبول نیست دلیلش هر چی میخواد باشه چه یاد داشتن بازی از اینکه من یه سیب زمینی رو وسط فلان سیاره انداختم یا نه. خنده دار وقتیه که یه مغازه 10 متر در 5 متر که فروشنده تنها داخلش ایستاده لودینگ جداگونه میخواد! برای منی که میگفتم استارفیلد ورژن پیشرفته تر الیت میتونه باشه توی اکتشافات فضایی در نهایت به یه کار خسته کننده تبدیل شد و به شخصه بعد 300 ساعت الیت بازم برای Space Exploarion برمیگردم اما اینجا دیگه این حس رو ندارم و یکی از مهمترین عواملش هم همین هست اگرچه تنها دلیل نیست.
یکی دیگه از مسائل بازی که برام خیلی مهم بود سیستم Radiant AI بازیهای قبلی بثسدا بود که توی استارفیلد کاملا ناپدید شده تو اسکاریم یه فروشنده تو فلان مغازه همسر بچه برادر و ... مشخص بود و روتین زندگی داشت، مغازه ها شب میبستن و فروشنده میرفت خونش و چرخه زندگی کاملا وجود داشت، اینجا کلا ناپدید شده، فروشنده ها شبانه روزی توی فروشگاهاشون ایستادن در حالیکه شلوغی شهرها حتی ساعت 3 نیمه شب به وقت همون سیاره زیاده و اینها واسه من Immersion رو شکسته علاوه بر اون مسئله لودینگ.
در کل احساس میکنم این بازی لقمه بزرگتر از دهن بود و این بازی میتونست خیلی بیشتر از چیزی باشه که الان هست.
امتیاز: 8/10​

 

[kimsungbabak]

Spider-man: Miles morales
بازیش گرافیک و انیمیشن و صداگذاری واقعا خوبی داره (optimization روی pc هم قابل قبول هستش) ولی داستانش رو من از همون 30 دقیقه اول حدس زدم به کجا ختم میشه (البته نحوه جلو رفتن داستان بازی خوبه) و گیم پلی به نظر من از نسخه 2018 بازی ضعیف تره چون این قابلیت venom punch بازی رو خیلی آسون میکنه. یادمه spider-man ps4 رو همون ماه اول عرضه شدنش سال 2018 بازی کردم و خیلی هم خوشم اومد ولی این یکی به نظرم واقعا تکراری بود. نمیدونم منتقدها الکی بهش نمره بالا دادن یا من پیر و خرفت شدم . کلا هم 7-8 ساعت طول میکشه کلا داستان که واسه بازی 30 دلاری خیلی کمه!
7/10

 

[Z-fan]

Atelier Marie Remake

JRPG بازها سری Atelier رو باید بشناسن. یه سری بامزه است که هر نسخه اش با یه دخترک بخت برگشته ای میگردی و کلا کیمیاگری می کنی و کارت اینه که خرت و پرت از تو دیگ سیاه اتاقت دربیاری بیرون
And That's it آه و البته این که یکی در میون طراحی این دخترها خیلی فرهنگی میشه، نمیدونم چرا. شاید یکی در میون یاد Gust (سازنده بازی) افتاده که باید دل پسر بچه های جوون رو بدست بیاره بعد نسخه بعدی بیخیال میشده.

خلاصه Atelier Marie Remake، بازسازی اولین نسخه بازیه که قرنی پیش برای پلی استیشن 1 عرضه شده و همون جور که از یه JRPG به شدت Niche اون دوره انتظار میره با چیز خیلی خفنی روبرو نیستیم ولی بازم بازی باحالیه که ایده های خاص خودشو داره. اساسا داستان اینه که دنیای افسانه ای بازی وسط هزار جور جنگ و دعواست و این وسط یه آکادمی جادوگری ای هم هست که همون جور که از اسمش معلومه، جادوگر تربیت می کنه شما هم این وسط خنگ ترین، احمق ترین، به درد نخور ترین و رفوزه ترین دانش آموز کل آکادمی اید (Welp... حداقل قیافه خوبی دارید ) اوضاع این قدر خرابه که استاد شما کلا تسلیم میشه و میگه "ببین ماری، خاااااااک تو سرت کنن. هر چی ما تو آکادمی میگیم تو کله تو فرو نمیره که نمیره. بیا این آتلیه کیمیاگری رو بگیر، تو 5 سال سعی کن خودت سردربیاری چه غلطی باید کنی، خداحافظ!"

و این جوری داستان بازی شروع میشه و شما باید تو یه تایم لیمیت پنج ساله، با کیمیاگری یه ساخته درجه یک بسازید. این وسط میتونید کوئست بگیرید، بگردید تو مپ بازی و... . جالبه که بازی به اون صورت Party Member نداره. شما باید دو تا جای خالی ای که برای پارتی ممبر هست رو با کرایه کردن شوالیه ها و جادوگرهایی که تو شهر ریختن پر کنید. به نوعی شما کنار کیمیاگری هنر خاصی هم در استخدام مزدور برای اذیت کردن هیولاهای بی گناه تو جنگل و بیشه دارید

استایل گرافیک ریمیک بازی در کل ساده ولی بامزه است. بازی یه سیستم محدودیت زمانی داره ولی مثل پرسونا نیست. بلکه یه چیز فرای احمقانه ایه. این سیستم میگه آقا شما هر آیتمی که تو گشت و گذار بردارید، هر نبردی که کنید و هر کیمیاگری ای که کنید و محلول جدید بسازید از زمان یه روز کامل حداقل می گذره بعد تو هر کاری می کنی عین برق و باد روزها میرن بعد کوئست ها محدودیت زمانی داره در نتیجه برخلاف ظاهر بازی، خود بازی اصلا بازی Chill و آرامش بخشی نیست. همش داری علیه زمان می جنگی (تو نسخه های بعدی atelier از شر این مکانیک خلاص میشن از بس رو مخ بوده)

اورآل کار بامزه و ساده ایه Atelier Marire ولی خب عمرشو کرده و دیگه خیلی ساده و قدیمی ـه از هسته اش. اما اگه با Atelier های جدید حال می کنید و دوست دارید ببینید سررشته سری کجا بوده. این ریمیک واقعا کار تر و تمیزیه که روحیه اثر اصلی شو خوب نگه داشته.

6.0/10



Fallout New Vegas

در حین این که شما در حال تمجید یا به فحش کشیدن Starfield هستید من یه نگاهی به بک لاگ ام انداختم، یه نگاه به لپ تاپ عزیزم، یه نگاه به سیستم مورد نیاز استارفیلد و یه نگاه دیگه به بک لاگ کلفتم و گفتم "Yep... It's Fallout Time"

Fallout New Vegas بازی جالبیه. علی رغم تمام خوبی هاش به شدت بازی Jank ـیه ولی قبل از رسیدن به اون تیکه اش اول از خوبی های بازی بگم
اول از همه اتمسفر این بازی یه چیز افسانه ای ایه. قشنگ حس می کنی اومدی تو یه دنیای مرده که تنها بخشی اش که رنگ و بوی زندگی میده سرتاسر پر از کثافت خالصه. نمیشه توصیف کرد چقدر این تصویر پردازی و اتمسفرسرایی این بازی خداوندگاریه. فالوت های دیگه هم تو این زمینه قهار و خفن اند ولی این بازی تو یه سطح دیگس
مورد بعدی بدون شک داستان های کوچیک و بزرگ بازیه. تک تک ساید کوئست ها، مین کوئست ها و موارد مختلف بازی این قدر ریز و بم داره داستان هاشون که شگفت انگیزه. فقط همون کووئست مربوط به اون هتل کت سفید ها و تاریخچه پشت شون و دو تیکه بودن خود گروهشون و کانیبالیسم بین شون و تلاش ما برای نجات یه آدم ربایی و این وسط رسوا کردن رهبرشون و اینا.... اصن خودش میشه یه فیلم در آورد ازش و این فقط یه کوئست شه (البته یه کوئست خیلی خوبشه. همه کوئست های بازی این قدره خوب نیستن ولی در این حد کوئست محشر بازی زیاد داره) داستان اصلی بازی هم به نظرم بازیکن رو خیلی خوب درگیر انتخاب های مختلف می کنه. البته اشکالی که به بازی وارده اینه که حداقل برای پلی تروی اول واقعا تنها انتخاب منطقی همکاری با Mr. House ـه چون در غیر این صورت واقعا خطر جرواجر شدن توسط بازی وجود داره برات و خب یه بازیکن تک پلی تروئه قطعا دوست نداره جرواجر شه

فکر کن یخورده میای ادای مستقل بودن دربیاری بازی بهت خیلی خوشگل میگه دست از پا دراز کنی تک تک فکشن های بازی روت لشگر می کشن... خب منم این پیام رو ببینم میرم سراغ Mr.House و خودم بهش پیشنهاد میدم از پشت به همشون خنجر بزنیم چه کاریه مستقیم با همه درگیر شم. و این که حاجی خارج از 4Chan بازهای حرفه ای من فکر نکنم کسی حاضر باشه با Legion هم دست شه تو این بازی. یعنی واقعا بازی بهت هیچ دلیل موجهی نمیده. NCR ها هم آشغالن ولی حداقل چند تا ادم درست درمون بین شون هست. حداقل اون Boone لعنتی کنارته باهاش همه رو اسنایپ می کنی. Legion به غیر از حس "آره ما آدم بدهاییم و بهش افتخار می کنیم" واقعا چیز دیگه ای نداره

آه راستی موسیقی بازی خداوندگاریه. این در مورد همه بازیای بتسدا صادقه البته. اینا خیلی خوب بلدن چجوری واسه یه بازی اوپن ورلد موسیقی بدن بیرون که تو ذهن ادم بمونه. سیستم های RPG بازی هم محشرن. بیلدها و Perk ها و Stat های مختلف واقعا تو بازی کلی تاثیر مختلف دارن. من در اقدامی عجیب تصمیم گرفتم با Chance Knife عین روانی ها Melee Build برم جلو و تقریبا غیر از هیولاهایی که سمی بودن بقیه جاها همیشه نتیجه میگرفتم که خیلی حرفه. به شدت سیستم Barter و Speech و چک هاشون تو این بازی هم دوست داشتنیه. تک تک چیزهایی که تو این بازی ارتقا می دید به طور واضحی تو بازی خودش رو نشون میده که زیباست!

خب از خوبی های بازی گفتیم. بریزیم سر مزخرفاتش
هولی شعط کامبت و گان پلی این بازی فاجعه است. گفتم من Melee Build بستم... آقا من از سر ناچاری Melee Build بستم. دوستان گفتند Mod ببندم بازی درست شه. ولی من کلا و اساسا آدم خیلی وانیلا پسندیم و این بازی ها رو هم همیشه از مبنای وانیلا و خشک و صاف و ساده و بی اضافات بودن شون می سنجیم. Jank این بازی بیش از حد بالاست. خارج از VATS اصن نمیشه به کسی تیر زد. اسلحه های بازی یکی از یکی داغون تر اند. AI دشمن ها و یارهای شما جوری نوشته شدن که همه تک تیرانداز غرب اند غیر از شمای بدبخت که باید دست و پا شکسته با VATS به زور 5 تا تیر بزنید به هیکل سرتاپا زره پوشیده این نگهبانا. یه ماموریت هست (واسه اون اسلحه فروشیه که دختره رو میبری پیش شون میخوان بکشنش میتونی مخالفت کنی و درگیر شی) بعد درگیری از هشت طرف بهت همه با دقت 100 تیر میزنن. با هیچ بیلدی نمیشه زدشون و من این ایده احمقانه به سرم زد که جای جنگیدن تو خود اسلحه خونه بزنم از در بیرون. و وقتی اینا هم از در اومدن بیرون با چرخش چاقوی خودم همشون رو تو یه ضربه دمیج بارون کنم (به نوعی تو نقطه اسپاون شون با رنج Melee Attack ام AOE شون کنم نمیدونم خوب توضیح دادم یا نه ) این بالاخره جواب داد و این فقط به لف Jank فراوان بازیای بتسدا هم مشکل اش پیش اومد و هم راه حل اش

سیستم Repair و جون اسلحه ها تو این بازی احمقانه اند. یعنی من تقریبا همه پول ام خرج این تعمیر اسلحه و زره ام می شد. فقط یه زره و یه اسلحه! بقیه رو اصن نمیتونستم بهشون فکر کنم. سیستم Crafting بازی هم زباله است. نمیشه فهمید کدوم ساخته کدوم ماده رو میخواد و اصن یه همچین چیز به خصوصی رو از کدوم گوری باید پیدا کرد. چرا این قدر سیستم تجزیه کردن گنگه و چرا گلوله کرفت کردن این قدر منابع میخواد. کلا تو این زمینه ها بازی خیلی بد عمر کرده. گرافیک بازی هم در کل عمرشو کرده ولی خب اتمسفرش از این لحاظ نگهش میداره.

آه و باگ. خیییلی باگ. باگ های اعصاب خورد کن ها. مثلا گلیچ میزد یه کوئست دیگه دیالوگ ها جلو نمی رفت. مجبور شدم دو سه بار با کنسول کامند کوئست ها رو از اول راه بندازم. باگ که وقتی با Repair Box میزدم چیزی Repair نمیشد از این مدل باگ ها.

اورآل. بازی به نظرم کار کلاسیکیه ولی کم هم مشکل نداره. مشکلات اش هم اذیت کننده اند. ولی شاید سال ها بعد دوباره بهش سر زدم و این بار با کمک ترینر و اینا سراغ بقیه مسیرهای بازی رفتیم

8.0/10



Fallout 4

منم اگه عاشق سینه چاک نیو وگاس بودم و بعد 5 سال بهم فالوت 4 رو تحویل می دادن زمین و زمان رو به هم می ریختم
خوشبختانه من عاشق سینه چاک نیو وگاس نیستم و سر همین فالوت 4 اتفاقا تجربه باحال و دوست داشتنی ایه... با چند تا "اما" و "اگر" کلفت

قبل از هر چیز اتمسفر و موسیقی این جا محشره طبق معمول. اتمسفر به نیووگاس نمیرسه ولی تو موسیقی قطعا این کار بهتریه.
آه و نمیدونم این زمان خوبیه که بگم یا نه ولی من DLC هیچ کدوم از بازی ها رو نرفتم. بیشتر بحث زمان مطرح بود و من ترجیح دادم تمرکزم رو بذارم رو همون موارد اصلی هر بازی. نیووگاس 30 ساعت تموم کردنش برام طول کشید و فالوت 4 هم 40 ساعت.

فالوت 4 واقعا بازی RPG نیست به اون سبک قدیم. عناصر RPG به وضوح تو بازی هستن و من معتقدم این بازی به وضوح بازی Role Playing تریه تا ویچر 3 که همون سال اومد و من رسما اکشن ادونچر حسابش میارم
ولی تو مقایسه با فالوت های قبلی خیلی ساده تره. اکثر کوئست ها معمولا فقط یه راه حل دارن. Speech Check ها خیلی ساده تر شده. Barter Check اصن نداریم. فکشن ها و شهرها دیگه اون دایکاتومی و ارتباط دو طرفه با شما رو ندارن. سیستم کارما رسما وجود نداره. بیلدها محدودتر اند و امثالهم. ولی اینا همه قیاسی اند. بازی بازم بازی RPG ـه. بازم یه سری کوئست ها بسته به انتخاب شما نتایج ش متفاوته. بازم بیلدهای مختلف داریم برای کاراکتر مخصوصا من خودم خیلی رو بیلد Luck کار کردم که Perk های باحال خودش رو داشت مثل اون پرک "احمق خوش شانس" که هر چی Intelligence ات پایین تر باشه شانس این که xp ای که به دست میاری دو سه برابر شه بیشتر میشه. (یا اون Stranger تو VATS و امثالهم) که کلا کمک می کنه حس کنی کاراکتر خودت رو داری تو بازی

هوش مصنوعی دشمنا به وضوح بهتر شده. ولی به نظرم هوش مصنوعی همراه ها یه عقبگرد داشته. طبیعی تر اند ولی اون کارکرد نیووگاس رو ندارن. تو نیووگاس وقتی با Boone می رفتی هر گورستونی Boone پشت و پناهت بود. تو فالوت 4 من باید کله ما بزنم به دیوار که چرا Strong به جای فاکینگ ماشین گان اش هی با لوله بخاری به دشمن ها حمله می کنه

فالوت 4 به شدت بازی خفنی تو زمینه Crafting ـه. این بخش بازی. بخش ارتقاء اسلحه و کلا بخش Settlement بازی فوق العاده اند (و تازه گویا تو DLC بهتر هم شده این بخش) دیگه خبری از Repair و این کوفت و زهرمارها نیست. تقریبا هر آیتمی که از Commonwealth جمع می کنید به یه دردی میخوره این جا. تاجرها خیلی پراکنده تر اند و آیتم های مفیدتری دارند. و تنوع اسلحه ها هم واقعا عالیه. گرافیک بازی با این که یخورده قدیمی شده ولی به نظرم خودشو خیلی خوب نگه میداره و بهتر از همه گان پلی بازیه که خیلی کامبت بازی رو بهتر از بقیه بازی های بتسدا کرده. در ضمن سیستم Companion های خیلی عمق بهتری دارن این نسخه. هر کدوم بهت احساس متفاوتی دارن و ری اکشن های مختلف نشون میدن تو کوئست های مختلف (هر چند یه سری شون معلوم تکراریه) همشون قابل رومنس اند و تنوع شون هم بالاست. من عاشق کارآگاه ولنتاین و تخصص اش تو هک ترمینال ها بودم و به نظرم بهترین بخش بازی وقتیه که روی این کاراکترها میذاری چون به نظرم عمیق ترین بخش بازی اند.

و بدبختی بازی هم همین جاست. خارج از بخش Companion ها Settlement سازی بقیه بخش های بازی خیلی کم عمقه. کوئست های کم عمق اند. داستان کم عمقه. کامبت کم عمقه. فکشن ها کم عمقن. همه چیز خیلی کژوال تر شده. اینا هیچ کدوم باعث نمیشه بازی، بازی بد و اذیت کننده ای باشه. بلکه برعکس خیلی کمک می کنه Marketable تر و پرفروش تر بشه (کما این که شد) ولی در عوض با این که من فالوت 4 رو همون قدر بازی خوبی میدونم که نیووگاس با احتساب تمام مشکلاتش بود، نمیتونم به فالوت 4 یه بازی کلاسیک بگم. خیلی فراموش شدنی تره بازی. خیلی کژوال تره. فان اش بیشتره ها. ولی موندگاریش کمتر.

این جوری بگم که اگه بخوام فالوت نیووگاس رو دوباره برم که یه تجربه جدید ازش داشته باشم. فاوت 4 رو دوست دارم همون سیو اولم رو ادامه بدم و قویتر و خفن تر شم چون فایده بازی تو پلی تروهای مختلف خیلی زیاد نیست و با لول آپ کردن مداوم نهایت میتونی همه بیلدهای بازی رو به خودت ببندی و قطعا بیشتر حال کنی با بازی

8.0/10

 

[U n i t e d]

View attachment 310506

Atelier Marie Remake

JRPG بازها سری Atelier رو باید بشناسن. یه سری بامزه است که هر نسخه اش با یه دخترک بخت برگشته ای میگردی و کلا کیمیاگری می کنی و کارت اینه که خرت و پرت از تو دیگ سیاه اتاقت دربیاری بیرون
And That's it آه و البته این که یکی در میون طراحی این دخترها خیلی فرهنگی میشه، نمیدونم چرا. شاید یکی در میون یاد Gust (سازنده بازی) افتاده که باید دل پسر بچه های جوون رو بدست بیاره بعد نسخه بعدی بیخیال میشده.

خلاصه Atelier Marie Remake، بازسازی اولین نسخه بازیه که قرنی پیش برای پلی استیشن 1 عرضه شده و همون جور که از یه JRPG به شدت Niche اون دوره انتظار میره با چیز خیلی خفنی روبرو نیستیم ولی بازم بازی باحالیه که ایده های خاص خودشو داره. اساسا داستان اینه که دنیای افسانه ای بازی وسط هزار جور جنگ و دعواست و این وسط یه آکادمی جادوگری ای هم هست که همون جور که از اسمش معلومه، جادوگر تربیت می کنه شما هم این وسط خنگ ترین، احمق ترین، به درد نخور ترین و رفوزه ترین دانش آموز کل آکادمی اید (Welp... حداقل قیافه خوبی دارید ) اوضاع این قدر خرابه که استاد شما کلا تسلیم میشه و میگه "ببین ماری، خاااااااک تو سرت کنن. هر چی ما تو آکادمی میگیم تو کله تو فرو نمیره که نمیره. بیا این آتلیه کیمیاگری رو بگیر، تو 5 سال سعی کن خودت سردربیاری چه غلطی باید کنی، خداحافظ!"

و این جوری داستان بازی شروع میشه و شما باید تو یه تایم لیمیت پنج ساله، با کیمیاگری یه ساخته درجه یک بسازید. این وسط میتونید کوئست بگیرید، بگردید تو مپ بازی و... . جالبه که بازی به اون صورت Party Member نداره. شما باید دو تا جای خالی ای که برای پارتی ممبر هست رو با کرایه کردن شوالیه ها و جادوگرهایی که تو شهر ریختن پر کنید. به نوعی شما کنار کیمیاگری هنر خاصی هم در استخدام مزدور برای اذیت کردن هیولاهای بی گناه تو جنگل و بیشه دارید

استایل گرافیک ریمیک بازی در کل ساده ولی بامزه است. بازی یه سیستم محدودیت زمانی داره ولی مثل پرسونا نیست. بلکه یه چیز فرای احمقانه ایه. این سیستم میگه آقا شما هر آیتمی که تو گشت و گذار بردارید، هر نبردی که کنید و هر کیمیاگری ای که کنید و محلول جدید بسازید از زمان یه روز کامل حداقل می گذره بعد تو هر کاری می کنی عین برق و باد روزها میرن بعد کوئست ها محدودیت زمانی داره در نتیجه برخلاف ظاهر بازی، خود بازی اصلا بازی Chill و آرامش بخشی نیست. همش داری علیه زمان می جنگی (تو نسخه های بعدی atelier از شر این مکانیک خلاص میشن از بس رو مخ بوده)

اورآل کار بامزه و ساده ایه Atelier Marire ولی خب عمرشو کرده و دیگه خیلی ساده و قدیمی ـه از هسته اش. اما اگه با Atelier های جدید حال می کنید و دوست دارید ببینید سررشته سری کجا بوده. این ریمیک واقعا کار تر و تمیزیه که روحیه اثر اصلی شو خوب نگه داشته.

6.0/10

View attachment 310508

Fallout New Vegas

در حین این که شما در حال تمجید یا به فحش کشیدن Starfield هستید من یه نگاهی به بک لاگ ام انداختم، یه نگاه به لپ تاپ عزیزم، یه نگاه به سیستم مورد نیاز استارفیلد و یه نگاه دیگه به بک لاگ کلفتم و گفتم "Yep... It's Fallout Time"

Fallout New Vegas بازی جالبیه. علی رغم تمام خوبی هاش به شدت بازی Jank ـیه ولی قبل از رسیدن به اون تیکه اش اول از خوبی های بازی بگم
اول از همه اتمسفر این بازی یه چیز افسانه ای ایه. قشنگ حس می کنی اومدی تو یه دنیای مرده که تنها بخشی اش که رنگ و بوی زندگی میده سرتاسر پر از کثافت خالصه. نمیشه توصیف کرد چقدر این تصویر پردازی و اتمسفرسرایی این بازی خداوندگاریه. فالوت های دیگه هم تو این زمینه قهار و خفن اند ولی این بازی تو یه سطح دیگس
مورد بعدی بدون شک داستان های کوچیک و بزرگ بازیه. تک تک ساید کوئست ها، مین کوئست ها و موارد مختلف بازی این قدر ریز و بم داره داستان هاشون که شگفت انگیزه. فقط همون کووئست مربوط به اون هتل کت سفید ها و تاریخچه پشت شون و دو تیکه بودن خود گروهشون و کانیبالیسم بین شون و تلاش ما برای نجات یه آدم ربایی و این وسط رسوا کردن رهبرشون و اینا.... اصن خودش میشه یه فیلم در آورد ازش و این فقط یه کوئست شه (البته یه کوئست خیلی خوبشه. همه کوئست های بازی این قدره خوب نیستن ولی در این حد کوئست محشر بازی زیاد داره) داستان اصلی بازی هم به نظرم بازیکن رو خیلی خوب درگیر انتخاب های مختلف می کنه. البته اشکالی که به بازی وارده اینه که حداقل برای پلی تروی اول واقعا تنها انتخاب منطقی همکاری با Mr. House ـه چون در غیر این صورت واقعا خطر جرواجر شدن توسط بازی وجود داره برات و خب یه بازیکن تک پلی تروئه قطعا دوست نداره جرواجر شه

فکر کن یخورده میای ادای مستقل بودن دربیاری بازی بهت خیلی خوشگل میگه دست از پا دراز کنی تک تک فکشن های بازی روت لشگر می کشن... خب منم این پیام رو ببینم میرم سراغ Mr.House و خودم بهش پیشنهاد میدم از پشت به همشون خنجر بزنیم چه کاریه مستقیم با همه درگیر شم. و این که حاجی خارج از 4Chan بازهای حرفه ای من فکر نکنم کسی حاضر باشه با Legion هم دست شه تو این بازی. یعنی واقعا بازی بهت هیچ دلیل موجهی نمیده. NCR ها هم آشغالن ولی حداقل چند تا ادم درست درمون بین شون هست. حداقل اون Boone لعنتی کنارته باهاش همه رو اسنایپ می کنی. Legion به غیر از حس "آره ما آدم بدهاییم و بهش افتخار می کنیم" واقعا چیز دیگه ای نداره

آه راستی موسیقی بازی خداوندگاریه. این در مورد همه بازیای بتسدا صادقه البته. اینا خیلی خوب بلدن چجوری واسه یه بازی اوپن ورلد موسیقی بدن بیرون که تو ذهن ادم بمونه. سیستم های RPG بازی هم محشرن. بیلدها و Perk ها و Stat های مختلف واقعا تو بازی کلی تاثیر مختلف دارن. من در اقدامی عجیب تصمیم گرفتم با Chance Knife عین روانی ها Melee Build برم جلو و تقریبا غیر از هیولاهایی که سمی بودن بقیه جاها همیشه نتیجه میگرفتم که خیلی حرفه. به شدت سیستم Barter و Speech و چک هاشون تو این بازی هم دوست داشتنیه. تک تک چیزهایی که تو این بازی ارتقا می دید به طور واضحی تو بازی خودش رو نشون میده که زیباست!

خب از خوبی های بازی گفتیم. بریزیم سر مزخرفاتش
هولی شعط کامبت و گان پلی این بازی فاجعه است. گفتم من Melee Build بستم... آقا من از سر ناچاری Melee Build بستم. دوستان گفتند Mod ببندم بازی درست شه. ولی من کلا و اساسا آدم خیلی وانیلا پسندیم و این بازی ها رو هم همیشه از مبنای وانیلا و خشک و صاف و ساده و بی اضافات بودن شون می سنجیم. Jank این بازی بیش از حد بالاست. خارج از VATS اصن نمیشه به کسی تیر زد. اسلحه های بازی یکی از یکی داغون تر اند. AI دشمن ها و یارهای شما جوری نوشته شدن که همه تک تیرانداز غرب اند غیر از شمای بدبخت که باید دست و پا شکسته با VATS به زور 5 تا تیر بزنید به هیکل سرتاپا زره پوشیده این نگهبانا. یه ماموریت هست (واسه اون اسلحه فروشیه که دختره رو میبری پیش شون میخوان بکشنش میتونی مخالفت کنی و درگیر شی) بعد درگیری از هشت طرف بهت همه با دقت 100 تیر میزنن. با هیچ بیلدی نمیشه زدشون و من این ایده احمقانه به سرم زد که جای جنگیدن تو خود اسلحه خونه بزنم از در بیرون. و وقتی اینا هم از در اومدن بیرون با چرخش چاقوی خودم همشون رو تو یه ضربه دمیج بارون کنم (به نوعی تو نقطه اسپاون شون با رنج Melee Attack ام AOE شون کنم نمیدونم خوب توضیح دادم یا نه ) این بالاخره جواب داد و این فقط به لف Jank فراوان بازیای بتسدا هم مشکل اش پیش اومد و هم راه حل اش

سیستم Repair و جون اسلحه ها تو این بازی احمقانه اند. یعنی من تقریبا همه پول ام خرج این تعمیر اسلحه و زره ام می شد. فقط یه زره و یه اسلحه! بقیه رو اصن نمیتونستم بهشون فکر کنم. سیستم Crafting بازی هم زباله است. نمیشه فهمید کدوم ساخته کدوم ماده رو میخواد و اصن یه همچین چیز به خصوصی رو از کدوم گوری باید پیدا کرد. چرا این قدر سیستم تجزیه کردن گنگه و چرا گلوله کرفت کردن این قدر منابع میخواد. کلا تو این زمینه ها بازی خیلی بد عمر کرده. گرافیک بازی هم در کل عمرشو کرده ولی خب اتمسفرش از این لحاظ نگهش میداره.

آه و باگ. خیییلی باگ. باگ های اعصاب خورد کن ها. مثلا گلیچ میزد یه کوئست دیگه دیالوگ ها جلو نمی رفت. مجبور شدم دو سه بار با کنسول کامند کوئست ها رو از اول راه بندازم. باگ که وقتی با Repair Box میزدم چیزی Repair نمیشد از این مدل باگ ها.

اورآل. بازی به نظرم کار کلاسیکیه ولی کم هم مشکل نداره. مشکلات اش هم اذیت کننده اند. ولی شاید سال ها بعد دوباره بهش سر زدم و این بار با کمک ترینر و اینا سراغ بقیه مسیرهای بازی رفتیم

8.0/10

View attachment 310509

Fallout 4

منم اگه عاشق سینه چاک نیو وگاس بودم و بعد 5 سال بهم فالوت 4 رو تحویل می دادن زمین و زمان رو به هم می ریختم
خوشبختانه من عاشق سینه چاک نیو وگاس نیستم و سر همین فالوت 4 اتفاقا تجربه باحال و دوست داشتنی ایه... با چند تا "اما" و "اگر" کلفت

قبل از هر چیز اتمسفر و موسیقی این جا محشره طبق معمول. اتمسفر به نیووگاس نمیرسه ولی تو موسیقی قطعا این کار بهتریه.
آه و نمیدونم این زمان خوبیه که بگم یا نه ولی من DLC هیچ کدوم از بازی ها رو نرفتم. بیشتر بحث زمان مطرح بود و من ترجیح دادم تمرکزم رو بذارم رو همون موارد اصلی هر بازی. نیووگاس 30 ساعت تموم کردنش برام طول کشید و فالوت 4 هم 40 ساعت.

فالوت 4 واقعا بازی RPG نیست به اون سبک قدیم. عناصر RPG به وضوح تو بازی هستن و من معتقدم این بازی به وضوح بازی Role Playing تریه تا ویچر 3 که همون سال اومد و من رسما اکشن ادونچر حسابش میارم
ولی تو مقایسه با فالوت های قبلی خیلی ساده تره. اکثر کوئست ها معمولا فقط یه راه حل دارن. Speech Check ها خیلی ساده تر شده. Barter Check اصن نداریم. فکشن ها و شهرها دیگه اون دایکاتومی و ارتباط دو طرفه با شما رو ندارن. سیستم کارما رسما وجود نداره. بیلدها محدودتر اند و امثالهم. ولی اینا همه قیاسی اند. بازی بازم بازی RPG ـه. بازم یه سری کوئست ها بسته به انتخاب شما نتایج ش متفاوته. بازم بیلدهای مختلف داریم برای کاراکتر مخصوصا من خودم خیلی رو بیلد Luck کار کردم که Perk های باحال خودش رو داشت مثل اون پرک "احمق خوش شانس" که هر چی Intelligence ات پایین تر باشه شانس این که xp ای که به دست میاری دو سه برابر شه بیشتر میشه. (یا اون Stranger تو VATS و امثالهم) که کلا کمک می کنه حس کنی کاراکتر خودت رو داری تو بازی

هوش مصنوعی دشمنا به وضوح بهتر شده. ولی به نظرم هوش مصنوعی همراه ها یه عقبگرد داشته. طبیعی تر اند ولی اون کارکرد نیووگاس رو ندارن. تو نیووگاس وقتی با Boone می رفتی هر گورستونی Boone پشت و پناهت بود. تو فالوت 4 من باید کله ما بزنم به دیوار که چرا Strong به جای فاکینگ ماشین گان اش هی با لوله بخاری به دشمن ها حمله می کنه

فالوت 4 به شدت بازی خفنی تو زمینه Crafting ـه. این بخش بازی. بخش ارتقاء اسلحه و کلا بخش Settlement بازی فوق العاده اند (و تازه گویا تو DLC بهتر هم شده این بخش) دیگه خبری از Repair و این کوفت و زهرمارها نیست. تقریبا هر آیتمی که از Commonwealth جمع می کنید به یه دردی میخوره این جا. تاجرها خیلی پراکنده تر اند و آیتم های مفیدتری دارند. و تنوع اسلحه ها هم واقعا عالیه. گرافیک بازی با این که یخورده قدیمی شده ولی به نظرم خودشو خیلی خوب نگه میداره و بهتر از همه گان پلی بازیه که خیلی کامبت بازی رو بهتر از بقیه بازی های بتسدا کرده. در ضمن سیستم Companion های خیلی عمق بهتری دارن این نسخه. هر کدوم بهت احساس متفاوتی دارن و ری اکشن های مختلف نشون میدن تو کوئست های مختلف (هر چند یه سری شون معلوم تکراریه) همشون قابل رومنس اند و تنوع شون هم بالاست. من عاشق کارآگاه ولنتاین و تخصص اش تو هک ترمینال ها بودم و به نظرم بهترین بخش بازی وقتیه که روی این کاراکترها میذاری چون به نظرم عمیق ترین بخش بازی اند.

و بدبختی بازی هم همین جاست. خارج از بخش Companion ها Settlement سازی بقیه بخش های بازی خیلی کم عمقه. کوئست های کم عمق اند. داستان کم عمقه. کامبت کم عمقه. فکشن ها کم عمقن. همه چیز خیلی کژوال تر شده. اینا هیچ کدوم باعث نمیشه بازی، بازی بد و اذیت کننده ای باشه. بلکه برعکس خیلی کمک می کنه Marketable تر و پرفروش تر بشه (کما این که شد) ولی در عوض با این که من فالوت 4 رو همون قدر بازی خوبی میدونم که نیووگاس با احتساب تمام مشکلاتش بود، نمیتونم به فالوت 4 یه بازی کلاسیک بگم. خیلی فراموش شدنی تره بازی. خیلی کژوال تره. فان اش بیشتره ها. ولی موندگاریش کمتر.

این جوری بگم که اگه بخوام فالوت نیووگاس رو دوباره برم که یه تجربه جدید ازش داشته باشم. فاوت 4 رو دوست دارم همون سیو اولم رو ادامه بدم و قویتر و خفن تر شم چون فایده بازی تو پلی تروهای مختلف خیلی زیاد نیست و با لول آپ کردن مداوم نهایت میتونی همه بیلدهای بازی رو به خودت ببندی و قطعا بیشتر حال کنی با بازی

8.0/10

لطفا Far Harbor رو بازی کن. اون فالوت ۴ واقعیه.

 

[kimsungbabak]

Ratchet and clank rift apart

جدید ترین بازی در سری راچت و کلانک که انحصاری ps5 هم بود در سال اول عرضه شدن.
اولین چیزی که به چشم میاد گرافیک بی نظیر بازی هستش. به معنای واقعی next-gen حساب میشه! یه جاهایی واقعا نمیشه گرافیک بازی رو از انیمیشن های پیکسار تشخیص داد. توی استیم دیدم که یه سری مشکلاتی داشتن توی اجرای بازی ولی واسه من روی 1080p راحت بالای 30 فریم بود و کلا هم فقط دو بار از بازی پرید بیرون در طول 14 ساعتی که بازی کردم.
صداگذاری و موسیقی هم هیچ ایرادی نمیشه بهش گرفت (صدای اسلحه ها خیلی جالبه). داستانش نسبتا کودکانه هست (البته با توجه به کارتونی بودن بازی نمیشه ایرادی گرفت ) ولی خیلی خوب جلو میره و بازگو میشه مخصوصا که شخصیت های جدید هم اضافه شدن و داستان از دو جهت مختلف همزمان میره جلو.
گیم پلی بازی هم مثل نسخه های قبلی سرگرم کننده هست و سازنده دقیق میدونه کجا سیستمش رو عوض کنه که برای گیمر تکراری نباشه. تنها مشکل من با این بازی تا حدودی تکراری بودن گیم پلی هست یعنی اگه شما 6-7 تا بازی اکشن پلتفرمر رو قبلا تجربه کرده باشین چیز جدیدی اینجا نیست (به جز قسمت های تغییر ناگهانی محیط) ولی همون ها رو خیلی بی ایراد و بی باگ درست کردن که در سال 2023 خودش هنر به حساب میاد

9/10

 

[Pitbull]

Ratchet and clank rift apart

جدید ترین بازی در سری راچت و کلانک که انحصاری ps5 هم بود در سال اول عرضه شدن.
اولین چیزی که به چشم میاد گرافیک بی نظیر بازی هستش. به معنای واقعی next-gen حساب میشه! یه جاهایی واقعا نمیشه گرافیک بازی رو از انیمیشن های پیکسار تشخیص داد. توی استیم دیدم که یه سری مشکلاتی داشتن توی اجرای بازی ولی واسه من روی 1080p راحت بالای 30 فریم بود و کلا هم فقط دو بار از بازی پرید بیرون در طول 14 ساعتی که بازی کردم.
صداگذاری و موسیقی هم هیچ ایرادی نمیشه بهش گرفت (صدای اسلحه ها خیلی جالبه). داستانش نسبتا کودکانه هست (البته با توجه به کارتونی بودن بازی نمیشه ایرادی گرفت ) ولی خیلی خوب جلو میره و بازگو میشه مخصوصا که شخصیت های جدید هم اضافه شدن و داستان از دو جهت مختلف همزمان میره جلو.
گیم پلی بازی هم مثل نسخه های قبلی سرگرم کننده هست و سازنده دقیق میدونه کجا سیستمش رو عوض کنه که برای گیمر تکراری نباشه. تنها مشکل من با این بازی تا حدودی تکراری بودن گیم پلی هست یعنی اگه شما 6-7 تا بازی اکشن پلتفرمر رو قبلا تجربه کرده باشین چیز جدیدی اینجا نیست (به جز قسمت های تغییر ناگهانی محیط) ولی همون ها رو خیلی بی ایراد و بی باگ درست کردن که در سال 2023 خودش هنر به حساب میاد

9/10

ممنون از نقدت فقط عملکرد هارد SSD به اندازه ps5 سرعتش بالاست؟منظورم سرعت عوض شدن لوکیشنا

 

[kimsungbabak]

ممنون از نقدت فقط عملکرد هارد SSD به اندازه ps5 سرعتش بالاست؟منظورم سرعت عوض شدن لوکیشنا

من هاردم کلا ssd 500 gig هستش و توی عوض شدن لوکیشن ها اصلا مشکلی ندیدم. تنها جایی که بازی یک کم کند شده بود وقتی بود که یه تعداد زیادی دشمن توی صحنه بودن و کلی particle effect داشت پردازش میشد.

 

[U n i t e d]

ممنون از نقدت فقط عملکرد هارد SSD به اندازه ps5 سرعتش بالاست؟منظورم سرعت عوض شدن لوکیشنا

شما به sata ssd معمولی داشته باشید هم کافیه. مثلا evo 860.

 

[Taha75]

Resident Evil 4 Separate Ways



داستان : درباره آیدا وانگ (زن مرموز و با کمالات) رزیدنت ایول که در موازات با لیان در اون روستای دورافتاده در تلاش برای بدست آوردن امبر هست .

بسته الحاقی پر و پیمان که واقعا خوش ساخته با ویژگی ها و قابلیت های جدید و چند منطقه جدید هم دارد . چیزهایی در در بازی اصلی حذف شده بود در این بسته الحاقی هست .

باس ها فوق العاده و طراحی هنری عالی دارند .

گرافیک و نور پردازی و رنگ بندی و گیم پلی روان و با کیفیت هستند . بهینه سازی بازی عالیه .

کلا در انجامش درنگ نکنید .

حدود 6 ساعت گیم پلی دارد . 7 چپتر

امیدوارم کپکام از این بانوی با کمالات یک شماره مستقل بسازد و گذشته و زندگی او و تلاقی داستان او با سقوط راکون سیتی را از زوایای دیگر نمایش دهد تا از مرموز بودن او هم کمی کاسته شود .

در آخر جا دارد تشکر ویژه ای از بنیاد ملی بازی های رایانه ای هم بکنم و .... نثار اون ها کرده باشم


هوش مصنوعی دشمنان : 9 از 10
بهینه سازی و اجرا بازی : 10 از 10
گیم پلی و سیستم مبارزات : 9 از 10
موسیقی و افکت های صوتی : 9 از 10
گرافیک هنری و طراحی محیط : 10 از 10
تنوع و کیفیت طراحی مراحل : 8 از 10
گرافیک فنی و فیزیک بافت ها : 9 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها : 9 از 10
داستان و شخصیت پردازی : 8 از 10​

​

نمره کل : 9 از 10​